Sunday, March 25, 2007

ปุยกะน้ำตาล

ถึงแม้ว่าช่วงนี้อากาศจะร้อนเหลือหลาย แต่เด็กที่เกิดช่วงหน้าร้อนเหมือนกันอย่างธีร์ก็ไม่ย่อท้อต่อการออกไปเที่ยวนอกบ้าน เพราะนอกจากจะได้ดูโน่นดูนี่สมใจอยากแล้ว ม่าจ๋าที่สายสี่ของธีร์ก็ยังเตรียมธีร์ให้พร้อมด้วยการซื้อชุดผ้าแพรให้ธีร์ใส่ ชุดนี้ใส่แล้วดูเหมือนท่านขุน เจ้าคุณมั่กๆ ยังดีที่เสื้อไม่ใช่เสื้อผ้าป่านสีขาวๆ บาง ไม่งั้นล่ะก็...ช่ายเลยยยย

รูปพวกนี้ถ่ายเมื่อวาน ตอนธีร์ออกไปนั่งเล่นนอกบ้าน น้ำตาลกะปุยก็ออกมานั่งเล่นด้วย ปุยคือหมาตัวสีขาวขุ่นๆ ส่วนน้ำตาลที่สีน้ำตาลสมชื่อ ก็ยิ้มให้กล้องด้วย 555

Thee took photos with doggies. The white one named Pui...and the brown one named Namtan (which means brown in Thai).

Wednesday, March 21, 2007

นอกบ้าน

กลับมาอยู่นครปฐมกับหม่าม้า เหมือนกับติดคุก ผู้บริหารอย่างเรา รถรึก็มี โทรศัพท์รึก็มี ทำไมไม่มีอิสระออกไปข้างนอกได้เหมือนกะใครเค้า
Be at Nakornpathom home with Mama just like staying in jail. Executive likes me who has car, wheel, and telephone...why can't I go out!
คิดแล้วมันเศร้านัก ป๊านะป๊าตัดช่องน้อยแต่พอตัว ทิ้งธีร์ไว้กะหม่าม้า ธีร์บอกแล้วว่าไม่เอา (ธีร์จะพูดว่า "มเอา" เร็วๆ) ก็ยังป้อนอยู่ได้ ธีร์ละเซ็ง
So sad...why Papa left me with Cruella Mama...I said "no...don't want to eat" but she kept offering the food to me....

ว่าแล้วก็หลับตาซะ จะได้ไม่ต้องเผชิญโลกอันโหดร้ายกะหม่าม้าอีกต่อปายยยย
Just close my eyes...at least I don't have to face the reality!

Monday, March 19, 2007

ปิ๊กบ้าน

ในที่สุดธีร์ก็ได้จรลีกลับมายังนิวาสถานนครปฐมซักกะที หลังจากที่ระเห็จไปอยู่สายสี่ซะหลายวัน

ฟันธีร์กำลังจะขึ้นมาหลายอาทิตย์แล้วครับ แต่ก็ยังโผล่ไม่พ้นเหงือกซักกะที หม่าม้าลุ้นระทึกว่าฟันธีร์จะขึ้นเมื่อไหร่ ลูบๆ คลำๆ ดูแล้ว มีอะไรคมๆ นิดนึงโผล่ออกมาละ...ใครๆ ก็บอกว่า ฟันขึ้นช้าก็ผุช้า เอิ่ม คือว่าตอนนี้ธีร์อายุขวบนึงแล้วนะครับ ฟันยังไม่มีซักกะซี่ ฟันน้ำนมขึ้นซักตอนอายุ 20 เลยเป็นไง จะได้ไม่ผุ

นอกจากฟันยังไม่ขึ้นแล้ว พัฒนาการด้านอารมณ์ก็รุนแรงขึ้นตามสภาวะอากาศ ช่วงนี้กรี๊ดกร๊าด หวีดหวิวอยู่ตลอดเวลา นัยว่าเรียกคนก็แว๊ด ว้าก เฮ้ย ไปเรื่อย ไม่พอใจก็ดีดดิ้น คุณหมอว่าเป็นไปตามช่วงอายุ อีกหน่อยก็หาย สาธุๆ ขอให้ธีร์เลิกเป็นนกหวีดน้อยซะที หม่าม้าหูจะหนวกแล้น

อาทิตย์ที่ผ่านมา หม่าม้าพยายามให้กู๋คิม แล้วก็ตัวเอง หาหนังสือชื่อ "กข ขับขาน" ที่แต่งโดยคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ มาอ่านให้ธีร์ฟัง หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลหนังสือเด็กเมื่อนานนมกาเลมาแล้ว ได้ข่าวว่ามันสนุกสนานเหมาะกะเด็กเล็กเสียเหลือเกิน แต่มันหายากมั่กๆ รู้สึกว่าเป็นหนังสือเก่า แม้กระทั่งที่สำนักพิมพ์เองยังบอกว่าไม่มีเลย ต้องไปหาตามร้านหนังสือเก่า ใครมี ใครเคยพบเห็นบอกกันบ้างเน้อ

รูปข้างล่างนี่ก็ไม่มีอะไรมาก เมื่อวานกู๋คิมกะธีร์แต่งตัวเหมือนกันโดยมิได้นัดหมาย กู๋คิมเลียนแบบธีร์ เพราะธีร์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก่อน แม้ว่าสีเสื้อและกางเกงของเราจะเหมือนกัน แต่สีผิวของเรามะเหมือนกัน มารดำรึจะมาแข่งรัศมีวิ้งๆ กะมารขาวอย่างธีร์ด้ายยยยยยยยยยยย

Finally we return to Nakornpathom home.

Eventhough Thee is now one year old but the teeth are still hiding quietly under the gum! When will you have tooth/teeth huh Thee!!!

Recently, Thee is very emotional. He can scream to everything. The doctor said that it is one of his development which will change in time. It should better change soon before Mama becomes deaf lah!

Picture above just shows that Uncle Kim and Thee's dress are match. Only difference is skin color! ha!ha!ha!

Tuesday, March 13, 2007

ออกกำลังกาย อึ๊ด อึ๊ด

ธีร์ถูกกดขี่ข่มเหงทั้งทางร่างกายและจิตใจอย่างหนักจากมารร้ายใจยักษ์ ตอนนี้ธีร์ยังทำอะไรไม่ได้ ธีร์ขอฟิตซ้อมออกกำลังกาย เพิ่มความแข็งแรงของร่างกายไว้ก่อนละกันครับ ท่าแรก วิดพื้นด้วยมือสองข้าง มีมารร้ายถ่วงไว้ทางด้านหลัง

ท่าที่สอง หลังจากทำท่าแรกได้คล่องแคล่วแล้ว เราก็มาวิดพื้นมือเดียวกัน ง่ายๆ นะครับ ไม่มีอะไรหนักๆ มาถ่วงอีกแล้ว (ท่านี้ดูอีกทีเหมือนกะกำลังโยคะอินเทรนด์อยู่นะเนี่ย)
ช่วงนี้ธีร์ออกกำลังกายเยอะเป็นพิเศษ นอกจากจะเอาแรงไว้สู้กะยุงแล้ว ก็คิดว่าเผื่อจะผอมลงนิดหน่อย ป้าหมอบอกธีร์ว่า ส่วนสูง 74 ซม. ของธีร์น่ะ เข้ามาตรฐานเด็กหนึ่งขวบ แต่น้ำหนัก 11.3 กิโลกรัมของธีร์เนี่ย ล้ำหน้าอายุไปซัก 2-3 เดือนครับ

After being tortured by Devil the Mama and remark from the doctor, Thee thinks that it is neccessary to do some exercise. Push-up with two hands with heavy weight at the back is the first recommended exercise....then one hand push-up should be very much easy, right?
The doctor remark is that Thee's height (74 cm) is ok for one-year old baby but the weight (11.3 kg.) is a bit advance...that is the weight of 1.2-1.3 year old baby!!!
Am I too heavy???

Monday, March 12, 2007

วันเกิดธีร์ หนึ่งขวบ

อยากรู้ใช่มั้ยครับ ว่าธีร์ไปทำอะไรบ้าง ในวันคล้ายวันเกิดครบรอบ
หนึ่งขวบแล้นนนนน ตามมาครับ
Do you want to know what Thee did on his birthday....one-year-old ?
อาม่า ข้างหลังนั่งเรียบร้อยนะครับ
(ถังขยะดำเชียว ไม่ใช่ถังขยะในบ้านครับ...เราปฏิเสธไว้ก่อน)
Grandma at the back ready?
อี๊โมขับรถรัดเข็มขัดรึยัง หม่าม้านั่งข้างคนขับ รัดเข็มขัดเรียบร้อยนะครับ

Auntie Mo and Mama buckle up! both of you ready?

ไปครับ เราไปตักบาตรกัน พระกี่รูปไม่แน่ใจ หม่าม้าว่า 4 อี๊โมว่า 5 อาม่าไม่รู้ มัวงงๆ สับสนๆ อยู่
Off we go...to provide food to the monks. Mama said there are 4 monks. Auntie Mo said 5. Grandma said don't know....so how many monks there are????

ตักบาตรแล้วก็กลับมาบ้าน บ่ายๆป๊าก็มาครับ ป๊าเอาของขวัญวันเกิดจากเฮียปรานต์แล้วก็อึ้มจินมาให้ธีร์ ธีร์ชอบมากเลยครับได้ของขวัญหลายอย่าง

แว่นเท่ๆนี่เฮียปรานต์ก็ให้ธีร์มาครับ เป็นไงคับ ใส่แล้วเท่ไหมคับ อิอิ
มี ของขวัญเป็นนิทาน ที่เฮียปรานต์แต่งให้ด้วยนะคับ

เสร็จแล้วเราก็ฉลองวันเกิดธีร์ด้วยเค้กอันกระจ้อยร่อยที่หม่าม้าซื้อมาตั้งแต่เมื่อวาน มีแบ่งให้น้าบีแล้วก็ พี่ป้าน้าอาที่มาอ่านบล๊อกธีร์ด้วยครับ

เป่าเค้กวันเกิดคับ

มอบเค้กให้อากง อาม่า อี๊โม แล้วก็หม่าม้าคับ

ส่วนชิ้นนี้ เค้กชิ้นพิเศษ มอบให้น้าบีอินเมลเบิรน์ครับ


อาทิตย์นี้ธีร์ยังคงไม่กลับไปบ้านนครปฐม เพราะว่าวันจันทร์นี้ธีร์ต้องไปฉลองวันเกิดครบรอบ 1 ขวบกับคุณหมอด้วย คุณหมอให้วัคซีนป้องกันโรคไข้สมองอักเสบเป็นของขวัญธีร์หนึ่งเข็ม เจ็บอ่ะ....ธีร์ยังไม่รู้เลยครับว่าอาทิตย์นี้ป๊าจะว่างมารับธีร์กลับบ้านวันไหน กลับไปเมื่อไหร่ธีร์จะโชว์รอยแผลยุงลอบกัดสดๆ ร้อนบนใบหน้าหลายจุดให้ดูครับ งุ งิ งุ งิ


Update...นี่ไงครับ ของขวัญจากเจ้ายุงลอบกัด (ตามคำของอี๊โม) ป๊าดูรูปแล้วถามว่าอะไรติดหน้าธีร์ ไม่ใช่อะไรติดหน้านะครับ เป็นรอยยุงกัด ไม่บวมเท่าเดิม แต่ปริมาณใช่ย่อยครับ อีกตุ่มนึงอยู่ที่หูซ้ายครับ สงสัยมันกลัวไม่สมดุลย์นะครับ คราวก่อนมันกัดหูขวา


ป.ล.2 น้าบีส่งอีเมล์มา Happy Birthday ธีร์พร้อมรูปนี้ บอกว่าเป็นของขวัญวันเกิดธีร์จากน้าบี...เอาแบบตัวเป็นๆ เลยได้มั้ยคร้าบบบบบ After provided food to the monks, we returned home to meet Papa who brought so many gifts from Pran and Auntie Jin. We celebrated Thee's birthday with tiny cake that Mama bought. There is small piece for Auntie Be and everyone who visits Thee's blog...(wait for Papa to put the photos na krab).


This week Thee still stay at Sai4 home as we have to celebrate one-year-old b'day with the doctor! The doctor gave Thee Japanese encephalitis vaccine! It hurts!!!!! Still don't know when Papa will be free to pick us up...when we return to Nakornpathom home....Thee will show more mosquito bites on the face! sigh!sigh!



Update: Here are the mosquito bites....Auntie Mo said they are presents from mosquito!!!
P.S.2: Auntie Be sent an email to Mama to Happy B'day Thee with the little plane photo above as an attachment. Can Thee have a real one?

Wednesday, March 07, 2007

เซ็งอ่ะ

ธีร์โดนยุงลอบทำร้ายอีกแล้ว คราวนี้กัดหู หม่าม้ารีบเอาน้ำเกลือเช็ด ตามด้วยบัวหิมะ...ประมาณว่านึกได้ว่าเอาอะไรทาได้ก็ไปหยิบมารีบทา ทามันแทบจะทุกขนาน ทาซ้ำกันไปซ้ำกันมา ถ้าเกิดหายปุ๊บปั๊บขึ้นมาไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าทาอะไรได้ผล 555

เมื่อวานกะวันนี้ตอนเช้าธีร์ถูกหม่าม้าวางยาให้หลับไป เห็นว่าธีร์แพ้มาก เลยใส่ยาแก้แพ้เข้าร่างซักกะหน่อย ยังไม่แน่ใจว่าจะใส่ยาแก้คันให้สลบไปด้วยดีมั้ย ถ้าธีร์เรียบร้อยไม่โวยวายมากก็คงไม่ต้องพึ่งพายาสลบ เอ้ย ยาแก้คัน

สงสัยยาทากันยุงที่ซื้อมาไว้เผื่อไปข้างนอกกันยุงกัดคงต้องเอามาใช้ทากันยุงกัดในบ้านแทนซะละม๊างงงง

Thee was bitten by the mosquito again! Target is at Thee's ear this time. Mama put on so many medicines and some how if one the medicine works....Mama will not be able to tell which one is which!

Mama gave Thee Zytrec yesterday evening and this morning to help on allergic. Mama also considering giving Thee Atarax to help on the itching....but it might be too much so...just keep in mind.

Tuesday, March 06, 2007

ถูกลอบทำร้าย

สูตรใหม่ของหม่าม้า ดินสองพองกะมะนาว จะเวิร์คมั้ยเนี่ย
ธีร์กำลังชี้จุดโดนยุงกัด


สองวันที่ผ่านมาธีร์แสดงพลังความขี้โวยวาย หงุดหงิด และเอาแต่ใจตัวเองได้อย่างเหลือหลาย ไม่รู้ไปเลียนแบบมาจากใคร ป๊ากะม้าของธีร์ก็เป็นคนสงบนิ่ง อ่อนหวาน เรียบร้อย ไม่เคยพูดจาโหดร้ายใส่ใครเลย 555 สงสัยไปเลียนแบบคนข้างบ้านมา หะเอิ๊ก หะเอิ๊ก

เมื่อวานธีร์ถูกยุงลอบกัดมือขวาอีกแล้ว หม่าม้าไปเจอช้าเกินไป ขึ้นบวมเป็นตุ่มใหญ่แล้ว ถึงแม้จะรีบเอาน้ำเกลือ (Normal Saline Solution - น้ำยาล้างคอนแทกเลนส์นั่นแหละ) เช็ดเพื่อล้างเอาน้ำลายยุงออกไป แล้วก็รีบเอายา Arittocot ของเฮียปรานต์ที่หมอให้เพื่อลดอาการแพ้ บวม คัน แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ใจจริงอยากจะถ่ายรูปแผลมาให้ดู ติดที่ว่าตอนนี้ธีร์ไม่ให้ความร่วมมือ นอนหลับเอามือซุกก้น เอ้ย ซุกใต้หมอนไว้อยู่ เลยถ่ายมาไม่ได้ อธิบายให้เห็นภาพได้ว่า บวมแดงเป็นก้อนใหญ่ ตั้งแต่ข้อนิ้วไล่มาถึงข้อมือ เนื่องจากธีร์คงคันมาก แต่ดั๊นเกาไม่เป็น ธีร์ก็ฉลาดล้ำเลิศ เอาหลังมือถูกับทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นหมอน เสื้อหม่าม้า โซฟา ฯลฯ จนมันถลอก น้ำเหลืองไหลทะลักพลั่กๆ (เว่อร์ไปนะอันนี้) อาการเช่นนี้จะยังคงเป็นอยู่ต่อไปอีกซักวันสองวันกว่าจะเหลือทิ้งรอยดำเอาไว้ให้หม่าม้าดูต่างหน้าว่าธีร์ถูกยุงลอบกัด

สอนธีร์แล้วว่า คราวหน้าถ้ายุงจะมากัด ให้ไล่มันไปแล้วก็บอกเป็นภาษาเบบี๋ของธีร์ว่า "เอ้อ เออ หมำ หม่ำ อาบู๋ กรี๊ดดดด" แปลได้ว่า อย่านะ อย่ามากัดธีร์ ไปไป๊....

These few days Thee can express his emotion so well especially anger. Don't know Thee takes this after whom. His parents are very gentle and sweet two persons!!! Must be someone else!!! (Those who know Thee's parents very well should know this is a big joke of the day!)

Yesterday mosquito bit Thee again on his little hand. Thee very allergics to its bite though as the bite swell so big.

Sunday, March 04, 2007

มีน้องมาเยี่ยม

วันนี้ป๊าไปรับธีร์กลับมาจากบ้านอาม่าที่สายสี่เร็วกว่าวันอื่นๆ เนื่องจากหม่าม้ากะป๊าต้องกลับมาทำธุระที่บ้าน อาทิตย์นี้เราไปอยู่ที่สายสี่กันตั้งแต่วันพุธ อาม่ามัวแต่ยุ่งทำบิลสิ้นเดือน ไม่ค่อยว่างเล่นกะธีร์เท่าไหร่ พองานเสร็จ ก็ใกล้เวลาธีร์กลับบ้านที่นครปฐม ธีร์ก็วุ่นวายออกไปเที่ยว ชี้ตัวเอง ชี้นอกบ้าน ทำท่าจะให้ใครต่อใครพาไปเที่ยวเรื่อยแม้ว่าอากาศจะร้อนเหลือเกิน มีคนแซวว่าท่าที่ธีร์บอกให้คนอุ้มไปเที่ยวเหมือนลิเกมั่กๆ ประมาณว่า...อันตัวเรานี้มีชื่อว่าธีร์ คนนั้นน่ะ (คนที่เป็นเหยื่อนิ้วเล็กๆ ป้อมๆ) มาอุ้มเราออกไปทัศนาป่าดงพงไพรคอนกรีตหน่อยซิ...หม่าม้าว่ามันก็เหมือนๆ อยู่นะครับ

นอกจากนี้ วันนี้พี่เอ เพื่อนรุ่นน้องสุดเลิฟของป๊าพาพี่จุ๊บกะน้องตุล น้องๆ ของพี่จุ๊บ แล้วก็พี่ซาจิโกะมาเยี่ยมบ้านเราครับ เฮียปรานต์ก็อยู่ด้วยเล่นกันสนุกสนาน เป็นครั้งแรกที่ธีร์ได้เล่นกับคนตัวเล็กกว่า (น้องเค้าอายุเกือบๆ จะ 5 เดือนแล้วอีกไม่กี่วันนี้เอง) เหมือนจะตื่นเต้น แต่ทำไม๊ ทำไมเวลาน้องตุลเล่นอะไร ธีร์ก็คลานไปแย่งของเล่นมาเล่นเองหมดก็ไม่รู้ งกเจรงๆ



Papa's friends visited us at Nakornpathom home today. This is the first time that Thee has a chance to play with younger baby. Excited but whenever Nong Tun touched the toys, Thee would go and take it back!!!