Monday, March 16, 2009

ชะอำ หัวหิน ...มือ เท้า ปาก

12-13 มีนาคม 52 

3 คน ลูก แม่ และพ่อ หนีร้อนไปเที่ยวหัวหินกันมา 

ออกจากบ้านกัน 10 โมงเช้า พอรถออกจากบ้าน ธีร์ถามว่า "หม่าม้าครับ ถึงพาราก้อนแล้วรึยังครับ" ถึงแม้ว่าจะ brief กันก่อนออกเดินทางแล้วว่าจะไปหัวหินกัน นั่งรถไปนานเท่าไหร่ เราก็ยังคงไปพาราก้อนกันอยู่นั่นแหละ

นั่งรถไปเรื่อยๆ เราก็เมื่อย ธีร์ก็หลับ 11 โมงครึ่ง ถึงชะอำ แวะกินอาหารเที่ยงที่สะพานปลา ร้านประจำ...เนื่องจากใจไม่กล้าพอ ไม่กล้าจะไปลองกินร้านที่ไม่เคยไปกิน กินมันร้านที่เคยๆ นี่แหละ รู้ว่าอร่อยได้เท่านี้ 555

ธีร์ ผู้น่าสงสาร ถูกปลุกขึ้นมากินอาหารเที่ยง...กินได้แค่กั้งครึ่งตัวก็ไม่กินอะไรอีกแล้ว รบเร้าว่าเมื่อไหร่จะไปโรงแรมซักที ป๊ากะหม่าม้าจัดการกุ้งครึ่งโล กั้ง 1 ตัวครึ่ง และปู 2 ตัวอย่างรวดเร็ว ป๊าบ่นว่ากินแค่นี้เองเหรอ...กินเล่นๆ ไปก่อน อิ่มมากไม่ดี 555 กินเสร็จก็ไปโรงแรม
คราวนี้เราไปพักกันที่ courtyard by marriot ที่ชะอำกัน โรงแรมอยู่ก่อนถึงโรงแรมดุสิต เช็คอินเรียบร้อยก็ขึ้นไปที่ห้อง 906 กัน ไปถึงห้อง สิ่งแรกที่ทำคือพาธีร์เข้าห้องน้ำ และคำแรกที่ธีร์พูดก็คือ "ห้องน้ำสวยกว่าบ้านเราอีกครับหม่าม้า" และยังคงติดใจพูดต่อเนื่องไม่หยุด
ทดลองนอนบนเตียงดูซะ่ก่อน จะนอนเตียงไหนดีนะ...พร้อมหมอนข้าง ขาดเค้าแล้วเราจะลำบาก
หลังจากนอนนิ่งกินนมดูทะเลเรียบร้อย เราก็ไปสำรวจของเล่นที่ kid's world กัน ในนั้นมีของเล่นสำหรับเด็กมากมาย มีห้องบอล มีของเล่นสำหรับเด็กเล็ก มี playstation สำหรับเด็กโต และมีโต๊ะพูลสำหรับเด็กโข่ง มีอินเทอร์เน็ต และห้องฉายหนังวันละ 2-3 เรื่องตามเวลา ที่เจ๋งอีกอย่างก็คือ มีห้องน้ำสำหรับเด็กด้วย เครื่องใช้ไม้สอยขนาดเด็กๆ เลยทีเดียวเชียว
ล่อลวงกันอยู่นานกว่าธีร์จะยอมออกจาก kid's world เพราะธีร์ไม่ค่อยกินอะไร เราเลยต้องไปหาอะไรกินกัน ไปกินขนมเล็กๆ น้อยๆ กันที่ momo cafe on the beach เครื่องดื่มใช้ได้ ขนมที่กินไม่ได้เรื่อง กินเสร็จธีร์ก็ง่วงเต็มที่ ถูกลวงไปหลับบนห้องจนถึง 5 โมงกว่า

ตื่นมาธีร์ก็พร้อมไปเล่นน้ำในสระพอดี 
เล่นกันอยู่พักใหญ่ ก็เจอญาติโดยบังเอิญ ญาตที่ว่าเจอก็คือ อันอัน อาหนิง พี่สาวอาหนิง และแชมพู หลานของอาหนิง อาหนิงเป็นอาสะใภ้ ส่วนอันอันมีศักดิ์เป็นลูกผู้น้องของหม่าม้า เป็นอี๊ของธีร์...เป็นอี๊ตั้งแต่อายุยังน้อย 555

รายนี้คือแชมพู แชมพูเรียกหม่าม้าว่าน้า ส่วนหม่าม้าเรียกแชมพูให้ธีร์เรียกว่า อี๊พู...ธีร์ถามว่าอะไรนะ หมีพูห์เหรอครับ....เวร!
หมวกชมพูนั่นคืออันอัน ผู้ช่วยชีวิตธีร์จากการจมน้ำ ธีร์เล่นน้ำด้วยการใส่แว่นตา ใส่ห่วงยาง และเดิน เดิน เดินไปทั่วอาณาเขตที่ธีร์ยืนถึง เดินไปเิดินมาชักซ่า ถอดห่วงยางออก แล้วโชคร้ายก็มาเยือน สะดุดขาตัวเองหน้าทิ่มน้ำซะนี่ อี๊อันกะหม่าม้าลากขึ้นมาได้....คุณช่วยชีวิตเราไว้ เราซึ้งใจสุดๆ จากนั้นธีร์ก็ติดอี๊อันหนึบๆ
เล่นน้ำกันอยู่พักใหญ่ เราก็ขอตัวป้อมๆ ของเรา 2 คน กะตัวแห้งๆ ของป๊า (ที่ลดน้ำหนักได้มาก....ดีใจมากที่ลดน้ำหนักได้) ไปกินอาหารเย็นกัน ธีร์หิวโซ หม่าม้าหิวน้อยหน่อย ไปกินลา วิลล่า ร้านอาหารอิตาเลี่ยนแถวสถานีตำรวจ กินกันทุกทีที่ไปหัวหิน ออเดิร์ฟมา ธีร์ก็หม่ำอย่างหิวโหย ไปกัน 3 คน กินอาหารไปทั้งหมด 4 จานยักษ์ ธีร์ปากเป็นแผล หลังจากหิวโซกินล๊อตแรกไปอย่างบ้าคลั่ง ส่วนหลังๆ เริ่มทำลายเล่น
กินกันเสร็จสรรพ หม่าม้าเสนอให้เดินเล่นที่ตลาดหัวหิน อุ้มธีร์หนัก 17 กิโลกรัมไปเดินตลาด ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย เหนื่อยหอบกันกลับไปสลบสไลที่โรงแรม (อันนี้หมายถึงป๊าคนเดียว ธีร์นอนแหกปากทั้งคืน ส่วนหม่าม้าก็อดนอนเพราะธีร์แหกปาก เศร้า...)

เช้าวันต่อมา หม่าม้าผู้ที่ไม่ได้นอน ก็ตื่นมาถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นเอาไว้เป็นหลักฐานว่าตื่นแต่เช้า ไม่ได้นอนกินบ้านกินเมืองใดๆ

ธีร์ตื่น เราก็ไปเล่นน้ำกันก่อนอาหารเช้า กินเสร็จ ธีร์ก็ไปเล่นห้องลูกบอลกันอันอันและแชมพู ก่อนที่จะถูกลวงให้เช็คเอาท์กลับบ้านกัน 
จบเรื่องราวหรรษากลับไปบ้านสายสี่กัน ปรากฏว่าวันเสาร์ธีร์มีนัดฉีดวัคซีน สำหรับอายุ 3 ขวบที่โรงพยาบาล อี๊บีช่างปั้น สอนธีร์ไว้ก่อนถึงโรงพยาบาลว่าให้บอกคุณหมอว่า "ธีร์ขอ 2 เข็มแค้บ" ซึ่งธีร์ก็บอกคุณหมอจริง 555 ดีนะที่คุณหมอไม่ค่อยว่าง ไม่งั้นคงได้แถมอีกหลายเข็ม ปากดีไปงั้น เวลาโดนฉีดยาจริงก็ร้องแหกปากด้วยความตกใจเล็กน้อย ออกจากห้องตรวจ ธีร์เตือนว่ายังไม่ได้ให้คุณหมอดูแผลในปาก เลยขอแว้บกลับเข้าไปใหม่ ได้ยาทาแผลในปากมา 1 หลอด

วันอาทิตย์แผลในปากเพิ่มขึ้น พร้อมเม็ดๆ ที่มือและเท้า แต่ยังคงไปสยามโอเชี่ยนเวิร์ลดกับอู๊บู (อี๊บี) ได้ ก่อนออกจากห้างทั้งๆ ง่วงแสนง่วง ธีร์ยังโวยวายได้ว่ายังดูปลาไม่ครบทุกตัวเลย

เย็นวันอาทิตย์รีบกลับบ้าน สงสัยว่าธีร์จะเป็นโรคมือเท้าปาก ปรากฏว่าคุณหมอหยุดงาน เช้าวันจันทร์รีบพาไปหาคุณหมอ สรุปว่าเป็นโรคมือเท้าปากจริง คุณหมอว่าหน้าร้อนแล้ว โรคนี้กำลังระบาด ทันสมัยจริงๆ

คุณหมอสันนิษฐานว่าอาจจะติดโรคนี้มาจากห้องลูกบอลนั่นแหละ....น่ากลัวจริงๆ แล้วคราวหน้าจะได้ไปเล่นอีกมั้ยเนี่ย อุตส่าห์ประทับใจโรงแรมเป็นอย่างยิ่งถึงกับวางแผนจะชวนกงกะม่าสายสี่ไปใหม่นะเนี่ย...

หม่าม้ารีบอัพบล๊อกขนาดยาวด้วย fact ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว จบข่าวสำหรับอาทิตย์นี้ 

ป.ล. ธีร์ปิดเทอมซะแล้ว หม่าม้าไม่ว่างงงงงงงงงง (ซักเท่าไหร่ หุ หุ หุ)

4 comments:

Anonymous said...

แล้วผู้ต้องสงสัยก็ตกเป็นผู้ต้องหา โรคปากเท้าเปื่อยไปจริงๆ ... โอ๊ะโอ ... ม่าที่สายสี่กำลังหวั่นใจ เกรงจะอยู่ในข่ายผู้ต้องสงสัยติดโรคปากเท้าเปื่อยจากน้องธีร์ ... หุ หุ หุ

Anonymous said...

ซัดไปที สาม comment เลยทีเดียว ... ได้ใจมะ

Anonymous said...

3 comments ที่เหมือนกันอ่ะอี๊บู ผู้ต้องสงสัยว่าจะติดโรคปากเท้าเปื่อยอีกราย พาธีร์ไปดูป.ปลาอีกล๊ะ อ๋อ...เล่าให้อาหนิงฟัง อาหนิงบอกว่า อันอันจะเป็นมั้ยเนี่ย ทุกคนหวั่นใจ ..ฮ่าๆ
หายไวๆนะครับน้องธีร์

Anonymous said...

มาอ่านแล้วตกใจ อะไรจะคอมเมนท์เยอะนัก...ว่าแล้วก็จัดการลบซะ

แม่ไม่ต้องหวั่นใจ แม่ไม่เป็นไร เพราะมารแม่ของสมธีร์เป็นละ สำหรับผู้ใหญ่...อาจจะเป็นทอนซิลอักเสบแทน 555