ช้ำหมดแล้ว....

หลังจากที่เฮียปรานต์ปิดเทอม สองหนุ่มก็ได้ใช้เวลาเล่นด้วยกันอย่างเต็มที่ ยิ่งไปกว่านั้น ช่วงนี้พี่พลอย และพี่หยกก็มาอยู่ที่บ้านโพธารามด้วย ธีร์ก็เลยมีเพื่อนเล่นเพิ่มขึ้นอีกหลายคน

เนื่องจากธีร์ไม่ค่อยจะได้เล่นกับเด็กคนอื่นๆ เล่นด้วยบ่อยๆ ก็มีแค่เฮียปรานต์คนเดียวเท่านั้น ธีร์ก็เลยเล่นกะคนอื่นๆ เหมือนกับที่เล่นกะเฮียปรานต์ (ใช้กำลังมากหน่อย) ล่าสุดพี่หยกโดนธีร์จิ้มตา แถมด้วยลูกเตะปลายคางไปอีกหนึ่งที พี่หยกถึงกับหลั่งน้ำตา...ถึงแม้ธีร์จะยอมขอโทษพี่หยกโดยดี แต่ก็ไม่รู้ว่าจอมทะเล้นของเราจะรู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรเค้าไปบ้าง

เมื่อวานซืน เด็กๆ เล่นด้วยกันตามปกติ เฮียปรานต์แสดงท่าหยิกแก้มธีร์ (อย่างเมามัน) ให้ดูหลายครั้งพร้อมบอกว่า เฮียปรานต์ชอบหยิกแก้มธีร์แบบนี้มาก หลังจากโดนไปหลายทีต่อเนื่อง ธีร์ก็หลบหนีจากการล๊อคของเฮียปรานต์เดินระทดระทวยออกมาแล้วก็พูดว่า "แก้มธีร์ช้ำไปหมดแล้ววววววววว" 

หม่าม้ากะป๊าได้ยินแล้วก็นั่งขำ ส่วนหม่าม้านึกในใจ นี่ไงล่ะลูก กรรมติดจรวด 555

เรื่องต่อไป เกาะกระแสเมลามีนกันหน่อย

เมลามีนนี่เป็นเรื่องที่น่าเศร้าสำหรับเด็กๆ จริงๆ ผู้ใหญ่ใจร้ายทำไปได้ อี๊บีบอกว่านี่เป็นข่าวแรกที่ส่งผลกระทบต่อชีิวิตของธีร์อย่างจริงจัง ครั้งแรกที่ธีร์ได้ฟังว่าขนมที่กินบ่อยๆ นั้น กินไม่ได้แล้วจนกว่าเค้าจะตรวจว่าไม่มีเมลามีน ธีร์ถึงกับทำหน้าเศร้ามากๆ

หลังๆ ก่อนจะกินอะไร ธีร์ก็จะถามว่ามีเมลามีนรึเปล่า ไม่รู้จะถามทำไม เพราะถ้าอยากกิน ธีร์ก็กินอยู่ดีนั่นแหละ (จริงๆ ควรส่งไปตรวจซักหน่อยนะเนี่ย) 

สดๆ ร้อนๆ เย็นวันนี้ ม่า ณ สายสี่บอกว่าจะให้ธีร์กินมะเขือ (เผา ที่อบในเตาอบ...และระเบิดคาเตา 555) ม่าบอกว่ากินมะเขือเถอะ ธีร์บอกว่าไม่เอา มะเขือไม่มีประโยชน์ (ดูมันพูดเข้า) หม่าม้าและม่าพยายามบอกว่า มะเขือมีประโยชน์ครับลูก จากนั้นธีร์ก็เดินไปเข้าห้องน้ำกับหม่าม้า ระหว่างนั้นเอง ธีร์คงนึกได้ ถามว่า "มะเขือมีเมลามีนรึเปล่า กินแล้วจะตายมั้ย" 

ไม่รู้่ว่าไม่อยากกินมะเขือ หรือว่ากลัวตายนะเนี่ย....