ธีร์ไม่รู้ดีใจรึเปล่าจะได้ไปพารากอน...ระหว่างทางพอธีร์ถามมากๆ เข้าว่าเราจะไปไหนกัน ทั้งๆ ที่ตอบไปประมาณร้อยรอบแล้วว่า จะไปพารากอน หม่าม้าก็บอกธีร์ว่าเรามานั่งรถเล่น และจะกลับบ้านกันแล้ว เจอมุขนี้เข้าไป ธีร์ก็แหกปาก (ไปงั้นๆ ตามฟอร์ม) บอกว่าไม่กลับบ้าน จะไปพารากอน...พอบอกว่าล้อเล่น พ่อเจ้าประคุณทูนหัวก็ตัดพ้อบอกว่า ธีร์จะไปพารากอน แต่หม่าม้าไม่ให้ไป....ชิชะ...ฟังธีร์พูดเข้า
ในระหว่างรอน้ำพริกขึ้นเครื่องบินมา อี๊บีก็ไปตัดผม หม่าม้าก็เข็นธีร์ในรถเข็น (โชคดีมากที่เอาไปด้วย ไม่งั้นหลังหักแน่) ไปช้อปปิ้งเล็กน้อย แล้วก็ไปดูปลาที่สยามโอเชี่ยนเวิร์ลดรออี๊บีก็แล้วกัน ช่วงนี้เค้ามีโปรโมชั่นกับทรูมูฟ ซื้อบัตร 1 ใบ แถม 1 ใบ...อี๊บีคิดเล่นๆ ว่าซื้อบัตรเด็กแถมผู้ใหญ่ได้มั้ยนะ...คราวนี้หม่าม้าก็คิดแต่ไม่กล้าถาม กลัวเค้าตบกะโหลกเอา
เมื่อเดือนที่แล้ว อี๊บีกับธีร์ไปดูปลากันมาแล้ว 2 ต่อ 2 อี๊บีให้การว่า พอผ่านโซนป่าเขตร้อนชื้น ตรงที่เป็นสะพานแถวๆ ไปพวกสัตว์น้ำจืด ธีร์จะกลัวมาก ถึงกับร้องเรียกหาว่าหม่าม้าอยู่ไหน คราวนี้ หลังจากดูปลาการ์ตูนเสร็จ เราก็เดินผ่านโซนนั้นอีก ธีร์ก็แสดงอาการหวาดกลัวขึ้นมาอีก หม่าม้าได้แต่เมียงมองปลากรายตัวใหญ่ในตู้....โอ้....ทอดมัน (อาการนี้กับหม่าม้าเกิดบ่อยๆ ไม่เว้นแม้แต่ปลาดุกในวัด ได้แต่คิดเล่นๆ ไม่เคยทำซะที 555)
หลังจากล่อลวงไปจับปลาดาว ดูเต่าทะเลตัวเล็กๆ ที่เค้าเอามาโชว์ไว้ ธีร์ก็หายกลัว วิ่งไปขี่นกเพนกวินของโปรดอีก ขี่อยู่นานไม่มีทีท่าว่าจะขยับไปดูอย่างอื่นเหมือนกับตู้ที่ผ่านๆ มาที่ธีร์ดูซักพักแล้วก็บอกว่า เราไปดูอย่างอื่นกันเถอะ หม่าม้าก็ต้องล่อลวง (อีกครั้ง) ให้ไปบ๊ายบายคุณเต่า ไปดูไมโครเวฟ ตู้เย็น ตู้แช่ไวน์ และเครื่องซักผ้าที่ถูกดัดแปลงมาให้เป็นตู้เลี้ยงปลา (อันนี้เจ๋งดี น่าทำไว้ที่บ้านบ้าง ไมโครเวฟที่บ้านสายสี่เจ๊งพอดี 555)
ดูปลารออี๊บีไปเรื่อยๆ ในที่สุดอี๊บีก็ตัดผมเสร็จ เราก็ไปกินข้าวเที่ยงกัน เรียบร้อยแล้ว น้ำพริกเราก็เดินทางมาถึงพอดี จ๊ะจ๋ากับผู้ใจดีหิ้วน้ำพริกมาแล้วเราก็ไปช้อปปิ้งซื้อเสบียงไปเลี้ยงพุงกันซักพัก ธีร์ก็หมดแรงหลับไป แล้วเราก็กลับบ้านกัน...หมดไปอีกหนึ่งวัน
ป๊าถามธีร์ว่า ไปดูปลาสนุกมั้ยครับ...ธีร์ตอบว่าสนุก แต่ปลามันไม่ออกมาจากตู้มาเล่นกับธีร์ (จำได้ว่าประมาณนี้ ชัดๆ ยังไงให้ป๊าเค้ามายืนยันเองแล้วกัน)3 รูปล่างนี่ถ่ายเมื่อช่วงสายของวันนี้นี่เอง...ธีร์ไปหยิบแว่นตาอันนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ หม่าม้าถามว่า ถ่ายรูปได้มั้ยครับ...เจ้าตัวบอกว่าได้ แล้วก็ยืนท่านี้ ให้ถ่ายรูป...
จากนั้นก็เดินจากไป หม่าม้าบอกว่า เดี๋ยวก่อน กลับมาถ่ายใหม่ได้มั้ยครับ ขออีกรูปนึง....
คุณชายก็กลับมาทำท่านี้ถ่ายรูปแล้วก็จากไปเป็นการถาวร อ้อ...ก่อนไป มีการขอดูรูปก่อนด้วยนะ ว่าถ่ายออกมาแล้วเป็นยังไง
ทำไมอาทิตย์นี้ไม่มีเรื่องขำๆ อะไรเลยล่ะเนี่ย...จริงๆ แล้วก็มีแหละ แต่มันเยอะจนจำไม่ได้ซะแล้วน่ะสิ ไว้มีอะไรเด็ดๆ จะจำมาเล่าใหม่เนาะ
ร้านที่ไปกินนี่อยู่ที่สมุทรสงคราม เคยพูดถึงไปแล้วครั้งนึง ชื่อร้านแดงซีฟู้ด ไม่อยากจะบอกเลยว่า อาม่าสายสี่ หม่าม้า และธีร์ เรา 3 คนมากินข้าวที่นี่เป็นครั้งที่ 2 ในรอบ 2 อาทิตย์...แปลไทยเป็นไทยได้ว่า มา 2 อาทิตย์ติดกัน ไม่ใช่ว่าเราจะชอบอาหารร้านนี้กันขนาดนั้น แต่มันก็มีเหตุน่ะนะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ไปก็ไปจ้า
สมธีร์ก็ enjoy eating ของโปรด ทั้งปลาหมึก (อันนี้ผิดลูกผิดแม่มากๆ) และปู กินไปเล่นไป ป๊าถ่ายรูปนี้มา พอดูแล้วก็บอกว่า ธีร์จะเสียใจตอนโตที่ทำหน้าแบบนี้ อันที่จริงมีรูปที่กู๋คิมเสียใจด้วย แต่ไม่เอามาลง เดี๋ยวมันด่าออนไลน์
กินเสร็จ ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน (ไงล่ะ ตั้งใจมากินกันเห็นๆ ขับรถมากินกันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน) เหล่ากู๋มีการบอกว่าให้ถ่ายรูปด้วยกันหน่อย จะได้มีรูปเหล่ากู๋ไปลงบล๊อกบ้าง....ตอนแรกกะว่าจะทำรูปเล็กๆ แล้วบอกให้เหล่ากู๋จ่ายเงินสนับสนุนการศึกษาของธีร์ซะหน่อย แต่ก็นะ...ทำรูปใหญ่ก็ได้ แต่เอาแบบหันข้าง 555
ออกจากวัดบางกุ้งมาไม่เท่าไหร่ ธีร์ก็ถูกเวทย์มนต์ทำให้ตื่นขึ้นมา (ไม่ใช่หม่าม้าทำแน่) ธีร์เลยได้ลงไปซื้อขนมที่ตลาดน้ำอัมพวา พอลงจากรถมาได้ กู๋คิมก็บอกหม่าม้าว่า "ทีไปวัดทำเป็นรอในรถ พอไปตลาด วิ่งนำหน้าลงมาเชียว" แหมๆ เรื่องปากเรื่องท้องเป็นเรื่องสำคัญนา....
