Wednesday, November 25, 2009

ไฮโซใช่มั้ยล่ะ

วันศุกร์ที่แล้ว (แปลว่า ยังนึกไม่ออกจะเล่าอะไร ขุดของเก่ามาขายไปก่อน) รับธีร์เสร็จแล้วก็มุ่งหน้าไปกินข้าวเย็นกัน ก่อนจะไปบ้านสายสี่ ระหว่างทาง หม่าม้าหยิบสมุดที่คุณครูเขียนความคิดเห็นประจำอาทิตย์เกี่ยวกับธีร์มาอ่านในรถ คุณครูบอกว่า อาทิตย์ที่ผ่านมามีการเล่นบทบาทสมมติ ให้ธีร์เล่นเป็นพ่อค้า ธีร์เล่นได้สมบทบาทมาก...อยากรู้ว่าสมบทบาทแค่ไหน เลยลองถามธีร์ดู

ธีร์บอกว่า ธีร์เป็นพ่อค้าขายผัก ส่วนคามินเพื่อนเลิฟ ขายไข่....ถามว่าขายยังไง ธีร์ก็แหกปากออกมาว่า “ผักครับ ผัก ซื้อผักมั้ยครับ” ใช้ได้...สมกับที่พาไปเดินตลาดนัดบ่อยๆ 555

หลังจากนั้นเราก็เล่นกัน บทสนทนาประมาณนี้
หม่าม้า: คุณพ่อค้าครับ นี่ขายอะไรครับ
ธีร์:ส้มครับ
หม่าม้า:ขายยังไงครับคุณพ่อค้า
ธีร์: กิโลละ 10 บาท
หม่าม้า: กิโลนึงเยอะไปครับ ขอซื้อแค่ลูกเดียวได้มั้ยครับ
ธีร์: ได้ครับ
หม่าม้า: ขายลูกละเท่าไหร่ครับ
ธีร์: ลูกละ 200 ครับ
หม่าม้า: อะไรกันคุณพ่อค้า ซื้อกิโลนึงตั้งแยะ ขาย 10 บาท ซื้อลูกเดียวขาย 200 แพงเกินไปครับ ลดหน่อยได้มั้ย
ธีร์: ไม่ได้หรอกครับ นี่มันส้มไฮโซนะครับ...

Monday, November 16, 2009

งานหมั้น...

15 พฤศจิกายน 2552 เป็นวันฤกษ์ดีเหมาะจะมีพิธีมงคล

คืนก่อน ธีร์นอนดึก ไม่ได้ช่วยตระเตรียมอะไรหรอก...มัวแต่เล่นเกมส์ กว่าจะไปนอนได้ก็ปาเข้าไปเกือบห้าทุ่ม ดีที่บอกธีร์ไว้ก่อนแล้วว่าวันรุ่งขึ้นเราต้องออกจากบ้านแต่เช้าไปงาน ป๊ามาถึงบ้านสายสี่ก่อน 7 โมงเช้า หม่าม้าแต่งตัวอยู่ ป๊าก็ปลุกธีร์ตื่นมารับวันใหม่อย่างสับสน....

อาบน้ำ แต่งตัวเรียบร้อย ได้รับคำชมจากทุกคนว่าหล่อมาก....ใส่รองเท้าคู่ไม่คุ้นเคย ถึงจะเจ็บแต่ธีร์ก็ยอม เพื่อความหล่อ!!! เตรียมตัวกันเรียบร้อย โชว์คน โชว์พลพรรคหมา เตรียมพร้อมออกจากบ้านไปงานกัน
สรรพสิ่งสำหรับงานหมั้นก็ถูกลำเลียงขึ้นรถไป การเตรียมข้าวของไปงานหมั้นนี่วุ่นวายมิใช่น้อย
นี่คือโฉมหน้าผู้โชคดีที่จะไปหมั้นสาว...รูปนี้ดูดีกว่ารูปอื่น เนื่องจากไม่ได้ยิ้มมาก รอยตีนกาน้อยหน่อย 555
ธีร์ไปถึง ก็เดินสำรวจอาณาบริเวณ พบลูกอ๊อดและปลาหางนกยูงหน้าบ้าน ทำให้เพลิดเพลินไปได้ระยะหนึ่ง
ส่วนบรรดา สว. บ้านเรา ก็นั่งรอพลพรรคมากันให้พร้อมหน้า ก็เดินขบวนยกของหมั้นเข้าบ้าน
รูปขบวนพิธีการตัดไป เนื่องจากตากล้องส่วนตัวที่ยกไปจากบ้านเรา (ก็ป๊านั่นแหละ) ต้องยกของหนักเข้าบ้านสาว....

พิธีการก็ไม่วุ่นวาย สวมแหวนกันเรียบร้อย ซับหน้าซะหน่อย เดี๋ยวถ่ายรูปออกมาหน้ามัน!
สวมแหวนกันแล้ว ถ่ายรูปกับญาติๆ ธีร์ที่แต่งตัวหล่อก็ไม่วุ่นวาย เล่นเกมส์อย่างเดียว ไม่เลิก ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เกมส์เท่านั้นที่ธีร์ต้องการ นี่เป็นรูปเดียวที่เงยหน้ามองกล้อง หม่าม้าดูหน้าแล้วแปลเป็นภาษาพูดได้ว่า "อะไรอีกล่ะทีนี้"....ถ่ายรูปไงพรรคพวก
ถ่ายรูปกันเสร็จก็นั่งรอ เล่นรอ ถ่ายรูปอีกที รอเวลาไปกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหารแถวบ้านกิ๋มเจี๊ยบ (ซ้อมเรียกไว้ก่อน เดี๋ยวไม่คุ้น) อี๊บีบอกว่า ห้ามเอารูปอี๊บีวันงานไปลง FaceBook เด็ดขาด หม่าม้าเลยเอามาใส่ไว้ในบล๊อกแทน หุ หุ หุ
เด็กพิเศษ (ย่อมาจาก ดื้อพิเศษ) อย่างธีร์ เตรียมตัวขึ้นรถไปกินอาหาร...
เรื่องเล่าวันหมั้นกู๋คิมกะกิ๋มเจี๊ยบก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ เจอกันอีกที วันแต่งงานเดือนหน้าค้าบ (แปลว่าเจอ 2 คนที่ว่าวันแต่งงาน ไม่ได้หมายความว่าจะไม่อัพบล๊อกจนถึงเดือนหน้า โปรดอย่าเข้าใจผิด)

Friday, November 13, 2009

อาทิตย์นี้...

ไม่มีอะไรจะอัพบล๊อก

วันจันทร์ ธีร์อยู่บ้าน อาการท้องเสียที่ดูเหมือนจะดีขึ้นหลังจากไปหาหมอวันศุกร์ที่แล้ว ก็ไม่หาย กลายคืนนอนหลับแล้วก็มีอึแพร่ดออกมาหลายรอบ ตอนเช้าธีร์ตื่นมาด้วยความสุขใจที่ได้รับข่าวดี วันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียน หอบหิ้วตัวอย่างของเหลวไปหาหมอกันแต่เช้า ก่อนที่เชื้อโรคจะใจเสาะตายไปซะก่อน ได้ยามากิน 3 อย่าง นอนนิ่งดูการ์ตูนอยู่บ้านอย่างเป็นสุข

วันอังคาร-ศุกร์ เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยเสียงร้องไห้เหมือนจะขาดใจตายที่เห็นหม่าม้าเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ

ล่อลวงกันให้ธีร์อาบน้ำ แต่งตัวไปโรงเรียนอยู่นาน กินอาหารเช้า ขึ้นรถ ไปโรงเรียน...สายเกือบจะทุกวัน ดีขึ้นเมื่อวันพฤหัสฯ และศุกร์นี่แหละ ที่ไปถึงโรงเรียนก่อน 8 โมงเช้า

ได้ไปคุยกับคุณครูมา คุณครูว่าในห้อง เปิดเทอมใหม่มานี่ มีเด็ก 3 คนเท่านั้นแหละที่มีอาการหนัก ร้องไห้ไม่อยากมาโรงเรียน...ไม่ต้องเดาก็รู้กัน ว่า 1 ใน 3 นี่รวมธีร์อย่างแน่นอน คุยกับคุณแม่ของเพื่อนธีร์ (1 ใน 3 เหมือนกัน) อาการเดียวกัน ปิดเทอมแสนสุขสันต์ เต็มที่กับชีวิตแสนสุข ยังปรับตัวมาโรงเรียนไม่ได้เหมือนกันเป๊ะ...

หวังว่าชีวิตในอาทิตย์หน้าจะดีขึ้น....สาธุ

Saturday, November 07, 2009

Life after school..

When we picked Thee up from school, mama learned from Thee that today Thee had a couple of bowel movements. To make sure, mama called teacher at school to ask if what Thee'd told mama is true. As confirmed by the teacher and another bowel movement at BaanNamKiangDin, papa and mama decided to take Thee to the hospital because Thee also complained that he had a headache as well.
After a long wait at the hospital, Thee finally got a chance to see the doctor. Photos were taken while we waited for the lab test. All the diagnose took so long time that Thee almost felt better when we last saw the doctor for his prescription. :-)

Tuesday, November 03, 2009

ลอยกระทง

เช้าวันนี้หม่าม้าส่งธีร์ไปโรงเรียน เล่าให้คุณครูฟังว่าร้องไห้ ไม่อยากมาโรงเรียน บอกว่าอยู่บ้านสนุกกว่า ลักกะปิดลักกะเปิด ไม่ยอมไป แล้วอยู่ๆ ก็ถามว่าเมื่อไหร่จะไปโรงเรียนอยู่นาน

คุณครูบอกว่าวันนี้สนุกนะ จะสอนทำกระทง...

เย็นวันนี้ ป๊าไปรับธีร์หลังเรียนพิเศษเสร็จ บอกว่ารถติดมาก กลับมาบ้านพร้อมกางเกงในเปียกๆ 3 ตัว ไม่ยอมไปฉี่เป็นแน่แท้ กระทงที่ธีร์ทำหน้าตาแบบนี้ มีชื่อธีร์เขียนติดอยู่ที่กระทงด้วย
ก่อนไปลอย มีการปักธูป ปักเทียนโดยหม่าม้าพร้อมเอาไปลอย เด็กๆ ตื่นเต้นจะไปลอยกระทงเร็วๆ
ไปถึงที่คลองหน้าวัด ธีร์ก็ฉุดกระชากลากถู อยากจุดธูปเทียนไปลอยกระทงเร็วๆ จัดท่าถ่ายรูปเรียบร้อย ส่งกระทงลงคลองไป หายนะในชีวิตก็มาเยือน...
"ธีร์จะเอากระทงกลับบ้าน" ธีร์ร้องไห้ พูดประโยคเดิมๆ ซ้ำซาก เสียดายกระทงที่ทำกับมือ จะเอากลับบ้านซะงั้น หม่าม้าวิ่งไปเก็บกลับมารอบแรก ยื่นคืนให้ คุณผู้ชายถามว่า "ทำไมเปียกล่ะ" ไม่รับกระทง แถมหม่าม้ายังถูกดุอีกต่างหากที่ไปเก็บกระทงกลับมา เลยต้องลอยลงน้ำไปใหม่...

ธีร์ผู้เสียดายกระทงก็ร้องไห้ตลอดทางกลับบ้าน จะเอากระทงกลับบ้าน ซื้ออันใหม่ให้ก็ไม่ได้...แล้วทำไงล่ะ

สรุป ธีร์เลิกร้องไห้ได้ด้วยไอติม 1 แท่ง ไข่ต้มวันเกิดพระร่วงฯ ฟองครึ่ง (แกะทิ้งไปอีกฟอง) ชีสสติ๊ก 1 ชิ้น ชีสแผ่น 1 แผ่น ไม่นับข้าวเย็นที่กินไปก่อนจะไปลอยกระทงแล้ว....ระยะเวลาอาหารเย็นยาวนานจริงๆ 5 โมงเย็น - สามทุ่มเท่านั้นเอง

Monday, November 02, 2009

กฐิน 52

1 พฤศจิกายน 52 ที่วัดจัดทอดกฐิน

หม่าม้า อี๊บี โมอิ๊ ตื่นกันตั้งแต่ก่อนตี 5 เตรียมตัวเดินทางไปวัด ประมาณ ตีห้าครึ่งออกเดินทาง ปลุกธีร์ไปอาบน้ำ ธีร์บอกว่าล้างก้นอย่างเดียวพอ....

6 โมงเช้า โทรหาป๊าบอกให้เตรียมเสบียงไปเลี้ยงธีร์ด้วย ป๊าถามว่าถึงไหนแล้ว....เกือบจะเลยบ้านหนองดินแดงซะแล้ว ป๊าตกใจ รีบเตรียมตัวเดินทางไปวัดเช่นกัน

เกือบ 7 โมงเช้าไปถึงวัด คนล้นหลาม รถทะลัก ไปจอดรถไกลสุดกู่ เดินไกลไม่เท่าไหร่ แต่ยังต้องอุ้ม/แบกธีร์เดินจากที่จอดรถเข้าไปที่ศาลา เกือบตาย 555 ไปถึงไม่ทักใคร มุ่งหน้าไปโรงทาน หยิบเย็นตาโฟวัดแขกไปกินก่อนจะหมด โรงทานปีนี้มีของมาร่วมกันหลากหลายมาก หม่าม้าได้เดินรอบเดียว เห็นแว้บๆ ว่ามีหอยทอด ก๋วยเตี๋ยวหมูน้ำตก หมูสะเต๊ะ กาแฟเย็น โกโก้เย็น ไอศกรีมทอด ฯลฯ
ในศาลาคนก็เยอะ ไปถึงกินอาหารกันเสร็จ หม่าม้าก็ไปช่วยนับเงินกฐิน ธีร์อยู่ในความดูแลของอี๊บี และโมอิ๊ มุ่งมั่นเล่นเกมส์ เป็นเด็กติดเกมส์ (และพอเราบอกว่าธีร์เป็นเด็กติดเกมส์ ธีร์ก็จะย้อนว่าผู้ใหญ่ก็ติดเกมส์เหมือนกัน เกมส์ใน facebook ช่างยอกย้อนยิ่งนัก 555)
สายหน่อย เฮียปรานต์มาถึง 2 หนุ่มก็กอดหอมกันด้วยความรักและคิดถึง ไม่ได้เจอกัน 1 วันเต็ม
ช่วงนี้เด็กๆ ยังอารมณ์ดี ไม่ง่วงมาก ยังเล่นสนุกกันอยู่
อี๊บีกลายเป็นโซฟาส่วนตัวของ 2 หนุ่มระหว่างเล่นเกมส์ไปซะงั้น เด็กๆ นั่งพิง พลิกซ้าย พลิกขวา อี๊บีก็พลิกบ้าง...เหน็บชามาเยือน ปรานต์ทำตัวกลมกลืนกะโมอิ๊และอี๊บีมากจนโดนป๊าของปรานต์แซวว่าสนิทสนมกันตั้งแต่เมื่อไหร่ (ซิ่มเชอรี่ว่าตั้งแต่ปรานต์ add อี๊บีกะโมอิ๊เป็นเพื่อนใน facebook นี่แหละ)
แก๊งค์เกมส์...เล่นกันไม่บันยะบันยัง ถ้าโมอิ๊กะอี๊บีหลงทางคงไม่มีแบตเตอรี่ไว้โทรศัพท์ถามทางกลับบ้านเป็นแน่แท้
หลังจากพระท่านฉันภัตตาหารเช้าเสร็จ ก็เทศน์ ให้พร แล้วค่อยเริ่มพิธีถวายผ้ากฐิน รูปด้านล่างนี่หม่าม้าก็ไม่เคยเห็นว่าพิธีเป็นแบบนี้ ไปมาหลายปี...
หลังจากจบพิธี โมอิ๊กะอี๊บีก็กลับบ้าน เด็กๆ ก็อยู่ต่อ รอผู้ใหญ่ทำธุระให้เสร็จ ระหว่างรอก็เติมพลังกันซักหน่อย
เสร็จธุระที่วัด เราก็เดินทางมุ่งหน้าเอาของกลับไปเก็บที่บ้านโพธารามแล้วก็ไปกินข้าวภาคบ่ายมากที่ร้านแดง แม่กลองกัน ธีร์น่ะหลับตั้งแต่ออกจากวัด ไปถึงร้านอาหารแล้วปลุกยังไงก็ไม่ตื่น ป๊าให้โทรไปที่ร้านกลัวว่าร้านจะไม่เปิด แต่ที่ไหนได้ ไปถึงร้านแล้วก็รู้ว่า ที่เค้าไม่รับสายเราตอนแรก เพราะที่ร้านคนเยอะมาก เล่นเก้าอี้ดนตรีแย่งโต๊ะกัน อาหารก็ช้า คนก็เยอะ กว่าจะได้กินก็ปาเข้าไป 3 โมงกว่าแล้ว ยังดีที่ข้าวผัดกุ้งยังอร่อยอยู่ ไม่งั้นเราคงเซ็งกันแย่...
ถ่ายรูปหมู่ร่วมกันเป็นที่ระลึกก่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วก็หมดไปอีกวัน เด็กๆ ก็เตรียมตัวไปโรงเรียนวันแรกของภาคเรียนที่ 2 กันได้

เช้าวันนี้ 2 พฤศจิกายน โรงเรียนเปิดเทอม ธีร์เริ่มต้นวันด้วยการสะอึกสะอื้นไม่อยากไปโรงเรียน ให้เหตุผลว่าอยู่บ้านสนุกกว่า...หลายวันก่อนบอกว่าเบื่อโรงเรียนแล้ว เรียนมาเยอะแล้ว แต่ในที่สุดก็หลอกล่อกันไปถึงโรงเรียนได้ก่อนประตูโรงเรียนด้านข้างจะปิด...คุณครูว่าวันนี้จะสอนธีร์ทำกระทง ไว้จะถ่ายรูปมาฝากกันเนาะ