ใยแมงมุม

อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่อัพบล๊อก คิดในใจว่าคงมีเรื่องมาเขียนหลังจากไปงาน Reunion on Board เรือเยาวชนฯ วันพุธ ถ่ายรูปธีร์กะเรือลำใหม่ "ฟูจิมารู" มาลงบล๊อกซะหน่อย

คืนวันที่ 1 ธันวาคม ธีร์นอนไอเสียงกึกก้อง หม่าม้าคิดในใจว่าตื่นเช้ามาคงต้องพาไปหาหมอ คออักเสบอีกเป็นแน่แท้

2 ธันวาคม หนุ่มน้อยโดดเรียนไปหาคุณหมอตอนเช้าอย่างร่าเริง สรุปว่าหลอดลมอักเสบ เอายากลับบ้านมากิน 5 ขวด ยาฆ่าเชื้อ ยาแก้ไอ ยาละลายเสมหะ ยาขยายหลอดลม และยาลดอาการคัดจมูกลดน้ำมูก

กลับถึงบ้านธีร์ก็บ่นหนาวๆ ห่มผ้าให้หลายชั้นก็ยังหนาว สรุปว่าไข้ขึ้น กินยาลดไข้แล้วก็หลับไปแป๊บนึง ตื่นมากินอาหารเช้า+กลางวัน กินยา 5 ขวดของคุณหมอ แล้วไปนอน

หลังเที่ยง ตื่นมาอ้วกกกกก นอนซึมกระทือผิดปกติ ให้กินน้ำเยอะๆ ก็ไม่ช่วย กินน้ำเกลือแร่ก็อ้วกอีก ตัดสินใจพาไปหาคุณหมอคนเดิมที่คลินิก คิวคนไข้ก็พอควร เห็นอาการไม่ค่อยดี อ้วกครั้งที่ 3 แล้วเลยขอลัดคิว หมอตรวจแล้วลงความเห็นว่าไปนอนโรงพยาบาลให้น้ำเกลือเถอะ อาการไม่หนัก แต่ว่ามันเฉียบพลัน ให้น้ำเกลือแล้วจะดีขึ้น

หกโมงครึ่งวันอังคาร ไปนอนที่โรงพยาบาลให้น้ำเกลือ กว่าจะนอนได้ปาเข้าไปตี 2 มีการเช็คชื่อหม่าม้าเป็นระยะๆ (ทุก 5 นาที) ที่โรงพยาบาลนี้ไม่ให้นอนพื้น ธีร์นอนเตียงคนเดียว ที่กั้นก็ออกจะใหญ่โต กลัวจะกลิ้งตกที่กั้นลงมาจริงๆ ปีนขึ้นไปนอนบนเตียงด้วย ธีร์ก็บ่นว่าอึดอัด สรุปว่าตี 2 หม่าม้าลากสังขารไปนอนที่โซฟาข้างเตียงธีร์ให้เห็นหน้า อุ่นใจ หลับลงได้ในที่สุด

วันพุธที่กะไว้ว่าจะไปงานก็อดไปโดยปริยาย ได้นอนนิ่งอยู่ที่โรงพยาบาลแทน หลังจากได้น้ำเกลือไปแค่ครึ่งขวด ธีร์ก็กลับมาร่าเริงเหมือนเดิม ถามคำถามเดิมซ้ำๆ เมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน

9 โมงเช้าวันนี้คุณหมอมาตรวจ บอกว่าให้กลับบ้านได้ กว่าจะจัดการเรื่องราวให้เรียบร้อย กลับถึงบ้านก็ปาเข้าไปเกือบบ่าย 2 โมง กลับมาพร้อมยา 5 อย่างเหมือนเดิม แต่ได้กลับมา 10 ขวด แถมให้อีก 3 อย่าง ยาลดไข้ ปรับการทำงานลำไส้ และยาฆ่าเชื้อรสส้ม....ฆ่ามันทุกเชื้อว่างั้นเถอะ

กลับถึงบ้าน เด็กชายธีร์สร้างสรรค์งานศิลเปรอะชิ้นยิ่งใหญ่ไว้ประดับวงการศิลเปรอะดังนี้....ให้ชื่อว่าใยแมงมุม

จบข่าวในอาทิตย์นี้ของเราแต่เพียงเท่านี้ หม่าม้าผู้ป่วยด้วยเช่นกันขอลาไปรักษาตัวด้วยเด้อ