Friday, February 26, 2010

คุยกะป๊า

ช่วงนี้บทสนทนาระหว่างเรา 3 คนพ่อแม่ลูกมักจะมีอะไรขำๆ แปลกๆ อยู่ พอจะจำมาแบ่งกันได้บ้าง

25 กุมภาพันธ์ 2553 เวลาเย็น
ม้า: ทำไมรถเรามีกลิ่นน้ำหอม ป๊าพาผู้หญิงที่ไหนขึ้นรถมารึเปล่าเนี่่ย
ธีร์: พามา ป๊าพาผู้หญิงคนอื่นมาบนรถ
ป๊า: ใครล่ะธีร์ สวยมั๊ย
ธีร์: ไม่สวย ธีร์ไม่ชอบเค้า ก็คนนั้นน่ะ คนข้างบ้าน
ป๊า: (หยิบขวดน้ำหอมที่เก็บไว้ในช่องเก็บของมาโชว์) อ่ะ เอาไปดมเลยปะ

สดๆ ร้อนๆ 26 กุมภาพันธ์ 2553 10 โมง 45 นาที
ป๊า: เธอ ชั้นดูสีแดงมากมั้ยอ่ะ
ม้า: เธอดูสีเทามาก
ป๊า: เอ๊า ก็ชั้นคุมโทน
ธีร์: (เสียงโหด) เหมือน สีแดงออกจากบ้านไปเลยนะ
ป๊า: (ทำหน้า โห...มันดุวุ้ย)
ม้า: อ้าว แล้วบ้านเราสีไรอ่ะ
ธีร์: บ้านเราสีเหลือง

เป็นบทสนทนาขำๆ โปรดอย่าจริงจัง...

ป.ล. คราวก่อนที่ให้ทายรูป พี่กุลแม่พี่เอื้อตอบถูกมากที่สุด แล้วม้าจะส่งธีร์ไปอังกฤษได้ไงเนี่ย แย่จริง ส่งไปสายสี่ก่อนก็แล้วกัน 555

Tuesday, February 23, 2010

G-Thee200

นวัตกรรมใหม่ ในแวดวงชาวบ้าน เครื่องให้อาหารหมา G-Thee200 ผ่านการทดลองประสิทธิภาพว่าสามารถให้อาหารหมาได้จริง ได้รับการรับรองจากธีร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการให้อาหารหมา
ช่วงแรกหมายังไม่เก็ทว่ามันคืออะไร ทำท่าสับสนเล็กน้อย
แต่หลังจากได้ดมกลิ่น และชิมรสชาดแล้ว ผู้เชี่ยวชาญยิ้มแป้น ยืนยันว่าใช้งานได้จริง ไม่ลวงโลก สามารถดึงดูดหมาได้มากกว่า 1 ตัวในคราวเดียวกัน
เอ่อ...หม่าม้าคงไม่โดนจับโทษฐานล้อเลียนอะไรๆ นะค้าบ

ต่อด้วยผลงานศิลปะของคุณลูก เพิ่งเริ่มจะวาดรูปเป็นเรื่องเป็นราวได้เมื่อไม่นานมานี้ รูปนี้วาดสดๆ ร้อนๆ ที่โต๊ะกินข้าวเช้าวันนี้ ส่งร่วมสนุกคำตอบถึงสิ่งที่ธีร์วาดได้ภายใน 17.00น. วันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลาประเทศไทย ผู้ตอบถูกมากที่สุดจะได้รับธีร์ไปเลี้ยงดูเป็นเวลา 2 วัน ตอนปิดเทอม

Friday, February 19, 2010

เอาไปฝากม่าสายสี่ด้วยนะ

ก่อนขึ้นรถไปโรงเรียน (สายตามปกติ) บอกธีร์ว่าขอถ่ายรูปหน่อยนะ....ธีร์บอกว่าได้เลยครับ เอาไปฝากม่าสายสี่ด้วยนะครับ...
เรื่องของเรื่องก็คือ ม่าเคยบอกมา...เมื่อไหร่ก็จำไม่ได้ บอกว่าควรถ่ายรูปเด็กๆ ตอนใส่ชุดนักเรียนไว้บ้าง เนื่องจากม่าไปดูรูปเก่าๆ สมัยหม่าม้าเด็กๆ แล้วบอกว่ามีแต่รูปโน้นรูปนี้ รูปทุกคนใส่ชุดนักเรียนพร้อมกัน 4 คน...มีอยู่รูปเดียว

ถ่ายเก็บไว้ อันนี้เป็นชุดวันศุกร์ ชุดลายสก๊อต ธีร์ถามว่าใส่ชุดลายสก๊อตแล้วไม่ต้องใส่รองเท้าสก๊อตด้วยเหรอ ทีชุดพละยังมีรองเท้าพละเลยนี่นา....

2 วันก่อนตอนหม่าม้าอาบน้ำ สั่งธีร์ไว้ว่าให้เอาชุดนักเรียนไปใส่ตะกร้ารอให้พี่เค้าเอาไปซัก แล้วก็ลงไปข้างล่าง บอกป๊าให้หยิบนมให้ธีร์กิน ธีร์บ่นๆ ว่าทำไมต้องเอาไปล่ะ มันเป็นงานของหม่าม้าที่ต้องทำไม่ใช่เหรอ...ระหว่างอาบน้ำได้ยินเสียงครืดคราดอยู่นอกห้อง ก็คิดว่าคงเป็นผู้ใหญ่เลื่อนโต๊ะหรือเก้าอี้

อาบน้ำเรียบร้อยเดินออกมานอกห้อง เห็นเก้าอี้ 1 ตัวตั้งเด่นเป็นสง่า พร้อมกับชุดนักเรียนที่ยัดใส่อ้อมอกธีร์ไว้กองอยู่อย่างดี ลงมาด้านล่าง พบเจ้าตัวแสบกำลังนั่งเล่นคอมพิวเตอร์อยู่ ป๊าเล่าว่าธีร์ลงมาสั่งป๊าให้หยิบนมให้กิน...

ธีร์โดนหม่าม้าจัดการสั่งสอนไปเรียบร้อย แต่จำได้รึเปล่านั่นอีกเรื่องนึง ป๊าเล่าว่า ระหว่างที่กินนม ธีร์เห็นแปะดูหนังจีนอยู่ ถามป๊าว่า ในหนังนี่เค้าคนจีนรึเปล่า ป๊าตอบว่าใช่ ธีร์ก็เลยถามต่อว่า "แล้วทำไมเค้าพูดภาษาไทยล่ะป๊า" ป๊าก็เลยถามธีร์ว่า พิงค์แพนเตอร์ที่ธีร์กำลังดูอยู่เนี่ย คนไทยรึเปล่า ธีร์ตอบมาอย่างมั่นใจว่า "คนไทย"

อืมมม พิงค์แพนเตอร์เป็นคนไทยครับพี่น้อง : )

Monday, February 08, 2010

จดหมาย

"หม่าม้าครับ...จดหมายครับ" ธีร์วิ่งปุเลงๆ มาหาหม่าม้าพร้อมส่งกระดาษให้ 1 แผ่น หม่าม้ารับมาแล้วก็เปิดดู....
กำลังจะถามว่าเอามาจากไหนน่ะ ธีร์ก็บอกว่า ไม่ใช่หน้านี้ครับ อีกหน้านึง....หม่าม้าก็พลิกกระดาษกลับไปด้านหลัง พบสิ่งนี้...
ธีร์ถามว่าหม่าม้าอ่านออกมั้ยครับ....อ่านไม่ออกครับ

ทำไมอ่านไม่ออกล่ะครับ นี่ภาษาอังกฤษนะ...หม่าม้าไม่ได้เรียนหนังสือมาหรือไง

แล้วธีร์ก็ถือ "จดหมาย" วิ่งไปหาเหยื่อรายต่อไป....จบข่าว

Thursday, February 04, 2010

แมวลาย

อาทิตย์นี้ธีร์ไปโรงเรียนแค่วันจันทร์เอง....เย็นวันจันทร์ ป๊าไปรับธีร์จากที่โรงเรียน ธีร์บ่นๆ ในรถว่าปวดหัวๆ แล้วก็หลับไป ป๊าจะแวะทำธุระที่โรงงานก็ไม่ยอม ในที่สุดป๊าก็ต้องเอาธีร์มาส่งที่บ้านก่อน

หม่าม้าไปอุ้มธีร์ลงมาจากรถก็รู้สึกว่าตัวร้อนๆ แต่ก็คิดว่าสงสัยอยู่ในบ้านเปิดแอร์ ตัวหม่าม้าเลยเย็น เอาธีร์ไปนอนที่โซฟา ธีร์ก็หลับต่อไป ซักพักก็ร้องโวยวาย...ไปจับตัวอีกที ตัวร้อนวุ้ย...

คืนนั้นธีร์ก็นอนตัวร้อนอยู่ทั้งคืน นอนไปก็ละเมอโวยวาย ตามประสาเด็กไม่สบาย หม่าม้าก็หลับๆ ตื่นๆ คอยวัดไข้ เช็ดตัว ซึ่งก็เป็นการตัวร้อนครั้งที่ 2 ในรอบ 2 อาทิตย์ อาทิตย์ก่อนโน้นไปหาหมอ คุณหมอว่าทอนซิลอักเสบ

รุ่งเช้าวันอังคาร ไข้ลดเพราะยาลดไข้ ขาเย็น ตัวกะหัวร้อน พาไปหาหมอดีกว่า อุตส่าห์ไปแต่เช้า ได้คิวที่ 10 ตรวจดูแล้ว คุณหมอบอกว่าไม่ใช่โรคเดิมจากอาทิตย์ก่อนแล้ว แต่เป็นโรคมือ เท้า ปาก (โรคนี้กลับมาระบาดอีกแล้วหรือนี่) ในปากตรงทอนซิลมีแผลร้อนในใหญ่บึ้กทั้ง 2 ข้าง อาการยังไม่มากเพราะที่มือยังไม่เป็นไร เอายากลับมากินที่บ้าน ถ้าอีก 2 วันไม่หายต้องมาตรวจใหม่ ดูว่าเป็นไข้เลือดออกรึเปล่า

กลับบ้าน โทรแจ้งคุณครู คุณครูตกใจใหญ่ บอกว่ารอให้หายก่อนค่อยมาโรงเรียนนะคะ ระหว่างนี้คุณครูจะต้องทำความสะอาดห้องเรียนขนานใหญ่...หม่าม้าพยายามแย้บๆ ว่าเจอเพื่อนธีร์อาการคล้ายกันที่โรงพยาบาลด้วย (ประมาณว่าธีร์ไม่ใช่ผู้แพร่เชื้อ...พยายามมาก)

ระหว่างที่ได้หยุดอยู่บ้านหลายวัน ธีร์ร่าเริงเกินเหตุ ดีใจมากที่ไม่ต้องไปโรงเรียน ดูซิว่าวันแรกธีร์ทำอะไรบ้าง

หลังจากตื่นนอนตอนบ่าย ธีร์ก็หาสัมภาระมาใส่กระเป้าเป้ ใส่หมวก สะพายกระเป๋า ขึ้นรถ ขับมาหาหม่าม้าแล้วก็บอกว่า "คุณครับ ช่วยบอกทางไปดูแมวลายหน่อยครับ"
ดูท่าทางทะมัดทะแมงมาก บอกให้ยิ้มหน่อย ขอถ่ายรูปเก็บไว้ด้วย
ไปดูแมวลายไปทางนี้ใช่มั้ยครับ ออกไปทางหลังบ้าน
มันอยู่ทางโน้น ใช่มั้ยครับ...หม่าม้าก็เดินตามไปถ่ายรูป ธีร์ว่าอยู่ทางโน้นแน่
นักสำรวจน้อยเดินทางอย่างมุ่งมั่นไม่หันหลังกลับ
เดินต่อไปจนถึงหน้าบ้าน
แล้วก็บอกว่า ไม่ใช่ มันไม่ได้อยู่ทางนี้ เข้าบ้านกันเถอะ
จบการสำรวจแมวลายแต่เพียงเท่านี้

พอวันรุ่งขึ้น อาการทุเลาขึ้น ไม่มีไข้แล้ว ไปสรรหาตะกร้ามาครอบตัวเอง เสบียงพร้อมสรรพ
ว่าแต่ว่าเค้าไม่ให้อาหารสัตว์ในกรงไม่ใช่เหรอ....แต่สงสัยธีร์คงจะคิดว่าตัวเองอยู่ในเต้นท์แหง...กำลังเข้าค่ายพักแรม 555