ลอยกระทง

เช้าวันนี้หม่าม้าส่งธีร์ไปโรงเรียน เล่าให้คุณครูฟังว่าร้องไห้ ไม่อยากมาโรงเรียน บอกว่าอยู่บ้านสนุกกว่า ลักกะปิดลักกะเปิด ไม่ยอมไป แล้วอยู่ๆ ก็ถามว่าเมื่อไหร่จะไปโรงเรียนอยู่นาน

คุณครูบอกว่าวันนี้สนุกนะ จะสอนทำกระทง...

เย็นวันนี้ ป๊าไปรับธีร์หลังเรียนพิเศษเสร็จ บอกว่ารถติดมาก กลับมาบ้านพร้อมกางเกงในเปียกๆ 3 ตัว ไม่ยอมไปฉี่เป็นแน่แท้ กระทงที่ธีร์ทำหน้าตาแบบนี้ มีชื่อธีร์เขียนติดอยู่ที่กระทงด้วย

ก่อนไปลอย มีการปักธูป ปักเทียนโดยหม่าม้าพร้อมเอาไปลอย เด็กๆ ตื่นเต้นจะไปลอยกระทงเร็วๆ
ไปถึงที่คลองหน้าวัด ธีร์ก็ฉุดกระชากลากถู อยากจุดธูปเทียนไปลอยกระทงเร็วๆ จัดท่าถ่ายรูปเรียบร้อย ส่งกระทงลงคลองไป หายนะในชีวิตก็มาเยือน...
"ธีร์จะเอากระทงกลับบ้าน" ธีร์ร้องไห้ พูดประโยคเดิมๆ ซ้ำซาก เสียดายกระทงที่ทำกับมือ จะเอากลับบ้านซะงั้น หม่าม้าวิ่งไปเก็บกลับมารอบแรก ยื่นคืนให้ คุณผู้ชายถามว่า "ทำไมเปียกล่ะ" ไม่รับกระทง แถมหม่าม้ายังถูกดุอีกต่างหากที่ไปเก็บกระทงกลับมา เลยต้องลอยลงน้ำไปใหม่...

ธีร์ผู้เสียดายกระทงก็ร้องไห้ตลอดทางกลับบ้าน จะเอากระทงกลับบ้าน ซื้ออันใหม่ให้ก็ไม่ได้...แล้วทำไงล่ะ

สรุป ธีร์เลิกร้องไห้ได้ด้วยไอติม 1 แท่ง ไข่ต้มวันเกิดพระร่วงฯ ฟองครึ่ง (แกะทิ้งไปอีกฟอง) ชีสสติ๊ก 1 ชิ้น ชีสแผ่น 1 แผ่น ไม่นับข้าวเย็นที่กินไปก่อนจะไปลอยกระทงแล้ว....ระยะเวลาอาหารเย็นยาวนานจริงๆ 5 โมงเย็น - สามทุ่มเท่านั้นเอง