เครื่องบินออก 8 โมงเช้า ออกจากบ้านกันตั้งแต่ตี 5 สมาชิกบ้านหนองดินแดงเตรียมตัวแต่เนิ่นๆ ย้ายไปนอนบ้านสายสี่ตั้งแต่เย็นวันที่ 16
อาหารเช้าแรกของทริป เริ่มด้วยเบอร์เกอร์คิง...ช่างเป็นนิมิตรหมายอันดีว่าอย่างน้อย หนุ่มน้อยสองคนนี้คงไม่อดตาย มีจังค์ฟู้ดก็รอดได้ 555 นั่งกินอยู่ดีๆ ธีร์ก็เริ่มต้น request อยากจะกินน้ำแตงโมปั่น...เดินไปเดินมา เจอร้านนึง สั่งโครมไปน้ำแตงโมปั่น พนักงานบอกว่า "แก้วละ 120 บาทค่ะ" หม่าม้าเรอเอิ๊กออกมาเสียงดังจนพนักงานตกใจถามต่อไปว่า "จะรับไหมคะ" รับค่ะ หม่าม้าตอบไป ในใจคิดว่ามันจะอร่อยกว่าแล้วละ 20 มั้ยเนี่ย ชิมซะหน่อย จนและไม่เจียม...
ปรานต์กินอาหารเช้าไป ธีร์แค่เล็มๆ เวลาที่เหลือขอเล่นเกมส์...
มัวแต่นั่งเล็มๆ เล่นเกมส์เกือบตกเครื่องบิน...ได้เวลาขึ้นเครื่องบิน หนุ่มๆ ได้นั่งติดกัน หม่าม้าล่ะหวั่นใจ...ถ้าเกิดไม่รักกันขึ้นมา น่าหวาดเสียวจริงๆ
2 ชั่วโมงผ่านไป ถึงสนามบินฮ่องกง ปรานต์พยายามช่วยเหลือ เข็นน้อง
รอรถโรงแรมมารับ เอาข้าวของไปเก็บ แล้วออกไปข้างนอก อากาศค่อนข้างเย็นมาก ธีร์ไม่ยอมใส่เสื้อกันหนาว ส่งออกไปวัดอุณหภูมินอกประตู เดินกลับเข้ามายอมใส่เสื้อกันหนาวแต่โดยดีไม่มีอิดออด มีการเอามือซุกพุงให้อุ่นด้วย ถ่ายรูปเล่นระหว่างรอม่า อี๊บี และโมอี๊ไปธนาคาร เอาแบงก์เก่าที่ร้านรวงไม่รับไปแลกเป็นแบงก์ย่อย (จนท.โรงแรมบอกว่าแบงก์พันที่พิมพ์ในปี 2002 มีปัญหา ร้านค้าจะไม่รับ ควรเอาไปแลกที่ธนาคาร)






นั่งคืบบะหมี่เกี๊ยวเป็ดกินด้วยความเอร็ดอร่อย หม่าม้าเกิดเจอวัตถุต้องสงสัยในชาม แว้กกก แมลงวัน ชี้ให้เฮียที่พูดไทยได้ดู เฮียส่งภาษากวางตุ้งออกมา สำเนียงคล้ายจีนกลางที่พอจะระลึกชาติขึ้นมาได้บ้างว่า "มันบินตกลงไปเหรอ" ใช่แหละเฮีย เค้าไม่คืบมันใส่ลงไปหรอก เป็ดยังกินไม่หมดเลย แถมบะหมี่ยังเหลืออีกตั้งครึ่ง...สรุป เฮียบอกบะหมี่แมลงวันชามนี้ไม่คิดตังค์เนาะ ประทับใจ ดูรับผิดชอบมากกว่าบางร้านที่เคยเจอสิ่งแปลกปลอม ชี้ให้พนักงานดูแล้วพนักงานบอกว่า จะลดค่าอาหารให้นิดหน่อยเป็นค่าตกใจ ชิ...
กินบะหมี่กันอิ่มหนำ รอดไปอีกมื้อ ยกขบวนกันไปซื้อบัตร octopus ขึ้นรถไฟ บัตรนี้สะดวกมากเลย เอาไว้ซื้อของ ขึ้นรถ ขึ้นรถไฟใต้ดินได้โหม้ด เด็กๆ ก็มีบัตรกะเค้าด้วย ขึ้นรถไฟไปไหว้พระที่วัดหวังต้าเซียนกันเป็นที่แรก













No comments:
Post a Comment