สนามหลวง ท่าพระจันทร์ และโดมที่คิดถึง

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ออกจากบ้านสายสี่กันด้วยความสับสน ไม่รู้จะไปเที่ยวที่ไหนกันดี คุยกันไปคุยกันมา สรุปว่าจะไปดูพระเมรุฯ ที่สนามหลวงกัน เอารถไปจอดที่ธรรมศาสตร์...ไม่ได้ไปธรรมศาสตร์นานมากกกกก ครั้งสุดท้ายที่ได้ไปคือ...งานรับปริญญาโทของกู๋คิม (ตอนนั้นสมธีร์ยังไม่เกิดเลย หม่าม้ากะป๊ายังวิ่งไปวิ่งมาถ่ายรูปรับปริญญาให้กู๋คิม...นานเหลือเกิน 555) บอกธีร์ตั้งแต่รถลงสะพานพระปิ่นเกล้าว่า "เราไปดูโรงเรียนของหม่าม้ากัน"

จอดรถเสร็จ ออกเดินทางจากใต้โรงอาหารคณะเศรษฐศาสตร์ เดินผ่านคณะรัฐศาสตร์...หน้าตาเปลี่ยนไปเยอะแยะ ไม่เหมือนเดิม...ตรงไปเรื่อยๆ ผ่านไปทางลานปรีดี ชี้ให้กู๋คิมดู...นี่ไงต้นงิ้ว ไม่เคยเห็นล่ะสิ

ไปถึงลานโพธิ์ หันหน้ากลับมาถ่ายรูปแม่โดมที่คิดถึงไว้ซักหน่อย....
เดินต่อไปอีก ผ่านไปทางสนามฟุตบอล ร่องรอยงานคืนสู่เหย้าของชาวสิงห์แดงเกลื่อนสนาม...พร้อมกับซากหอยแครง ฝาขวด และป้ายงาน (ถ่ายรูปส่งไปให้ป้าอี๊ดดูซักหน่อย)

มุ่งหน้าต่อไป ผ่านคณะบัญชี สังวิด และสังเคราะห์ไป....เจอร้านกาแฟดักหน้าอยู่ หนุ่มสาว 3 หน่อนี้แวะเข้าไปซื้อกาแฟ และโกโก้เย็นสำหรับสมาชิกรุ่นเยาว์ เจ้าสมาชิกรุ่นเยาว์นี่ชอบไปแจมขอโกโก้เย็นเค้ากินทุกครั้งที่มีการซื้อกาแฟ....
เมื่อหนุ่มสาว 3 คนนั้นเค้าไปซื้อกาแฟ สมาชิกอีก 3 หน่อก็รออยู่หน้าร้าน....เสียงกงลอยลมมาแว่วๆ ว่าเบี้ยบ้ายรายทางกันมาก เมื่อไหร่จะไปถึงสนามหลวง (วะ)

ถึงสนามหลวง....

แดดร้อนระอุ ผู้คนล้นหลาม สินค้ามากมาย ซื้อร่มได้มา 1 คัน เพราะความไม่พร้อม มาโดยไม่ได้ตั้งใจ นิทรรศการวันนี้เป็นวันสุดท้าย...ซื้อลูกโป่งมิคกี้เมาส์หนึ่งลูกผูกธีร์ไว้ กันหลง ไม่รู้จะกันทำไม สมธีร์ไม่ยอมให้เท้าแตะพื้นเลย อยู่ในอ้อมกอด และแผ่นหลังของใครซักคนตลอดเวลา แถมเจ้าลูกโป่งนี่เค้าก็ห้ามเอาเข้าไป ต้องถือไว้ตลอด...ธีร์ก็วุ่นวายจะเอาลูกโป่งมาถือเองให้ได้ หน้าหงิกไม่พอใจ เอื้อมมือจะหยิบลูกโป่งอยู่ทุกรูปสิน่า

ถ่ายรูปมาก็ไม่สวย เดินดูอะไรก็ไม่ค่อยได้ทั่วถึง ได้วนๆ รอบนึง ดูผ่านๆ เพราะคนเยอะ อากาศร้อน (ก็ไปถึงตอน 11 โมงกว่าๆ จะไม่ร้อนกันได้ไง) รูปที่ถ่ายมา ประมาณนี้ (ดูร่มซะก่อน บานยังกะดอกเห็ดหน้าฝน)
หม่าม้าได้มาประมาณที่เห็น ส่วนข้างล่างต่อไปนี้ ถ่ายจาก omnia ของกู๋คิม ได้รูปออกมาเจ๋งเป้งมาก กู๋คิมภูมิใจมากมาย (โม้ให้ซักหน่อย 555)
หลังจากเดินวนผ่านนิทรรศการด้วยความรวดเร็วไปแล้ว จุดมุ่งหมายต่อไปก็คือท่าพระจันทร์ กงมุ่งหน้าไปกินหอยทอดที่ร้านโรตีมะตะบะตรงท่าพระจันทร์ ตอนกงบอกว่าจะไปกินหอยทอด หม่าม้างงมาก มีร้านหอยทอดด้วยเหรอ...ไม่เคยรู้เลย (เพราะไม่ใช่อาหารที่เคยกินด้วย เลยไม่ได้สนใจ) เนื่องจากยังอิ่มอยู่มาก หม่าม้าก็ทอดทิ้งธีร์ไว้กับทุกคน แล้วเดินไประลึกความหลังที่ท่าพระจันทร์โดยลำพัง

เดินอยู่พักใหญ่ กู๋คิมบอกให้ไปเจอกันที่ลานโพธิ์ หม่าม้าเดินไปทันที เกาะรากต้นโพธิ์อยู่นาน ชาวคณะฯ ไม่มาถึงซักที ในที่สุดก็ค้นพบว่า ธีร์ไปจอดอยู่ที่ร้านตุ๊กตากำลังเหมา เอ้ย! เลือกอันปังแมนกะแบคทีเรียแมนที่รักอยู่....

จากนั้นเราก็ไปเยี่ยมเหล่ากง เหล่าม่ากันจนถ้วนทั่ว ธีร์ไปเที่ยวต่อที่ตลาดเก่า เยาวราช และสลบสิ้นฤทธิ์คาบ่าหม่าม้าอยู่กลางตลาด

ก่อนหมดวัน เราก็ไปเจอป๊า กินข้าวเย็นกันพร้อมหน้า พร้อมภารกิจถ่ายรูปคู่พ่อลูกเพื่อส่งต่อให้คุณครูไปใช้ในกิจกรรมวันพ่อที่โรงเรียน....รูปตัวอย่าง ธีร์ร่วมมือมาก 555 ป.ล. ประกาศชะตากรรมของลูกโป่งมิคกี้เมาส์....ถึงบ้านหนองดินแดงไม่ถึงชั่วโมง เจ้าลูกโป่งชะตาขาดก็ลอยละล่องไปถูกพัดลมส่งเสียงดัง "ปุ" และทิ้งดิ่งตัวเองลงสู่พื้นบ้าน...ธีร์ถามว่า "ซ่อมไม่ได้เหรอ"....555 เอาซากเก็บไว้ดูละกันครับลูก