Thursday, August 27, 2009

ถึงคราวปฏิวัติ

ระยะนี้ธีร์นอนดึก ตื่นสายเป็นประจำ มีสาเหตุจากหลายๆ อย่าง ธีร์ติดการ์ตูน ดูแล้วดูอีก ไม่ยอมเลิก กว่าจะไปอาบน้ำก็ดึก กว่าจะเข้านอนก็ดึก นอนไม่พอก็ตื่นสายมางอแง ชีวิตรันทด

อีกส่วนหนึ่งก็มาจากหม่าม้าเองที่มัวแต่เล่นเกมส์ 555

วันอังคาร ไปส่งธีร์ที่โรงเรียน เจอผู้อำนวยการโรงเรียนเดินผ่านมาพอดี...."มาสายนะนี่ อายุเท่าไหร่เนี่ย" (3 ขวบค่ะ) "วันหลังมาส่งเร็วๆ หน่อยนะ เด็กจะได้คุ้น"

ส่งธีร์ที่ห้องเดินกลับรถ เจอแม่เพื่อนธีร์ เค้าก็บอกกะหม่าม้าว่า "มาสายค่ะ" หม่าม้าก็บอกเค้าว่า "ดีนะคะ เมื่อกี๊เจอกับผู้อำนวยการ โดนดุเลยค่ะ" แม่เพื่อนธีร์มองซ้ายมองขวาแล้วถามว่า "(ผู้อำนวยการฯ) ยังอยู่แถวนี้รึเปล่าคะ"

เย็นวันพุธ ไปรับธีร์ที่โรงเรียนโดยลำพัง ทุกทีมีป๊าไปด้วย ถ้าไม่มีที่จอดรถ ป๊าก็ลงไปรับธีร์ หม่าม้าก็วนเวียนเวียนวน คราวนี้ไปคนเดียว ต้องซื้อกับข้าวไว้ให้อาม่าใส่บาตร หม่าม้าจอดรถไว้ตรงที่จอดมอเตอร์ไซค์แล้ววิ่งไปซื้อกับข้าว ขากลับเห็นรถอีกคันกำลังจะโดนใบสั่ง วิ่งตื๋อกลับไปที่รถ เกือบได้ใบสั่งเหมือนกัน คุณตำรวจใจดีบอกว่าคราวหน้าอย่ามาจอดอีกนะครับ คุณจอดรถคันเดียว มอเตอร์ไซค์จอดได้ 10 คัน.....แล้วหม่าม้าก็วนเวียนๆ หาที่จอดรถใหม่ รับธีร์เสร็จก็แบกหามธีร์ไปซื้ออาหารเย็นกลับบ้าน (แม่บ้านสมองลิงจริงๆ)

เย็นเมื่อวาน กว่าธีร์จะอาบน้ำนอนได้ปาเข้าไป 4 ทุ่ม ธีร์ง่วงแสนง่วง อยู่โรงเรียนไม่นอน กลับบ้านไม่ยอมอาบน้ำ ไม่ยอมทำทุกอย่าง แถมฉี่ราดที่นอนอีกต่างหาก ถูกทำโทษด้วยการไม่อ่านหนังสือก่อนนอน 1 วัน

เช้าวันนี้ หม่าม้าตื่นมาปวดหัว ธีร์ถอดเสื้อผ้าเสร็จสรรพนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงไม่ยอมอาบน้ำ กว่าจะเตรียมตัวไปโรงเรียนได้ หม่าม้าข่มใจไว้อย่างยากเย็น

ไปถึงโรงเรียน ไม่มีที่จอดรถ วนซ้ำซากจนสาย เข้าโรงเรียนเจอคุณครูดุอีกให้มาแต่เช้า คราวนี้ฟิวส์ขาด หม่าม้าโวยคุณครูไปว่า "ก็มาแล้วค่ะ แต่มันไม่มีที่จอดรถ ไม่รู้จะทำไงแล้ว" คุณครูให้เดินไปห้องเรียนได้ ขากลับเจอหน้ากัน หม่าม้าพยายามฉีกยิ้มให้ แต่คุณครูทำหน้าเฉยเมย....คราวหน้าหม่าม้าจะขอโทษคุณครูนะคะ....

สรุปว่า....คราวนี้เป็นเรื่องบ่น บ่น บ่น เป็นบ้าของหม่าม้าไป ตั้งใจว่าเราควรปฏิวัติเลิกนอนดึก ตื่นสายกันซักที จะทำได้กี่วันคราวนี้ บ่น บ่น บ่น

Tuesday, August 25, 2009

สนามจันทร์

วันจันทร์

ธีร์ไปขี่จักรยานที่พระราชวังสนามจันทร์อีกแล้ว....

คราวนี้ไม่มีการนำเสบียงไปเลี้ยงธีร์แต่อย่างใด เริ่มต้นด้วยการให้อาหารสัตว์น้ำ สัตว์ปีกรอบตัว รายชื่อสัตว์ที่กินขนมปังเป็นอาหาร....ปลา ไก่ นกพิราบ เป็ด และห่าน!!!
ขนมปังหมดไป 1 แถว ธีร์ก็ไปซิ่งต่อ วันนี้ไปโรงเรียนแต่กลับบ้านด้วยชุดอยู่บ้าน...ฉี่ราดไปหนึ่งรอบ อีกรอบเป็นของหนัก...ดีที่หม่าม้าต้องเดินไปซื้อกับข้าวใส่บาตร ภาระดังกล่าวตกอยู่บนบ่าของป๊า หุ หุ หุ

คราวนี้หม่าม้าแนะนำให้ธีร์รู้จักกับย่าเหล ธีร์สนใจทีเดียว เราชวนกันไปอ่านแผ่นจารึกที่พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6 ทรงพระราชนิพนธ์ไว้อาลัยย่าเหลกัน
อ่านเสร็จก็ไปขี่จักรยานสำรวจสถานที่กันต่อ มีการถกเถียงระหว่างแม่ลูกว่าจะไปทางไหน ธีร์จะไปทางนี้ หม่าม้าว่ากลับไปทางนี้ซะเถอะ....
ในที่สุดหม่าม้านี้แหละที่เป็นผู้ชนะ...ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล หลอกล่อกันไป
ขี่จักรยาน กะเดินตามกันจนเหงื่อซึมกันทั้งครอบครัว กลับกันซะทีดีมั้ย farmville ของป๊ากะม้าจะเก็บผลผลิตกันได้แล้ว
ก่อนกลับ ไปถ่ายรูปมุมสวยกันซะหน่อย ป๊าพยายามจะมา่ถ่ายกับธีร์ที่มุมนี้บ้าง แต่ธีร์ไม่ให้ความร่วมมือ
เราก็เลยได้รูปแบบนี้มา
ป๊าอยู่โน่นธีร์ ธีร์มองไม่เห็นป๊า หาไม่เจอซะงั้น
พยายามจะชูสองนิ้วและยิ้ม ได้มาแค่นี้
ขากลับ ตรงที่แวะให้อาหารปลาตอนแรกมี monitor ผลุบๆ โผล่ๆ คุณลุงคนเฝ้าพยายามเอาไม้ไผ่จิ้มๆ ให้มันจากไปที่อื่น ธีร์กลัวก็กลัว อยากเห็นก็อยากเห็น เกาะคอดูอย่างใจจดจ่อ แถมมีการสั่งให้หม่าม้าถือหมวกดีๆ เดี๋ยวก็ตกน้ำไปหรอก
หิวแล้วครับหม่าม้า มีอะไรให้ธีร์กินบ้าง....แล้วองุ่นเสบียงก็เสร็จธีร์ เชอรี่ที่เอามาด้วยไม่กิน...หม่าม้ากินเถอะ ธีร์ไม่ชอบมันมีเม็ด

ธีร์ออกกำลังกายแล้วกินข้าวได้เยอะแยะ ไม่ต้องวุ่นวายตามงอนง้อ ดีชะมัด หม่าม้าช้อบ...ชอบ

Monday, August 24, 2009

วันพุธ วันพฤหัสฯ และวันศุกร์

ขึ้นหัวข้อไว้ 3 วัน แต่เรื่องที่หม่าม้าจะต้องเล่าเย๊อะ ชามัด.....รีบๆ เล่าก่อนจะเป็นลม ไม่น่าลืมเล้ย....

วันพุธ...
ธีร์ไปโรงเรียน หม่าม้านั่งแปะกระดาษหนังสือพิมพ์ทับกันไปทับกันมาใส่ลูกโป่ง ทำไป 2 วันไม่เสร็จไม่สิ้นซักที นานเหลือเกิ๊น ไม่น่าคิดจะทำเลย นั่งด่าตัวเองอยู่พร้อมกับแปะกระดาษไป น้องพิงค์ก็มาเียี่ยมบ้านหนองดินแดง

น้องพิงค์เป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก อายุประมาณ 1 ขวบครึ่ง ไซส์กำลังพอดี น่าอุ้มไปท่องเที่ยว ต่างกับธีร์ราวก้อนหินและกระดาษเลยทีเดียว น้องพิงค์มีศักดิ์เป็นหลานสาวของธีร์...หม่าม้าเห็นน้องพิงค์มาก็ขอถ่ายรูปไว้หน่อย ตั้งแต่น้องพิงค์เกิดมา เจ็กธีร์ยังไม่เคยเจอกับน้องพิงค์เลย เหล่าซิ่มอย่างหม่าม้าก็ต้องทำหน้าที่ซักกะหน่อย (ฟังดูแก่ชะมัด)
ตกเย็น ป๊าคิดว่าจะเอาเลนส์ไฮโซที่ซูมได้ระยะไกลลิบโลกไปทดลองใช้ เราเลยไปเที่ยวที่พระราชวังสนามจันทร์กัน (รายละเอียดพระราชวังสนามจันทร์ดูได้ ที่นี่) หลังจากที่ทางมหาวิทยาลัยศิลปากรได้ถวายพระราชวังสนามจันทร์คืนให้กับสำนักพระราชวังแล้ว พระราชวังสนามจันทร์ก็กลายเป็นกึ่งๆ สวนสาธารณะให้ประชาชนทั่วไปเข้าไปออกกำลังกายกันตอนเย็นๆ ได้ ในสนามเลี้ยงไก่ไว้เยอะแยะ เดินเล่นกันสนุกสนาน

หม่าม้าขนเอาจักรยานใส่ท้ายรถไปด้วย ธีร์ก็เลยได้ไปขี่จักรยานเล่น หม่าม้าก็บ้าหอบฟาง หอบเอาข้าว เอาน้ำไปให้ธีร์กินให้เสร็จไปด้วย
หลังจากที่ธีร์ไปเที่ยวหลวงพระบางมาครั้งกระโน้น ม่ากะอี๊บีสอนให้เก็บดอกไม้ ทุกครั้งที่ธีร์เห็นดอกลีลาวดี (สมัยก่อนเค้าเรียกลั่นทม เดี๋ยวนี้ให้ทันสมัยต้องเรียกลีลาวดี) ก็จะต้องไปเก็บมา 2 ดอก ดอกนึงของธีร์ อีกดอกฝากหม่าม้า
ธีร์เก็บดอกไม้ไป หม่าม้าก็คุยกับน้าหญิง ณ ลอนดอนไป น้าหญิงโทรมาปรึกษาปัญหาชีวิต คุยกันจนป๊าด่าและน้าหญิงคิดว่าพอเหอะ...เปลืองค่าโทรศัพท์ทางไกล หม่าม้าไม่ได้ให้ประโยชน์ใดๆ กับชีวิตเล้ย....หม่าม้าก็ได้ฤกษ์ป้อนข้าวป้อนน้ำธีร์ ทำตัวเหมือนแม่ไก่กะลูกเจี๊ยบ 555
กินข้าวไป ขี่จักรยานไป วิ่งเล่นไปเหงื่อไหลโทรมกาย แต่ก็ยังสนุกอยู่ ป๊ามีเวลาถ่ายรูปถึงแค่ 6 โมงเย็นเท่านั้น ตามคำแนะนำของพี่ รปภ. หน้าประตูที่เห็นป๊าถือกล้องเข้ามา เรายังสงสัยกันอยู่ว่าทำไมให้ถ่ายรูปได้แค่ 6 โมงเย็น หม่าม้าเอาเอาเองว่าเป็นเรื่องของความปลอดภัยของสถานที่ ส่วนป๊าคิดว่าเค้ากลัวว่าจะมีคนเข้าไปถ่ายคลิปกันหลัง 6 โมงเย็น....ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ป๊าถ่ายรูปไปซักพักก็ไม่ไหวแล้ว จะเป็นลม ใช้สายตามากเกินไป ธีร์กินข้าวเสร็จพอดี เราเก๊าะกลับบ้านกัน
วันพฤหัสฯ ธีร์ร่ำร้องจะไปขี่จักรยานอีก แต่ว่าเรามีภารกิจต้องกลับไปผลิต "ตุ๊กตาแสนดี" รีไซเคิลไปส่งคุณครูภายในวันศุกร์ ธีร์ก็เลยต้องกลับบ้านไประบายสี คราวนี้ระบายสีด้วยพู่กัน ธีร์สนุกมาก ระบายสีไป ร้องเพลงไปหงุงๆ หงิงๆ ป๊ากะเฮียปรานต์ก็ทำด้วย เสร็จสิ้นทั้งหมดมีนกฮูกไปส่งคุณครู 3 ตัว ไข่นกฮูก 1 ฟอง ทำเสร็จก็ค่ำมาก หม่าม้าก็ลืมถ่ายรูป ตื่นเช้ามาก็รีบไปโรงเรียน ลืมถ่ายรูปอีก เลยต้องตามไปถ่ายรูปที่โรงเรียน

คราวนี้ได้รูปห้องเรียนธีร์มาฝากกันดูด้วย เห็นหม่าม้ากันรึเปล่า ด้านขวามือของหม่าม้าเป็นประตูทางเข้าห้องเรียน ที่หม่าม้านั่งอยู่เป็นเวที (ไงล่ะ ห้องเรียนมีเวทีด้วยนะ) ส่วนด้านหน้าของหม่าม้ามีกระดานหน้าตาเหมือนไวท์บอร์ด 2 อัน ขอบอกว่าเป็นกระดานด้านขวาไฮโซมากกกกกก เป็น touch screen ได้ด้วย วันก่อนหม่าม้าไปรับธีร์เร็ว เห็นเซลล์เข้ามาสอนวิธีการใช้กระดานให้คุณครูดูแล้วแอบทึ่ง....ห้องเรียนอนุบาลนี่อุปกรณ์เค้าไฮเทคกันขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยยยยยย

ในรูปเด็กๆ กำลังนั่งเรียนพิเศษกันอยู่ จับคู่ระบายสี 2 แผ่นกระดาษ วุ่นวายกันน่าดู เดี๋ยวๆ ก็มีเสียงเรียก คุณครูคะ คุณครูครับ ระงม
ส่วนธีร์ก็ตั้งใจวงกลม กากบาทเต็มที่ หวังว่าจะทำเสร็จเร็วแล้วได้ไปเล่นของเล่นอย่างที่ต้องการ
หันซ้ายหันขวา บอกป๊าถ่ายรูปตุ๊กตาหน่อย เดือนนี้เด็กๆ เรียนเรื่อง "ตุ๊กตา" กัน มีการไปทัศนศึกษาที่อุทยานหุ่นขี้ผึ้ง ประดิษฐ์ตุ๊กตากันหลากหลายรูปแบบ ตัวนี้ของธีร์ คุณครูว่าธีร์วาดหน้าเอง หม่าม้าไม่เชื่อว่าธีร์จะวาดเอง แต่คุณครูยืนยันว่าใช่ค่ะคุณแม่ คุณครูคอยกำกับให้วาดทีละส่วน ไม่งั้นปกติตุ๊กตาตัวนี้ต้องหน้าดำเป็นปื้นๆ ธีร์จะละเลงอย่างเมามัน
นั่งๆ ไปซักพัก คุณธีร์ก็นิ่ง และเครียด (ดูรูปประกอบ)
ป๊าเห็นหน้าธีร์แล้วก็ตะโกนบอกหม่าม้าว่า....ธีร์ปวดอึ!!!! เรา 2 คนแม่ลูกวิ่งปรู๊ดไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว พี่เลี้ยงที่นั่งอยู่ด้วยยังงง....เกิดอะไรขึ้นคะ 555

ธุระจำเป็นเสร็จสิ้น กลับมานั่งระบายสีหงุงหงิงต่อตามเดิม
ตั้งใจนะเนี่ย แต่แค่พักเดียวเท่านั้น ธีร์ก็บอกว่า หม่าม้าครับ ช่วยธีร์ระบายหน่อย....
อันนี้หน้าตาบรรดานกฮูก ไข่นกฮูก และตุ๊กตาแม่ลูกดก ผลผลิตจากบ้านเรา ตุ๊กตามาทรอชก้า แม่ลูกดกนี่หม่าม้าให้คุณครูไปเมื่ออาทิตย์ก่อน ก่อนที่คุณครูจะบอกให้เราทำตุ๊กตาไปส่ง ทำจากกระดาษปอนด์ ปริ้นท์ออกมาจากคอมพิวเตอร์ นั่งตัดเป็นชิ้นๆ แล้วทากาวประกอบ เอามาจากเว็บของ cannon (ที่นี่) เค้ามีโปรเจคท์เจ๋งๆ ที่ทำด้วยกระดาษให้พิมพ์ออกมาเล่นเยอะแยะไปหมด สนุกดี

หน้าตาเหมือนไข่สีเขียวๆ นี่เป็นไข่นกฮูกที่ธีร์ทาสีเอง ไปบอกคุณครูว่าอันที่สีสันสดใสนี่แหละของธีร์....ส่วนนกฮูกที่อยู่หน้าตุ๊กตามาทรอชก้านี่เป็นฝีมือของเฮียปรานต์ นกฮูกปากเหลืองๆ นั่งของป๊า และตัวเขียวๆ ตาเหลืองๆ ทำจากผ้า เป็นของหม่าม้าที่ธีร์สั่งผลิตก่อนจะได้ละเลงไข่นกฮูกเอง หม่าม้าถามธีร์ว่าถ้าหม่าม้าทำให้แล้วธีร์จะมีส่วนร่วมตรงไหน....ธีร์ตอบว่าก็ตรงที่ธีร์หยิบของหม่าม้าไปส่งคุณครูไง
ออกจากโรงเรียนเราก็เดินทางไปกินอาหารเย็นกัน ก่อนจะไปเยี่ยมเหล่าม่าที่โรงพยาบาล แล้วก็หมดไปอีกอาทิตย์....

Monday, August 17, 2009

ธีร์จะกินอย่างเดียว...

เมื่อวันเสาร์ อยู่ดีๆ ธีร์ก็มีไข้ขึ้นมาซะงั้น วันอาทิตย์หลังจากไปกินข้าวกับที่บ้านสายสี่ที่ร้านแดง แม่กลอง (ครั้งที่ 100 ร้านอยู่ข้างๆ บ้าน 555) เสร็จ ทุกคนก็มาส่งธีร์ที่บ้านหนองดินแดง หม่าม้าพยายามกล่อมให้ธีร์นอนตั้งแต่อัมพวา ธีร์หลับไปเมื่ออยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านหนองดินแดง พอเข้ามาในบ้านก็ตื่น และไม่ว่าหม่าม้าจะพยายามเท่าไหร่ ธีร์ก็ไม่ยอมนอนตลอดทั้งบ่าย หม่าม้าหงุดหงิดสุดๆ

วันนี้ธีร์หยุดอยู่บ้านอีกวัน ไข้หายแล้ว หยุดดูอาการ เท่าที่ผ่านมาดีมาก ซ่าสุดๆ แต่ตกค่ำอาเจียนซะงั้น เลยไม่แน่ใจว่าชีวิตนี้จะเป็นยังไงต่อไป

ตอนสายๆ อึ้มให้ไข่ต้มธีร์ 1 ฟอง ตกลงกันว่าจะกินเป็นอาหารเที่ยง ไปๆ มาๆ ธีร์ก็จะกินเล่นซะงั้น หม่าม้าเลยให้ธีร์ปอกไข่เอง ถ่ายรูปมาเก็บไว้แบบนี้
หน้าตาคุณชายเอนจอยมากๆ กับไข่ต้ม 1ฟอง
ตกเย็นป๊าพาไปกินข้าวที่ยาโยอิ หลังจากกินอุด้งเทมปุระไปประมาณครึ่งชาม ธีร์ก็ว่าพอแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว ป๊าสั่งไอติมชาเขียวถั่วแดงมากิน บอกว่ากินที่ยาโยอิก็ได้ ไม่ต้องถ่อร่างไปกินที่โอโทยะหรอก แพง

สั่งแล้วป๊าก็เอาของไปเก็บในรถ ระหว่างนั้นไอติมก็มา หม่าม้าก็บอกให้ธีร์ชิมถั่วแดงซะหน่อย ธีร์ไม่ยอมกิน ร้องเสียงดังออกมาว่า "ไม่ ธีร์ไม่กิน ธีร์ไม่กิน ธีร์จะกินอย่างเดียว...ธีร์จะกินแต่ของอร่อยเท่านั้น"

ป๊ากลับมาจากเอาของไปเก็บในรถ ทันเห็นซีนนี้พอดี ธีร์ไม่กินก็ไม่กิน ธีร์กะหม่าม้าเล่นกันอยู่ซักพัก ป๊าก็บอกว่าไอติมไม่ได้เรื่อง...ท่าทางรสนิยมการกินของธีร์จะดีอยู่...จะกินอย่างเดียว และจะกินแต่ของอร่อยเท่าน้าน p(-_-!)q

Saturday, August 15, 2009

สวัสดีบ้านเหวียง : )

หลังจากวันแม่ฯ ที่ผ่านมา ธีร์ก็ไม่ได้ไปโรงเรียนอีกเลย คืนวันพุธเกือบเที่ยงคืน ธีร์ตื่นขึ้นมาไอเสียงก้องๆ คราวนี้ (ด้วยความหวาดกลัวว่าจะไอจนไข้ขึ้นเหมือนคราวก่อน) หม่าม้ารีบให้ธีร์กินยาขยายหลอดลม พร้อมกับยาแก้ไอ ธีร์เจ็บคอมาก....กินยาไปได้ซักพักก็หลับไป ไม่มีไข้เหมือนที่หม่าม้ากลัว

เช้าวันพฤหัสฯ หลังจากที่โทรไปแจ้งคุณครูแล้วว่าธีร์ไม่สบายจะหยุดเรียน เราก็ไปหาคุณหมอกัน ตอนที่คุณพยาบาลวัดไข้ ชั่งน้ำหนัก ก็มีคำถามว่า มาหาหมอครั้งล่าสุดเมื่อไหร่....หม่าม้าก็ไม่ได้ตั้งใจจะกวน แต่ก็ตอบไปว่านานแล้ว คุณผู้ช่วยพยาบาลช่วยดูในแฟ้มสิคะว่ามาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ พอเจ้าหน้าที่อีกคนถามคำถามเดิมกับหม่าม้า คนที่ได้รับคำตอบไปคนแรกก็ทำน้ำเสียงโหดร้ายตอบคำถามด้วยคำตอบของหม่าม้า....ตกลงหม่าม้าผิด!?!

รอคุณหมอซักพัก เข้าไปตรวจ ประโยคแรกที่คุณหมอบอกหม่าม้าก็คือ "ไม่มีไข้แบบนี้ คงไม่ใช่หวัด 2009 หรอกครับคุณแม่" สรุปแล้วธีร์หลอดลมอักเสบ และมีอาการแพ้อากาศ คุณหมอให้ไปครอบหน้ากากพ่นยาขยายหลอดลมที่ธีร์กลัวนักหนา เอายากลับบ้านไปกิน ดื่มน้ำ พักผ่อนมากๆ คราวหน้าถ้ามีอาการแบบนี้อีก กินยาขยายหลอดลมได้ ไอมากก็กินยาแก้ไอซะ ให้ดื่มน้ำเยอะๆ

วันพฤหัสฯ ผ่านไปอย่างแสนสุขี ธีร์กินขนมสารพัด ดูการ์ตูนตามใจอยาก อาการดีขึ้น

วันศุกร์ ป๊ามีธุระ เราเข้าเมืองกันแต่เที่ยง แวะที่โรงเรียนเอาที่นอนกลับบ้านไปซักก่อน ระหว่างทาง อยู่ดีๆ ธีร์ก็พูดว่า "ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย ไหนบอกว่าจะไปเที่ยวกันไง" หม่าม้าที่ยังงงๆ ก็บอกว่า ไม่ล้อเล่นสิ เอาจริง...คุยกันไปคุยกันมา ธีร์จำทางไปโรงเรียนได้ นึกว่าป๊ากะหม่าม้าจะพาไปส่งโรงเรียนเลยถามคำถามนั้นขึ้นมา

เราไปทำธุระของป๊าที่มาบุญครองกันก่อน ตอนแรกตั้งใจว่าพอธุระป๊าเสร็จก็จะพาธีร์ไปเที่ยวพารากอน แต่โทรหาอี๊บีแล้วก็ตกลงไปกินอาหารเที่ยงกับอี๊บี ถ้ามีเวลา+ธีร์ไม่หลับเราจะไปพารากอนกัน กินอาหารเที่ยงกับอี๊บีเสร็จ อี๊บีพาธีร์ไปเล่นสไลเดอร์ยักษ์ในออฟฟิศ และเข้าไปเล่นของเล่นให้ห้องเนอร์สเซอรี่ ธีร์ติดใจมากถึงกับบอกอี๊บีว่า ที่ทำงานอี๊บีเหมือนโรงเรียนธีร์เลย อี๊บีต้องไปประชุม ธีร์ต้องกลับไปมาบุญครองไปทำธุระกะป๊าให้เสร็จ ได้ขึ้นรถเมล์สมใจธีร์ ได้ตั๋วรถเมล์มาด้วย...ธีร์ประทับใจสุดๆ (ป๊าบอกว่าอีกหน่อยพอโต จะได้นั่งรถเมล์จนเบื่อแหละ ตอนนี้ทำมาดีใจ)

ธุระป๊าเสร็จ ขึ้นรถ...ธีร์หลับ เราเลยตกลงใจจะกลับบ้านกัน รอเวลาไปกินข้าวเย็นกับป้าเป้ และครอบครัวเหวียงกัน
ป้าเป้บอกบ้านเราไว้ซักพักแล้วว่าครอบครัวเหวียงมาเมืองไทย ไว้ไปกินข้าวกัน ในที่สุดก็นัดวันกันได้ เราไปกินข้าวเย็นกันที่บ้านน้ำเคียงดิน ไกลบ้านเราสุดๆ หุ หุ หุ
นอกจากป้าเป้ บ้านเหวียง ครอบครัวเราแล้ว ก็ยังมีป้ากบ ลุงโอบ ป้าต่อ แล้วก็เพื่อนร่วมงานของพี่เป้ที่คุ้นเคยกับครอบครัวเหวียงมาร่วมวงด้วย (แหะ แหะ หม่าม้าลืมชื่อผู้มีพระคุณ ที่ช่วยดูแลธีร์ระหว่างหม่าม้ากะป๊ากินข้าว ขอโทษจริงๆ ค่า) อาหารเย็นของผู้ใหญ่ผ่านไปด้วยความเอร็ดอร่อย เด็กๆ กินอาหารเย็นเสร็จก็ไปวิ่งเล่นที่สนามหญ้า ดูเป็ด ดูหงส์ ดูปลากันอย่างสนุกสนาน
หลังจากผู้ใหญ่คุยกันอย่างสนุกสนาน แกล้งเด็กๆ บ้างตามเรื่อง อากาศก็ร้อนเหลือแสน อาหารมื้อเย็นอันแสนสนุกเมื่อวานก็จบลง ทุกคนก็กล่าวคำลา บอกครอบครัวเหวียงว่าเจอกันใหม่ปีหน้า และบอกป้าเป้ว่าเดี๋ยวคลอดแล้วเจอกัน 555 หมดไปอีกวันอันแสนสนุก ขอบคุณทุกคนค้า

Tuesday, August 11, 2009

วันแม่แห่งชาติ

11 สิงหาคม 2552 โรงเรียนของธีร์จัดงานวันแม่ฯ คุณครูคิดว่าครอบครัวเราน่าจะมีความพร้อม (ในด้านเวลา) เลยส่งธีร์เป็นตัวแทนห้อง คู่กับน้องแพนเค้ก หม่าม้าก็เลยไปเป็นตัวแทนคุณแม่ของห้องเตรียมอนุบาล English Program

หลังจากส่งธีร์เข้าห้องเรียนเรียบร้อย หม่าม้ากะป๊าก็แว้บไปหาอาหารเช้ากันแถวโรงเรียน กลับมาถึง คุณครูก็ให้นักเรียนชั้นต่างๆ มานั่งรอเิริ่มพิธีกัน

คุณครูบอกว่านักเรียนของโรงเรียนมีทั้งหมด 3,000 กว่าคน (เตรียมอนุบาล - ป.6) มีบุคคลากรในโรงเรียนอีก 200 กว่า พื้นที่โล่งใต้หลังคาในโรงเรียนก็เลยแน่นไปด้วยนักเรียนทุกระดับชั้น

งานเป็นพิธีการมาก เิริ่มด้วยการเชิญประธานฯ ถวายพานพุ่ม ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี เพลงสดุดีมหาราชา-มหาราชินี ตัวแทนเด็กๆ กล่าวบทร้อยกรองถวายพระพร การแสดงของเด็กๆ 3 รายการ ตัวแทนห้องเตรียมอนุบาลหน้าตาเอนจอยกับงานวันแม่ฯ มาก....
จากนั้นตัวแทนคุณแม่ - ตัวแทนคุณลูกก็ขึ้นเวทีรับ-ส่งดอกมะลิวันแม่กัน ธีร์ทำหน้างงๆ สับสนชีวิต คุณครูให้กราบแม่ ธีร์ก็ทำท่ากราบเหมือนหมูหันกองอยู่กับพื้น น่าเอ็นดู 555
แล้วก็ถ่ายรูปร่วมกันเป็นหลักฐานว่าเรามาร่วมงานวันแม่กัน ลงจากเวที ทางโรงเรียนก็เสริฟอาหารว่าง ชาเย็นก็เป็นของคุณแม่ (และคุณลูกบางส่วนที่ไม่ใช่ธีร์) ส่วนซาลาเปานั้นไซร้...ส่วนใหญ่ เสร็จคุณลูก หุ หุ หุ
หม่าม้าลองเจรจาขอแบ่งซาลาเปาแต่ไม่เป็นผล เลยคิดจะงาบหัวธีร์แทนซาลาเปา
ระว่างรอพี่ๆ ชั้นอื่นมอบดอกไม้ให้แม่ ธีร์ก็ทำลิง....
ทำค่าง บ่าง ชะนี ไปตามเรื่องตามราว
ถ่ายรูปกับป๊าบ้าง...งานนี้ป๊าบอกว่า งานวันแม่ฯ จริงๆ เลยวุ้ย พ่ออย่างป๊าไม่มีที่จะนั่ง ต้องยืนและเดินไปเดินมาถ่ายรูป
เสร็จแล้วหม่าม้าก็ส่งมอบธีร์คืนคุณครู ธีร์ก็เดินขบวนกลับห้องเรียนไป เป็นอันจบงานวันแม่ฯ ของโรงเรียนแต่เพียงเท่านี้
ส่วนดอกไม้วันแม่ฯ ช่อนี้....
เรา 2 คนแม่ลูก ก็ขอแบ่งปันให้กับคุณแม่ และคุณลูกทุกคนที่เข้ามาอ่านบล๊อกของเรา....Happy Mother's Day ค้าบ

Tuesday, August 04, 2009

ประเทศไทย..


เมื่อธีร์พยายามจะร้องเพลงชาติไทย...ด้วยความกวนประจำตัว ก็อดไม่ได้ที่จะทำเสียงอย่างที่เป็นในคลิป...

Monday, August 03, 2009

วันพ่อ (ของธีร์)

2 สิงหาคม วันเกิดของป๊าครับ...หม่าม้าได้บอกป้าอี๊ดไปว่าเป็นวันเกิดป๊า ป้าอี๊ดถามว่าปีนี้ป๊าอายุเท่าไหร่แล้ว 45 รึยัง 555 พอรู้ว่าป๊าอายุเท่าไหร่ ป้าอี๊ดก็บอกว่าสุขสันต์วันเกิด แล้วก็บอกว่า แหม! หน้ายังกับอายุ 28 อยู่เลย...เล่าให้ป๊าฟังแล้ว ป๊าบอกว่า นั่นไม่ช่วยให้ป้าอี๊ดหน้าบานน้อยลง (การสร้างความร้าวฉานเป็นงานประจำของหม่าม้านั่นเอง หุ หุ หุ)

อาทิตย์นี้ชีวิตหม่าม้ายุ่งเหยิงเล็กน้อย ที่จริงวันเสาร์ธีร์มีนัดไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่เข็มที่ 2 ที่โรงพยาบาล แต่คุณหมอติดภารกิจในต่างประเทศ นัดนี้ก็ยกเลิกไป

ก่อนเที่ยง ธีร์ไปหาคุณหมอฟัน อยู่บ้านซักซ้อมกันอย่างดี พอเข้าไปเจอคุณหมอในห้องตรวจเท่านั้น ธีร์ไม่ยอมอ้าปาก ในที่สุด หม่าม้าก็ต้องทิ้งธีร์ไว้กับคุณหมอตามลำพัง หลังจากตรวจดูฟันเสร็จ คุณหมอแจ้งว่า ฟันหน้ามีร่องรอยแสดงการผุเล็กน้อย นัดให้มาขัดฟัน และเคลือบฟลูออไรด์ในครั้งถัดไป นัดกันอีกที อีก 3 อาทิตย์ คุณหมอฟันสำหรับเด็กนี่ ชีวิตวุ่นวายมิใช่น้อย

เย็นวันเสาร์ หม่าม้าต้องไปงานแต่งงาน ตกลงกับป๊าได้ว่า หลังจากหม่าม้ากลับจากงานแต่งงานตอนดึกแล้ว เราจะกลับบ้านหนองดินแดงกัน เพื่อเตรียมตัวไปตักบาตรที่วัดป่าสันติพุทธารามตอนเช้า...

ระหว่างหม่าม้าไปงานแต่งงาน ธีร์ก็ไปเที่ยวคาร์ฟูร์ กินไอติม ช้อปปิ้งขนมมาเต็มที่ เนื่องจากหม่าม้าไม่อยู่ด้วย ชีวิตเต็มไปด้วยอิสระและเสรี!!!

เกือบ 4 ทุ่ม ครอบครัวเรา 3 ชีวิตกลับถึงบ้านหนองดินแดง เพื่อตื่นแต่เช้ามากกกกก ไปวัดตักบาตร.....วัดที่เราจะไปเป็นวัดป่า ช่วงเข้าพรรษา พระที่วัดจะรับเฉพาะอาหารที่ตกบาตรเท่านั้น ไม่รับประเคนภัตตาหารที่ตามมาภายหลัง ญาติโยมก็ต้องพยายามไปวัดให้ทันก่อนพระจะเข้าวัด

ตี 3 ครึ่ง ชีวิตหม่าม้าในเช้าวันเกิดของป๊าก็เริ่มขึ้น อุ่นอาหารที่ป๊าซื้อเตรียมไว้ จัดใส่กล่อง กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไป ตี 5 ครึ่ง และมาค้นพบภายหลังว่า กล่องที่ใส่อาหารไม่เวิร์กอย่างแรง ข้าวหกไปหนึ่งกล่อง แถมที่โก๊ะกว่านั้น ป๊าซื้อข้าวมา 4 กล่อง หม่าม้าเอาไปใส่บาตรแค่เกือบ 2 กล่อง ทำให้สต๊อก "ข้าวผัดหนำเลี๊ยบ" บ้านเราเหลือกันบาน หาทางกำจัดยังไม่หมด

ไปถึงวัดกันประมาณ 6 โมงครึ่งน่าจะได้ เกือบไม่ทัน พระสายแรกมาถึงแล้ว วิ่งไปเตรียมตัวตักบาตร....ป๊าจัดของ หันซ้าย หันขวา ธีร์เกาจมูกรอ!!!
ทำแบบนี้นะครับธีร์ ถือของแล้วก็เอาใส่เข้าไปในบาตรพระ
เอื้อมไม่ถึงก็พนมมือรอไป เรียบร้อยดีมาก
ระหว่างรอพระสายต่อไปเดินกลับมาวัด ทำปากขนมจีบรอ
ถ่ายรูปกับป๊ารอ
ยิ้มรอ
และหลบหนีการหอมแก้มจากป๊ารอ
ในที่สุด หลวงปู่ก็มาถึง ธีร์ได้รับคำสั่งให้ใส่ยาคูลท์ หลวงปู่ให้กลับมา 1 ขวดแรก
ใส่บาตรเสร็จ ใครๆ เก็บข้าวเก็บของ พร้อมจะเข้าไปรับพรที่ศาลา ธีร์ก็เริ่มต้นการกินพายสัปปะรดที่เม้มมา เอ้ย! เหลือมาจากใส่บาตร 1 ชิ้น ยิ้มอารมณ์ดี ไม่ต้องกินข้าว!
หลวงปู่ฉันภัตตาหารเช้าเสร็จ ญาติโยมกินอาหารกันเรียบร้อย ป๊ากะธีร์ก็ไปถวายของใช้จำเป็นต่างๆ ทำบุญวันเกิด....อนุโมนากันได้
รอกลับบ้าน นั่งคุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ ถ่ายรูปเล่นกันไปเรื่อย
และแน่นอน ต้องโดนกลั่นแกล้งด้วยเช่นกัน
กลับมาบ้าน สลบไสลกันไปจนบ่ายแก่ๆ ตื่นมาไปกินข้าวกับ กง ม่า อี๊บี กู๋คิมและโมอิ๊ที่บ้านน้ำเคียงดิน ระหว่างทางโมอิ๊ส่งข่าวว่าจะไปช้าหน่อย กันชนท้ายกู๋คิมหล่นลงพื้นถนนคู่ขนานลอยฟ้าดัง "ปุก" ต้องแวะซ่อมแซมกันเป็นระยะๆ ไหนกู๋คิมว่ากาวอีพ๊อกซี่ดีนักหนา 555

กินกันอิ่มแทบตาย หม่าม้ากับโมอิ๊มีการแข่งขันลดน้ำหนักเริ่มต้นวันนี้ แต่เย็นวันวานก็กระหน่ำกินรอไว้ก่อนแล้ว เราคงผอมกันแน่ๆ หุ หุ หุ