ซนได้ดาว

หลังจากหม่าม้าทำตัว low profile ซุ่มอยู่เงียบๆ วันนี้ก็มีเรื่องมาอัพเดตกันอีกแล้ว

ช่วงหลังๆ นี่หม่าม้าไม่ค่อยว่าง...ธีร์ยิ่งซนเท่าไหร่ หม่าม้ายิ่งไม่ค่อยมีเวลาทำอะไรแบบนั่งนิ่งๆ นอกจากนี้ ธีร์ก็ยังมีช่วงเวลา "หม่าม้าค้าบ หม่าม้ามาหาธีร์หน่อย" อยู่มากมาย จะเข้าห้องน้ำ จะอาบน้ำ จะกินข้าว จะไปทำกับข้าวก็มีช่วงเวลา "หม่าม้าค้าบ มาหาธีร์หน่อย" พร้อมน้ำตาอยู่เรื่อย อาการนี้จะเป็นเฉพาะเวลาอยู่บ้านนครปฐม...555 แต่อาทิตย์นี้ "พักทวก" ไปเที่ยวญี่ปุ่นกันหมด หม่าม้าก็คงยังจะฟูขึ้นหม้อต่อเนื่องต่อไปแน่

ไปอ่านบล๊อกของน้องเอื้อ พี่กุลแม่น้องเอื้อบอกว่าเด็กอายุ 2-3 ขวบจะชอบปีนป่าย บ้านเราไม่มีต้นไม้ให้ปีนแบบเอื้อ ธีร์ก็ปีนเก้าอี้ โซฟา บันไดไปเรื่อยเปื่อย บางทีก็ไปนอนบนพนักโซฟาแปลงร่างเป็นจิ้งจกอยู่เนืองๆ ที่ผ่านมาก็รอดตัวมาได้ตลอด แต่...

ใช่มั้ยล่ะ เรื่องมันต้องมีแต่สิ...ในที่สุด เจ้าจอมซน ซนจนได้ดาวมาติดหน้าผากแหมะ แหมะ จนได้ หัวเป็นแผลเล็กน้อย มีเลือดนิดหน่อย ไม่ถึงกับแตก แผลที่ท่านธีร์ได้มาจากการปีนเก้าอี้ ปีนแล้วเอาหน้าลง หัวโขกพื้นดังโป๊กๆ...ป๊ามีการถามธีร์หลังจากที่หล่นลงมาแล้วว่า "เราชื่ออะไรน่ะ" แต่ธีร์ไม่ตอบ...ตุแหน่ว แป่ว แป่ว

ถึงจะหล่นลงมาหัวปักพื้นไปทีนึงแล้ว สมธีร์ก็ยังไม่เข็ด ยังคง continue ปีนป่ายอย่างต่อเนื่อง อืมมม เพื่อพัฒนาการใช่มั้ยเนี่ย
ยังร่าเริงได้ดีอยู่ครับ อาการไม่น่าเป็นห่วง ซนได้เหมือนเดิม
นั่งนิ่งๆ ซักพัก ดูการ์ตูน ก.ไก่ ที่เฮียปรานต์ทิ้งไว้ให้ดูก่อนออกไปธุระ