หม่าม้าขี้เกียจ (มาก)

หม่าม้าขี้เกียจอัพบล๊อก...ว่ากันซื่อๆ หม่าม้าไม่มีเรื่องอะไรจะมาเล่า เป็นการตีบตันทางความคิด...ไม่ผิดหรอกเนาะ

อาทิตย์ก่อนป๊า หม่าม้า แล้วก็ธีร์ไปทัวร์โรงเรียน/สถานรับเลี้ยงเด็กก่อนวัยเรียนกันมา 3 ที่ คิดว่าเปิดเทอมอันใกล้นี้จะส่งธีร์ไปทดลอง

ใจจริง หม่าม้าว่าธีร์จะอยู่บ้านไปจนกระทั่ง 3 ขวบ ค่อยไปโรงเรียนก็ได้ แต่ธีร์ก็จะไม่มีเพื่อนเล่น...เท่านั้นเอง ถ้าส่งธีร์ไปโรงเรียนเทอมหน้า ธีร์ก็จะมีเพื่อนเล่น แล้วก็อาจจะมีวินัยและระเบียบในชีวิตขึ้นมาบ้าง หม่าม้าสอนเอง ธีร์ไม่ค่อยเชื่อฟังเท่าที่ควร

เราไปดูที่ราชภัฏนครปฐม เห็นว่ามีพรีสคูล เด็กที่ไปที่นี่ก็มีระเบียบวินัย ช่วยเหลือตัวเองได้ในระดับหนึ่ง สถานที่ก็โอเค แต่สนามให้วิ่งเล่นก็เล็กๆ อาจจะเปิดห้องใหม่เทอมหน้านี้ 

ที่ต่อไปเป็นสถานรับเลี้ยงเด็ก ชื่อบ้านคุณครู มีคุณครูจากอนุบาลที่ปิดไปแล้ว 2 คน สถานที่คับแคบมาก แต่เห็นว่าคุณครูสอนเด็กได้ดี เวลาไป-กลับยืดหยุ่นได้มาก ไม่มีที่วิ่งเล่นแน่นอน แต่ธีร์จะมีเพื่อนเล่นหลายๆ วัย 

ส่วนที่สุดท้ายก็เป็นพรีสคูลอีกเช่นกัน ที่นี่คุณครูพูดจาฉับๆๆ มาก ในวงเล็บเป็นคำตอบของหม่าม้า น้องกินข้าวเองได้รึยังคะ (ยังค่ะ) ไม่ได้แล้วนะคะ วัยนี้ต้องกินข้าวเองได้แล้ว (ค่ะๆ) เลือกอาหารรึเปล่าคะ (ไม่ค่ะ แต่ข้าวนี่จะกินข้าวต้มค่ะ ข้าวสวยยังกินไม่ค่อยได้) ไม่ได้แล้วนะคะ ต้องหัดให้กินข้าวสวยกับแกงจืดได้แล้ว จำตัวหนังสือ ตัวเลขได้รึยังคะ (ยังค่ะ ท่องได้แล้ว แต่ตัวอักษรยังไม่ได้) ต้องรีบพามาหัดแล้วนะคะ ต้องหัดซักปีน่ะค่ะ จะได้เก่งๆ จะเริ่มมาโรงเรียนวันที่ 1 นี้เลยก็ได้นะคะ หรือว่าจะไปเริ่มวันจันทร์ก็ได้ (เอ่อ คือว่าถ้ามา คงมาได้แค่ จันทร์-พุธค่ะ วันพฤหัสกะศุกร์จะไปบ้านคุณยาย) ทำไมล่ะคะ ก็ไปวันศุกร์ตอนเย็นก็ได้ ไปโรงเรียนอนุบาลจริงๆ ก็ต้องไปจันทร์ถึงศุกร์เหมือนกัน...บลา บลา บลา 

คุยกับคุณครูที่สุดท้ายนี่แล้วหม่าม้าก็รู้สึกว่า โอ้...มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอพระเจ้าจอร์ช ที่ธีร์ยังทำหลายๆ อย่างไม่ได้ ไอ้ที่คุณครูว่ามันก็จริงอยู่หรอกนะ แต่มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอกม๊างงง (เข้าข้างตัวเอง)

ในที่สุดป๊ากะหม่าม้าก็สรุปกันว่า รอดูที่ราชภัฏนครปฐมก่อนแล้วกัน ถ้าเค้าเปิดห้องบริบาล (ชื่อแปลกๆ เนาะ) ใหม่เทอมหน้า ก็จะส่งธีร์ไปทดลองเรียนหนังสือที่นั่นหนึ่งเทอม...ก็ต้องเรียนแค่นั้นแหงแหละ เพราะที่ราชภัฏไม่มีอนุบาล 555 ถ้าที่ราชภัฏไม่เปิด หม่าม้าก็อาจจะพาไปเล่นๆ ที่บ้านคุณครู ไปตามสะดวก ธีร์จะได้มีเพื่อนเล่น แล้วก็ให้คุณครูสอนระเบียบวินัยอะไรนิดหน่อย...ที่สุดท้ายที่ตัดไป เพราะหม่าม้ากลัวคุณครู!!! แป่ว

มาอาทิตย์นี้ หม่าม้าก็เริ่มวิตก เริ่มหัดให้ธีร์กินข้าวด้วยตัวเอง...ตามความสมัครใจ ให้บอกว่าปวดอึปวดฉี่เสียงดังๆ หน่อย วิ่งไปห้องน้ำด้วยตัวเอง ส่วนทางด้านการศึกษาก็สอนบ้างตามความสนใจของผู้เรียน...ซึ่งมักจะไม่ค่อยสนใจเป็นส่วนใหญ่ อยากไปวิ่งเล่นมากกว่า

วันนี้หม่าม้าพาธีร์ไปตลาดนัดมา ระหว่างแวะซื้อถุงเท้า คนขาย (ชาย) ก็ทักทายธีร์แบบผู้ชายๆ ว่า "ชื่ออะไรน่ะเรา" ซึ่งธีร์ก็ไม่ตอบ (เป็นปกติ ไม่คุยกะคนแปลกหน้า) คนขายก็เริ่มรุกรานพื้นที่ส่วนตัวของธีร์ด้วยการยื่นมือมาแตะพุง ธีร์ก็ใช่ย่อย ไม่ยอมอยู่แล้ว ยกขาขึ้นเล็กน้อยประมาณว่าจะเตะ (ซึ่งจริงๆ ก็ยกไปงั้น เตะใครเค้าได้ ตัวเล็กแค่นี้) หม่าม้าก็ดุธีร์ตรงนั้นแหละ แต่ในใจก็คิดว่าอ้วนเอ๊ย....ร้ายนักเชียว ตัวเท่านี้ซ่าขนาดนี้ โตขึ้นคงแสบสนิท ป๊ากะหม่าม้าส่ายหน้าแน่ (และทุกวันนี้เราก็เริ่มส่ายหน้ากันแล้วแหละ)

จบการขี้เกียจของหม่าม้าแต่เพียงเท่านี้ ลากันไปด้วยรูปธีร์กินข้าวเอง ประสบความสำเร็จไปประมาณ 25%...เอาเนอะ ก็ยังดีกว่าไม่กินเลย หรือทำหกหมดนั่นแหละ