ไปหัวหิน

วันพฤหัสฯ ป๊าคุยกับธีร์ว่า ธีร์อยากไปเที่ยวทะเลมั้ยครับ ธีร์ตอบป๊าว่า ธีร์อยากไปโรงแรม...

วันศุกร์ หม่าม้าปลุกธีร์ให้ไปโรงเรียนตอนเช้า ธีร์ร้องไห้...ธีร์ไม่ไปโรงเรียน ธีร์จะไปโรงแรม ป๊าสัญญากับธีร์แล้วจะพาธีร์ไปโรงแรม ธีร์ไม่ไปโรงเรียน แง...

เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา อยู่ดีๆ ไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย เราก็ไปเที่ยวหัวหินกันซะงั้น ป๊าบอกว่าเป็นทริปแบบงงๆ รู้ตัวกันวันศุกร์ เอ้า...เราจะไปทะเลกันเหรอ

ออกจากบ้านกันเกือบ 10 โมงเช้า นั่งเจ้าโอโม่ (ชื่อรถ 555) ป๊าขับ แวะเป้าหมายแรก...ข้าวขาหมูบางหว้า (สำหรับผู้ที่ไม่รู้ ร้านห่างจากบ้านเราไปประมาณ 5 ลมหายใจเข้าออก) จอดรถปุ๊บ คุณหนูธีร์ถึงกับร้องไห้ไม่ยอมลงจากรถ ไหนว่าจะไปโรงแรมไงเล่า ร้องไห้จนคนในร้านข้าวขาหมูมองกันทั้งร้าน ขัดขวางการกินคากิเพื่อหน้าเด้งของหม่าม้า (กู๋คิมกะกิ๋มเจี๊ยบบอกหม่าม้าว่า เพื่อนเค้าบอกว่า...[บอกกันหลายต่อจริงวุ้ย] กินคากิแล้วหน้าจะเด้ง คอลลาเจนเยอะ...หน้าเด้งรึเปล่าหม่าม้ายังไม่ชัวร์ แต่ที่แน่ๆพุงเด้งแล้ว 555) คากิหมด จะเก็บเงิน ธีร์ที่เพิ่งรู้สึกตัว บอกว่าจะชิมคากิบ้าง....หาเศษให้ธีร์กิน ธีร์บอกว่า "เค็ม"

ขึ้นรถ จุดหมายต่อไป เติมน้ำมัน...ปั๊มอยู่ข้างๆ ร้านข้าวขาหมู...ออกจากบ้านมาเกือบครึ่งชั่วโมง ไปได้ไม่ถึง 2 กิโลเมตร

เติมน้ำมันเสร็จ คราวนี้ สมธีร์เข้าโหมด transformers ธีร์ดูหนัง ป๊าขับรถ ไปจอดอีกทีก็โน่น ปั๊มน้ำมันที่เพชรบุรี....ป๊าบอกว่า ปั๊มนี้เป็นที่นิยมมาก ใครๆ ก็แวะ ถ้าระหว่างทางที่ขับรถมา เขม่นหน้าใคร มาดักรอที่ปั๊มนี่แหละ แวะฉี่เสร็จก็จัดการคนที่เหม็นหน้าได้...ความคิดเริ่ดเจรงๆ

ป๊าถามว่า เราจะไปไหนกันก่อน หม่าม้าบอกว่าลองไปไร่องุ่นกันดูดีไหม แต่ขับรถไปค่อนข้างไกล เราลองไปที่ที่เราไม่เคยไปกันบ้างดีป่ะ ไปๆ มาๆ สรุปว่า ลองไปเช็คอินที่โรงแรมก่อนก็แล้วกัน

ไปถึงโรงแรม เช็คอินได้แล้ว เราก็จัดการเอาของไปเก็บบนห้องพัก แล้วก็ออกรถเข้าหัวหินไปหาอาหารเที่ยงกินกัน ตามคอนเซปต์ ไปลองกินอะไรใหม่ๆ บ้าง คราวนี้เราไปกินอาหารญี่ปุ่นกันมา

ป๊าสั่งไปหลายอย่าง จานนี้ข้าวปั้นหน้าปลาโอดิบ มาพร้อมกับแคลิฟอร์เนียโรล ธีร์ที่ถามมาตลอดทางว่าหิวมั้ย ตอบว่าไม่หิว เห็นปุ๊บก็คว้าหมับ

เริ่มต้นการกินด้วยการดูดปลาโอกระดุ๊บๆ เข้าปากไปเคี้ยวตุ้ย หม่าม้าผู้ไม่กินปลาดิบนั่งมองด้วยความตกตะลึง คิดในใจว่า จะดีเหรอธีร์....
เคี้ยวหมดเหลือแต่ข้าว ถามธีร์ว่าอร่อยมะ....ธีร์บอกว่าไม่อร่อย แต่กินข้าวปั้นที่เหลือในมือ เลียนิ้วเก็บข้าวให้หมดทุกเม็ด สรุปว่าไม่อร่อยจริงรึเปล่า หรือว่าหิวโซ

แล้วอาหารจานต่อไปก็มา เทมปุระโซบะ...กินไปกระจิดริด บอกว่าอิ่มแล้ว จะไปหาซื้อห่วงยางกับครีมกันแดดที่หม่าม้าลืมหยิบมา
แล้วธีร์ก็ออกเดินทางไปสู่เป้าหมาย....ที่ผิด ทางนั้นไปห้องน้ำครับลูก
กินข้าวเสร็จ ซื้อห่วงยางอันใหม่ ก่อนกลับโรงแรม แวะไปกินไอติมร้านที่ป๊าอยากไป ชื่อแปลเป็นไทยว่าต่ำกว่า 18 ระหว่างรอไอติม ถ่ายรูปไปพลางๆ
สั่งวาฟเฟิลกับไอติมวนิลา กินไปคำแรก วนิลาร้านนี้เปรี้ยวแฮะ เสีย หรือว่าเป็นรสแบบนั้น อดใจไม่ไหวถามพนักงาน ขอโทษค่ะ น้องเค้าตักผิด อันนี้เป็นไอติมเลม่อนชีสค่ะ....ไปสั่งใหม่ ไอติมวนิลา พนักงานเอามาเสริฟพร้อมขอโทษอีกครั้ง หม่าม้าถามว่า แล้วอันก่อนที่ตักมาผิดให้กินฟรีมะ...เค้าตอบว่าไม่ค่ะ เดี๋ยวพนักงานถูกหักเงิน ตกลงความโชคร้ายตกอยู่กับคนกินซะงั้น ต้องจ่ายเงินเพิ่ม ไอติมวนิลาก็หน้าตาไฮโซ ใช้ฝักวนิลาทำไอติม มีหลักฐานเป็นเม็ดวนิลากระจายอยู่ทั่วก้อน ส่วนธีร์ ตามฟอร์ม ชอบของเปรี้ยว กินซัพเมอร์เบอร์รี่ เปรี้ยวปรี๊ด ปากแดงแปร๊ด
เห็นหม่าม้าใส่แว่นกันแดดก็อยากใส่บ้าง และสรุปว่าการลองของใหม่ครั้งนี้ธรรมดามาก เทียบกับการที่ต้องวกวน ขวนขวาย เดินทางไป คราวหน้ากลับกินไอติมร้านเดิมๆ ของเราก็ดีอยู่แล้วแหละ
ก่อนจะกลับโรงแรม ต้องเอาห่วงยางกลับไปเปลี่ยน อันที่ซื้อมาแบบไม่เป่าลม พอเป่าลมทิ้งไว้ในรถ ไปกินไอติม กลับมาห่วงยางเหี่ยวเฉา...ธีร์บอกว่า ก็ธีร์บอกหม่าม้าแล้วให้เอาอันที่เค้าเป่าลมแล้ว สีชมพูอันนี้นี่แหละ

ธีร์อยากเล่นน้ำใจจะขาด แม้จะบ่นว่า "จะไม่ให้ธีร์นอนเลยเหรอ" แต่พอบอกว่า ก็ธีร์บอกเองว่าจะไปเล่นน้ำ ไปรึเปล่าล่ะ ก็เสียสละการนอนตอนบ่ายเปลี่ยนชุด ทาครีมกันแดดไปว่ายน้ำตอน 3 โมงครึ่งแต่โดยดี
สระน้ำเย็นเล็กน้อย ตอนแรกก็รักห่วงยางดีอยู่ หลังๆ ทำซ่า ถอดห่วงยางออก เดินวนไปวนมา ใจกล้าเดินไปคนเดียว ว่ายน้ำก็ไม่เป็น หม่าม้าเตือนแล้วว่าระวังจะจมน้ำ....ไม่ทันขาดคำ ธีร์ก็หล่นปุลงขั้นบันไดในน้ำลงไปในส่วนน้ำลึก 90 ซม...ดีที่หม่าม้าอยู่ใกล้พุ่งไปคว้าทัน ส่วนป๊าก็ชักรูปลูกชายจมน้ำไว้ให้ธีร์ดูตอนโตได้ว่า...เกือบตายไปครั้งนึงแล้ว คราวหน้าอย่าซ่า
กว่าจะหลอกล่อให้ขึ้นจากน้ำได้ก็ปาเข้าไป 5 โมงกว่า บอกให้ไปอาบน้ำ...ก็ไม่ไป มีความมุ่งมั่นเป็นอย่างยิ่ง ต้องการเปลี่ยนเสื้อและดูการ์ตูนรอหม่าม้าเท่านั้น รูประหว่างนอนดูการ์ตูนรอ...หน้าตาไร้เดียงสา ไร้พิษสงเสียนี่กระไร แล้วหม่าม้าก็ค้นพบว่า...เวรกรรม เอาของมาทุกอย่าง ยกเว้นเสื้อที่จะใส่พรุ่งนี้ แล้วจะใส่อะไรล่ะเนี่ย เสื้อธีร์ก็เล็กไป เสื้อป๊าก็คงใหญ่เกิ๊น ใส่ตัวเก่าก็ไม่ได้มั้ง ละอายแก่ใจ สมควรไปหาซื้อใหม่ 555
ธีร์หิวมาก พอไปถึงร้านอาหารอิตาเลี่ยนร้านประจำ ธีร์จัดการขนมปังไปคนเดียวเกือบหมดตะกร้า ตามด้วยพิซซ่าอีก 1 ชิ้น พาสต้าอีกครึ่งจาน
กินกันอิ่มพุงแทบระเบิด ระหว่างรอหม่าม้าจ่ายเงิน ป๊ากะธีร์ก็มุ่งหน้าไปเบอร์เกอร์คิง....ซื้อเบอร์เกอร์สำหรับป๊า ไม่รู้เอาไปใส่ไว้ตรงไหนของพุง

ธีร์ง่วงก็ง่วง แต่ขากลับ หม่าม้ากะป๊าก็พาไปแวะสถานที่ท่องเที่ยวสุดฮิตแห่งใหม่ของหัวหินก่อน อี๊บีบอกว่าเสาร์-อาทิตย์เค้ามีงานวัด...
ตอนไปถึงคนยังไม่เยอะมากเท่าไหร่ เพลินวานก็ดูน่าตื่นตาตื่นใจ มีความพยายามทำให้เหมือนตลาดสมัยก่อน มีร้านของชำ ร้านอาหาร ร้านขายเสื้อผ้า และเกมส์ตามงานวัด ซื้อตั๋วมา 2 ใบ ธีร์ไปเล่นยิงปืนลม พยายามยิงให้กอริลล่าแดนซ์ มีกระสุนมาให้ประมาณ 10 นัด ธีร์กะหม่าม้ายิงโดนกอริลล่าไป 1 ที

ส่วนตั๋วอีกใบเอาไปเล่นโยนห่วง...ได้ห่วงมา 3 อัน ธีร์ทำได้แค่ปาไปข้างหน้าให้แท่นล้มลงเท่านั้น
เดินไปเดินมา ซื้อเสื้อไว้ใส่พรุ่งนี้ได้ 1 ตัว น้ำ 1 แก้ว เล่นเกมส์ไป 2 เกมส์ จบข่าว กลับไปนอนกันเหอะ

เช้าวันอาทิตย์ ตื่นไปกินอาหารเช้า...ที่ไม่ค่อยจะเหลืออะไรให้กินแล้วประทังชีพไปก่อน ต่อมสร้างสรรค์ของธีร์บรรเจิดมาก พยายามทำตัวเป็นพ่อครัว หยิบโน่น ผสมนี่ จนชามโรงแรมแตกไป 1 ใบ

ธีร์อยากไปเล่นน้ำ แต่น้ำคงเย็นเกินไป เราไปเล่นในห้องของเล่นแทน ถ่ายรูปครอบครัวได้ 1 รูป

ติดลมจากการถ่ายรูปครอบครัว ได้รูปสัตว์ประหลาดเขาหงิกมาอีก 1 ตัว แดดเปรี้ยงเกินไป สัตว์ประหลาดตาปิดเชียว
สัตว์ประหลาดที่บางทีมีเขาข้างนึง 2 อันบ้าง 3 อันบ้างแล้วแต่นิ้วจะหงิกไหวถ่ายรูปกะป๊า ตาหยีพอกัน
เล่นของเล่นอยู่นานมาก เล่นตรงนี้

เล่นบ้านบอล ที่กำชับไว้อย่างชัดเจน ห้ามเอาหน้าลงไปคลุกลูกบอลเด็ดขาด เล่นเสร็จแล้วออกมาให้ล้างมือให้สะอาด
นอนลงไปถ่ายรูปหน่อยครับ แต่ห้ามเอาหน้าลงไปคลุกลูกบอลนะครับลูก
สุดท้ายได้เล่นเครื่องเกมส์แข่งรถไปประมาณ 2 นาที อยากเล่นอีกแต่ว่าใกล้จะเที่ยงแล้ว เราจะต้องเช็คเอาท์กลับบ้าน น้ำตาไหลแทบนองห้องเล่นเกมส์ หม่าม้าอุ้มเดินอย่างทรหดอดทนกลับห้องไปพร้อมน้ำตา

ไปถึงห้องพักพบว่า ธีร์ผู้ซึ่งไม่ให้คราวร่วมมือในการอาบน้ำเมื่อเย็นวานหลังเล่นน้ำ หลังและหน้าอกมีผื่นคันขึ้นเต็มไปหมด สันนิษฐานว่าแพ้ครีมกันแดดนี่แหละ อาบน้ำไปครั้งนึงก่อนนอนแต่ก็คงช้าเกินไป นี่แหละน้า ทำตัวซกมกก็ต้องตัวคันกันต่อไป

จบทริปหัวหินของเราด้วยการกลับไปกินพาสต้าแสนอร่อยของธีร์ พิซซ่าที่เขี่ย "ไอ้เค็ม" หรือแอนโชวี่ออก อิ่มหมีพีไปด้วยไขมันแล้วก็มุ่งหน้ากลับบ้าน หมดไปอีกหนึ่งอาทิตย์คร้าบ