ที่ไม่ได้อัพบล๊อกอาทิตย์นี้ก็เพราะไม่มีมุขอะไรเด็ดๆ มาเล่าน่ะเซ่
วันอังคารที่ผ่านมา ธีร์ก็กลับไปที่บ้านนครปฐม ไปร่วมงานวันเกิดเฮียปรานต์สุดที่เลิฟ กลับไปคราวนี้ทำให้ธีร์เห็นเค้กทีไร ต้องร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์แบบยานคางทุกที ขอให้เฮียปรานต์สุขภาพแข็งแรง ฉลาดเริงร่าสมวัย ... รูปงานวันเกิดเฮียปรานต์ ขอมอบหมายให้ป๊าเป็นผู้ผลิตและแปะๆ ในบล๊อกมา ณ ที่นี้โตย
วันพฤหัสฯ เราก็หอบกันกลับมาที่บ้านสายสี่ เนื่องจากป๊าเป็นเหยื่อหวัดนก เอ้ย! หวัดผู้ใหญ่รายสุดท้ายที่ยังหลงเหลืออยู่ในบ้านนครปฐม ป๊ากลัวว่าธีร์จะติดหวัด ส่งมาอยู่บ้านสายสี่ไปก่อน วันอาทิตย์คาดว่าป๊าจะหายดีค่อยเจอกันใหม่
วันนี้กง ม่า โมอิ๊ แล้วก็หม่าม้าพาธีร์ไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านชื่อ "ก๋วยเตี๋ยวแม่" ในมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา มา หม่าม้าจำได้ว่าเมื่อก่อนร้านนี้อยู่ไม่ไกลจากท่าพระอาทิตย์เท่าไหร่ รู้สึกจะขายดิบขายดีจนเจ้าของตึกแถวไม่ให้เช่าที่ต่อ ต้องอพยพกันมาอยู่ในมหิดลเป็นการถาวร...จริงๆ ร้านนี้เราไปกินกันหลายรอบแล้ว ธีร์เคยไปถูกยุงกัดเท้าจนเท้าปูดตุ่ยไปเป็นอาทิตย์ก็มี วันนี้ได้นั่งโต๊ะริมน้ำ อากาศดี มีลมเย็นๆ พัดมา แล้วหม่าม้าก็รำลึกได้ว่าไม่ได้อัพบล๊อกมานาน เอาเรื่องนี้ก็แล้วกันเนาะ...
ธีร์หันมาให้ถ่ายรูป หม่าม้าบอกให้ทำหน้าน่ารัก นี่น่ารักรึยังครับหม่าม้า?
ถามว่าอาหารอร่อยรึเปล่า...ในความเห็นส่วนตัวของหม่าม้า ก็ไม่ได้โดดเด่นมากมาย พอกินได้ บรรยากาศในร้านเค้าก็ประมาณย้อนยุคเล็กน้อย มีอาหารแปลกๆ อย่างเช่น ปลาแห้งแตงโม (เค้าขายเป็นขนมหวาน...จริงๆ แล้วมันเป็นกับข้าวไม่ใช่เหรอ?) หรือขนมโบราณๆ แบบมะนาวดองห่อๆ ขายด้วย เนื่องจากหม่าม้าไม่เคยกินขนมพวกนี้ตอนเด็กๆ เลยไม่ค่อยอินกะร้านเค้าเท่าไหร่ แหะ แหะ
We went back to Nakornpathom place on Tuesday to celebrate Pran's birthday. (Papa will post the photos soon, I hope!)
Thursday, we came back to Sai4 place. Papa had cold and still not recovered. See you again on Sunday....Hope (again) that Papa will be ok by that time.
Today, we went to had lunch at a noodle shop called "Kuay Tiew Mae (mother's noodle)" in Mahidol University, Salaya. This is not the first time but the weather today is good and we got a good tabel near the water....just nice to take some shots to share with people....
9 comments:
ดช.ธีร์ หน้าทะเล้น
โอ๊ะ มาไม่ทันเป็นที่ 1 ตามความตั้งใจ ไว้ครั้งหน้ากู๋คิมจะมาให้ทัน
มาที่ 3 ยังดีกว่าไม่มา อุอุ
ไม่เห็นหน้าน้องธีร์ซะนานเลย กลายเป็นเด็กโตซะละ
ชิ ช้าไปเจ็ดชั่วโมง ยังมีหน้าจะอยากมาเป็นที่หนึ่ง
ชิ ทีหลังก็โทรมาบอกกันก่อนสิ จะได้เป็นที่ 1 แค่นี้ก็บอกกันไม่ได้ ไม่มีน้ำใจ ชิ
อ่านแล้วทุเรศทั้งคู่...
ระหว่างทางกลับบ้าน..น้องธีร์เห็นพระมั้ย สวดมนต์ เร็ว
น้องธีร์: เริ่มหลับตา สวดมนต์อย่างตั้งใจ
กู๋คิม : เริ่มสวดไปด้วยกันอย่างพร้อมเพรียง
น้องธีร์ : เอามือไปแตะกู๋คิมแล้วพูดว่า กู๋คิมสึกแล้วครับไม่ต้องสวด
น้องธีร์ : สวดมนต์ต่อ พร้อมทำท่าตั้งจิตอธิษฐาน สักพักนึงน้องธีร์ก็เลิกสวด แล้วแกล้งนอนไปพร้อมพูดว่าเหนื่อยแล้ว
เอากะเขาดิ เด็กชายธีร์ ของอี๊บี ฮ่าๆๆ
ฮ่า ๆ ๆ เด็กฉลาดชาติเจริญ \(^_^)/
บอกแล้วว่าอย่าไปชิงที่ 1 ไม่เชื่อ ขนาดบางทีเหมือนเจี๊ยบมาอ่านคนแรก ยังไม่เม้นท์เลย เดี๋ยวนะบีเค้าเคือง (หาเรื่องโดนจิกตีอีกแล้วมั้ยหล่ะ กรั่ก ๆ)
ผ่านมาสามวัน comment เพิ่มเป็น 9 เนื้อหาในบล็อคก็ยังไม่อัพเดทเพิ่มเติม :P
Post a Comment