15 พฤศจิกายน 2552 เป็นวันฤกษ์ดีเหมาะจะมีพิธีมงคล
คืนก่อน ธีร์นอนดึก ไม่ได้ช่วยตระเตรียมอะไรหรอก...มัวแต่เล่นเกมส์ กว่าจะไปนอนได้ก็ปาเข้าไปเกือบห้าทุ่ม ดีที่บอกธีร์ไว้ก่อนแล้วว่าวันรุ่งขึ้นเราต้องออกจากบ้านแต่เช้าไปงาน ป๊ามาถึงบ้านสายสี่ก่อน 7 โมงเช้า หม่าม้าแต่งตัวอยู่ ป๊าก็ปลุกธีร์ตื่นมารับวันใหม่อย่างสับสน....
อาบน้ำ แต่งตัวเรียบร้อย ได้รับคำชมจากทุกคนว่าหล่อมาก....ใส่รองเท้าคู่ไม่คุ้นเคย ถึงจะเจ็บแต่ธีร์ก็ยอม เพื่อความหล่อ!!! เตรียมตัวกันเรียบร้อย โชว์คน โชว์พลพรรคหมา เตรียมพร้อมออกจากบ้านไปงานกัน





พิธีการก็ไม่วุ่นวาย สวมแหวนกันเรียบร้อย ซับหน้าซะหน่อย เดี๋ยวถ่ายรูปออกมาหน้ามัน!
สวมแหวนกันแล้ว ถ่ายรูปกับญาติๆ ธีร์ที่แต่งตัวหล่อก็ไม่วุ่นวาย เล่นเกมส์อย่างเดียว ไม่เลิก ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เกมส์เท่านั้นที่ธีร์ต้องการ นี่เป็นรูปเดียวที่เงยหน้ามองกล้อง หม่าม้าดูหน้าแล้วแปลเป็นภาษาพูดได้ว่า "อะไรอีกล่ะทีนี้"....ถ่ายรูปไงพรรคพวก
ถ่ายรูปกันเสร็จก็นั่งรอ เล่นรอ ถ่ายรูปอีกที รอเวลาไปกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหารแถวบ้านกิ๋มเจี๊ยบ (ซ้อมเรียกไว้ก่อน เดี๋ยวไม่คุ้น) อี๊บีบอกว่า ห้ามเอารูปอี๊บีวันงานไปลง FaceBook เด็ดขาด หม่าม้าเลยเอามาใส่ไว้ในบล๊อกแทน หุ หุ หุ
เด็กพิเศษ (ย่อมาจาก ดื้อพิเศษ) อย่างธีร์ เตรียมตัวขึ้นรถไปกินอาหาร...





เรื่องเล่าวันหมั้นกู๋คิมกะกิ๋มเจี๊ยบก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ เจอกันอีกที วันแต่งงานเดือนหน้าค้าบ (แปลว่าเจอ 2 คนที่ว่าวันแต่งงาน ไม่ได้หมายความว่าจะไม่อัพบล๊อกจนถึงเดือนหน้า โปรดอย่าเข้าใจผิด)
5 comments:
อ่านแล้วไม่รู้จะเม้นท์อะไร แต่อยากพิมพ์ ฮ่าๆ
มาขโมยรูป จริงดิ เป็นกิ๋มจริงดิ T^T ไม่ใช่อี๊เจี๊ยบเหรอ ฮืออออออออ
มาลง blog แทนเหรอ ... ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ ...พ่นไฟ
ปล. ใครว่ารอยตีนกาน้อยหน่อย ... สามตีนพอดี ... นับได้เลยทีเดียว
คือรูปอื่นมันนับไม่ถ้วนไง อันนี้พอนับ/รับได้
Post a Comment