Sunday, April 26, 2009

กอริลล่า

เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าปากต่อปากกันมา หม่าม้าเก็บมาเล่าต่อ

วันเสาร์ที่ผ่านมา หม่าม้าออกไปข้างนอกบ้าน ไปตัดผม ทอดทิ้งธีร์ไว้กับใครต่อใครที่บ้าน

ตกบ่าย พอกลับมาบ้านอี๊บีเล่าให้ฟังว่างี้

ม่า: ธีร์ อี๊บีกลับมาแล้ว
ธีร์: ธีร์โตแล้วนะม่า ธีร์แข็งแรงมากเลย ธีร์จะออกไปช่วยอี๊บีถือของ ม่าไม่ต้องโวยวาย!!!

จากนั้นก็มีบทสนทนาดังต่อไปนี้

อี๊บี: ธีร์ครับ หม่าม้าไปไหน
ธีร์: หม่าม้าไปตัดผม
อี๊บี: หม่าม้าไปตัดผมทรงอะไรครับ
ธีร์: ทรงกอริลล่า....(เงียบไปซักครู่) ธีร์กลัวกอริลล่ามากเลย มันน่ากลัวววววว

มิน่า ตอนหม่าม้าเดินเข้าบ้าน ใครต่อใครก็พากันหัวเราะคิกคัก ส่วนสมธีร์ตัวต้นเหตุที่นอนหลับอยู่ ก็ลืมตาตื่นขึ้นมา พร้อมทำเสียงจุ๊ๆ อี๊บีอย่าพูดเสียงดังไป เดี๋ยวหม่าม้ารู้!!!

Tuesday, April 21, 2009

ร้านแดง...again

เมื่อวานป๊าเตือนให้หม่าม้าอัพบล๊อก...ป๊าดีเด่น กลัวใครๆ เหงาไม่มีอะไรจะอ่าน แต่หม่าม้าปฏิเสธ เนื่องจากไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาเขียน ชีวิตก็ซ้ำๆ เดิมๆ 555

วันนี้บังเอิญเปิดเจอรูปในกล้อง เรื่องไปกินข้าวที่ร้านแดงยังไม่ได้เขียนถึงเลยนี่นา...ซะหน่อยๆ

ศุกร์ที่แล้ว 17 เมษายน 52 วันคล้ายวันเกิดพี่พลอย ถือเป็นข้ออ้างที่ดีที่จะไปกินข้าวไกลๆ กัน 555

ออกจากบ้านโพธารามกันประมาณ 11 โมงน่าจะได้ ไปกินข้าวที่ร้านแดง สมุทรสงครามกัน สมาชิกทริปนี้ประกอบด้วย อาม่าผ่องศรี โกวโต โกวปุ๊ก โกวหม่วย เตี๋ยวิทย์ พี่พลอย พี่หยก เฮียปรานต์ ป๊า หม่าม้า แล้วก็ธีร์ ทั้งหมด 11 คน ก่อนออกจากบ้าน เรารอบคอบโทรไปจองโต๊ะไว้ก่อน ในใจหม่าม้านึกว่าคนคงไม่เยอะหรอก

ใกล้จะถึงร้าน รถติดชะมัด ทำไมรถติดงี้ล่ะ มันเลยสงกรานต์มาแล้วนะ ต้องโทรไปที่ร้านอีกรอบว่า ใกล้จะถึงแล้ว เราไปแน่ อย่าเอาโต๊ะเราไปให้ใครเด็ดๆ

ไปถึงร้าน...เจรจากับเด็กในร้านว่าไปนั่งที่ตึกใหม่ได้รึเปล่า เค้าบอกว่าไม่ได้ จองโต๊ะไว้กรุณาไปนั่งโต๊ะที่ (แก) จองไว้ อย่าไปนั่งตรงอื่น...นั่งกันเรียบร้อยสั่งอาหารกันไป 7-8 อย่าง และที่ขาดไม่ได้ก็คือข้าวผัดกุ้ง ธีร์ผู้เริ่มเบื่อข้าวต้มขนาดหนักก็กินข้าวผัดกุ้งกับเค้าด้วย กินไปก็ถามว่าไหนปลาหมึกล่ะหม่าม้า....ไม่มีครับ มีแต่ปลาหมึกเผ็ด...ธีร์ผู้ซึ่งมาร้านนี้เป็นครั้งที่ 2 ในรอบ 1 เดือนก็บอกหม่าม้าว่า ก็เอาปลาหมึกแบบหวานสิ...เค้าจำได้!!!

กินกันเสร็จสรรพ ห่ออาหารที่ไม่สามารถกำจัดได้หมดกลับบ้าน เราก็ถ่ายรูปหมู่ไว้เป็นที่ระลึก ขึ้นรถมาป๊าพูดว่า "แล้วทำไมไม่มีรูปชั้นด้วย"....555 เราจะจำไว้ว่ารูปนี้มีป๊าเป็นคนถ่ายก็แล้วกัน 
และนี่คือต้นเหตุของการที่เจอรูปไปกินข้าวร้านแดง....บ่ายวันนี้ธีร์ตื่นนอนแล้วก็ลงมาข้างล่าง หม่าม้าบอกธีร์ว่าจะไปดูในครัวซักหน่อย...เดินกลับมา หาธีร์ไม่เจอ เรียกธีร์เสียงดังว่าธีร์ครับ ธีร์อยู่ไหน...

เสียงเล็กๆ จากโซฟาหน้าทีวีตอบกลับมาว่า "ธีร์อยู่นี่ครับหม่าม้า ธีร์กำลังนอนชิลล์ ชิลล์อยู่"

ว่าแล้วก็ขอถ่ายรูปธีร์นอนชิลล์ ชิลล์มาลงบล๊อกซักหน่อย ธีร์ก็ถือโอกาสเดียวกัน ขอถ่ายรูปบ้าง ได้รูปแถบด้านขวามาคู่กับธีร์นอนชิลล์ ชิลล์แค้บ

Thursday, April 16, 2009

ปาร์ตี้

15 เมษายน D-Day นัดเจอเพื่อนพ้อง พี่น้องชาวเรือเยาวชนฯ (เยาวชนเมื่อ 10 กว่าปีก่อน 555) ของป๊าและหม่าม้า วันที่ 13 หม่าม้าโทรหาป้าเป้พร้อมคำถามเด็ด "เจ๊ บ้านเจ๊อยู่ใกล้ลาดหลุมแก้วรึเปล่าเนี่ย"....กังวลด้านความปลอดภัยเป็นอย่างยิ่ง ได้รับคำตอบจากป้าเป้ว่าไกล ปลอดภัยแน่ โอเค คราวนี้ครอบครัวเราไม่เบี้ยวแน่ หุ หุ หุ (แปลว่าเบี้ยวเค้าบ่อยๆ)

ป๊ามาถึงบ้านสายสี่แต่สาย เพราะหม่าม้าส่งข่าวไปให้รีบมา มิเช่นนั้นเราจะออกจากบ้านสายสี่กันไม่ได้ สงกรานต์ทีไร หน้าบ้านสายสี่เหมือนมีจลาจลบ้าคลั่ง รถติดเป็นแถวยาวตั้งแต่พุทธมณฑลทะลุออกไปถึงถนนเพชรเกษม ยาวไกลไปถึงเกือบสายห้าโน่น

หม่าม้าพลขับ ขับรถพาป๊าและธีร์ไปบ้านป้าเป้...11 โมง ไปถึงที่หมาย ปรากฏว่าป้าเป้และลุงเจี๋ยนออกไปซื้อของ โทรไปบอกป้าเป้ก็หัวเราะ..หึ...หึ นั่งไปนั่งมา เรา 3 ชีวิตไปโลตัสกินข้าวก่อนละกันนะจ๊ะ 

ระหว่างทางป้าเป้โทรมาบอกให้เราซื้อน้ำแข็งเข้าไปด้วย....เห็นมะ บอกป๊าแล้วให้ขนมาจากบ้านด้วย...ในที่สุดครอบครัวโรงน้ำแข็งอย่างเรา ก็ต้องซื้อน้ำแข็งไปให้ป้าเป้!

กินพิซซ่า สปาเกตตี้อิ่มหนำ ซื้อน้ำแข็งเีรียบร้อย เข้าบ้านป้าเป้กัน วันนี้สมาชิกมากันพอสมควร อาเก่ง อาบิ๋ม อูมิ ลุงติ๊ก อาหลิง อาชิและอาเปิ้ล ลุงเจี๋ยนและป้าเป้...นั่งเล่นกันซักครู่ อาเกรียง และครอบครัวของอาแอนก็มาสมทบ

ระหว่างที่ผู้ใหญ่กินอาหาร เด็กๆ ก็เล่นกัน อูมิและธีร์สนใจน้องข้าว ลูกสาวคนสุดท้องของอาแอนเป็นพิเศษ อาบิ๋มแม่ของอูมิเล่าว่า อูมิอยากมีน้องกะเค้าเหมือนกัน บอกให้แม่ไปซื้อน้องที่โลตัสให้หน่อย....ส่วนธีร์สนใจน้องข้าวอยู่ซักแป๊บแล้วก็หันไปแปลงร่างเป็นเอเลี่ยนต่อไป
เด็กๆ ย่อมชอบเล่นสร้างบ้าน บ้านเล็กๆ ขนาดพอดีตัวเนี่ยยิ่งชอบ ธีร์เล่นไปก็โวยวายไปที่บ้านพัง คนนั้นทำลายบ้าน....คราวนี้ทุกคนเลยรู้ฤทธิ์ความเลวร้ายของธีร์ตัวเป็นๆ (และคงแอบคิดในใจ บล๊อกนี้หลอกลวงประชาชน สร้างภาพว่าธีร์น่ารัก นิสัยดี 555)
รูปนี้ป้าเป้แอบลุ้นอะไรซักอย่าง ยิ้มกว้างขวางอยู่ลิบๆ
โฉมหน้าอาแอนแม่น้องข้าว น้องข้าวชอบแทะมะม่วงมาก แทะไปแทะมามะม่วงหลุดเข้าคอไป ไอค่อกแค่กต้องรีบแงะออกมากันชุลมุน ท้ายที่สุดถูกยึดมะม่วง น้องข้าวทำท่าหงุดหงิดไม่พอใจ...เอาของข้าวคืนมานะ!
อาเก่ง อาบิ๋ม แล้วก็อาติ๊กที่ใส่เสื้อ nippon maru มาด้วย
รูปที่ถ่ายมาได้ไม่ครบถ้วนเท่าไหร่ มัวแต่วุ่นวายดูแลธีร์ไม่ให้เกเร โวยวายใส่ผู้คน...

คุยกันซักพัก ทุกฝ่ายก็แยกย้ายกันกลับบ้านไป ไว้เจอกันใหม่คราวหน้า....

เรา 3 คนก็มุ่งหน้ากลับบ้านนครปฐมกัน วันนี้ถึงจะเป็นวันหยุดราชการ แต่โรงเรียนก็ไม่หยุด หม่าม้าไปส่งธีร์ตอน 8 โมงนิดๆ มีนักเรียน 2 คน (รวมธีร์) วันนี้จะมีนักเรียนในห้องกี่คนน้อ...555

Monday, April 13, 2009

ความจริงของชีวิต

เมื่อวานนี้ ระหว่างนั่งดูข่าว ม่า ณ สายสี่ บ่นๆ ด้วยความอัดอั้นตันใจเรื่องข่าวการเมือง ธีร์ที่นั่งอยู่บนตักหันไปถามม่าว่า "แล้วม่าจะหงุดหงิดทำไมเนี่ย"....

ม่ากะหม่าม้าหันมามองหน้ากันด้วยความอึ้ง...จริงของมันเหมือนกัน

ตีห้า วันสงกรานต์ หม่าม้าตื่นมานั่งหน้าคอมพิวเตอร์ ฟังข่าว อ่านข่าว ธีร์ก็กระดุ๊กกระดิ๊ก กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง พร้อมกับละเมอออกมาว่า "หม่าม้า นี่มันเวลานอนนะ ไม่ใช่เวลาเล่น"

นี่ก็จริงของธีร์อีกเหมือนกัน แต่ฟังแล้ว จี๊ดเล็กๆ พูดจริงเกินไปนะลูก บางครั้งคนเราก็ไม่ชอบความจริง เพราะมันไม่ตรงกับจริตครับลูก....หม่าม้าเศร้า

Saturday, April 04, 2009

ซะหน่อย

ป๊าส่งเสียงตามสายมาเมื่อวานบอกว่า "เมื่อไหร่เธอจะอัพบล๊อกซักที"...

หม่าม้าอยู่ในช่วงพักร้อน หลบฝน เลยทำอะไรแบบ slow motionnnnnnn ซักหน่อย

อาการอาหารเป็นพิษของหม่าม้าหายขาดแล้ว หลังจากติดๆ ดับๆ เป็นๆ หายๆ อยู่หลายวัน

ส่วนสมธีร์ก็หายแล้วเหมือนกัน ถึงแม้ว่ายังจะต้องกินยาฆ่าเชื้อรสส้มไปอีกซัก 2-3 มื้อก็ตาม

หายป่วยแล้ว ธีร์ก็กลับมาซ่าสุดฤทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นการพูดจาประหนึ่งว่าเป็นผู้ใหญ่ตัวเล็กๆ "กู๋คิม นาฬิกาของธีร์อยู่ไหนล่ะ (นาฬิกาเบนเทน) ไปหยิบให้ธีร์หน่อย ไป ไป๊ ชิ้ว ชิ้ว"....อันนี้เป็นตัวอย่างความเลวร้ายแบบเบาะๆ

หรือไม่ก็มีการคิดคำพูดขึ้นมาเอง...เรียกนักประดาน้ำว่า "นักประดิษฐ์ใต้น้ำ" เรียกชามว่า "จาม" ไม่รู้จะจานหรือชามดี ผสมมันซะเรียกแล้วผู้ใหญ่ก็รู้เรื่องเองแหละ อาศัยว่ายังอายุไม่มาก มั่วๆ ไป ใครๆ คงให้อภัย 555

เรื่องการกินการอยู่ คุณหนูก็เรื่องมากใช่ย่อย ตอนอยู่โรงพยาบาลเกิดไปติดอกติดใจแซนด์วิชแฮมชีสที่ป๊าแนะนำเข้าสู่วงการเข้า 4 ทุ่มยังเข็นรถกันไปซื้อแซนด์วิชที่ 7-11

กลับมาบ้าน 2 ทุ่มแล้วบอกว่าธีร์จะกินแซนด์วิช...จะวิ่งไปซื้อที่ 7-11 ให้ก็ใช่ที่ กินขนมปังสังขยาแทนไปก่อนแล้วกันลูก มันเป็นขนมปังเหมือนกัน คุณชายก็กิน...กินแต่ขนมปัง เหลือไส้สังขยาไว้...วันนั้นกินไปทั้งหมด 3 ชิ้นยักษ์ วันต่อมาเลือกกินขนมจีบ กินไป 5 ลูก

สงสัยธีร์คงพยายามทำน้ำหนัก ชดเชยน้ำหนักที่ลดไปช่วงไม่สบายเนาะ หม่าม้าว่างั้น!!!