See you later โมอิ๊

7 มกราคม 2552 โมอิ๊จะออกเดินทางไปเป็นกระเหรี่ยงที่ลอนดอน (โดยมีน้าหญิงของธีร์เป็นผู้มีอุปการคุณ คอยช่วยเหลืออยู่มาก เราทั้งครอบครัวขอขอบคุณ : ) )

ก่อนจะไปเป็นกระเหรี่ยง เราก็เลยคิดว่าไปกินข้าวเย็นด้วยกันให้โมอิ๊อิ่มหนำสำราญก็น่าจะดี กู๋คิมติดภารกิจต้องไป brikam yoga ไม่สามารถกินอาหารก่อนไปเข้าคลาสได้ และด้วยความรักน้องอย่างสุดซึ้ง กู๋คิมก็ชิ่งตัวอวบๆ หนีไปโดยลำพัง (ก่อนจะขับรถไปส่งโมอิ๊ที่สนามบินในภายหลัง) ส่วนอี๊บีก็ติดประชุมมาราธอนตั้งแต่บ่ายไปถึงค่ำ เลยไปสามารถไปร่วมชุมนุมกับพวกเราได้ กง ม่า ป๊า ม้า ธีร์ โมอิ๊ก็เลยไปกินข้าวดูเป็ด ดูห่าน เอ้ย! หงส์ และกระต่ายกันเอง

โมอิ๊มาถึงพร้อมกับตัวเพนกวินจากเรื่องมาดากัสการ์ที่โมอิ๊อุตส่าห์ไปเสาะแสวงหามาให้ธีร์จนได้ ทั้งนี้เพื่อแย่งชิงตำแหน่ง "อี๊สุดที่รัก" ของธีร์มาจากอี๊บี แต่ขอโทษ....หม่าม้าคิดว่ายังไม่สำเร็จ
โมอิ๊ก็ทุ่มเทต่อไป โดยการสละตัวให้ธีร์ทำร้ายร่างกาย ดันหน้า บีบคอ ต่างๆ นาๆ เท่าที่แสบธีร์จะคิดขึ้นมาได้
ในที่สุด เค้าทั้งสองก็รักกัน....555
ในช่วงเวลาไม่กี่เดือนที่โมอิ๊จะไม่อยู่ ธีร์ก็จะรอเจอโมอิ๊ในจอคอมพิวเตอร์ ให้โมอิ๊หน้าตาเหลี่ยมๆ ไปก่อนเนาะ

ก่อนเข้านอน เรามีการโทรศัพท์ร่ำลากันอีกรอบระหว่างทางที่โมอิ๊จะไปสนามบิน ธีร์งอแงไม่ยอมเข้านอน บอกว่าจะเล่นกับทุกคนก่อน หม่าม้าบอกธีร์ว่าธีร์นอนก่อน แล้วใครๆ จะมาเข้าฝันเล่นกับธีร์ (ฟังดูสยอง...) 

เช้าวันนี้ ธีร์ตื่นมาบอกหม่าม้าว่า...เมื่อคืนไม่เห็นมีใครมาเล่นกับธีร์ในฝันเลยครับหม่าม้า...555 ยังจำได้เนาะ