ส่งท้าย

หม่าม้า ป๊า ธีร์และอาม่าทักทายวันฮัลโลวีน ส่งท้ายเดือนตุลาคมด้วยการไปวัดครับ เอาอาหารไปถวายพระ พร้อมกับของใช้อีกหลายๆ อย่าง เช่น กระดาษทิชชู่ ผงซักฟอก ยาสระผม (พระไม่มีผม แต่พระก็จำเป็นต้องใช้เหมือนกันนะครับ) เอาบุญมาฝากพี่ ป้า น้า อา เพื่อนพ้องทั้งหลายด้วยครับ

ช่วงนี้อากาศก็เย็นแล้ว ที่วัดเช้านี้มีฝนตกหยิมๆ ให้ยายฉิมมาเก็บเห็ดเล่นแต่พองาม!?! บรรยากาศเหมือนอยู่นอกเมือง เอ้ย! เมืองนอกยังไงยังงั้นเลยครับ อากาศแบบนี้บ้านเราก็เป็นหวัดกันสนุกสนาน หม่าม้าก็เจ็บคอแล้ว ป๊าก็บ่นๆ ว่าเป็นหวัดๆ ยังไงก็รักษาสุขภาพกันถ้วนหน้านะครับ

หลวงปู่ที่วัดขำใหญ่เลยครับ หม่าม้าเห็นแค่ตอนหลัง ใครซักคนหยิบธูปให้ธีร์เล่นอยู่ตรงหน้าพระประธาน ธีร์ก็ถือธูป พนมมือ สวดมนต์ไม่หยุด หลวงปู่ว่าเอารางวัลตุ๊กตาทองไปได้เลย ตีบทแตกกระจาย พอจะกลับบ้าน ธีร์ก็ไม่ยอมเลิกสวด ยังสนุกไม่เลิก ขึ้นรถแล้วถามธีร์ว่ามาวัดสนุกไหม ธีร์ว่าสนุก หม่าม้าว่าธีร์ก็คงสนุกอยู่ เพราะโบสถ์ที่วัดกว้างมาก วิ่งตั้งนานยังไม่สุดอีกข้างนึง แถมยังโล่งไม่มีสิ่งกีดขวางการวิ่งของธีร์ซะอีก

อาทิตย์นี้ธีร์พูดได้เยอะขึ้น พูดไม่หยุด ขึ้นรถก่อน 6 โมงเช้า ไปถึงวัด 6 โมงครึ่ง ธีร์พูดไม่หยุดปากเลย พูดรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง แต่ส่วนใหญ่หม่าม้าจะฟังรู้เรื่องกะธีร์แค่ 2 คน คำล่าสุดที่หัดพูดมาได้คือคำว่า "โรตี" ครับ อร่อยสุดๆ ป๊าบอกให้พูดก่อนถึงจะให้กินเพิ่ม คราวนี้พูดใหญ่เลย ประมาณว่าถ้าพูดมากจะได้กินมากขึ้น 555

บ้านเราไม่มี jack- o'-lantern ธีร์ยังไม่มีถุง ยังไม่ได้แต่งตัว แต่ขอ trick or treat ทุกๆ คนก่อนเลย ขนมส่งมาทางไปรษณีย์ได้ค้าบ ; )
Trick or treat! Hello from Thee on Halloween day. We went to the temple to offer food and necessary things such as toilet paper, detergent, toothpaste, shampoo, etc. to the monks. Eventhough the monk doesn't have hair but shampoo is a necessary item as well.

Thee showed Luang-Pu (a generic name to call advanced ages monk...means Grandpa monk...sort of!) how Thee pray. Luang Pu is very impressed and said that Thee should win the Oscar! As a result of being so real!!!!

Thee talks a lot lately. Today he starts talking since he got on the car and never stop until we reached the temple (that is more than half an hour). The latest word he learned yesterday is "Roti". Papa taught Thee to say "roti" in order to have some. Thee said the word non-stop...probably thought that the more he speaks the more he will get to eat it! ha!ha!ha!

เขาดินวนา

พี่ ป้า น้า อาทั้งหลายไปเขาดินกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ครับ...

วันนี้กง ม่า โมอิ๊ แล้วก็หม่าม้าพาธีร์ไปเที่ยวเขาดินมาครับ หม่าม้าเองก็จำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ตัวเองไปเขาดินนั่นมันเมื่อไหร่กันแน่ แต่จำได้ว่าเมื่อตอนเด็กๆ ตอนไปค้างที่บ้านอาเหล่าม่าของธีร์ เหล่าโกวของธีร์เคยพาหม่าม้าไปปิคนิคที่เขาดินด้วยนะ โมอิ๊ว่าเคยไปเขาดินแค่ครั้งเดียวเท่านั้น สำหรับอี๊บี คงจำได้แม่นว่าน้องชายหลงไปที่หน้ากรงตัวอะไร (หม่าม้าจำไม่ได้)

ตอนแรกเราทุกคนคิดกันว่า เขาดินไม่ใช่ที่ที่มีคนเยอะ คงไม่ค่อยมีใครไปเที่ยวหรอก (เพราะเราไม่ไป เลยคิดว่าคนอื่นคงเหมือนเรา 555) ที่ไหนได้ รถติดมาก คนเยอะมาก เด็กๆ เต็มไปหมด มาถึงเขาดินแล้ว ก็ควรถ่ายรูปกับป้ายให้ดูเอาท์ๆ หน่อย คริ คริ เดี๋ยวไม่เชื่อว่าไปจริง (นิ้วนั่นของโมอิ๊ สั่งธีร์ว่าให้ยืนนิ่งๆ ธีร์ก็นิ่ง สวดมนต์(เอง)ค้างมาจากซุ้มพระบรมสารีริกธาตุที่เดินผ่านมา ไม่ได้มองหาเศษตังค์อยู่)
ป้ายเขาดินไม่ใช่ที่แรกที่เราแวะ...เราไปดูกระต่ายกันก่อน ธีร์ติดใจถึงกับไม่ยอมให้เข็นรถเดินต่อไปดูอย่างอื่น ร้องแหกปากเสียงดัง จนต้องบังคับให้ไปต่อ ไปดูสัตว์อาฟริกา ประกอบด้วย นกกระจอกเทศ ยีราฟ ม้าลาย และลาแคระ (เหรอ...ลาแคระเป็นสัตว์จากอาฟริกาเหรอ!?!) มีเด็กคนอื่นที่มาดูด้วยปีนขึ้นไปยืนบนแท่นที่เค้าทำให้เด็กดูสัตว์ได้ชัดๆ แล้วพูดเสียงดังถามแม่ว่า "นี่ตัวอีหยัง" น่ารักดี

จากนั้นธีร์ก็เห็นลิง ค่าง บ่าง ชะนี แพะภูเขา เดินผ่านพวกสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำและเลื้อคลานทั้งหลายไปดู ฮิปโปฯ เสือ สิงโต ฯลฯ ที่หน้าตาน่ารักหน่อย สัตว์ที่เดิ้นๆ น่าสนใจสำหรับเด็กๆ เช่น เสือ สิงโตกลับหลับซะนี่ พวกนี้ไม่รู้งานจริงๆ ตอนกลางวันควรทำท่าร่าเริง กระดี๊กระด๊า น่ารัก เพราะมีคนมาดูเยอะ กลางคืนค่อยนอนเซ่

รูปล่างนี่ไม่ใช่ธีร์ไม่เห็นหมี แต่มันมี 2 ตัว อีกตัวนึงนั่งจุมปุ๊กอยู่อีกมุม

เดินไปเรื่อย ไม่เจอช้างซักที ธีร์พักกินข้าวเที่ยงข้างสระที่เค้ามีถีบเรือกัน (ยังถีบกันจนถึงทุกวันนี้) จนเราเริ่มพัฒนา ไปดูแผนที่ซิ ช้างอยู่ไหน ปรากฏว่าช้างอยู่ข้างที่จอดรถ!?! เราเลยใช้บริการรถไฟฟ้าที่วนรอบเขาดินไปดูช้างกัน กงก็เริ่มเหนื่อยอ่อน เดินม่ายหวายแล้น
ถ่ายรูปกะสิงสาราสัตว์ซักกะหน่อย ธีร์อยู่หนายยย อ้อ อยู่ข้างไหล่ม้าลายนี่เอง
หลังจากที่เราส่งให้กงกะม่านั่งรถไฟฟ้าไปลงตรงที่จอดรถแล้ว โมอิ๊กะหม่าม้าก็พาธีร์ไปดูช้างได้ในที่สุด ช้างเนี่ยเหมาะสมกะค่าบัตรเข้าเขาดินมาก ตื่น และทำงานได้ดี มีการแดนซ์กระจายโชว์เด็กๆ ด้วย ไม่อู้ๆ แต่เหม็นขี้ช้างชะมัดระหว่างทางเดินกลับไปที่จอดรถมีอาคารที่พักของหมู่ชาวเพนกวินที่ต้องเสียค่าเข้าชมเพิ่ม...ผู้ใหญ่ 20 เด็ก 10 บาท (ของธีร์คงไม่เสียเพราะยังเด็กไป ค่าเข้าเขาดินธีร์ยังไม่ต้องเสียเลย) หม่าม้ากะโมอิ๊ลงความเห็นว่าอย่าเข้าไปดูเลยเพราะต้องเสียเงินเพิ่ม ไว้เราไปดูเพนกวินที่ฟิลิปส์ไอส์แลนด์ ที่เมลเบิร์นดีกว่า!!! อันนี้พอมาเล่าให้ป๊าฟัง ป๊าถึงกะอึ้งใน logic ข้อนี้ ไม่อนุมัติอย่างแรง 555 หม่าม้าขี้เกียจเองแหละ ไว้คราวหน้าไปดูที่พารากอนดีกว่าครับลูก ในนั้นคงมีเพนกวินมั้ง และที่สำคัญ มันมีแอร์เย็นๆ ด้วย หึ หึ หึ

วันนี้ก็สนุกดีอีกวัน ธีร์เห็นสัตว์เยอะแยะ คำที่ธีร์พูดเยอะที่สุดในวันนี้ (จริงๆ ก็ทุกวันแหละ) คือคำว่า "ไหน ไหน" เด็กๆ อายุประมาณธีร์ทุกคนพยายามเรียกสัตว์ตัวที่ตัวเองดูอยู่ให้มาใกล้ๆ ด้วยการหงายมือขึ้น กระดิกนิ้วเรียก พร้อมพูดว่า มา มา ส่วนพ่อ แม่ หรือคนที่พามาทุกคนพอเดินไปถึงกรงอะไรก็พูดเหมือนกันหมด บอกเด็กที่พามาด้วยว่านี่ตัวอะไร และก็บอกต่อว่า "มันหลับอยู่" 555

ก่อนจบกันไป ถ้าพูดถึง monitor ทุกคนคิดถึงอะไร นี่ถ้าไม่ไปเขาดิน หม่าม้ากะโมอิ๊ก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันมีสัตว์ในโลกนี้ที่เรียกว่า monitor ด้วย ไปหาเอาเองละกันว่าตัวอาราย

Thee went to the Bangkok Zoo today with Grandparents, Auntie Mo and Mama. At first, we thought that the zoo isn't the popular place for people coz we never want to go and thought that other would be the same...but we were wrong! There were so many people there!!!

ออกพรรษา

เมื่อวานนี้เป็นวันออกพรรษา เด็กชายธีร์ ไปวัดกะหม่าม้า ป๊า อาม่า อึ้มจิน และเฮียปรานต์ค้าบ

ธีร์ตื่นตั้งแต่ตี 5 นั่งรถ 58 กิโลเมตร ไปถึงวัด (ใช่แล้ว วัดที่มีภูเขาด้วยอ่ะ) ไปรอตักบาตรแต่เช้า อากาศบริสุทธิ์ หายใจได้เต็มปอด

ธีร์ก็เลยไปเดินเล่น ระหว่างรอพระจะมารับบิณฑบาตร
มีการถ่ายรูปกะหม่าม้าด้วย ผมธีร์เรียบร้อย แต่แต่งเป็นเด็กแร๊บ (ข้างในนั่นชุดนอนชัดๆ) หม่าม้าหน้าตาตุ๊ยตุ่ย
ธีร์ใส่บาตร เนื่องจากเตี้ยจัดเลยต้องยืนบนเก้าอี้ ธีร์ใส่ข้าวเหนียวกะไก่ทอด(ที่ไม่ใช่เคเอ๊ฟซี๊หรอก) เพื่อเป็นการตอบแทน หลวงปู่ก็เลยให้ยาคูลท์ธีร์มาหนึ่งขวด
ใส่บาตรแล้ว ขอขมาพระรัตนตรัยในวันออกพรรษาและรับพรแล้ว ธีร์กะเฮียปรานต์ก็ได้เจอเพื่อนเล่นใหม่ คนขวาสุดชื่อพี่ลิลลี่ อายุ 6 ขวบ ส่วนคนกลางนั่น พี่ธันย่า อายุ 3 ขวบก่าๆ
ธีร์ออกอาการหนีสุดชีวิต ไม่ยอมเล่นด้วยกะพี่ธันย่าที่พยายามมารักน้อง กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอย่างเต็มที่ โบสถ์กว้างขวาง วิ่งหนีได้ไม่มีที่สิ้นสุดครับ
ดูหน้าที่ไม่เอนจอยของสมธีร์ และหน้าตาสนุกสนานเป็นอย่างยิ่งของพี่ธันย่าได้

ส่วนพี่ลิลลี่ก็เป็นคู่ปรับที่เหมาะกะเฮียปรานต์มาก วิ่งไล่กันเหมือนกัน เฮียปรานต์หนี พี่ลิลลี่ไล่ เฮียปรานต์หนีไม่พ้นซักกะที ถูกพี่ลิลลี่ไล่จี๋เอว เลยต้องมาใกล้ๆ ให้อึ้มช่วย : )
เท่านี้แหละครับ ขากลับบ้าน ป๊ากะธีร์ก็สลบเหมือดไปจนบ่าย แล้วเราก็เดินทางมาสู่อ้อมอกของกงกะม่าที่สายสี่ค้าบ

Yesterday is the end Buddisht Lent period. Our family (6 all together: Grandma, Auntie Jin, Papa, Mama, Pran and Thee) went to the temple. The temple is located in Nong-Kwang, Ratchaburi Province. It is 58 kilometers from our Nakornpathom home. We went there very early in the morning to offer foods to the monks.

At the temple, Thee and Pran also met their match! The elder girl is Lilly, 6, and the younger is Tanya, 3++ yrs. old.

Thee wan't so enjoy playing with Tanya, who really enjoy herself playing !?! with Thee. She tried to hug and kiss Thee...while Thee was running around tried hard to escape!ha!ha!ha!

Pran also had to run around as well as Lilly was chasing and tickling him.

It was a fun day. On the way back, Papa and Thee knocked out...They woke up and we came to see the Grandparents at Sai4 place.

ไปเที่ยวกัน

บ่ายวันนี้ หลังจาก (ถูกป๊าปลุก) ธีร์ตื่น เราก็ไปโพธารามกัน ป๊าจะต้องเอาของไปให้โกวโตกะโกวปุ๊ก พอขึ้นรถ จับล๊อกเข้าที่เรียบร้อย หน้าตาธีร์บ่จอยเยี่ยงนี้
This afternoon after Thee woke up, we went to Photaram to visit Auntie Toh and Auntie Puk. After buckle up, Thee's face looked like this!
พอหม่าม้าทักว่า ธีร์ทำไมทำหน้าตาแบบนี้ ไม่เอนจอยเลย ธีร์ก็เลยหัวเราะ เปลี่ยนหน้าใหม่เป็นแบบนี้
When Mama asked why Thee wasn't so enjoy, Thee just laughed and changed his face to look like this.

ระหว่างทาง เราก็แวะที่สหกรณ์โคนมหนองโพ แวะซื้อไอศกรีม และให้ธีร์ดูตรูดวัว...ที่ธีร์ถามถึงตลอดตั้งแต่ออกจากบ้านมาว่า วัว ไหน ไหน
On the way, we stopped by at Nongpho, a dairy factory - co-op style, to buy some ice cream and show Thee the cow's ass ; p
หลังจากแวะซื้อไอติม อร่อย 15 บาทกัน 2 คนแม่ลูก ป๊าก็ทำหน้าที่สารถีไป (พูดถึงตรงนี้...มีสายลับรายงานว่า มีคนสงสัยว่าทำไมบล๊อกนี้มีแค่ธีร์กะหม่าม้า...ป๊าเป็นพวกชอบซ่อนตัวตามมุมมืด (คอยดักตีหัว แหงๆ) ขอยืนยันว่ามีตัวตนอยู่จริงค้าบ) แล้วก็แวะไปดูโรงงานที่ยังไม่ค่อยเสร็จดีที่บ้านสิงห์ซักกะหน่อย หน้าตาไฮโซแบบนี้.....
We bought a cup of ice cream to share between Mama and Thee...Papa is the driver as usual! We stopped by (again!) at the constructing factory in Bann-Singha
ธีร์ก็ไปดูวัวข้างโรงงานตามฟอร์ม...ในรูปกำลังชี้วัวอยู่...วัวอยู่หนายยย
Thee went to see the cows that live beside the factory.
ดูซักพักก็เดินออกมาห่างหน่อย เห็นวัวกันรึยังค้าบ หม่าม้าก็ถ่ายรูปธีร์ดูวัว ดูเด็กสองคนในรูปเล่นกันสนุกสนาน ดูเหมือนธีร์จะอยากเล่นกะเค้าบ้าง
After watching the cows for a while, we walked back. Thee turned around to see the cows and the children who was playing...just like he wanted to join them.
สองหนุ่มเห็นหม่าม้าถ่ายรูปข้างบน ก็ล๊อคคอกันเดินเข้ามาถ่ายรูปบ้าง ได้ค้าบ ขอมา หม่าม้าก็จัดให้
This two young guys saw Mama took the photo above then just locked each other's neck and asked for more photos.
จากนั้นก็ไปฉกตัวน้องนางอีกสองหน่อมาถ่ายรูปครอบครัวด้วย หม่าม้ากะป๊าพยายามถามแล้วว่าสี่หน่อนี่ลูกใคร เค้าไม่ตอบ แต่ให้เราถ่ายรูปมา...ไม่รู้พิษภัยของสังคมสมัยนี้ซะแล้ว 555 คุณหนูธีร์ก็ถูกส่งไปร่วมถ่ายรูปหมูด้วย ทำตัวไม่เข้าพวกอย่างแรง
The boys called his sisters (Mama think so...) to take the family photo! Mama and Papa tried to asked who are their parents...we just got no answer...they just let us took the photo! Thee was sent to take the group photo with them.
ถ่ายได้ไม่กี่รูปก็เดินจากมา หันไปบ๊ายบายลาพองามแล้วเราก็เดินทางต่อไปโพธารามค้าบ หนุ่มน้อยคนที่ตัวสูงสุดพอเห็นธีร์บ๊ายบายก็ยกมือไหว้ธีร์ลาด้วย !?! เอากะเค้าสิ
After a few photos, Thee just left the group, turned to wave his hand to bye bye. We then headed to Photaram.

วันนี้ของธีร์ก็มีแค่นี้แหละค้าบที่น่าสนใจ
Let's call it a Thee's happy day!

กลัว กลัว

เย็นวันเสาร์ ธีร์ดูจูมงกะเหล่าโกว เห็นในทีวีพูดว่า "คุณหนู" ธีร์ก็พูดเลียนแบบบ้างพูดชัดเชียว หลังจากนั้นเราก็ได้ยินคำว่า "คุณม่า" และ "คุณหม่าม้า"...ใครๆ ก็แซวธีร์ว่าสงสัยธีร์อยากจะเป็น "คุณหนูธีร์" บ้าง 555

คืนวันอาทิตย์ เวลาประมาณตี 1 ธีร์ผู้ซึ่งหลับไปแล้วตั้งแต่ 2 ทุ่มกว่าๆ ตื่นขึ้นมา พร้อมกับร้องว่า "โถน"...หม่าม้าผู้ซึ่งหลับแล้วเช่นกัน พอได้ยินคำว่า "โถน" ก็ตกใจ จำได้ว่าไปอ่านบล๊อกของพี่เอื้อมา พี่เอื้อวิ่งไปหน้าประตูห้องน้ำบอกแม่จะเข้าห้องน้ำเพราะท้องเสีย...คิดไปว่าลูกเราท้องเสียรึเปล่าหว่า...หม่าม้าถามธีร์ว่า ธีร์จะไปโถนจริงๆ เหรอ ธีร์ตอบว่าจริง หม่าม้าเลยตาลีตาเหลือกพาธีร์ไปนั่งกระโถน...ปรากฏว่าธีร์มุขครับพี่น้อง...ธีร์ชิ้งฉ่องเสร็จก็ลุกขึ้นมาอย่างเริงร่าบอกว่าไม่อึ หนอย หลอกแม่มันตั้งแต่ตัวเท่าเมี่ยง แถมกลางดึกซะอีก มันน่ากัดแก้มหลุดนักเชียว!!!

ช่วงนี้คุณหนูธีร์ก็ sensitive มากเป็นพิเศษ เอะอะอะไรก็ กลัว กลัว ไปหมด เฮียปรานต์พูดว่า ธีร์เห็นโต๊ะก็กลัว เก้าอี้ก็กลัว โซฟา ขวดน้ำ อะไรๆ ก็กลัวไปหมด หม่าม้าก็เห็นด้วยกะเฮียปรานต์ในข้อนี้ คิดเอาว่าเป็นช่วงกลัวโน่นนี่ พยายามให้กำลังใจและปลอบใจธีร์ก็ช่วยไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ที่กลัวที่สุดตอนนี้ก็คือ เฮียปรานต์ (เฮียเค้าน้อยใจมาก ทำไมน้องธีร์กลัวจัง) พอเฮียปรานต์เข้าหาอย่างรวดเร็วจะตกใจมากเป็นพิเศษ แต่พอธีร์เดินไปหาเฮียปรานต์เองไม่ยักกะกลัว

เมื่อคืนวาน เฮียปรานต์ให้ยืมหนังสือเรื่อง "ความกลัวของสิงโตน้อย" ไปอ่านก่อนนอน คิดว่าจะช่วยให้ธีร์หายกลัวได้บ้าง เหตุการณ์กลับกลายเป็นว่าพออ่านไปถึงตอนที่สิงโตน้อยไปว่ายน้ำกะป๊ะป๋าของสิงโตน้อย ธีร์พูดขึ้นมาว่าหม่าม้า พร้อมชี้พ่อสิงโต หม่าม้าบอกว่าไม่ใช่ครับ นี่ไม่ใช่หม่าม้า นี่ป๊าของสิงโตน้อยครับ เท่านี้แหละ ได้เรื่อง คุณหนูธีร์ร้องไห้เป็นเผาเต่าจะไปหาป๊าที่ยังนั่งก๊อกแก๊กอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ให้ได้ นัยว่าไปดูให้แน่ใจว่าป๊าตัวเองยังไม่กลายร่างเป็นสิงโตไปหรือไงนี่แหละ กลัวอยู่นานจนอาม่าต้องพรมน้ำมนต์ ป๊าต้องหอบร่างขึ้นมานอนเป็นเพื่อนธีร์จนกว่าจะหลับด้วย พร้อมกับการกำจัดหนังสือเรื่องความกลัวของสิงโตน้อยออกไปให้พ้นสายตา...

วันนี้หม่าม้าไม่ได้ออนไลน์ เพราะช่วงนี้ธีร์ชักจะติดคอมพิวเตอร์มากเกินไป ตกเย็นก่อนอาหาร เราเลยออกไปขี่รถเล่นกันซักกะหน่อย ได้รูปถ่ายมาเล็กน้อยพองาม พร้อมกับระเห็จเข้าบ้านตอนที่กองทัพยุงเริ่มมาเกาะแกะใกล้ตัว...

จบการรายงานข่าวของหม่าม้าแต่เพียงเท่านี้ มีอะไรเด็ดๆ จะมาเล่าใหม่ แค่นี้ก็ได้กันไปหลายเรื่องแล้วนา

Thee is very sensitive lately...he fears a lot of things especially Pran. Hope he will pass this stage soon. Photos are taken before dinner today.

Unseen (in) Thailand

ตอนนี้เวลา 17.15 น. ณ เมืองไทย มาดูกันซิว่าเวลาเดียวกันนี้ น้าบี ณ แมวเบิ้นทำอะไรอยู่

ขอโบกกก อันเนี้ยมัน Unseen in Thailand จริงๆ นะ 555

ป.ล. เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าเปิดกล้อง webcam ทิ้งไว้ 555


Now it is 17.15hrs. in Thailand. Let's see what Auntie Be is doing in Melbourne (photos above!)

This is truely unseen in Thailand ha!ha!ha!. This is the example why you shouldn't open your webcam while you are away : )

เต่า เต่า

วันนี้ธีร์อาบน้ำเสร็จ ระหว่างแต่งตัว เราก็ใส่เสื้อเป็ด พูดถึงแมว ผ้าอ้อมโคโดโมที่ใส่อยู่คราวนี้เป็นรูปเต่า เราคุยกันทำนองนี้

หม่าม้า: ใส่เสื้อครับ ใส่เสื้อ เสื้อเป็ด ก้าบ ก้าบนะครับ
ธีร์: แมว แมว
หม่าม้า: ครับ แมว แมวร้องไงครับ เมี๊ยว เมี๊ยวใช่มั้ยครับ
ธีร์: ใช่ เมี๊ยว เมี๊ยว
หม่าม้า: ใส่ผ้าอ้อมครับ ธีร์ ผ้าอ้อมเต่า เต่าร้องยังไงครับลูก
ธีร์: เต่า เต๊า
หม่าม้า: !!!!

นี่รูปธีร์กะตุ๊กตาหมีปีศาจ ผลิตโดยหม่าม้า ธีร์เล่นด้วยงั้นๆ ครับ ไม่ค่อยนิยมเท่าไหร่

ส่วนนี่หน้าตาของเฟลิกซ์เหมี่ยวเมี๊ยวค้าบ ไปละครับ เราจะออกเดินทางแล้นนนน

ตังเม

จริงๆ แล้วเมื่อก่อนเที่ยงหม่าม้ามีความพยายามที่จะอัพบล๊อกแล้ว เพราะคิดว่าที่ดองๆ เอาไว้คงเค็มได้ที่พอดี แต่โชคร้าย นังบล๊อกเก้อทำให้หม่าม้าเสียความตั้งใจไปหมด รูปก็อัพไม่ได้ เรื่องก็อัพไม่ได้ สรุปทำอะไรก็ไม่ได้...ฮ่วย ห่วย ฮิ๊วววว

2 วันมานี้หม่าม้ามีตังเมเล็กๆ ติดหนึบหนับอยู่แทบตลอดเวลา กระดิกตัวไปไหนไม่ค่อยจะได้ กลางคืนนอน ตังเมยังจะต้องนอนชิดๆ และจับมือหม่าม้าเอาไว้ หม่าม้ากะว่าหลับแล้ว เอามือออก ตังเมเล็กๆ รายนี้ยังตื่นมาแหกปากใหม่ ทำยังกะหม่าม้าเป็นผู้ร้ายต้องจับตัวไว้ให้มั่น

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเราไปงานฉลองพระใหม่กัน อย่างที่เกริ่นไปเล็กน้อยเมื่อคราวก่อนแล้ว พระกู๋คิมของธีร์บวชไปจะครบพรรษาอยู่รอมร่อแล้ว บ้านเราเพิ่งจะมาฉลองพระใหม่ อาม่า ณ นครปฐมของธีร์บอกว่า จริงๆ แล้วฉลองพระใหม่มักจะทำกันวันรุ่งขึ้นหลังจากวันที่พระบวช แต่เนื่องจากความรู้ด้านพระสงฆ์องค์เจ้าของบ้านสายสี่เต็ม 10 มีแค่ 1 เท่านั้น จึงเป็นเรื่องที่สมควรให้อภัย 555

เนื่องจากเป็นวันที่ค่อนข้างจะพร้อมหน้าพร้อมตา ไหนจะญาติข้างอากง ไหนจะญาติข้างอาม่า ไหนจะเพื่อนๆ ของพระกู๋ก็มากันพร้อมสรรพ ธีร์ก็ได้ popular vote คะแนนสูงลิ่วขึ้นมาทันใด ทั้งๆ ที่แก้มข้างขวาของธีร์เป็นสีเขียวๆ ดำๆ โดยที่หม่าม้าไม่รู้สาเหตุ... ใครๆ พยายามถามธีร์ว่าหน้าไปโดนใครทำมา...ธีร์ตอบอย่างรวดเร็วว่า "หม่าม้า" ไปทำร้ายธีร์ตอนไหนนะเนี่ย สงสัยละเมอบีบคอลูกโทษฐานทะเล้นทะลึ่งเกินเหตุ

รูปถ่ายวันงานมีไม่ค่อยเยอะ เลือกเอามาแต่รูปธีร์ที่ถ่ายกะบุคคลที่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปด้วย แถมด้วยรูปหมู่ของพระและผองเพื่อนอีกหนึ่งรูป ขาดใครไปก็อย่ามาโวยเลยนะ สงสารหม่าม้าเถอะ ใส่ครบทุกคนคงยาวทั้งหน้านี้แน่

เริ่มด้วย ธีร์กะพระกู๋...ธีร์พยายามทำอะไรไม่รู้ หม่าม้าเดาว่าจิ้มสิวพระ!!!

ธีร์กะกู๋ท๊อป...รายนี้นานๆ ได้ถ่ายรูปด้วยกันหนนึง พยายามทำหน้าเหมือนกันอย่างเต็มที่
ธีร์กะเหล่ากู๋...iPhoneอยู่ในนี้ครับ อยู่ในนี้ ธีร์พยายามขโมยให้หม่าม้ากะป๊าแล้ว แต่ไม่สำมะเร็จค้าบบบบธีร์กะอี๊เจื๋อนเมี๊ยบ (มีอีก 3 รูปที่ทำหน้าเหมือนกัน ไว้ค่อยส่งให้เจ้าตัวเค้าไป...นี่บล๊อกของธีร์กะหม่าม้า (แถมป๊าอีกนิดหน่อย))พระกู๋และผองเพื่อนค้าบ...รูปนี้เอามาใส่ไว้ทำไมเนี่ย หม่าม้างงตัวเอง

Last Sunday Thee went to the temple to offer food to the monks. Thee met so many relatives from Mama's side. Thee is so attached to Mama lately..don't know why...

locker

อุ๊ยๆ สะกดผิด จริงๆ ต้องบอกว่าเป็น rocker ต่างหาก แต่ว่าดูแล้วมันไม่ค่อยจะ rock เล้ย ดูหน้าตาทะเล้นทะลึ่งแถมยังยียวนกวนประสาทซะอีกเนี่ย เด็กอาไร๊ ใส่เสื้อเขียว หมวกแดง ถุงเท้าสีฟ้า ใจคอจะเป็นตู้เก็บของใส่มันทุกสีรึไงก็ไม่รู้ ถ้าถามธีร์ ธีร์ก็จะบอกว่าหม่าม้าทำ ไม่ว่าจะเป็นแก้มช้ำ ฉี่ราด อึราด หกล้ม ฯลฯ ถามว่าใครทำธีร์ ธีร์จะตอบว่า "หม่าม้า"

วันนี้มีงานฉลองพระใหม่ของพระกู๋คิม...เจ้าหน้าที่ที่วัดที่เปิดประตูให้เข้าไปจอดรถในวัดได้ถามว่ามาวัดทำไม (นะ...ถามทำไมล่ะเรา ยุ่งจริง...คิดแบบสุภาพ) ตอบไปว่า "มางานฉลองพระใหม่" พี่ยามถามต่อว่า "พระบวชเมื่อไหร่" (ยุ่งอีกละ) ตอบไปอีกว่า "บวชตั้งแต่เข้าพรรษา (เพิ่งจะคิดฉลอง มีอะไรป่ะ)มีรูป มีเรื่อง แต่ยังไม่เล่า กั๊กๆ ไว้ก่อน เดี๋ยวไม่มีเรื่องมาอัพบล๊อก มุกนี้ได้มาจากคุณแม่ลูกสาม 555





Oops...wrong spelling but intended! Thee doesn't look like a rocker. He just like a locker that has so many color inside...green t-shirt, red cap, white pants and blue socks!!!

อัพบล๊อกฉลอง

ฉลองเรื่องอะไร....

ฉลองวันเกิดพระคิม วันที่เราสามคนพ่อแม่ลูกทำตัว low profile สุดๆ ไม่ไปเลี้ยงพระที่รับนิมนต์ไปที่บ้านสายสี่ (เป็นพระคงไม่น้อยใจที่พี่ๆ+หลานไม่ไปโผล่ให้เห็น) พร้อมกับการเจ็บตัว ตกบันไดของหม่าม้าตอนค่ำครับ หม่าม้าอุ้มธีร์ลงบันได ก่อนลงแหกปากบอกให้ธีร์หยุด อย่าพุ่งหลาวลงไปข้างล่าง คว้าตัวธีร์อย่างเร่งด่วนก่อนอุ้มลงบันได ลงมาได้ไม่กี่ขั้น ปากก็พูดกะธีร์อยู่ว่าต้องหยุดก่อนถึงบันไดไม่งั้นจะตก...ยังพูดไม่จบ ตัวเองก็ลื่นปรื๊ดๆ ลงไปกองอยู่กะพื้น ข้อศอกกระแทกบันได ส่วนสมธีร์นั้น ไม่มีส่วนใดบุบสลาย ยกเว้นจิตใจ...ธีร์ใจหายแว๊บ แว๊บ ร้องไห้เสียงดัง ไม่รู้ว่ากลัวตัวเองเจ็บ หรือว่าสงสารหม่าม้ากันแน่ (สงสัยจะเป็นอย่างแรก) ส่วนเฮียปรานต์ที่ได้ยินเสียงหม่าม้าตกบันไดก็รีบวิ่งมาดู แล้วก็บอกอะไรธีร์ซักอย่าง หม่าม้ามัวแต่เจ็บข้อศอกและก้นอยู่เลยสับสนชีวิต จำไม่ได้ว่าเฮียปรานต์พูดว่าอะไร ธีร์ก็คงไม่ทันฟังเหมือนกัน มัวแต่ร้องไห้ตกใจเสียงดังกว่าเดิม ส่วนโมโมอิ๊อ่านตรงนี้จบแล้วอาจจะแนะนำให้หม่าม้าดำเนินการเคลมประกัน 555

คืนนี้กว่าธีร์จะเข้านอนได้ก็กลัว กลัว กลัวสารพัด กลัวเอลโม่บ้างล่ะ ทั้งๆ ที่ห้องนอนเราไม่มีเอลโม่ซักกะตัว หิวนมบ้างล่ะ ทั้งๆ ที่เพิ่งกินอิ่มไป หิวน้ำบ้างล่ะ ก็กินจนพุงกางไปแล้ว จนต้องเปิดไฟขึ้นมาอีกรอบแล้วนอนทับบนตัวหม่าม้า ให้หม่าม้ากล่อมด้วยเพลงเชิญพระขวัญ เพราะหมดมุก (ขนาดนั้นเลยนะ...เพลงนี้ใช้ประกอบการรำ เป็นผีน้ำเขียวขายผ้าเอาหน้ารอดสมัยไปเรือเยาวชนฯ...ส่วนป้าเป้เป็นผีน้ำแดง 555 ซ้อมรำจนจำได้จนถึงทุกวันนี้ คิดดูละกันว่าหลอนขนาดไหน) ในที่สุด ธีร์ก็หลับไป เปิดโอกาสให้หม่าม้าชะแว๊บหนีลงมาลั๊น ลัน ลามีชีวิตเป็นของตัวเองอีกครั้ง...ว่าไปโน่น

รูปพวกนี้ถ่ายตอนเย็นหลังธีร์กินข้าวกะเนื้อปลาทูเสร็จ ส่วนหัวปลาทูก็เสร็จเฟลิกซ์เดอะแมวเหมียว ระหว่างการแกะปลาทู หม่าม้าก็บอกธีร์ว่า เดี๋ยวธีร์กินข้าวเสร็จแล้วเราเอา "หัวปลาทูของธีร์" ไปให้แมวเหมียวกินกันนะ...ธีร์ฟังเสร็จก็พูดว่า หัว...ธีร์ พร้อมกับจับหัวตัวเอง กรรม! หมวกนี่หยิบมาใส่ตอนเดินเอา "หัว...ธีร์" ไปให้แมว ฝนเหมือนจะตกใส่หมวกซักกะหน่อย พอธีร์เห็นแมว มีอาการลุ้นบอกมันด้วยนะว่าหัวปลาทูที่เราเอาไปให้อยู่โน่น อยู่โน่น พร้อมกับชี้อย่างลุ้นสุดตัว พอแมวกินหัวปลาทูที่ตัวเองเอาไปให้ก็ตื่นเต้นมากกว่าตอนแจกอาหารหมา และปลาซะอีก ช่างเป็นเด็กใจบุญ ช่างแจก ช่างเลี้ยงเสียเหลือเกิน...

ป.ล. ไม่ต้องแสดงความเห็นใจหรือสงสารการตกบันได ไม่ได้เป็นอะไรมากจ้า อูยยย อูยยย โอดโอย โอดโอย 555





Today is the birthday of Uncle Kim, who is now in the monkhood. We didn't go to Sai4 house to see him today.

These photos are taken this evening after we went out to give the cat some food. Thee tried hard to tell the cat where the food is and was so excited when the cat found the food.

เรื่องเบ็ดเตล็ด

คราวนี้เป็นเรื่องเบ็ดเตล็ดไร้สาระ เนื่องจากหม่าม้าไม่รู้จะเขียนอะไร ไอ้ครั้นจะไม่อัพบล๊อกก็จะถูกทวงถาม บางรายถึงกะนับวันไว้ด้วยว่าไม่อัพบล๊อกมากี่วันแล้ว!!! เพื่อ peace of mind กันถูกบ่น และค่อนขอดโดยไม่รู้ตัว เอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาคั่นเวลาไว้ก่อน

จำ Barnie ที่ธีร์ติดไปนอนด้วยได้ไหม...หม่าม้าบรรจงลอกไปแปะไว้ที่ข้างกล่องตอนธีร์หลับ ตื่นมาตอนเช้าอาบน้ำเสร็จ ธีร์เห็น Barnie ธีร์ยังจำได้ เอามาแปะเสื้อไว้เหมือนเดิม ธีร์ไม่ปลาทองครับ ความจำไม่สั้นหม่าม้าเอารูปอาทิตย์ก่อนกะอาทิตย์นี้มาดู เอารูปมาอัพบล๊อก ดูแล้วธีร์ก็ใส่ชุดเดิมๆ ไม่บอกก็ไม่รู้หรอกว่าวันไหนเป็นวันไหน โปรดสังเกตขากางเกง เนื่องจากยาวไป มีการรัดหนังยางเอาไว้ด้วย แฟชั่นเด็กชายธีร์ สามารถลอกเลียนแบบได้ ธีร์ไม่สงวนลิขสิทธิ์ แต่มีอาวุธพร้อม
นอกจากจะเล่นโน่นเล่นนี่แล้ว เรายังมีการฝึกให้ธีร์คืบคลานไปตามพื้นราบอีกด้วย ก้นเป็นก้นใหญ่เกินจริง มีผ้าอ้อมหนึ่งชั้น
ส่วน 2 รูปล่างนี้ถ่ายเมื่ออาทิตย์ก่อน ตอนที่เราออกไปขี่จักรยานเล่นกันนอกบ้าน (เห็นมะ บอกแล้วว่าชุดมันเหมือนเดิม ไม่บอกก็ไม่มีใครรู้) นี่ไม่ใช่ท่ากายบริหารตอนเย็นแต่อย่างใด แต่ธีร์พยายามบอกให้หม่าม้า อู้มมมมมม หม่าม้าก็พยายามบอกให้ธีร์อุ้มหม่าม้าด้วยท่าทางเดียวกัน แต่สงสัยสมธีร์จะไม่ get
ข้างล่างนี่คือภาพจากมุมของหม่าม้าว่าธีร์ทำหน้าตาน่าสงสารยังไงตอนจะให้ อู้มมมมม