Monday, November 26, 2007

ลอยกระทง

ทุกๆ คนไปลอยกระทงกันรึเปล่าครับ ธีร์ไม่ได้ไปลอยกระทงครับ

วันเสาร์ที่ผ่านมาอาม่าไปธุระ ที่บ้านสายสี่ก็ไม่มีคนอยู่ จะพาธีร์ไปลอยกระทงที่พุทธมณฑลก็คงจะมีคนเยอะแยะ ธีร์ก็เลยอยู่บ้านกินข้าวเหนียวกะมะม่วงส่งออกที่ประเทศอี๊เจี๊ยบส่งมาจิ้มก้อง!!! โมอิ๊เห็นปริมาณและวิธีการกินมะม่วงของธีร์แล้วถึงกับออกปากว่าท่าทางจะชอบมากจริงๆ มะม่วงอร่อยมั่กๆ ขอบคุณค้าบบบบ

ซัก 3 ทุ่ม อาม่ากะกู๋คิมกลับมาบ้านพร้อมถ้วยพลาสติกหนึ่งใบมาโชว์ให้หม่าม้าดูบอกว่ากระทง ไม่ได้ถามว่าเอามาจากไหน กระทงอาม่าเก๋ไก๋ชไนเดอร์มาก ถ้วยพลาสติกใสๆ เล็กๆ ใบนั้นประกอบด้วยใบตองเจียนกลมๆ รองก้นถ้วยไว้ ต่อมาเป็นบวบเหลี่ยมที่คว้านเอาเนื้อออกเหลือแต่เปลือก ชั้นบนเป็นแครอทแกะสลักเป็นรูปดอกไม้ ธูปเทียนก็สร้างสรรค์มาก ตัวธูปก็เป็นไม้จิ้มฟัน หลอกกันด้วยกระดาษแก้วที่ก้นไม้จิ้มฟัน ทำเหมือนเป็นไฟ ส่วนเทียนก็ทำมาจากเส้นมักกะโรนีแบบเกลียว คนทำช่างคิดมากๆ อันก็เล็ก ทำจากวัสดุธรรมชาติซะเป็นส่วนใหญ่ บรรยายหน้าตากระทงซะยาว สรุปว่าธีร์ก็ไม่ได้ลอยกระทงในคืนวันลอยกระทงและก็หลับไปซะงั้น

วันรุ่งขึ้นธีร์ก็ได้ถ่ายรูปกับกระทง แล้วก็ไปลอยกระทงที่บ่อปลาทองหน้าบ้านสมใจอาม่า ตอนแรกหม่าม้าบอกให้ธีร์ถือกระทงไว้หม่าม้าจะถ่ายรูป ธีร์ก็ร่วมมือด้วยเป็นอย่างดี ดูได้จากหน้าตาที่เอนจอยสุดฤทธิ์!!!

เอ้าธีร์ วางกระทงได้ครับ...นี่ครับธีร์วางกระทงตามคำสั่ง....บรรจงวางไว้ที่ขอบบ่อปลา โธ่!ม่ายช่ายค้าบธีร์ วางไว้ในน้ำน่ะครับ ธีร์ก็โยนกระทงลงไปเอียงกระเท่เร่ในน้ำดังภาพ จบการลอยกระทงครั้งแรกอย่างมีสีสรร สนุกสนาน และมีความสุข...(ตรงไหนฟระ ดูหน้าลูกแล้วบรรยายได้ตรงข้ามไปหมด!)วันอาทิตย์ หม่าม้าและโมอิ๊ทอดทิ้งธีร์ไว้กะอาม่า...ถือเป็นการแก้แค้น เอ้ย! เป็นการชดเชยความคิดถึงที่เมื่อวันเสาร์อาม่าไม่ได้อยู่เล่นกะธีร์ หม่าม้ากะโมอิ๊ก็ไปเดินทางไกลไปเที่ยวแพลตตินั่ม มอลล์อย่างตื่นตาตื่นใจ จากนั้นก็เดิน เดิน เดิน ไปเซ็นทรัลเวิร์ลเพื่อซื้อมอสเบอร์เกอร์ไปสังเวยป๊า 4 ชิ้น แล้วก็เดิน เดิน เดินไปเซ็นทรัล ชิดลม รอราชรถมาเกย ระหว่างที่ลั๊น ลัน ลาอยู่ใน B2S ม่าก็โทรบอกโมอิ๊ว่า ออกมาแล้วนะ...โมอิ๊รายงานหม่าม้า โอเชจ่ายเงินละ ระหว่างจ่ายเงินกู๋คิมก็โทรมาบอกว่าอยู่ไหนกันแล้วอีก 3 นาทีจะถึงแล้วนะ แว้กกกก อารายกาน บอกว่าจะออกมาให้โทรมาบอก ทำไมจะถึงแล้ว โอเคๆ เราจะรีบไปรอที่เชิงสะพานลอยฝั่งตรงข้ามโดยไว จากนั้นโมอิ๊และหม่าม้าก็วิ่งลงบันไดเลื่อนพร้อมแหกปากว่าขอโทษค่า ขอทางด้วยค่าอย่างต่อเนื่อง (อันนี้ไปเล่าในรถ กู๋คิมบอกว่า น่าจะตะโกว่าไฟไหม้ๆ จะได้ไปเร็วขึ้น หนอยยยย) ราชรถที่แปลงร่างเป็นรถโรงเรียนก็มารับเราไปกินข้าวเย็นกะป๊า ระหว่างอยู่ในรถ โมอิ๊ก็บอกกะกู๋คิมว่า แกบอกว่าจะมารับแล้วก็มาถึงเลยอย่างงี้ใครจะมาทัน เจ๊รี่เค้าแก่แล้ว ปวดหลัง แกต้องให้เวลาเค้าหน่อยสิ....ขอบใจมาก ไม่รู้มันหวังดีหรือหลอกด่าก็ไม่แน่ใจ

เราจบวันอาทิตย์ด้วยการไปกินข้าวกันตามจำนวนสมาชิกเหมือนอาทิตย์ที่แล้ว และมีรูปครอบครัวมาโชว์ด้วย เรา 3 คนถ่ายรูปครอบครัวกันทีไรมีแต่แนวแปลก ตลก ขบขันทุกที...

เล่ามาหมดวันแล้ว...สงสัยล่ะสิว่าทำไมไม่ใช่หัวหินอย่างที่โม้ไว้คราวก่อน...ก็เพราะว่าเรารออี๊บีกันนั่นเอง เดี๋ยวอี๊บีจะน้อยใจ 555 อันนี้เป็นข้อแก้ตัวที่ดูดีและฟังขึ้นใช่มั้ยล่ะ แต่จริงๆ แล้วก็คือ ม่าไม่ว่างมีธุระกระทันหัน ไว้มีโอกาสเหมาะๆ ธีร์คงได้ไปทะเลกะเค้าซักวันแหละน่า

ส่งท้ายด้วยภาษาไทยของธีร์วันละหลายคำ
ปลาเหา = ปลาเก๋า
ขี้เหนียว = ข้าวเหนียว
หม่าม้าหัวย่อยๆ = หม่าม้าหัวหยอยๆ

พอดีกว่า ไปสอน 1-10 ภาษาจีนให้สมธีร์ดีกว่า คริ คริ คริ อ้อ! กงคร้าบ ธีร์ได้ 1-5 แบบกระท่อนกระแท่นแล้วนะค้าบ

3 comments:

Anonymous said...

... ไว้ค่อยไปทะเลกันนะน้องธีร์ ... รอหน่อย อีกไม่กี่สิบวันเอง ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า

Anonymous said...

ดีที่อร่อย อิอิ พ่อของอิ๊เจี๊ยบไปตบของผู้ส่งออกมา เอ๊ยซื้อมา แล้วอิ๊เจี๊ยบก็ไปจิ๊กมาให้สมธีร์อีกที คิคิ

ป.ล. blog วันนี้อย่างฮา และรูปครอบครัวน่ารักมากมายย พี่ตี๋เป็นคนขับรถบรรทุกที่โชคดีมากเลยนะเนี่ย เอิ๊กกก

kazama said...

ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แล้วกับวัน ลอยกระทง