ธีร์เองก็ชื่นชอบวันเกิดมากๆ จะวันเกิดใครก็แล้วแต่ วันนั้นจะต้องเป็นวันเกิดของธีร์ด้วย ถ้าไม่ใช่วันเกิดของใคร วันไหนที่มีเค้ก ธีร์ก็จะจุดเทียนเป่าเค้กวันเกิดได้เสมอ...เกิดกันได้ทุกวัน ทุกโอกาสที่ธีร์อยาก
เฮียปรานต์บอกว่าเค้กวันเกิดขอเป็นเค้กวนิลา ราดหน้าด้วยชอคโกแลต...หลังจากคิดอยู่นาน สรุปว่าทำเค้กมันแบบเดิม เปลี่ยนเนื้อเค้กจากชอคโกแลตเป็นวนิลา...จะคิดทำไมเนี่ย 555 ผสมเค้กเสร็จใส่พิมพ์เรียบร้อย ปรากฏว่าพิมพ์ที่ตั้งใจไว้ใส่ไม่พอ เลยต้องผลิตเป็นเค้กชิ้นเล็กๆ อีกหนึ่งชิ้น ถือว่าเป็นผลพลอยได้ ธีร์จะได้ไม่โวยวาย....ไหนล่ะของธีร์ (ทำไมธีร์ต้องมีทุกอย่างฟระ)
บ่ายวันพฤหัสฯ อาม่าบอกว่าอยากจะไปปิดทองลูกนิมิตที่วัดใกล้บ้าน เลยไปรับธีร์ที่โรงเรียนก่อนแล้วค่อยไปพร้อมกัน....
ตอนโผล่หน้าไปรับธีร์ เพื่อนๆ ของธีร์วิ่งมาออกันหน้าประตูพร้อมคำถามเด็ดประจำวัน "วันนี้มีขนมมั้ย" เอ่อ...หน้าหม่าม้ากลายเป็นโลโก้ของกินตอนบ่ายๆ ของพวกเด็กๆ ไปซะแล้ว เรื่องของเรื่องก็คือหม่าม้าจะเอาขนมไปให้ธีร์กินตอนไปรับ เอาไป เพื่อนธีร์ก็จะอยากกินด้วย เราก็เลยแบ่งกัน ไปๆ มาๆ วันไหนที่หม่าม้าไปรับธีร์ หม่าม้าก็ต้องเตรียมขนมไปเผื่อเด็กๆ คนอื่นๆ ด้วย ป๊าว่าไว้ว่า ระวังเหอะ แม่คนอื่นเค้าจะว่าเอา ที่เอาขนมไปให้ลูกเค้ากิน...หม่าม้าก็หวั่นๆ อยู่ แต่ว่าเด็กๆ เดินมาด้อมๆ มองๆ อยากกินจะไม่แบ่งเหรอ
สรุปว่าเด็กๆ ก็เสียใจกันไป เพราะเราจะต้องรีบไปวัดปิดทองลูกนิมิต เลยไม่ได้เอาขนมที่เตรียมไว้ไปแบ่งกัน ธีร์ได้กินคนเดียว และจัดการคนเดียวหมด...สิ่งนั้นก็คือ สาลี่นั่นเอง หวานกรอบขนาดที่ธีร์กินไม่เลิก กินแล้วกินอีก กินไม่อิ่มซักทีนั่นแหละ
ไปวัดปิดทองลูกนิมิตกัน ในวัดเสียงดังมาก นอกจากปิดทองลูกนิมิต ยังมีจุดให้ทำบุญถวายผ้าไตร ผูกผ้าเจ็ดสีให้พญานาค บริจาคโลงศพ ถวายกระเบื้องมุงหลังคา ฯลฯ ทุกจุดที่ว่ามีไมโครโฟนประกาศกันหมด หลังจากวนปิดทองลูกนิมิตครบ 9 ลูกแล้ว เราก็ขึ้นรถกลับบ้านกัน ความแสบของธีร์ก็มาเยือน ขึ้นรถนั่งที่เรียบร้อย ธีร์ก็ถามว่า "กลับบ้านกันรึยังล่ะ ธีร์เบื่อจะแย่แล้วนะ"....ฟังแล้วอยากตบ จูบ ตบ จูบธีร์จริงๆ
กลับบ้านกินข้าวเย็น รอเฮียปรานต์กลับบ้าน พอเฮียปรานต์กลับมา เฮียปรานต์ก็ร่าเริงเรียกทุกคนมาฉลองกัน...ธีร์ก็ไม่พลาดโอกาส ได้เป่าเค้กวันเกิดกะเฮียปรานต์ไปด้วย เค้กเฮียปรานต์ก้อนใหญ่ จุดเทียน 7 เล่ม
มีโดเรมอน ส่วนของธีร์อันเล็ก จุดเทียน 2 เล่มพอ มีกระต่ายเขียว
ธีร์น่ะไม่ได้กินเค้กซักกะนิด เนื่องจากอิ่มสาลี่เกือบลูก (ยักษ์) ที่กินไปก่อนหน้านี้ ที่ธีร์หม่ำๆ งั่มๆ เข้าไปก็คือชอคโกแลตที่เคลือบอยู่ข้างหน้า กับตุ๊กตาน้ำตาลทั้งจากเค้กของธีร์ และของเฮียปรานต์ กินเค้กกันเสร็จสรรพ หน้าตาสองหนุ่มเ้ค้าก็กลายเป็นแบบนี้ไป
ธีร์น่ะไม่ได้กินเค้กซักกะนิด เนื่องจากอิ่มสาลี่เกือบลูก (ยักษ์) ที่กินไปก่อนหน้านี้ ที่ธีร์หม่ำๆ งั่มๆ เข้าไปก็คือชอคโกแลตที่เคลือบอยู่ข้างหน้า กับตุ๊กตาน้ำตาลทั้งจากเค้กของธีร์ และของเฮียปรานต์ กินเค้กกันเสร็จสรรพ หน้าตาสองหนุ่มเ้ค้าก็กลายเป็นแบบนี้ไป
แล้วก็หมดไปอีกวัน....เกือบๆ จะหมดเดือนมกราคมด้วย...โอ้! เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจริงๆ