เครื่องบินออก 8 โมงเช้า ออกจากบ้านกันตั้งแต่ตี 5 สมาชิกบ้านหนองดินแดงเตรียมตัวแต่เนิ่นๆ ย้ายไปนอนบ้านสายสี่ตั้งแต่เย็นวันที่ 16
อาหารเช้าแรกของทริป เริ่มด้วยเบอร์เกอร์คิง...ช่างเป็นนิมิตรหมายอันดีว่าอย่างน้อย หนุ่มน้อยสองคนนี้คงไม่อดตาย มีจังค์ฟู้ดก็รอดได้ 555 นั่งกินอยู่ดีๆ ธีร์ก็เริ่มต้น request อยากจะกินน้ำแตงโมปั่น...เดินไปเดินมา เจอร้านนึง สั่งโครมไปน้ำแตงโมปั่น พนักงานบอกว่า "แก้วละ 120 บาทค่ะ" หม่าม้าเรอเอิ๊กออกมาเสียงดังจนพนักงานตกใจถามต่อไปว่า "จะรับไหมคะ" รับค่ะ หม่าม้าตอบไป ในใจคิดว่ามันจะอร่อยกว่าแล้วละ 20 มั้ยเนี่ย ชิมซะหน่อย จนและไม่เจียม...
ปรานต์กินอาหารเช้าไป ธีร์แค่เล็มๆ เวลาที่เหลือขอเล่นเกมส์...
มัวแต่นั่งเล็มๆ เล่นเกมส์เกือบตกเครื่องบิน...ได้เวลาขึ้นเครื่องบิน หนุ่มๆ ได้นั่งติดกัน หม่าม้าล่ะหวั่นใจ...ถ้าเกิดไม่รักกันขึ้นมา น่าหวาดเสียวจริงๆ
2 ชั่วโมงผ่านไป ถึงสนามบินฮ่องกง ปรานต์พยายามช่วยเหลือ เข็นน้อง
รอรถโรงแรมมารับ เอาข้าวของไปเก็บ แล้วออกไปข้างนอก อากาศค่อนข้างเย็นมาก ธีร์ไม่ยอมใส่เสื้อกันหนาว ส่งออกไปวัดอุณหภูมินอกประตู เดินกลับเข้ามายอมใส่เสื้อกันหนาวแต่โดยดีไม่มีอิดออด มีการเอามือซุกพุงให้อุ่นด้วย ถ่ายรูปเล่นระหว่างรอม่า อี๊บี และโมอี๊ไปธนาคาร เอาแบงก์เก่าที่ร้านรวงไม่รับไปแลกเป็นแบงก์ย่อย (จนท.โรงแรมบอกว่าแบงก์พันที่พิมพ์ในปี 2002 มีปัญหา ร้านค้าจะไม่รับ ควรเอาไปแลกที่ธนาคาร)
มัวแต่นั่งเล็มๆ เล่นเกมส์เกือบตกเครื่องบิน...ได้เวลาขึ้นเครื่องบิน หนุ่มๆ ได้นั่งติดกัน หม่าม้าล่ะหวั่นใจ...ถ้าเกิดไม่รักกันขึ้นมา น่าหวาดเสียวจริงๆ
2 ชั่วโมงผ่านไป ถึงสนามบินฮ่องกง ปรานต์พยายามช่วยเหลือ เข็นน้อง
รอรถโรงแรมมารับ เอาข้าวของไปเก็บ แล้วออกไปข้างนอก อากาศค่อนข้างเย็นมาก ธีร์ไม่ยอมใส่เสื้อกันหนาว ส่งออกไปวัดอุณหภูมินอกประตู เดินกลับเข้ามายอมใส่เสื้อกันหนาวแต่โดยดีไม่มีอิดออด มีการเอามือซุกพุงให้อุ่นด้วย ถ่ายรูปเล่นระหว่างรอม่า อี๊บี และโมอี๊ไปธนาคาร เอาแบงก์เก่าที่ร้านรวงไม่รับไปแลกเป็นแบงก์ย่อย (จนท.โรงแรมบอกว่าแบงก์พันที่พิมพ์ในปี 2002 มีปัญหา ร้านค้าจะไม่รับ ควรเอาไปแลกที่ธนาคาร)
รออยู่นานจนนึกว่าม่า อี๊บี และโมอี๊ไปขอสินเชื่อซื้อบ้าน พร้อมผ่อนรถซะแล้ว ในที่สุดทั้้ง 3 คนก็กลับมาพร้อมข้ออ้างว่าพนักงานคนเดียว ทำงานช้ามาก จริงๆ แล้วคงกู้ไม่ผ่าน 555 ตกลงกันอยู่ซักพัก สรุปได้ว่าจะไปกินอาหารเที่ยงกันก่อน เดินไปเดินมา เจอร้านบะหมี่คนเยอะ เสี่ยงดวงไปนั่งกิน นึกอยู่ในใจ จะสั่งยังไงน้อ....อาเฮียในร้านถามว่า "จาอาวอาราย...บาหมี่เปด บาหมี่เกี๊ยว...บลา บลา บลา" รอดไปมื้อนึงแล้ว 555
นั่งคืบบะหมี่เกี๊ยวเป็ดกินด้วยความเอร็ดอร่อย หม่าม้าเกิดเจอวัตถุต้องสงสัยในชาม แว้กกก แมลงวัน ชี้ให้เฮียที่พูดไทยได้ดู เฮียส่งภาษากวางตุ้งออกมา สำเนียงคล้ายจีนกลางที่พอจะระลึกชาติขึ้นมาได้บ้างว่า "มันบินตกลงไปเหรอ" ใช่แหละเฮีย เค้าไม่คืบมันใส่ลงไปหรอก เป็ดยังกินไม่หมดเลย แถมบะหมี่ยังเหลืออีกตั้งครึ่ง...สรุป เฮียบอกบะหมี่แมลงวันชามนี้ไม่คิดตังค์เนาะ ประทับใจ ดูรับผิดชอบมากกว่าบางร้านที่เคยเจอสิ่งแปลกปลอม ชี้ให้พนักงานดูแล้วพนักงานบอกว่า จะลดค่าอาหารให้นิดหน่อยเป็นค่าตกใจ ชิ...
กินบะหมี่กันอิ่มหนำ รอดไปอีกมื้อ ยกขบวนกันไปซื้อบัตร octopus ขึ้นรถไฟ บัตรนี้สะดวกมากเลย เอาไว้ซื้อของ ขึ้นรถ ขึ้นรถไฟใต้ดินได้โหม้ด เด็กๆ ก็มีบัตรกะเค้าด้วย ขึ้นรถไฟไปไหว้พระที่วัดหวังต้าเซียนกันเป็นที่แรก
ออกจากรถไฟ เดินตามป้ายไป โผล่จากทางออกรถไฟใต้ดิน เจอหน้าวัดพอดี บอกสมธีร์ไหว้พระ ให้พระคุ้มครองให้สุขภาพแข็งแรง...ยกมือท่วมหัว คุ้มครองธีร์ด้วยค้าบ
วัดหวังต้าเซียนเป็นวัดดังของคนฮ่องกง ช่วงตรุษ สารทจะมีคนมาไหว้เยอะมาก ใครๆ ก็บอกว่าท่านศักดิ์สิทธิ์ขออะไรมักจะสัมฤทธิ์ผล เดินผ่านควันธูปออกมาถ่ายรูปกันกับน้ำพุชื่อว่า Yuk Yik...เป็นน้ำพุจะชื่อนิ่งๆ ก็คงไม่ได้เนาะ...ถ่ายรูปกันกับน้ำพุ ยืนกันเต็ม เห็นน้ำพุตรงไหนเนี่ย 555
เนื่องจากไม่ใช่การเดินตลาดนัด ร้านรวง หรือร้านขายของกิน บ้านเราเดินไหว้พระด้วยความรวดเร็ว (เร็วกว่านั่งรถไฟจากที่พักมาถึงวัดซะอีก) เดินออกจากวัด ผ่านสิงโตหินข้างสะพาน ชักรูปไว้เป็นที่ระทึก...ตัวที่เฮียปรานต์ถ่ายด้วยยกสองขาหน้าอยู่บนลูกบอล การทรงตัวเป็นเยี่ยม
ส่วนธีร์ วิ่งวุ่นหาว่าจะถ่ายรูปกับตัวไหนดี เดินไปเห็นตัวไหนก็ตะโกนว่า ตัวนี้ตลกสุดๆ ไปเลย...เดี๋ยวมันหัวเราะด้วยจะวิ่งกันไม่ทันนะลูก
แล้วเราก็ถ่ายรูปหมู่หน้าวัดมาเป็นที่ระลึก รูปนี้เอามาจากกล้องของป๊า ป๊าถ่ายเสร็จ กู๋คิมก็วิ่งไปถ่ายรูปบ้าง ป๊าเข้ากล้องแทน รู้หน้าที่กันดีจริงๆ
ระหว่างทางกลับไปลงรถไฟใต้ดิน
สองหนุ่มที่ใฝ่ฝันจะเข้าร่วมการแข่งขัน amazing race ดูแผนที่กันอย่างขะมักเขม้น เฮียปรานต์อ่านภาษาอังกฤษออก ส่วนธีร์ อ่านออกแค่ว่าตัวนี้ตัวอะไรเท่านั้น...แข่งชนะแน่
สรุปความว่าไปเดินเล่นที่ ladies market กัน เดินกันแกนๆ ไม่มีอะไรจะซื้อ ไม่รู้จะซื้ออะไร เดินกันได้ซักพักก็นั่งรถเมล์กลับไปที่พัก พักขาซะหน่อยก่อนจะไปดู symphony of lights กัน ระหว่างทางเดินไป ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ก็แวะถ่ายรูปกับไฟประดับอาคารซะหน่อย บรรยากาศคริสมาสต์มากๆ จะคริสมาสต์แล้วเหรอเนี่ย...
ถ่ายรูปกันเพลิน หม่าม้ากะอี๊บีเลยเป็นม้าเร็ววิ่งไปจองที่นั่งดูการแสดงแสง สี เสียงกันก่อนที่พลพรรคจะเคลื่อนขบวนตามกันมา...จบทริปวันแรกด้วยประการฉะนี้
แล้วเราก็ถ่ายรูปหมู่หน้าวัดมาเป็นที่ระลึก รูปนี้เอามาจากกล้องของป๊า ป๊าถ่ายเสร็จ กู๋คิมก็วิ่งไปถ่ายรูปบ้าง ป๊าเข้ากล้องแทน รู้หน้าที่กันดีจริงๆ
ระหว่างทางกลับไปลงรถไฟใต้ดิน
สองหนุ่มที่ใฝ่ฝันจะเข้าร่วมการแข่งขัน amazing race ดูแผนที่กันอย่างขะมักเขม้น เฮียปรานต์อ่านภาษาอังกฤษออก ส่วนธีร์ อ่านออกแค่ว่าตัวนี้ตัวอะไรเท่านั้น...แข่งชนะแน่
สรุปความว่าไปเดินเล่นที่ ladies market กัน เดินกันแกนๆ ไม่มีอะไรจะซื้อ ไม่รู้จะซื้ออะไร เดินกันได้ซักพักก็นั่งรถเมล์กลับไปที่พัก พักขาซะหน่อยก่อนจะไปดู symphony of lights กัน ระหว่างทางเดินไป ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ก็แวะถ่ายรูปกับไฟประดับอาคารซะหน่อย บรรยากาศคริสมาสต์มากๆ จะคริสมาสต์แล้วเหรอเนี่ย...
ถ่ายรูปกันเพลิน หม่าม้ากะอี๊บีเลยเป็นม้าเร็ววิ่งไปจองที่นั่งดูการแสดงแสง สี เสียงกันก่อนที่พลพรรคจะเคลื่อนขบวนตามกันมา...จบทริปวันแรกด้วยประการฉะนี้
No comments:
Post a Comment