พฤติกรรม

ช่วงนี้ธีร์มีพฤติกรรมชวนประหลาดใจอยู่หลายเรื่อง เล่าให้น้าบีฟังทาง msn ไปแล้วเห็นว่าขำ เลยเอามาเล่าเผื่อคนอื่นจะขำกันบ้าง คลายเครียด (รึเปล่า) อย่างที่รู้กันว่าธีร์ยังเดินเองไม่ได้ ถึงกระนั้นก็ไม่ได้เป็นข้อจำกัดในการท่องเที่ยวสำรวจบ้านของธีร์ หลังๆ มานี่ นอกจากจะคลานไปทั่วๆ แล้ว บางครั้งที่คลานหนีไปจากหม่าม้า ธีร์ยังรู้จักมีสัมมาคารวะ ไปลามาไหว้โดยการหันมาบ๊ายบายหม่าม้าอีกต่างหาก ก็ไม่แน่ใจว่าจริงๆ แล้วธีร์บ๊ายบายหรืออยากจะบอกหม่าม้าว่า...ไม่ต้องตามธีร์มานะครับ อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว...

บางทีธีร์ก็เกาะเฟอร์นิเจอร์เดินไต่ไปรอบๆ ช่วงไหนที่หม่าม้าจูงมือธีร์เดินไปไกลๆ หน่อย บางครั้งธีร์ก็จะพูดว่า "เกี๊ยะ เกี๊ยะ" เป็นภาษาแต้จิ๋วแปลว่า "เดิน" นั่นแหละ (ถ้าได้ยินจริงๆ ต้องตั้งใจฟังนิดนึง มันไม่ชัดขนาดที่เราๆ พูดกันเองหรอก)

การพูดของธีร์ก็พัฒนาขึ้น ตอนนี้คำที่ธีร์พูดชัดที่สุดคือคำว่า "ไม่เอา" กับคำว่า "เอามา" ทั้งๆ ที่เวลาถามธีร์ว่ากินมั้ย เอามั้ย ธีร์จะพูดว่า ไม่เอา และส่ายหน้าประกอบ แต่พอยื่นของกินไปให้จริงๆ ธีร์อ้าปากงับ กินโดยดีซะนี่ ไม่รู้ว่าสับสนชีวิตอยู่รึเปล่า ส่วนคำว่าหม่าม้า ปะป๊าน่ะเหรอ...รอเผลอๆ อาจจะพูด ใครบอกกันนะว่าเด็กๆ จะเรียกแม่เป็นคำแรก ไม่จริ๊ง ไม่จริง

เรื่องเลียนแบบธีร์ก็ไม่น้อยหน้าใคร คอมพิวเตอร์นี่แหละตัวอย่างที่เห็นชัดๆ คงเห็นหม่าม้ากะป๊าไปนั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์พิมพ์อะไรก๊อกแก๊กๆ บ่อยๆ ธีร์คลานไปโน่นมานี่ พอเห็นโต๊ะคอมพิวเตอร์ก็จะคลานไปที่เก้าอี้ เกาะเก้าอี้ยืน แล้วก็ระรัวนิ้วทั้งหมดเข้าไปพิมพ์ที่คีย์บอร์ดอย่างเมามัน ถ้าจับนั่งด้วยกันก็จะต้องมีการแย่งชิงเมาส์กันด้วย...น่าหมั่นไส้มาก น้าบีว่าโตขึ้นธีร์ควรไปเป็น IT Engineer ให้รู้แล้วรู้รอดไป หม่าม้าว่าเอาให้เดินได้ก่อนจะดีกว่ามั้ง อันนั้นมันยังอีกยาวไกลนัก

แผ่นดินไหว โทรไปหาน้าบีซิ อยู่บนตึกสูง มันสั่นมะ บ้านเราเตี้ยติดดิน ไม่รู้สึกอะไรเลย
Earthquaked in Thailand, call Auntie Be to check whether the building shook? Thee was at ground floor, didn't feel a thing!

ยกหูๆ โทรๆ
Dialling

อ้าว! ลืมไป น้าบีอยู่แมวเบิ้นนี่หว่า จะไปรู้ได้ไง เขินๆ
Oops! Auntie Be is in Melbourne...not in Bangkok : p
กัดสายโทรศัพท์แก้เขินซักกะหน่อย ก็อร่อยดีแฮะ
Yummy!

Even though Thee still cannot walk, that cannot hinder him from going around seeing what is all around in the house. Sometime when Thee crawls away from Mama...he just turns and waves. Mama just isn't sure whether that should means goodbye or don't you dare follow me!

Thee can say "Mai Aow (no, I don't want in Thai)" and "Aow Ma (Give it to me, again in Thai)" very clear comparing to the other words. Who said that the first word that baby can say is Mama!!!

Thee can also imitate well. Probably as a result of observing Mama and Papa who always sit in front of the computer typing this and that on the keyboard together with the use of mouse. When Thee comes around the computer desk...He will go directly to the chair, stand up and put two little hands of his on the keyboard trying to type something. Auntie Be said that Thee should grow up to be IT Engineer but Mama thinks that is very far away future...Thee better start walking on his own soon! Too heavy to carry lah!