ไปไหนอีกล่ะคราวนี้

วันที่ 29 พฤศจิกายน ธีร์ทำอะไรบ้างนะ

สายๆ เล่นอยู่บนเตียงโบราณสืบทอดมาหลายรุ่น เล่นไปเล่นมาก็ได้หัวไก่มาใส่เล่นซะงั้น กลายเป็นธีร์หัวไก่ มีผมแหลมๆ อยู่กลางหน้าผากหนึ่งกระจุก ตั้งใจให้ถ่ายรูปเป็นอย่างดี
ตกเย็น หม่าม้าต้องไปงานแต่งงานของป้าน้ำฝน เพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมของหม่าม้าโน่น กง ม่า และโมอิ๊ก็เลยพาธีร์ไปเที่ยวงาน 100 ปีพระราชวังสนามจันทร์ ไปถ่ายรูปกะแสงไฟระยิบระยับ
โมอิ๊ กะม่าเล่าว่า ธีร์ทำหน้าเป็นตรูด ไม่เอนจอย แต่ก็เป็นเจ้าบ้านที่ดี มีการแนะนำสถานที่ระหว่างที่รถผ่าน เช่น "ปฐมเจดีย์" หรือพระปฐมเจดีย์ หรือปั๊มน้ำมัน มีการโบกมือบ๊ายบายป้ายหมู ป้ายเสือ ฯลฯ ด้วย
รูปนี้โมอิ๊เล่าให้หม่าม้าฟังตอนกลับมาถึงบ้านว่า ม่าถามว่าโมกะธีร์จะถ่ายรูปกะย่าเหลมั้ย ม่าจะถ่ายให้ สองคนยินยอมให้ถ่าย (โดยดีรึเปล่าอันนี้ไม่รู้ ไม่อยู่ในเหตุการณ์) ได้รูปหน้าตาแบบนี้ออกมา ย่าเหลเหลือแค่ขา หัวหายไประหว่างการถ่ายทำซะงั้น หลายวันก่อน หม่าม้านั่งเลือกต่างหูที่ใส่ถ้วยชาเล็กๆ กองๆ รวมกันไว้จะมาใส่ ธีร์เดินมาใกล้ๆ บทสนทนาของเราประมาณนี้

ธีร์: นี่ตัวอะไร
หม่าม้า: นี่เหรอครับ (ชี้ไปที่ถ้วยชา) นี่สมบัติครับ
ธีร์: ขอ ขอ ขอสมบัติ

หลังจากนั้น หม่าม้าก็นั่งหัวเราะขำธีร์เป็นอย่างมาก เอาเรื่องนี้มาเล่าให้ใครๆ ฟังก็เล่าขำๆ ไม่ได้คิดอะไร โมอิ๊มาเล่าให้ฟังว่า ตอนนั่งอยู่ในรถ โมอิ๊ถามธีร์ว่า โมอิ๊ขอสมบัติธีร์ได้มั้ย สมธีร์ตอบโมอิ๊ว่า "ขอหม่าม้าก่อน" อืมมม ก็ยังดีครับลูกที่คิดจะมาขอหม่าม้าก่อน ว่าแต่ว่า หม่าม้าจะเอาสมบัติที่ไหนไปให้ธีร์ละครับ มีแต่ต่างหูกระจิบกระจอกในถ้วยชาแค่ไม่กี่คู่เท่านั้นเอง