วันเด็ก

วันเด็กปีนี้ เป็นวันเด็กปีแรกของธีร์ที่ได้ออกไปเที่ยวนอกบ้าน นัยว่ารู้เรื่องแล้ว (รึเปล่าหว่า)

หน่วยการเรียนของอาทิตย์นี้คือเรื่อง วันเด็ก พอถึงวันศุกร์มีการบ้าน ธีร์สามารถตอบได้ว่านายกฯ ชื่ออะไร คำขวัญวันเด็กปีนี้คืออะไร กิจกรรมที่เค้าทำในวันเด็กมีอะไรบ้าง

ระหว่างอาทิตย์ ธีร์บอกหม่าม้าว่าธีร์อยากไปดู และไปขับรถถัง เล่าด้วยว่าเค้ามีให้เด็กๆ ไปนั่งเก้าอี้นายกฯ ได้ด้วยนะ ธีร์จะให้ป๊าไปนั่งก็แล้วกัน หม่าม้าต้องพาธีร์เข้ากรุงเทพฯ ด้วย (ฟังดูตะเข็บชายแดนจริงๆ)

ทั้งอาทิตย์เราก็คุยกันเรื่องรถถัง อวกาศ การสร้างรถหมีพูห์ (เป็นเรื่องที่เกียวข้องกันตรงไหนเนี่ย) พอถึงวันศุกร์ หม่าม้ากะอี๊บีก็ตกลงกันเรียบร้อยเรื่องการไปดูรถถังของธีร์

เย็นวันศุกร์ หม่าม้าถามธีร์ว่าจะไปดูรถถังจริงเหรอ ถ้าจะไปจริง อากาศร้อน แถวยาว คนเยอะยังไง ธีร์ก็ต้องไม่บ่น และต้องเดินเองด้วย หรือธีร์จะไปงานถนนวิทยาศาสตร์ที่กระทรวงวิทยาศาสตร์จัด (ซึ่งหม่าม้าว่าน่าสนใจมาก) ธีร์ตกลงว่าจะไปดูงานวิทยาศาสตร์....แบบที่ธีร์เห็นในทีวีเมื่อวันก่อน

เช้าวันเสาร์ เตรียมพร้อมออกเดินทาง รถสิบล้อของบ้านสายสี่จะไปส่งสินค้าที่โรงพยาบาลรามาฯ หม่าม้าเห็นดีว่าเราควรตามรถไป ไปเจออี๊บีในเมือง ขากลับก็กลับกับอี๊บี สะดวกง่ายดาย แต่ไหงไม่เป็นตามแผน ถูกสกัดดาวรุ่งจากผู้มีประสบการณ์ว่างานวันเด็กคนเยอะ ควรอยู่บ้าน (ซะงั้น) และรถก็ออกไปซะก่อน ไปๆ มาๆ ตกลงกันอีท่าไหนไม่รู้ สรุปว่า ไปฟาร์มจระเข้สามพรานก็แล้วกัน (ธีร์บอกว่าที่อยุธยา....สับสนด้านภูมิศาสตร์อย่างร้ายแรง)

คู่หูคู่ฮาอย่างอี๊บีก็ได้รับการแจ้งข่าวโดยพลัน สิบโมงครึ่ง พลพรรควันเด็กซึ่งประกอบด้วยอี๊บี โมอิ๊ หม่าม้า และธีร์ก็ออกเดินทางไปฟาร์มจระเข้กัน

ขับรถจากบ้านสายสี่ไปอย่างไกล (ประมาณไม่เกิน 10 นาที) เราก็ถึงที่หมาย รถเยอะพอควร เราถูกต้อนให้ไปจอดรถไกลๆ ใกล้ๆ ไม่ให้จอดซะงั้น อันที่จริง เรามาก่อน เราก็ควรจะได้จอดใกล้ๆ เซ่

เดินผ่านดงขี้ช้างไปซักพัก ถึงจุดขายบัตรผ่านประตู วันนี้เด็กๆ เข้าฟรี จุดแรกเราก็ไปดูเสือโคร่งฝาแฝดกัน ก่อนจะเดินดูปลา ธีร์จะให้อาหารปลา...ไว้ทีหลังแล้วกันลูก พร้อมคิดในใจว่า ถ้าให้ธีร์ให้อาหารปลา วันนี้คงอยู่ตรงนี้ไม่ได้ไปไหนแน่ เดินผ่านจระเข้ มีให้อาหารจระเข้ ธีร์ก็จะให้อาหารจระเข้อีกแน่ะ แต่จากการสำรวจ จระเข้ไม่กินแล้ว มีคนโยนกระดูกหมูไปแหมะอยู่กลางหลังจระเข้ หรือไม่ก็จ่อตรงจมูก จระเข้ก็ไม่กิน เข้าใจว่าจระเข้ไม่มีประสาทรับกลิ่น หนังหนาไม่รู้สึก หรือไม่ก็ไม่หิว (เหตุผลข้อหลังนี่ผู้ใหญ่แถวนั้นหลายคนอธิบายให้ลูกหลานที่พามาฟัง จะได้ไม่ต้องซื้ออาหารเลี้ยงจระเข้ 555)

ส่งหน่วยลาดตระเวนโมอิ๊ไปดูว่ามีการแสดงอะไรบ้าง สรุปว่ามีการแสดงมายากล และแสดงช้าง เรามุ่งหน้าไปรอดูโชว์ช้าง รออยู่นาน ร้อนก็ร้อน ทุกคนล่อหลอกเด็กๆ ว่าช้างจะมาแล้ว เด็กคนอื่นก็ยอมสงบ และรอคอยแต่โดยดี แต่ธีร์ไม่ใช่....หม่าม้าบอกธีร์ว่า รอดูช้างก่อนสิ โชว์ช้างจะเจ๋งเหมือนปลาโลมารึเปล่าล่ะ ธีร์บอกว่า "ไม่หรอก ช้างมันก็เดินไป แล้วก็เดินมา เดินไป แล้วก็เดินมา" พร้อมโบกมือไปมาประกอบคำพูด หม่าม้า โมอิ๊ และอี๊บีออกจะขำ หม่าม้ากระซิบกับโมอิ๊ว่า ธีร์นี่รับรู้ความเป็นจริงของชีวิตได้รวดเร็วนัก

การรอคอยของเราสิ้นสุดลง ปรากฏว่าที่เรารอดู มันไม่ใช่โชว์ช้าง แต่เป็นโชว์มายากลซะงั้น ธีร์ที่ตอนแรกไม่สนใจ ดูบ้างไม่ดูบ้าง พอนักแสดงดึงนกพิราบ กระต่าย หรือปลาออกมาโชว์ได้ ธีร์ถึงกับทำหน้าตกตะลึงสุดชีวิต หลังดูจบสงสัยว่าเค้าหลอกเรา เค้าทำจริงๆ หรือไง แล้วเค้าทำยังไงล่ะครับหม่าม้า....

แต่นแต๊น...ในที่สุด ก็มาถึงรูปประกอบเรื่อง...หม่าม้าไม่ค่อยได้ถ่ายรูปซักเท่าไหร่ ได้มาเท่านี้จริงๆ ธีร์กำลังตื่นเต้น ดูมายากล

จบการแสดงมายากล ก็มีโชว์ช้าง เดินไป แล้วก็เดินมา เดินมา แล้วก็เดินไปอย่างที่ธีร์ทำนายไว้แต่ต้น ดูโชว์ช้างที่มันมีอะไรมากกว่าเดินไป แล้วก็เดินมา เดินมา แล้วก็เดินไป แนวๆ โลมั่ว โลโม่กะเค้าบ้าง

ดูเสร็จเราก็ไปรอดูโชว์จระเข้กันต่อ ธีร์มีการโยนเหรียญเข้าปากจระเข้ด้วย....มาโม้ว่าธีร์ได้โยนเหรียญเข้าปากจระเข้ด้วย พอถามว่าเข้ามั้ย ธีร์ตอบว่า มันก็หล่นลงน้ำไป...แล้วเค้าเรียกว่าโยนเข้าได้ไงเนี่ย

ก่อนกลับ ความใฝ่ฝันอันสูงสุด ธีร์อยากเข้าบ้านผีสิง งานนี้อี๊บีลงทุน 20 บาทเอาตัวเข้าเสี่ยง พาธีร์เข้าบ้านผีสิงโดยที่หม่าม้ากะโมอิ๊รออยู่ข้างนอก ระหว่างรอ หม่าม้าก็คิดว่าธีร์อาจจะร้องไห้ออกมา หรือไม่ก็เอาหัวซุกหลังอี๊บี ปรากฏว่าธีร์ออกมาด้วยสภาพปกติ อี๊บีบอกว่าธีร์เอาหัวซุกหลังอี๊บีตลอดทาง แล้วก็มีเด็กที่ยืนข้างๆ อี๊บีร้องไห้เอามือมาเกาะขาอี๊บีด้วย....ต้องน่ากลัวมากแน่ๆ

ก่อนกลับ ธีร์ขอให้หม่าม้าซื้อตุ๊กตาไดโนเสาร์ให้หนึ่งตัว ไม่ยักกะอยากได้จระเข้เป็นที่ระลึกแฮะ แวะไปกินเอ็มเคก่อนกลับมาสลบไสลที่บ้าน หมดไปอีกวัน วันเด็กปีแรกที่ได้ออกไปเที่ยว อย่าถามล่ะว่าธีร์ไปไหน อาจจะได้รับคำตอบว่า ไปฟาร์มจระเข้ที่อยุธยามาก็ได้ สร้างความสับสน หุ หุ หุ