โลตัส

มาอัพเดตก่อนจะไปเที่ยวหลวงพระบางครับ... ธีร์พูดมาก พูดไปเรื่อย พูดไม่หยุดหย่อน ไม่มีอะไรพูดก็สามารถหาอะไรก็ไม่รุมาพูดได้เรื่อยๆ เหมือนเป็นความสามารถพิเศษ....ล่าสุดสามารถแต่งนิทานเล่าให้ตัวเองฟังได้แล้ว ประมวลจากนิทาน และการ์ตูนล้านแปดที่เคยดู เคยอ่านมา

ป๊ามักจะนอนดึกมากกกกกก ธีร์กะหม่าม้าเข้านอนพร้อมกันตอนประมาณ 3 ทุ่ม ธีร์มักจะถามหม่าม้าเสมอว่า "ทำไมป๊าไม่มานอนกับเราด้วยล่ะ" วันนี้ธีร์ก็ถามอีก ทั้งๆ ที่เรายังไม่ไปนอนกันเลย ป๊าตอบธีร์ว่า "พรุ่งนี้ป๊าจะไปนอนด้วยพร้อมธีร์ครับ เพราะป๊าคงไม่มีแรงไปเดินเที่ยวแมคโดนัลด์" พูดเสร็จ ป๊าก็ถามหม่าม้าว่า "ที่หลวงพระบางมีแมคโดนัลด์มั้ยเธอ" หม่าม้าตอบว่า "ไม่มีหรอก" ป๊าก็ถามว่า "เออเนอะ ทำไมไม่มี" ธีร์ที่เดินไปเดินมาอยู่แถวนั้นก็ตอบว่า "มีโลตัส"....มั่วซั่วจริงๆ

เมื่อวานเย็น หม่าม้าออกไปแมคโครซื้อของให้อาม่าเอาไปตักบาตร ก่อนออกจากบ้านก็ถามธีร์แล้วว่าจะไปด้วยกันมั้ย ธีร์ก็ว่าไม่ไป ธีร์จะอยู่บ้าน...

ก่อนเข้านอน เรา 2 คนมักจะมีบทสนทนาเล็กๆ น้อยๆ ก่อนนอน เมื่อวาน ธีร์ถามว่า หม่าม้าไปไหนมา ทำไมไม่พาธีร์ไปด้วย หม่าม้าตอบว่า หม่าม้าไปแมคโคร ซื้อของ หม่าม้าถามธีร์แล้ว ธีร์บอกหม่าม้าว่าไม่ไป หม่าม้าเลยไปคนเดียว....ธีร์ถามต่อว่า "ทำไมธีร์ไม่ไปด้วยล่ะ"....นั่นน่ะสิลูก แล้วหม่าม้าควรจะตอบธีร์ว่าอะไรดีครับ

ช่วงอาทิตย์นี้หม่าม้าก็พยายามเล่าให้ธีร์ฟังว่าเราจะไปเที่ยวกัน จะไปขึ้นเครื่องบิน ไปนอนที่โรงแรม ฯลฯ เคยอ่านหนังสือมา เค้าว่าเด็กๆ ควรได้รับการบอกเล่าว่าเค้าจะไปทำอะไร เด็กๆ มักจะสบายใจกับสิ่งที่คุ้นเคย การทำอะไรแบบที่เป็นกิจวัตร ถ้ามีการบอกเล่าไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามตอนมีอะไรเปลี่ยนแปลงเค้าจะได้รับได้....หม่าม้าบอกธีร์ว่าเราจะไปขึ้นเครื่องบินกันทีไร ธีร์มักจะตอบว่า "ธีร์ไม่ไปขึ้นเครื่องบินหรอก เพราะเดี๋ยวธีร์ตกลงมา" หึ หึ หึ ช่างจำนรรจาจริงๆ

รูปข้างล่างนี้ เป็น general pose ในการดูทีวีของคุณหนูธีร์ ท่าทางน่าสบายมิใช่น้อย บางครั้งมีการไขว่ห้างด้วยนะเออ... ส่วนนี่...พ่อลูกแสนรักคร้าบ ป๊ามักจะบ่นว่าเค้าไม่ค่อยจะมีรูปกะลูกเลย....หม่าม้าก็ไม่รู้จะช่วยยังไงดี ป๊าก็ช่วยเอาตัวกะกล้องมาอยู่ใกล้ๆ ธีร์บ่อยๆ หน่อยละกันเนาะ จะได้มีรูปคู่กัน คริ คริ คริ
แล้วจะกลับมาเล่าเรื่องธีร์ไปผจญภัยในหลวงพระบางให้ฟังกันครับ....ทริปแรกในชีวิตของธีร์ในต่างประเทศ...555