Friday, November 30, 2007

ไปไหนอีกล่ะคราวนี้

วันที่ 29 พฤศจิกายน ธีร์ทำอะไรบ้างนะ

สายๆ เล่นอยู่บนเตียงโบราณสืบทอดมาหลายรุ่น เล่นไปเล่นมาก็ได้หัวไก่มาใส่เล่นซะงั้น กลายเป็นธีร์หัวไก่ มีผมแหลมๆ อยู่กลางหน้าผากหนึ่งกระจุก ตั้งใจให้ถ่ายรูปเป็นอย่างดี
ตกเย็น หม่าม้าต้องไปงานแต่งงานของป้าน้ำฝน เพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมของหม่าม้าโน่น กง ม่า และโมอิ๊ก็เลยพาธีร์ไปเที่ยวงาน 100 ปีพระราชวังสนามจันทร์ ไปถ่ายรูปกะแสงไฟระยิบระยับ
โมอิ๊ กะม่าเล่าว่า ธีร์ทำหน้าเป็นตรูด ไม่เอนจอย แต่ก็เป็นเจ้าบ้านที่ดี มีการแนะนำสถานที่ระหว่างที่รถผ่าน เช่น "ปฐมเจดีย์" หรือพระปฐมเจดีย์ หรือปั๊มน้ำมัน มีการโบกมือบ๊ายบายป้ายหมู ป้ายเสือ ฯลฯ ด้วย
รูปนี้โมอิ๊เล่าให้หม่าม้าฟังตอนกลับมาถึงบ้านว่า ม่าถามว่าโมกะธีร์จะถ่ายรูปกะย่าเหลมั้ย ม่าจะถ่ายให้ สองคนยินยอมให้ถ่าย (โดยดีรึเปล่าอันนี้ไม่รู้ ไม่อยู่ในเหตุการณ์) ได้รูปหน้าตาแบบนี้ออกมา ย่าเหลเหลือแค่ขา หัวหายไประหว่างการถ่ายทำซะงั้น หลายวันก่อน หม่าม้านั่งเลือกต่างหูที่ใส่ถ้วยชาเล็กๆ กองๆ รวมกันไว้จะมาใส่ ธีร์เดินมาใกล้ๆ บทสนทนาของเราประมาณนี้

ธีร์: นี่ตัวอะไร
หม่าม้า: นี่เหรอครับ (ชี้ไปที่ถ้วยชา) นี่สมบัติครับ
ธีร์: ขอ ขอ ขอสมบัติ

หลังจากนั้น หม่าม้าก็นั่งหัวเราะขำธีร์เป็นอย่างมาก เอาเรื่องนี้มาเล่าให้ใครๆ ฟังก็เล่าขำๆ ไม่ได้คิดอะไร โมอิ๊มาเล่าให้ฟังว่า ตอนนั่งอยู่ในรถ โมอิ๊ถามธีร์ว่า โมอิ๊ขอสมบัติธีร์ได้มั้ย สมธีร์ตอบโมอิ๊ว่า "ขอหม่าม้าก่อน" อืมมม ก็ยังดีครับลูกที่คิดจะมาขอหม่าม้าก่อน ว่าแต่ว่า หม่าม้าจะเอาสมบัติที่ไหนไปให้ธีร์ละครับ มีแต่ต่างหูกระจิบกระจอกในถ้วยชาแค่ไม่กี่คู่เท่านั้นเอง

Wednesday, November 28, 2007

นิปปอนมารู

ใช่แล้วครับ เมื่อวานนี้ธีร์ไปเที่ยวมา แล้วทำไมวันนี้หม่าม้าต้องรอให้น้าบีทวงก่อนจะอัพบล๊อก...ก็เพราะว่าเราสองคนถูกป๊า export มาอยู่บ้านสายสี่ตั้งแต่เมื่อคืน รูปอยู่ในกล้องป๊า จะเอาที่ไหนไปอัพบล๊อก...

ไหนๆ ก็ไหนๆ มาเล่าเรื่องกันก่อน รอป๊าหารูปมาแปะๆ ก็แล้วกัน (ป๊าค้าบ...ช่วยๆ กันอัพบล๊อกนิดนึงนะค้าบบบ)

หม่าม้าบอกธีร์ไว้เป็นเดือนแล้วว่าจะพาธีร์ไปดูเรือลำใหญ่ๆ ในที่สุดมันก็กลายเป็นจริง...ปีนี้ เรือนิปปอนมารูสุดที่เลิฟของป๊าและหม่าม้าก็มาเทียบท่าที่ท่าเรือกรุงเทพอีกครั้งหลังจากหายไปเกือบ 2 ปี (ถ้าหม่าม้าไม่ต๊องๆ จำผิด) เรือนิปปอนมารูเป็นเรือสำราญสัญชาติญี่ปุ่น เป็นบ้านอีกหลังหนึ่งที่สมาชิกชาวเรือเยาวชนฯ (สมัยหม่าม้า ASEANมีแค่ 7 ประเทศ รวมญี่ปุ่นด้วยเป็น 8 ประเทศ...)ใช้ชีวิตร่วมกันเป็นเวลาเดือนกว่าๆ เรียกได้ว่าเป็นเรือแห่งความหลังในวัยเยาวชนของหลายๆ คน ปีนี้ เรือฯ มาเทียบท่า มีหรือที่หม่าม้าจะพลาด (สำหรับป๊า ตอบไม่ได้ เพราะเมื่อวานเห็นพูดว่าถ้าไม่ติดว่าจะพาธีร์มาดูเรือก็ไม่อยากจะถ่อร่างมาให้เมื่อย...)

หม่าม้าเตรียมข้าวของกองพะเนินเตรียมย้ายบ้าน พร้อมกับสัมภาระในการดำรงชีวิตของธีร์เรียบร้อย เราออกจากบ้านนครปฐมกันตอน 4 โมงกว่าๆ ไปถึงท่าเรือฯ ตอน 5 โมงนิดๆ อากาศเย็นกำลังสบาย หลังจากลงทะเบียน แล้วก็จ่ายเงินค่าสมาชิกสมาคมเรือฯ กันเรียบร้อย ก็ชี้ชวน
ธีร์ดูน้ำ ดูเรือลำใหญ่ๆ เป็นที่น่าตื่นเต้น สนุกสนานสำหรับธีร์เป็นอย่างยิ่ง

จากนั้นเราก็เข้าไปในเรือกัน ก่อนที่จะได้กินข้าวเย็น ชาวบ้านเค้าก็ต้องไปฟังท่านสุรินทร์ พิศสุวรรณ เลขาฯ ASEAN คนใหม่กล่าวอะไรเล็กน้อย ส่วนหม่าม้ากะป๊าถือเอาธีร์เป็นข้ออ้าง (ว่าธีร์จะโวยวายเสียงดัง) พาธีร์ไปช้อปปิ้ง เอ้ย! ชมห้องน้ำในเรือ ดูโซฟา ลิฟต์ กระจกประดับเพดาน และล่อหลอกธีร์ให้อยู่นิ่งจนกว่าประตูห้องอาหารจะเปิด ระหว่างนั้น ธีร์ก็สั่งว่าจะเอา "อันนี้" "เอาอันนี้" ไปเรื่อย จนหม่าม้าต้องเสียเงินซื้อไปรษณียบัตรมิคกี้เมาส์สำหรับปีใหม่ปี 2008 กะmagnet รูปเรือนิปปอนมารูมา ทั้งหมดนี้ 1550 เยน (บนเรือเค้ารับแต่เงินเยน กะดอลลาร์ )
ระหว่างที่หม่าม้าพาธีร์ไปนั่งพักหลังของหม่าม้าที่โซฟาหน้าห้องอาหาร Admin ก็เดินมาขอโทษขอโพยว่า...ตรงนี้แขกวีไอ๋ปี๋ของเราจะมานั่ง คุณช่วยย้ายก้นเข้าไปในห้องอาหาร (ซะทีสิ) จะได้ไหม...โอเคค่า
อาหารการกินบนเรือฯ ก็เดิมๆ เหมือนกับปีก่อนๆ ธีร์ชิมน้ำแอปเปิ้ล ขนม ไอติม กุ้งเทมปุระ ข้าวผัด ฯลฯ ด้วยกิริยาอันดี ไม่มีโวยวาย ถือช้อนนั่งบนขอบหน้าต่างกินเองด้วย ใครเห็นก็ชมว่าเก่งมาก น่ารัก ไม่วุ่นวาย...เอ่อ ไม่อยากจะบอกว่าอยู่บ้านไม่ใช่แบบนี้หรอกค่า แต่ต้องบอกว่าธีร์ไม่วุ่นวายและทำตัวได้ดีมากจริงๆ
เมื่อวานธีร์ได้เจอเด็กๆ รุ่นเดียวกัน 2-3 คน น้องพิมสาวน้อยคนแรกเป็นลูกสาวลุงเอ ชาวเรือฯ รุ่นเดียวกะป๊าและหม่าม้า รายนี้หม่าม้าไม่ได้บอกอะไรธีร์ ธีร์ก็เดินเข้าไปกอดเค้าซะแนบแน่นหลายครั้ง จนต้องบอกธีร์ให้เลิกแต๊ะอั๋งน้องพิมซะที ส่วนอีกรายลูกใครหม่าม้าก็จำไม่ได้แน่ น้องเค้าพยายามเล่นจ๊ะเอ๋กะธีร์ จนหม่าม้าบอกให้ธีร์ไปหอมแก้มเค้า ธีร์ก็เดินเข้าไปกอดเค้าแบบแนบแน่นเหมือนเดิม...ช่างว่าง่ายอะไรขนาดนั้น
เวลา 3 ทุ่ม ธีร์เริ่มแสดงอาการง่วงนอน ลงไปกลิ้งอยู่ที่พื้นพรม เราเลยกลับบ้านกันก่อนคนอื่นๆ ก่อนกลับธีร์ก็ทำการหว่านเสน่ห์ใส่ Admin ชาวญี่ปุ่นด้วยการส่งจูบแบบ combo ให้ ได้รับคำชมว่า kawaiiiiii อยู่หลายครั้ง (เรื่องนี้ธีร์ถนัดมากถึงแม้จะง่วงนอนแค่ไหนก็ตาม)

ขึ้นรถกลับบ้านถามธีร์แล้ว ธีร์ก็ว่าสนุกดี มีคนเยอะแยะ อาหารอร่อย นิปปอนมารูที่รักคราวหน้ามาเจอกันใหม่นะจ๊ะ

Tuesday, November 27, 2007

เที่ยวกลางคืน

Merry Christmas ครับ...ว่าแล้วก็มุ่งหน้าตรงไปสู่แสงสว่างงงงงง
เหมือนเลยใช่มั้ยล่ะ...เอารูปพวกนี้มาแปะตอนคริสมาสต์แล้วบอกว่าธีร์ไปดูไฟต้นคริสมาสต์ก็ดูน่าเชื่อถือ สีเสื้อธีร์ก็คริสมาสต์จริงๆ เนาะ ไม่รู้นังแม่ธีร์นี่คนไหน แต่งตัวให้ลูกได้ไร้รสนิยม ใส่เข้าไปด้ายยยย เสื้อเขียว เสื้อกันหนาวแดง บ้านนอกเจรงๆ
จริงๆ แล้ว ธีร์ไปเที่ยวงานฉลอง 100 ปีพระราชวังสนามจันทร์มาครับ งานเค้าจัดวันที่ 23 พฤศจิกายน - 2 ธันวาคม รู้สึกว่าจะเปิดให้เข้าชมตั้งแต่ 9 โมงเช้าไปจนถึง 3 ทุ่ม (เวลาปิดนี่ไม่แน่ใจ) ผู้ใหญ่เสียค่าเข้างานคนละ 50 เด็กเล็กๆ แบบธีร์ไม่เสีย โตมาหน่อยคง 30 มั้งครับ ลองถามพี่กูเกิ้ลว่าในงานมีอะไรเจ๋งๆ บ้าง พี่เค้ารู้ไปหมดทุกอย่าง (ช่างสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านซะจริงๆ)

วันนี้ป๊าก็เลยพาอาม่า หม่าม้าแล้วก็ธีร์ไปเที่ยวงานกัน ในงานห้ามเอารถเข้าไป ทุกคนต้องใช้ทักษะในการเดินอย่างแข็งแกร่ง ภาระอันหนักอึ้งตกอยู่กับหม่าม้าเนื่องจากลืมเอารถเข็นไป ลืมแบบไม่ได้นึกถึงเลยแม้แต่น้อยจนกระทั่งเริ่มเดินไปซักพักแล้วถึงจะคิดได้ ทำไมตรูไม่เอารถเข็นมา!!! ดีนะ ไม่คิดออกตอนกลับบ้านแล้ว....ในงานนอกจากจะมีการประดับไฟอย่างสวยงาม ก็เปิดให้เข้าไปเดินชมในพระตำหนักต่างๆ ได้โดยสะดวก ไม่มีการกีดกั้นมากเท่าปกติ มีนิทรรศการ การแสดงโขน ดนตรี (วันนี้มีกุ้ง สุทธิราช) โครงการของหน่วยงานต่างๆ มากมายจาระไนไม่ครบ ตัวอย่างเช่น....

การเพาะเลี้ยงพืชด้วยเนื้อเยื่อหรืออะไรประมาณนี้ หม่าม้าไม่ได้จำ ดูผ่านๆ มัวแต่ชี้ชวนให้ธีร์ดูบวบยาวกว่าตัวหม่าม้าอยู่...ก็ไอ้เขียวๆ ยาวๆ ที่มีเชือกผูกที่อยู่ข้างๆ ธีร์นั่นแหละครับ งานนี้มีการปลูกให้เห็นกันจะๆ พวกบวบเล็กๆ ส่วนใหญ่จะมีถุงน้ำผูกติดอยู่ที่ปลาย...ด้วยความอยากรู้จัด หม่าม้าถึงกับอุ้มธีร์เดินไปถามเจ้าหน้าที่ว่าทำไมถึงต้องมีถุงคะ...เจ้าหน้าที่ทำหน้าเซ็งๆ สงสัยว่าคงอยากจะอัดเทปคำตอบมาเปิด หรือไม่ก็ติดป้ายบอกให้รู้แล้วรู้รอดไป ตอบว่า "ผูกไว้บวบจะได้ตรงๆ ครับ"
จากซุ้มบวบยาวเหมือนงู เราก็เดินดูโน่นดูนี่ ถ่ายรูปไปเรื่อย ธีร์ถ่ายรูปกะป๊า
กรมประมง มีสัตว์น้ำจืดมาแสดงหลายอย่าง เช่นกระเบนน้ำจืด ปลาเสือ กุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ (เผาจิ้มน้ำจิ้ม....) และจระเข้สตัฟฟ์ตัวนี้พร้อมไข่ที่แสดงการ hatch ด้วย (ตายทั้งเปลือกเลยแฮะ) ธีร์กลัวจระเข้ หม่าม้าก็ว่ามันก็น่ากลัวอยู่ ข้างๆ ตัวจระเข้มีเอกสารบรรยายสรรพคุณของเนื้อจระเข้เปรียบเทียบกะเนื้อหมูและไก่ ว่าจระเข้มีไขมันต่ำ มีโปรตีนสูง ให้พลังงานน้อยกว่า....แล้วไง ไม่ไหวมั้งอ่ะ
หุ่นวัวจากโครงการส่วนพระองค์สวนจิตรลดา หม่าม้าว่าจะวางธีร์ไว้ข้างๆ ขาวัว แต่ธีร์ดันเกาะหม่าม้าอย่างแนบแน่น
ธีร์กะอนุสาวรีย์ย่าเหล....เก๊าะที่ขาวๆ อยู่ด้านซ้ายของรูปไงครับ ; p
และสมธีร์กะช้างจากมูลนิธิอะไรซักอย่าง เราอยู่ใกล้มันมากจนมันพ่นลมใส่เราด้วย กะจะทำให้หม่าม้าตกใจปล่อยถุงขนมที่ซื้อมาจากซุ้มข้างๆ แหง เรื่องกินเราไม่พลาดหรอกน่า...
สุดท้ายก่อนเดินกลับไปที่รถ ธีร์กะไก่ ธีร์พยายามเดินตามอย่างต่อเนื่อง ไก่ก็เดินหนี non-stop ไม่ว่าธีร์จะเต๊าะปากพร้อมกวักมือเรียกอย่างแข็งขันแค่ไหน ไก่ก็ไม่เชื่อฟัง มันคงรำคาญไอ้หนูคริสมาสต์นี่มากจนในที่สุดก็ตะกายขึ้นไปอยู่บนต้นไม้แบบนี้

ธีร์ก็ไม่ย่อท้อ...ยังคงกระดิกนิ้วเรียกไก่อย่างต่อเนื่องจนต้องอุ้มเดินจากมา

เห็นอาม่าว่า อีกวันสองวันอาม่าจะไปอีกตอนกลางวัน คราวนี้จะเดินดูข้างในพระที่นั่งต่างๆ ที่วันนี้เราไม่ได้เข้าไปดูกัน หม่าม้าคงต้องพักแขนและหลังเอาไว้ก่อน อาทิตย์นี้ธีร์มีคิวเดินสายอย่างต่อเนื่องเลยครับ ใครว่างๆ ก็มาเที่ยวกันนะครับ ช่วงนี้มีงานที่องค์พระปฐมเจดีย์ด้วย มาทีเดียว เที่ยวได้ตั้ง 2 งาน ถ้ามาเสาร์-อาทิตย์ ระวังรถติด อันนี้เรื่องจริงไม่ได้ขู่ เพราะวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเรากลับจากบ้านสายสี่ รถขาเข้ากรุงเทพฯ ติดตลอดตั้งแต่นครปฐมไปยันเส้นปิ่นเกล้า-นครชัยศรีเลย

ป.ล. ธีร์ไปงาน 100 ปีพระราชวังสนามจันทร์จริงๆ ครับ ไม่ได้ไป night safari ที่สิงคโปร์หรือเชียงใหม่แต่ประการใด
ป.ล.2 เกือบลืมไป! เดือนนี้ธีร์เลื่อนขั้นไปเป็นอาเจ็กแล้วนะครับ....หลานสาวคนแรกของธีร์ออกมาชมโลกแล้วเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนน่าจะได้....นี่ยังดีกว่าป๊าอีกนะครับ เพราะหลานคนแรกของป๊าเนี่ย อายุเท่าป๊าเลยครับ ; )

Monday, November 26, 2007

ลอยกระทง

ทุกๆ คนไปลอยกระทงกันรึเปล่าครับ ธีร์ไม่ได้ไปลอยกระทงครับ

วันเสาร์ที่ผ่านมาอาม่าไปธุระ ที่บ้านสายสี่ก็ไม่มีคนอยู่ จะพาธีร์ไปลอยกระทงที่พุทธมณฑลก็คงจะมีคนเยอะแยะ ธีร์ก็เลยอยู่บ้านกินข้าวเหนียวกะมะม่วงส่งออกที่ประเทศอี๊เจี๊ยบส่งมาจิ้มก้อง!!! โมอิ๊เห็นปริมาณและวิธีการกินมะม่วงของธีร์แล้วถึงกับออกปากว่าท่าทางจะชอบมากจริงๆ มะม่วงอร่อยมั่กๆ ขอบคุณค้าบบบบ

ซัก 3 ทุ่ม อาม่ากะกู๋คิมกลับมาบ้านพร้อมถ้วยพลาสติกหนึ่งใบมาโชว์ให้หม่าม้าดูบอกว่ากระทง ไม่ได้ถามว่าเอามาจากไหน กระทงอาม่าเก๋ไก๋ชไนเดอร์มาก ถ้วยพลาสติกใสๆ เล็กๆ ใบนั้นประกอบด้วยใบตองเจียนกลมๆ รองก้นถ้วยไว้ ต่อมาเป็นบวบเหลี่ยมที่คว้านเอาเนื้อออกเหลือแต่เปลือก ชั้นบนเป็นแครอทแกะสลักเป็นรูปดอกไม้ ธูปเทียนก็สร้างสรรค์มาก ตัวธูปก็เป็นไม้จิ้มฟัน หลอกกันด้วยกระดาษแก้วที่ก้นไม้จิ้มฟัน ทำเหมือนเป็นไฟ ส่วนเทียนก็ทำมาจากเส้นมักกะโรนีแบบเกลียว คนทำช่างคิดมากๆ อันก็เล็ก ทำจากวัสดุธรรมชาติซะเป็นส่วนใหญ่ บรรยายหน้าตากระทงซะยาว สรุปว่าธีร์ก็ไม่ได้ลอยกระทงในคืนวันลอยกระทงและก็หลับไปซะงั้น

วันรุ่งขึ้นธีร์ก็ได้ถ่ายรูปกับกระทง แล้วก็ไปลอยกระทงที่บ่อปลาทองหน้าบ้านสมใจอาม่า ตอนแรกหม่าม้าบอกให้ธีร์ถือกระทงไว้หม่าม้าจะถ่ายรูป ธีร์ก็ร่วมมือด้วยเป็นอย่างดี ดูได้จากหน้าตาที่เอนจอยสุดฤทธิ์!!!

เอ้าธีร์ วางกระทงได้ครับ...นี่ครับธีร์วางกระทงตามคำสั่ง....บรรจงวางไว้ที่ขอบบ่อปลา โธ่!ม่ายช่ายค้าบธีร์ วางไว้ในน้ำน่ะครับ ธีร์ก็โยนกระทงลงไปเอียงกระเท่เร่ในน้ำดังภาพ จบการลอยกระทงครั้งแรกอย่างมีสีสรร สนุกสนาน และมีความสุข...(ตรงไหนฟระ ดูหน้าลูกแล้วบรรยายได้ตรงข้ามไปหมด!)วันอาทิตย์ หม่าม้าและโมอิ๊ทอดทิ้งธีร์ไว้กะอาม่า...ถือเป็นการแก้แค้น เอ้ย! เป็นการชดเชยความคิดถึงที่เมื่อวันเสาร์อาม่าไม่ได้อยู่เล่นกะธีร์ หม่าม้ากะโมอิ๊ก็ไปเดินทางไกลไปเที่ยวแพลตตินั่ม มอลล์อย่างตื่นตาตื่นใจ จากนั้นก็เดิน เดิน เดิน ไปเซ็นทรัลเวิร์ลเพื่อซื้อมอสเบอร์เกอร์ไปสังเวยป๊า 4 ชิ้น แล้วก็เดิน เดิน เดินไปเซ็นทรัล ชิดลม รอราชรถมาเกย ระหว่างที่ลั๊น ลัน ลาอยู่ใน B2S ม่าก็โทรบอกโมอิ๊ว่า ออกมาแล้วนะ...โมอิ๊รายงานหม่าม้า โอเชจ่ายเงินละ ระหว่างจ่ายเงินกู๋คิมก็โทรมาบอกว่าอยู่ไหนกันแล้วอีก 3 นาทีจะถึงแล้วนะ แว้กกกก อารายกาน บอกว่าจะออกมาให้โทรมาบอก ทำไมจะถึงแล้ว โอเคๆ เราจะรีบไปรอที่เชิงสะพานลอยฝั่งตรงข้ามโดยไว จากนั้นโมอิ๊และหม่าม้าก็วิ่งลงบันไดเลื่อนพร้อมแหกปากว่าขอโทษค่า ขอทางด้วยค่าอย่างต่อเนื่อง (อันนี้ไปเล่าในรถ กู๋คิมบอกว่า น่าจะตะโกว่าไฟไหม้ๆ จะได้ไปเร็วขึ้น หนอยยยย) ราชรถที่แปลงร่างเป็นรถโรงเรียนก็มารับเราไปกินข้าวเย็นกะป๊า ระหว่างอยู่ในรถ โมอิ๊ก็บอกกะกู๋คิมว่า แกบอกว่าจะมารับแล้วก็มาถึงเลยอย่างงี้ใครจะมาทัน เจ๊รี่เค้าแก่แล้ว ปวดหลัง แกต้องให้เวลาเค้าหน่อยสิ....ขอบใจมาก ไม่รู้มันหวังดีหรือหลอกด่าก็ไม่แน่ใจ

เราจบวันอาทิตย์ด้วยการไปกินข้าวกันตามจำนวนสมาชิกเหมือนอาทิตย์ที่แล้ว และมีรูปครอบครัวมาโชว์ด้วย เรา 3 คนถ่ายรูปครอบครัวกันทีไรมีแต่แนวแปลก ตลก ขบขันทุกที...

เล่ามาหมดวันแล้ว...สงสัยล่ะสิว่าทำไมไม่ใช่หัวหินอย่างที่โม้ไว้คราวก่อน...ก็เพราะว่าเรารออี๊บีกันนั่นเอง เดี๋ยวอี๊บีจะน้อยใจ 555 อันนี้เป็นข้อแก้ตัวที่ดูดีและฟังขึ้นใช่มั้ยล่ะ แต่จริงๆ แล้วก็คือ ม่าไม่ว่างมีธุระกระทันหัน ไว้มีโอกาสเหมาะๆ ธีร์คงได้ไปทะเลกะเค้าซักวันแหละน่า

ส่งท้ายด้วยภาษาไทยของธีร์วันละหลายคำ
ปลาเหา = ปลาเก๋า
ขี้เหนียว = ข้าวเหนียว
หม่าม้าหัวย่อยๆ = หม่าม้าหัวหยอยๆ

พอดีกว่า ไปสอน 1-10 ภาษาจีนให้สมธีร์ดีกว่า คริ คริ คริ อ้อ! กงคร้าบ ธีร์ได้ 1-5 แบบกระท่อนกระแท่นแล้วนะค้าบ

Thursday, November 22, 2007

รูปเพิ่ม

เมื่อวานนี้ทิดกู๋ส่งรูปจากกล้องพอลล่าตอนไปดูปลาในตู้มาให้เพิ่มเติม รูปแรกนี่หม่าม้าแอบเลว ไปถ่ายรูปลูกชาวบ้านในชุดทิกเกอร์มาประกอบฉาก ถ่ายมาทำไมก็ไม่รู้

หน้าตาสมธีร์ตอนดูทิกเกอร์
ธีร์กะม่า และปลาในตู้
ตอนเย็น กง ม่า กู๋คิมและอี๊โมพาธีร์ล่วงหน้าไปกินข้าวก่อน หม่าม้ากะป๊าตามมาทีหลัง ดูหน้าตาเค้าซะก่อน พร้อมกินจริงๆ
อ้าปากกว้างรอกิน
กินความว่างเปล่านี่ก็อร่อยดีเหมือนกันนะครับ
มีปัญหาเรอะ จิ้มๆ (ธีร์โรคจิต)
เมื่อวานธีร์โชว์ proud ด้วยการนับหนึ่งถึงสิบเป็นภาษาไทย และภาษาอังกฤษให้คนในบ้านสายสี่ฟัง ทุกคนตื่นเต้นกันใหญ่ กงออกปากว่า ถ้าธีร์นับภาษาจีนได้อีกภาษาโดยพูดถูกต้องทุกคำไม่ผิดเลยกงจะให้เงินธีร์หมื่นบาท...ธีร์ครับอาทิตย์หน้าเรากลับไปติวเข้มกันดีกว่านะครับ (ลงไว้เป็นหลักฐาน เดี๋ยวทำได้จริงแล้วกงจะเบี้ยว 555) วันอาทิตย์นี้ธีร์จะไปเที่ยวหัวหินหนึ่งวัน (เย้! ดีใจจัง ในที่สุดป๊ากะม้าจะได้ไปกิน La Villa ซักที อดอยากมาหลายปี!!!) แล้วจะถ่ายรูปมาฝากนะครับ

Tuesday, November 20, 2007

สวัสดีค้าบ

คิดถึงธีร์กันบ้างมั้ยครับ....ช่วงนี้หม่าม้ามัวแต่ดูซีรียส์ญี่ปุ่นเพลิดเพลินเจริญใจไปหน่อย ไม่ว่างมาอัพบล๊อก 555 ดูยุ่งใช่ไหมครับ

อาทิตย์ที่ผ่านมา นอกจากหม่าม้าจะพาไปช้อปปิ้ง ลั๊น ลัน ลา ณ โลตัส นครปฐมแว๊บนึงแล้ว ธีร์ก็ได้เข้ากรุงไปพารากอนมาครับ ตอนแรกหม่าม้าตั้งใจว่าจะพาธีร์ไปเยี่ยมชมสัตว์โลกใต้น้ำซักกะหน่อย แต่เห็นราคาบัตรเข้าชมแล้วก็ต้องถอยออกมาตั้งหลักไกลๆ ก่อน เพราะที่เราไปกันนั่น มีกง ม่า ทิดกู๋เหม่ง โมอิ๊ ป๊า แล้วก็หม่าม้า ค่าบัตรโดยไม่มีส่วนลดตั้ง 2,000 เกือบ 3,000 บาท ใจไม่กล้าพอครับ ไว้หาบัตรราคาถูกได้เมื่อไหร่ธีร์คงได้เข้าไปดู ก่อนจะได้เข้าไปดู ธีร์ก็เลยต้องดูตู้ปลาแถว food court ไปพลางๆ ก่อน ป๊าแซวว่าเป็น aquarium คนยาก แต่แค่นี้ธีร์ก็ตื่นตาตื่นใจมาก....พอหลอกธีร์ไปได้อีกวัน
นี่ไงครับ aquarium คนยากของเรา เห็นปลาการ์ตูนที่เดี๋ยวนี้คนเกือบทั้งโลกเรียกมันว่า "นีโม" บ้างมั้ยครับ? รูปยังมีอีกบางส่วนในกล้องพอลล่าของทิดกู๋ครับ ไว้หม่าม้าไปปล้นมา (หรือทิดกู๋จะส่งมาให้น้อออออ)
รูปข้างล่างนี่ถ่ายตอนขากลับจากไปงานกฐิน มีวัวเดินผ่านหน้ารถ ธีร์เห็นวัวอย่างใกล้ชิดทำหน้าตาตื่นเต้นมาก ไหนวัว ไหน ไหน วัว วัว วัว หม่าม้าว่าธีร์ดูน่ากลัวมากครับ!!! ส่วนนี่ ชุดนอนที่อี๊บีซื้อให้ตั้งนานแล้ว ธีร์เพิ่งจะได้ใส่ เพราะมันใหญ่ไปครับ ตอนนี้ใส่ก็ยังต้องพับแขนกะขาไป 3 ทบแน่ะ ถ่ายมาฝากอี๊บีคนซื้อซักกะหน่อย จะได้ดูว่าน่ารักมั๊ย เผื่อจะซื้อมาฝากอีก (ไม่ค่อยหวังเลย!)
พักหลังๆ นี่ความแสบซ่าส์ของธีร์ วีรเวร เอ้ย! วีรกรรมมาขึ้นเป็นลำดับ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องคำพูดตลกๆ ที่เดี๋ยวนี้เริ่มจะพูด 4 คำติดกันได้แล้ว สร้างความประหลาดใจได้หลายครั้งเหมือนกัน ไว้หม่าม้าจะจำมาเล่านะครับ ช่วงนี้สมองเบลอ ดูซีรียส์เยอะไปหน่อย อิ อิ อิ

Friday, November 16, 2007

ม่วงงงงง

ไม่ได้อัพบล๊อกซะหลายวัน อาทิตย์นี้ธีร์กะหม่าม้าไม่ได้โยกย้าย โยกย้ายไปบ้านสายสี่ เนื่องจากวันเสาร์เรามีนัดไปทอดกฐินที่วัด (เอ! วัดชื่ออะไรหว่า....ไว้ไปถามป๊าก่อน จำมะด้าย รู้แต่ว่าอยู่ห่างจากบ้านเกือบ 60 กิโลฯ) ป๊าก็มีธุระวุ่นวาย เนื่องจากโรงงานใหม่ที่บ้านสิงห์จะเปิดขายแล้วไม่ว่างไปส่ง และกงกะม่าก็ไม่ได้คิดถึงธีร์เท่าไหร่ เพราะหม่าม้าถามไปแล้วว่าจะมีใครมารับธีร์แล้วเอามาส่งมั้ย ม่าว่าไม่มีใครว่าง 555 ว่าไปนั่น

สองวันก่อนอาม่า ณ นครปฐมบอกหม่าม้าว่าธีร์ชอบกินมะม่วงสุก อันนี้หม่าม้ารู้อยู่แล้วว่าธีร์ชอบเพราะช่วงฤดูข้าวเหนียวมะม่วงที่ผ่านมา ธีร์ก็ซัดมะม่วงไปไม่ใช่น้อย คราวนี้ที่บ้านเรามีมะม่วงสุกหลงเหลืออยู่ เมื่อวานธีร์ก็เลยจัดการซะหน่อย ดูความชอบได้จากความตั้งใจในการกิน...บรรจงจิ้ม

ธีร์ค้าบ...แบ่งหม่าม้าด้วยได้มั้ยค้าบ...อ้ะ หม่าม้า ม่วงยื่นให้หม่าม้าคำนึง แล้วธีร์ก็จัดการจิ้มมากินต่ออย่างเพลิดเพลิน สรุปว่ากินไป 1/4 ลูก!!!
เนื่องจากอาทิตย์นี้ธีร์แทบไม่ได้ไปไหนเลย ไปออฟฟิศ (เดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึง) กลับบ้าน ดูการ์ตูน ทำกิจวัตรเดิมๆ ธีร์เริ่มเบื่อ วันนี้ใครๆ ก็ออกจากบ้านไปธุระกัน ธีร์เห็นก็ร้องตามว่า "ด้วย ด้วย" น่าสงสารเล็กน้อย (ติดเที่ยวเจรงๆ)

พอดีหม่าม้าก็มีธุระต้องไปไปรษณีย์ ถือโอกาสพาธีร์ไปเที่ยวซักหน่อยพอหายเบื่อ เราไปไปรษณีย์ในโลตัสกันนะธีร์ ระหว่างทางกลับบ้านแดดร้อน หม่าม้าถามธีร์ว่าใส่แว่นมั้ย ธีร์ว่าใส่ ใส่แล้วก็เอานิ้วจิ้มแว่นไว้...พร้อมกับทำหน้าเป็นตรูดเช่นนี้
ขับๆ รถอยู่ดีๆ ธีร์ก็ร้องขึ้นมาว่า "เป็ดยักษ์"...ใช่ครับลูก เป็ดยักษ์...ตาดีจริงๆ เป็ดยักษ์ที่ธีร์พูดถึงคือหุ่นเป็ดที่อยู่บนหลังคาร้านอาหารโกเท้ใกล้ๆ โลตัส ป๊าเคยพาธีร์มากินหนนึง แล้วธีร์ก็ถามหาเป็ดยักษ์ทุกครั้งที่ออกจากบ้าน คราวนี้มองเห็นเองเลยวุ้ย รูปล่างนี่ตอนรถติดไฟแดง เล่นอะไรอยู่ไม่รู้ ไม่ใช่ทำลิ้นแผล่บๆ เพราะเห็นเป็ดยักษ์หรอกนะครับ

Tuesday, November 13, 2007

Mummy Tag

ป้ากุลส่งต่อมาให้ทำ ทำซักหน่อย เดี๋ยวใครๆ จะหาว่าไม่อัพบล๊อก คริ คริ

1.ความรู้สึกครั้งแรกที่ตั้งครรภ์.......
เอ่อ...จริงเหรอ ไม่จริงม๊างงง หมอตรวจผิดรึเปล่า ไม่ฝากท้องค่ะไม่ฝาก แล้วก็ไปซื้อที่ตรวจมาตรวจเองอีกที ผลออกมาว่าท้องจริง (ว่ะ) เลยต้องไปหาคุณหมอที่ทำคลอดตัวเองเพื่อฝากท้อง

2. ลูกคนแรกชื่อ คนที่ 2 3 4 ฯลฯ.....
ธีร์ สมธีร์ อ้วน แล้วแต่อารมณ์ตอนเรียก มีหลายชื่อดูเหมือนหลายคน จริงๆ มีลูกคนเดียว 555

3. ไหนโชว์รูปลูก ๆ หน่อยซิ
ไปดูข้างล่างก็แล้วกัน ถ้าขี้เกียจ (เหมือนกัน) รอดูตอนอัพบล๊อกคราวหน้า

4.น้ำหนักแรกเกิดของลูก ๆ คุณ
จำไม่ได้ละ เดี๋ยวไปดูบล๊อกแรกสุดซิ อ้อ...1,825กรัม คลอดตอนอายุในท้องหม่าม้า 31 สัปดาห์...ออกมาชมโลกเร็วกว่าปกติ 2 เดือน

5. ตอนท้องคุณบำรุงอย่างไร
พยายามกินของดีมีประโยชน์อย่างครบถ้วน ตามด้วยการกินยาไทรอยด์ตามหมอสั่งอย่างเคร่งครัด

6. ความรู้สึกครั้งแรกเมื่อเห็น
คุณหมอใช้มือขยุ้มหัวยื่นมาให้ดูแค่ไม่กี่วินาที แล้วก็พาจากไปตรวจโดยละเอียด ถามป๊าที่นั่งดูรายการ Discovery เลือดกระฉูดอยู่ว่า นี่ลูกเราหรือดักแด้เนี่ย

7. มีโรคแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์หรือไม่
รกเปิด เลือดออก กลายเป็นแท้งคุกคาม สุ่มเสี่ยงต่อการแท้ง และไทรอยด์เป็นพิษที่เป็นอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนท้อง

8. คุณคลอดด้วยวิธีไหน
ผ่าโลด....ตอนท้องได้ 31 สัปดาห์ปากมดลูกก็เปิดซะงั้น หมอจับ admit นอนนิ่งในห้องรอคลอดอยู่ 3 วัน รอฉีดยาให้ปอดสมธีร์ทำงานอย่างเต็มที่ก่อนออกมาท่องโลกให้ครบ 4 เข็ม ใช้เวลา 2 วัน ระหว่างรอก็ได้รับยาให้ปากมดลูกหยุดนิ่งไม่เปิดไปมากกว่านั้น นอนนิ่งๆ ไว้ และรอฤกษ์คลอด (ขนาดนั้นแล้วยังมีฤกษ์คลอดซะอีกด้วย กลับมาคิดดูอีกที สุดยอด!!!) เพื่อป้องกันการกระทบกระเทือนระหว่างการคลอด สมธีร์เลยต้องออกมาสู่โลกกว้างทางพุงของหม่าม้า

9. วีรกรรมเจ้าตัวเล็ก 1 เดือนแรก
กินนมแม่จากขวดนม นอนนิ่ง และถูกห่อหลายๆ ชั้นเพื่อควบคุมอุณหภูมิไม่ให้ตัวเย็น

10. หน้าท้องแตกลายงาหรือไม่
แตกพอสมควร ตอนท้องไม่แตก ดันมาแตกหลังคลอด ชีวิตช่างน่าเศร้า

11. ให้อาหารเสริมครั้งแรกตอนลูกกี่เดือน คืออะไร
6 เดือน ข้าวกะฟักทอง ก่อนหน้านั้น ตามที่ไปอ่านบล๊อกอันเก่าๆ ก่อนหน้านั้นก็เสร็จคุกกี้ famous amos! และส้มไปก่อนแล้ว

12. แล้วหย่านมแม่ตอนกี่เดือน
หนึ่งขวบ หนึ่งเดือน สิบเอ็ดวัน

13. สามีมีบทบาทในการช่วยเลี้ยงลูกยังไงบ้าง
ตอนแรกๆ ช่วยเปลี่ยนผ้าอ้อม ป้อนนม กล่อมนอน ปัจจุบันหน้าที่ลดลงเหลือแค่ดูแลสมธีร์ตอนหม่าม้าไปทำธุระส่วนตัว (คุณป๊าทำอย่างอื่นอีกป่ะ ไหนบอกหน่อยซิ จำม่ายด้ายละ เอ...หรือว่าไม่มี...)

14. ถ้าเป็นไปได้โตขึ้นคุณอยากให้เค้าเรียนอะไรมากที่สุด
ธีร์อยากเรียนอะไรก็เรียนอันนั้นแหละ

15. ถึงจุดไคลแมกซ์ล่ะคุณจะส่งต่อ Tag นี้ให้ใครทำบ้างอย่างต่ำขอสัก 3 คน
ไม่ส่ง...ใครอยากทำต่อเชิญโลด

16. เพลงกล่อมประจำที่คุณร้องให้ลูกฟัง
โอ้ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามสดใส มองเห็นเรือใบ แล่นอยู่ในทะเล หาดทรายงามเห็นปู ดูซิดูหมู่ปลา กุ้งหอยนานา อยู่ในท้องทะเล (บางทีเปลี่ยนเป็นอยู่ในท้องธีร์เอง) ถ้ายังไม่นอนอีกธีร์จะโดนดุ!!!

17. คุณคิดว่ารายนามที่เอ่ยจะยอมทำ Tag ให้คุณไหม
ม่ายรุ

18. ถ้าคุณมีเงินสักก้อนคุณจะทำยังไงกะเงินนั้นเพื่อลูก
เอาไปใช้แทน....ม่ายช่ายย ฝากธนาคาร ซื้อพันธบัตร กองทุนรวมมั้ง

19. วันหนึ่ง ๆ คุณหอมลูกทั้งหมดกี่ครั้ง
มีแม่คนไหนนับได้ด้วยเหรอว่าหอมลูกวันละกี่ครั้ง

20. สุดท้ายถ้ามีพรให้คุณหนึ่งข้อคุณจะขออะไรให้ลูก
ขอให้ธีร์เป็นคนดี มีความสุข

Monday, November 12, 2007

สุขสันต์วันเกิดครับม่า

เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดอาม่า ณ นครปฐมของธีร์ครับ มีการเป่าเค้กกันเล็กน้อย เฮียปรานต์อดสนุกไม่ได้ขออาม่าเป่าเทียนวันเกิดด้วย ส่วนธีร์ก็เป็นผู้ชมที่ดี ดูรูปแล้วเหมือนกับจะรู้งาน มีการตบมือตบไม้ยิ้มแย้มเฮฮา หม่าม้าเดาว่าธีร์รอส่วนแบ่งด้วยใจจดจ่อครับ

ช่วงนี้ธีร์ก็วุ่นวายไปตามประสาคนอยู่ไม่นิ่ง วิ่งไปโน่นมานี่ หยิบโน่นหยิบนี่มาเล่นเป็นที่สนุกสนาน (ของธีร์คนเดียว) ส่วนผู้ใหญ่ก็ตะโกนร้องโวยวาย ธีร์อย่า ธีร์ไม่เอา ธีร์หยุด ธีร์คงคิดว่าอารายฟระ ไอ้โน่นก็เล่นไม่ได้ ไอ้นี่ก็เล่นไม่ได้ ชิ...

วันนี้หม่าม้าได้รู้ความจริงที่ไม่เคยรู้มาก่อนครับ ไอ้ที่ธีร์พูดไม่หยุดไม่หย่อนนี่เป็นผลมาจากเขียด 2 ตัวที่...คงเป็นอาม่า ณ นครปฐมนี่แหละ ให้คนไปหามา มาตบปากธีร์ /(-_-! )\/( !-_-)\ ได้ยินแล้วถึงกะเครียด โธ่! ธีร์โดนเขียดตบปากไปซะละ ป๊ายังไม่รู้ คงรู้ตอนอ่านบล๊อกนี่แหละ หม่าม้าเดาว่าถ้าป๊ารู้ ป๊าคงหงุดหงิดเล็กน้อย ไม่ใช่อะไร ไอ้ที่ธีร์พูดไม่หยุดนี่เป็นการขัดขวางการนอนของป๊าอย่างยิ่ง ป๊าอยากอยู่อย่างสงบคร้าบบบบ 555

Wednesday, November 07, 2007

รวมมิตร aka. จับฉ่าย

วันนี้เป็นรวมมิตร หรืออีกชื่อนึงก็คือจับฉ่าย แปลว่าเอาหลายๆ อย่างมารวมๆ กัน

เรื่องแรก...กางเกงยีนส์
ยีนส์ตัวนี้ธีร์ใส่ครั้งแรก อายุการใส่ไม่นานนักประมาณ 1 ชั่วโมงน่าจะได้ ที่ใส่ได้ไม่นานไม่ใช่อะไร ใส่แล้วนั่งเล่นที่พื้นไม่ได้ ติดพุง หม่าม้าสงสารและขำ เลยเปลี่ยนกางเกงให้ ใส่ยางยืดไปเหมือนเดิมละกันธีร์ ลุกนั่งสบายดี ไม่ติดพุง เวลาเท่ของธีร์ช่างสั้นเหลือเกินนะลูก ไม้ตี?
หม่าม้าหยิบไม้เทนนิสของเล่นอันนี้ให้ธีร์แล้วบอกว่าเราไปตีลูกบอลเล่นกันเถอะธีร์ ธีร์ก็เอาไปปัดๆ ลูกบอลเล่นอยู่แป๊บนึงแล้วก็พูดว่า ยุงไหน...ไป ไป ยุง.... แบบว่าไม้เทนนิสอันนี้มันหน้าตาเหมือนอุปกรณ์กำจัดยุงของป๊ากะอาม่าเลย ธีร์เคยเห็นหม่าม้า อาม่า และคนอื่นๆ อีกหลายๆ คนเอาไอ้เจ้าไม้หน้าตาแบบนี้มากวัดแกว่งกำจัดยุงที่บินมาใกล้คอยจะ landing บนตัวธีร์ ธีร์อยากเล่นใจจะขาดมาหลายครั้ง แต่ไม่มีใครอนุญาตเนื่องจากนิ้วเล็กๆ ของธีร์อาจจะโดนช๊อตได้ คราวนี้ได้เล่น อยากจะปัดยุงกะเค้าบ้าง แหม! หม่าม้าก็นึกว่าธีร์อยากจะเป็น Roger Federer ซักกะหน่อยหมดกัน!!!
จักรยาน
เรื่องสุดท้าย ข่าวล่ามาไว ธีร์ขี่จักรยานคันนี้ไปข้างหน้าได้แล้วครับ...หม่าม้ามีวีดิโอเหมือนกัน แต่ถ่ายจากมือถือ มิสามารถนำมาแบ่งปันให้ชื่นชนกันได้....เห็นขาธีร์มั้ยครับ ที่วางไว้ที่ล้อหลัง....น่านแหละวิธีการไปข้างหน้าของธีร์ ธีร์ถอยหลังโดยการเอาเท้าวางไว้ที่พื้นแล้วถีบถอยหลัง ไปข้างหน้าด้วยการถีบล้อรถเดินหน้า เป็นการคิดค้นส่วนตัวของธีร์เอง ไปได้ช้ากว่าถอยหลังหน่อยนึงครับ

Today is short stories...

Denims (first photo)...Thee wore it approx. 1 hour and had to take it off as he couldn't sit and play on the floor. The chance to be cool is very slim!!!

Bat..Mama gave this to Thee and told him to hit the ball. Thee hit the ball for a few times and said "mosquito, where?". It turned out that this bat just looks like an equipment that the adult used to get rid of mosquito...Thee just copies. So sad, a dream to be the next Roger Federer melt in seconds!!!

Bike...Thee can now move forward. Can you see where Thee put is feet? That is the way he uses to move forward. He just push the wheel with his feet to make it go forward and put his feet on the floor and move backward....He just creates this by himself.