อาทิตย์นี้ธีร์ไปโรงเรียนแค่วันจันทร์เอง....เย็นวันจันทร์ ป๊าไปรับธีร์จากที่โรงเรียน ธีร์บ่นๆ ในรถว่าปวดหัวๆ แล้วก็หลับไป ป๊าจะแวะทำธุระที่โรงงานก็ไม่ยอม ในที่สุดป๊าก็ต้องเอาธีร์มาส่งที่บ้านก่อน
หม่าม้าไปอุ้มธีร์ลงมาจากรถก็รู้สึกว่าตัวร้อนๆ แต่ก็คิดว่าสงสัยอยู่ในบ้านเปิดแอร์ ตัวหม่าม้าเลยเย็น เอาธีร์ไปนอนที่โซฟา ธีร์ก็หลับต่อไป ซักพักก็ร้องโวยวาย...ไปจับตัวอีกที ตัวร้อนวุ้ย...
คืนนั้นธีร์ก็นอนตัวร้อนอยู่ทั้งคืน นอนไปก็ละเมอโวยวาย ตามประสาเด็กไม่สบาย หม่าม้าก็หลับๆ ตื่นๆ คอยวัดไข้ เช็ดตัว ซึ่งก็เป็นการตัวร้อนครั้งที่ 2 ในรอบ 2 อาทิตย์ อาทิตย์ก่อนโน้นไปหาหมอ คุณหมอว่าทอนซิลอักเสบ
รุ่งเช้าวันอังคาร ไข้ลดเพราะยาลดไข้ ขาเย็น ตัวกะหัวร้อน พาไปหาหมอดีกว่า อุตส่าห์ไปแต่เช้า ได้คิวที่ 10 ตรวจดูแล้ว คุณหมอบอกว่าไม่ใช่โรคเดิมจากอาทิตย์ก่อนแล้ว แต่เป็นโรคมือ เท้า ปาก (โรคนี้กลับมาระบาดอีกแล้วหรือนี่) ในปากตรงทอนซิลมีแผลร้อนในใหญ่บึ้กทั้ง 2 ข้าง อาการยังไม่มากเพราะที่มือยังไม่เป็นไร เอายากลับมากินที่บ้าน ถ้าอีก 2 วันไม่หายต้องมาตรวจใหม่ ดูว่าเป็นไข้เลือดออกรึเปล่า
กลับบ้าน โทรแจ้งคุณครู คุณครูตกใจใหญ่ บอกว่ารอให้หายก่อนค่อยมาโรงเรียนนะคะ ระหว่างนี้คุณครูจะต้องทำความสะอาดห้องเรียนขนานใหญ่...หม่าม้าพยายามแย้บๆ ว่าเจอเพื่อนธีร์อาการคล้ายกันที่โรงพยาบาลด้วย (ประมาณว่าธีร์ไม่ใช่ผู้แพร่เชื้อ...พยายามมาก)
ระหว่างที่ได้หยุดอยู่บ้านหลายวัน ธีร์ร่าเริงเกินเหตุ ดีใจมากที่ไม่ต้องไปโรงเรียน ดูซิว่าวันแรกธีร์ทำอะไรบ้าง
หลังจากตื่นนอนตอนบ่าย ธีร์ก็หาสัมภาระมาใส่กระเป้าเป้ ใส่หมวก สะพายกระเป๋า ขึ้นรถ ขับมาหาหม่าม้าแล้วก็บอกว่า "คุณครับ ช่วยบอกทางไปดูแมวลายหน่อยครับ"
ดูท่าทางทะมัดทะแมงมาก บอกให้ยิ้มหน่อย ขอถ่ายรูปเก็บไว้ด้วย
ไปดูแมวลายไปทางนี้ใช่มั้ยครับ ออกไปทางหลังบ้าน
มันอยู่ทางโน้น ใช่มั้ยครับ...หม่าม้าก็เดินตามไปถ่ายรูป ธีร์ว่าอยู่ทางโน้นแน่
นักสำรวจน้อยเดินทางอย่างมุ่งมั่นไม่หันหลังกลับ
เดินต่อไปจนถึงหน้าบ้าน
แล้วก็บอกว่า ไม่ใช่ มันไม่ได้อยู่ทางนี้ เข้าบ้านกันเถอะ
จบการสำรวจแมวลายแต่เพียงเท่านี้
พอวันรุ่งขึ้น อาการทุเลาขึ้น ไม่มีไข้แล้ว ไปสรรหาตะกร้ามาครอบตัวเอง เสบียงพร้อมสรรพ
ว่าแต่ว่าเค้าไม่ให้อาหารสัตว์ในกรงไม่ใช่เหรอ....แต่สงสัยธีร์คงจะคิดว่าตัวเองอยู่ในเต้นท์แหง...กำลังเข้าค่ายพักแรม 555
