มาแล้นนนนน

หม่าม๊า ไม่มีรูป...ป๊าเลยแว๊บเอารูปธีร์หาวง่วงนอน (เพราะอยู่ดูฟุตบอลดึกๆดื่นๆมาแปะไว้แทน) อิอิอิ

มาแบบเงียบๆ ไม่มีรูป เนื่องจากหม่าม๊ายังหา card reader ของหมีดำม่ายด้ายยยยย

วันนี้ธีร์ไปหาคุณหมอเพื่อฉีดวัคซีน 4 เดือน ระหว่างทางไป ธีร์เกิดอาการอึพรวดพราดเลอะเทอะเละเทะไปถึงกลางหลัง (ชะอึ๋ยยยย)

พอไปถึงโรงพยาบาล อย่างแรกที่เราต้องทำก็คือ พาธีร์ไปเปลี่ยนชุด และเปลี่ยนผ้าอ้อม...คุณพยาบาลยังแสนดี เดินมาตามถึงห้องเปลี่ยนผ้าอ้อมบอกว่าเสร็จแล้วให้ไปชั่งน้ำหนักด้วย...ชัวร์ค่า ใครจะไปเปลี่ยนผ้าอ้อมอย่างเดียวล่ะคะ ม่ายช่ายวัตถุประสงค์ของเราซะหน่อย ระหว่างการเปลี่ยนผ้าอ้อมและเสื้อผ้า มีคุณแม่รายนึงมารอคิวอยู่ ถามหม่าม๊าว่า นี่เด็กในละครอุ้มรักใช่มั้ยคะ...รอบแรกหม่าม๊าทำเป็นเฉยเมยไม่สนใจเพราะวุ่นวายกับการเปลี่ยนและทำความสะอาดลูกอ้วนอยู่ คุณแม่รายนั้นอดรนทนไม่ไหว อยากรู้อยากเห็นจัด ถามซ้ำอีกครั้ง คราวนี้หม่าม๊าตอบไปว่า ไม่ใช่ค่ะ (ในใจนึกว่า...ด่าลูกตรูรึเปล่าเนี่ย เด็กในละครมันไม่น่ารักซักกะหน่อย)

พอไปชั่งน้ำหนัก วัดความยาว ธีร์หนัก 7,110 กรัม ยาว 65 ซม และรอบหัวเท่ากับ 40.5 ซม ส่วนนิ้วโป้งเท้าที่งอแปลกๆ คุณหมอเรียกว่าเป็นไรไม่รู้ สรุปตามความเข้าใจของหม่าม๊าได้ว่า ข้อยึด โตขึ้นใส่รองเท้า/เดินอาจจะเจ็บ แต่ถ้าไม่เป็นมากก็ไม่เป็นไร ลองพยายามยืดๆ ดู นอกจากนี้หมอยังให้กินเหล็กอีกด้วย บอกว่าซีดไปหน่อย แซวอีกนะว่า โตขึ้นจะได้เป็นนักการเมือง กินเหล็กกินหินปูนทราย...แน๊

พอถึงเวลาฉีดวัคซีน ธีร์ที่พยายามชวนลูกคุยเอิ๊กอ๊ากอยู่ไม่ทันรู้ตัวก็โดนจึ้กเข้าไปซะละ ร้องเล็กน้อยตอนหมอดึงเข็มออกมา ไม่รู้มันความรู้สึกช้าหรือไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ตามที่หม่าม๊าบอกไว้ก่อน เหอ เหอ เหอ จากนั้นก็กินวัคซีนโรตาแรคหมดโดยไม่ต้องถูกบีบปากเหมือนคราวก่อน พฤติกรรมดีขึ้น...

วันนี้คนไปหาหมอเยอะ เด็กร้องไห้กระจองอแงกันเต็มไปหมด...จริงอย่างที่ป๊าว่า แผนกกุมารเวชเป็นแผนกที่เต็มไปด้วยน้ำตาและเสียงร้อง 555