เด็กชายธีร์ รักเรียน

27 ตุลาคม 2551 ธีร์เริ่มต้นชีวิตตั้งแต่ก่อน 7 โมงเช้า ง่วงก็ง่วง แต่ก็ถูกหม่าม้าจับไปแปรงฟัน อาบน้ำ กินอาหารเช้า เตรียมตัวไปโรงเรียน

กินข้าวเช้าเสร็จแล้ว เราก็ต้องออกกำลังกายระหว่างดูการ์ตูนไปด้วย เพื่อให้ร่างกายแข็งแรง พร้อม....ไปโรงเรียนวันแรก
ออกจากบ้านประมาณ 8.15น. ไปถึงโรงเรียนตอน 8.30น. คุณครูให้ไปเล่นในบ้านเล็กๆ รอเวลาเข้าแถวเคารพธงชาติ

ระหว่างที่ลูกปูน้อยรายอื่นๆ ถูกต้อนไปเข้าแถว สมธีร์ของเราก็ถูกจูงออกมาพร้อมกับสาวน้อยชุดแดง (ทราบชื่อภายหลังว่าน้องมายด์) ไปยืนหน้าเสาธง ไปเชิญธงชาติ ตอนแรกทั้งคู่อิดออดไม่ยอมยืนตรงนั้น เพราะว่า....พื้นเปียก
น้องมายด์พยายามหลบหนีคุณครูไปหาคุณแม่อย่างแข็งขัน (ที่ใส่เสื้อเหลืองยืนอยู่คนเดียวในรูป ถัดจากธีร์...555 น้องมายด์หาแม่ไม่เจอ) ส่วนธีร์...ดูซูมเท้าได้ แสดงความรังเกียจพื้นเปียกอย่างเห็นได้ชัด เขย่งสุดชีพ!!!
แต่หลังจากที่หม่าม้าเข้าไปช่วยคุณปูจัดการลูกปูน้อยเสื้อเหลืองด้วยการชักธงชาติขึ้นให้ดูว่าธงมันขึ้นสูงไปได้นะธีร์ ธีร์ก็ไม่ยอมปล่อยเชือกอีกเลย พอเพลงชาติขึ้นได้ไม่ถึง 2 ประโยค...ธงชาติที่ธีร์กะมายด์ช่วยกันชักก็ลอยละลิ่วขึ้นสู่ยอดเสาไปซะแล้ว (แม่น้องมายด์หันมาบอกธีร์ให้ชักธงช้าๆ หน่อยสิครับ แต่ไม่ทันการณ์ซะแล้ว)
เข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จแล้ว ก็มีการร้องเพลง เต้นเข้าจังหวะเล็กน้อย จากนั้นเด็กๆ ก็ต่อแถวเป็นรถไฟไปห้องน้ำกัน คุณครูร้องเพลง "รถไฟไม่ใช่รถเจ๊ก (หรือรถเล็กหว่า) มันทำด้วยเหล็กฉึกฉัก ฉึกฉัก" ประกอบการเดินไปห้องน้ำ ห้องน้ำก็พื้นเปียกอีกนั้นแหละ แถมคนเต็มห้องน้ำอีกต่างหาก ทั้งเด็ก ทั้งครู ทั้งพ่อแม่บางส่วน พอธีร์เข้าขบวนรถไฟไปถึงห้องน้ำ ก็เขย่งเท้าออกมาจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ไม่ฉ่งไม่ฉี่กะใครทั้งสิ้น เปียก...แฉะ เราไม่ชอบ
ต่อแถวรถไฟกลับห้องเรียน คราวนี้คุณครูให้นั่งล้อมวง จุดเทียน สวดมนต์ ไหว้พระ แนะนำตัว ซึ่งธีร์ก็นั่งสังเกตการณ์อย่างตั้งใจ แต่ไม่ร่วมมืออย่างเต็มที่ คุณครูให้แนะนำตัว เริ่มที่ธีร์คนแรก ธีร์ก็ไม่พูด คุณครูให้เอามือแตะหัว แตะไหล่ แตะเข่าและเท้า ธีร์ก็จับทีนึงแล้วก็สะบัดมือคุณครูออก (คนที่นั่งกะธีร์คือคุณครูยุ้ย เป็นครูประจำชั้นของธีร์...เท่าที่ได้ยินมาว่างั้น) สิ่งที่ธีร์ร่วมมือและเสนอหน้าไปทำอย่างตั้งใจอย่างนึงก็คือ ตอนคุณครูบอกว่าใครอยากเป่าเทียนให้ดับบ้าง ธีร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ คุณครูก็ทำท่ากระตือรือร้นที่จะเป่าเทียนอย่างแข็งขัน...ไม่อยากบอกว่าอันนี้เราทำกันบ่อยๆ ที่บ้าน ธีร์ชอบเป่าเทียนวันเกิด วันไหนๆ ที่มีเค้ก วันนั้นก็เป็นวันเกิดธีร์ ส่วนป๊าที่นั่งสังเกตการณ์ธีร์อยู่ข้างนอกกระซิบกะป๊าว่า ดีนะที่มันไม่ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ก่อนเป่าเทียน 555หลังจากนี้คุณครูก็ให้เด็กๆ ไปเล่นของเล่น วาดรูป เท่าที่ดู เด็กๆ ก็มีอายุประมาณธีร์ และน้อยกว่า บางคนแค่ 2 ขวบเองมั้ง อีกหลายคนก็ตัวเล็กเกินธีร์ไปเยอะ หม่าม้าก็เดาไม่ถูกว่าอายุเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ในห้องเป็นเด็กผู้หญิง ธีร์นี่ก็จัดว่าอยู่ใน top 5 ของเด็กที่ตัวโตๆ ในห้องเรียน (หม่าม้าล่ะหวั่นใจว่าธีร์จะไปรังแกเพื่อนโดยไม่ได้ตั้งใจ)

เนื่องจากอาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ของการปรับตัว โรงเรียนจะเริ่มตอน 8.45 และเลิกตอน 10 โมง...วันนี้ธีร์ทำได้ดี ไม่ร้องไห้ มีมองหาหม่าม้าบ้างในช่วงแรกๆ หลังๆ ก็ไปหาของเล่นเอง เล่นกับคุณครูบ้าง บอกคุณครูว่าปวดฉี่ได้ แต่ไปห้องน้ำไม่ทัน เปียกไประหว่างทาง

ไปโรงเรียนสนุกมาก 10 โมง คุณครูปล่อยนักเรียนให้กลับบ้านได้ แล้วบอกให้มาเจอกันใหม่พรุ่งนี้ เด็กคนอื่นๆ ก็กลับบ้านโดยดี มีธีร์นี่แหละที่แหกปากระหว่างทางที่ถูกลากไปขึ้นรถ..."ธีร์ไม่กลับบ้าน ธีร์จะอยู่ที่โรงเรียน ธีร์ไม่ไป ธีร์จะอยู่นี่"

ไงล่ะ สมฉายา เด็กชายธีร์ รักเรียนมั้ยล่ะ

ป.ล. น้าหญิง ณ ลอนด้อนค้าบ...ได้รับอีแมวที่หม่าม้าส่งไปรึเปล่า ส่งข่าวด้วยค้าบ...ว่ายังอยู่ดี อย่าทำเฉยเป็นปักกิ่ง!!!