แม่ใจร้าย

คราวนี้มาแบบแห้งๆ ไม่มีรูปประกอบไปก่อน เดี๋ยวจะพาธีร์ไปหาหมอ ใช้เวลาระหว่างที่หม่าม้านั่งกินข้าวอัพบล๊อกไปด้วย

คืนเมื่อวานนี้ ธีร์ตื่นมากลางดึก (ประมาณตี 3 ครึ่ง) บอกว่าปวดอึ จะไปอึที่กระโถน หม่าม้าพาซื่อ พาธีร์ไปอึ ปรากฏว่าธีร์ไม่อึ แถมยังบอกว่าจะไปหากง (ตอนตี 3 กว่าเนี่ยนะ!!!) พอบอกธีร์ว่ากงยังไม่ตื่นหรอก มืดๆ กงหลับอยู่ ธีร์ตอบว่า "กงนอนดูทีวีอยู่"....กว่าจะหลับไปใหม่ได้ กินเวลานาน ตื่นอีกทีก็สาย แถมยังหงุดหงิดงอแงอีกต่างหาก

คืนที่ผ่านมา ก่อนนอน เราจะต้องอ่านหนังสือกันก่อน เราอ่านหนังสือเรื่อง "ลูกโป่งทำดี" ธีร์บอกว่าจะอ่านเอง แล้วเอาหนังสือไปถือไว้เอง (สงสัยไม่ไว้ใจ กลัวหม่าม้าทำหล่นใส่หน้าอีก แหะ แหะ) ธีร์อ่านหนังสือเอง พลิกหน้าโน้นหน้านี้ ปากก็พูดไป "ลูกโป่งทำดี ทำอะไรดีนะ...ลูกโป่งทำดี คุณพ่อจะพาไปเที่ยว รถเกิดเสียว ทำไงดีนะ" พอหม่าม้าบอก ม่ายช่าย รถเกิดเสียค้าบ ธีร์ก็พูดรถเกิดเสียไปซัก 2 ที แล้วก็อ่านใหม่ว่า "ลูกโป่งทำดี ทำไงดีนะ คุณพ่อจะพาไปเที่ยว รถเกิดเสียว" 555 ธีร์อ่านหนังสือเอง เป็นการผสมผสาน อ่านหนังสือเรื่อง "ลูกโป่งทำดี" แต่ว่าเอาเนื้อหามาจากหนังสือเรื่อง "อาชีพไหนดี" มาผสมกัน เข้าใจประยุกต์เจรงๆ

กลางดึกกลางดื่น ธีร์ตื่นมาตอนตี 2 บอกว่าปวดอึ หม่าม้าไม่ยอมหลงกลธีร์อีก บอกว่าดึกๆ ไม่มีใครอีกันหรอก ถ้าธีร์อยากอึก็อึใส่ผ้าอ้อมไป ธีร์ก็งอแง หงุงหงิง บอกว่าจะไปอึที่กระโถน....

ระหว่างที่หม่าม้ากำลังสะลึมสะลือ ธีร์เคลิ้มๆ ใกล้หลับไปอีกรอบ หม่าม้าได้กลิ่นตุๆ ลอยออกมาจากธีร์ที่พยายามมาคลอเคลีย (แปลว่ามานอนชิดๆ...ก้นชิดๆ หน้าหม่าม้า) สรุปว่า ธีร์อึจริง เข้าใจว่าท้องเสีย (อีกแล้ว) พาไปล้างก้นกลับมาถึงห้องนอน ธีร์ก็จะนอนหลับอีกครั้ง ระหว่างใส่ผ้าอ้อม+กางเกงใหม่ ธีร์ก็กล่อมตัวเองด้วยกลอนจากหนังสือแฮนเซลกับเกรเทล....ธีร์พูดว่า

"แม่ตายจากไป ทิ้งให้กำพร้า พ่อจึงรีบหา แม่มาทดแทน แม่ใหม่ใจร้าย ไม่รักลูกเลี้ยง จึงหาทางเลี่ยง หลอกพาไปปล่อย"

ตรึ่ง!

The night before last night, Thee woke up around 3.30am and said he had a bowel movement, needed to go to toilet. Mama took him to…but Thee didn’t push anything out. He then said he wanted to see Grandpa (at this time of the night!). Mama told Thee that Grandpa was still asleep. Thee said Grandpa is watching TV! It took Thee a long while before he went back to sleep.

Bedtime reading last night, Thee said he wanted to read himself and took a book. While he flipped pages, he said story out loud. The story was from another book….what a mixture!

Around 2am last night, Thee woke up again and wanted to go to toilet for his bowel movement. Mama refused again and again. Thee cried for a while begging to go to toilet. After a long conviction, Thee moved to lay close to Mama. Both of us nearly went back to sleep, suddenly Mama smelled something….it turned out that Thee had his bowel movement in his diaper.

We went to toilet for clean up. When we returned, Thee tried to get back to sleep and told himself Hansel and Grethel….this is what he said (translated from Thai):

“…Mama passed away. Papa had a new step mom. Step mom hates step kids and tries to get rid of the kids!...”

ฮัลโหล...ธีร์พูด

อาทิตย์นี้เรา 2 คนแม่ลูกได้รับอนุญาตให้ลี้ภัยทางสุขภาพมาอยู่ที่บ้านสายสี่กัน เพราะที่บ้านนครปฐมเป็นหวัดกันเกือบทุกคน ไม่รู้ว่าป๊าของธีร์ยังโอเคอยู่รึเปล่า

หม่าม้ามีลูกอยู่คนเดียว...ดูๆ ธีร์แล้วก็สงสัย ถามม่า...ม่าก็บอกไม่รู้เหมือนกัน มีลูกตั้ง 4 คน ไม่รู้ แล้วหม่าม้าจะรู้มั้ยเนี่ย ที่สงสัยก็คือเด็กคนอื่นเค้าจะพูดมาก พูดจาเหมือนธีร์มั้ยนะ

ต้องบอกก่อนว่า ตอนนี้ธีร์อายุ 22 เดือน (แปลว่า 1 ขวบ 10 เดือน นั่นแหละ) เรื่องที่จะเขียนนี่ ไม่ได้เจตนาจะอวดว่าธีร์ดี ธีร์เก่งหรืออย่างใด เพียงแค่ประหลาดใจ แล้วก็อยากรู้ว่าเด็กคนอื่นๆ เค้าเป็นแบบนี้เหมือนกันใช่มั้ย ก็เท่านั้น...

เล่าซ้ำนิดหน่อย คราวที่ไปหัวหิน คุยกันเรื่องธีร์มาทะเลคราวก่อน ใครพาธีร์มา ธีร์ตอบว่าอี๊บี แล้วอยู่ๆ ธีร์ก็พูดว่า "อี๊บีทำงานอยู่เมลเบิร์น ไม่ได้มา" จริงๆ ธีร์เคยถามหลายครั้งว่าอี๊บีอยู่ไหน ไปไหน ก็ตอบว่าอี๊บีไปทำงานอยู่เมลเบิร์น อี๊บีนั่งเครื่องบินไปไกลๆ บางครั้งที่อ่านหนังสือ "อาชีพไหนดี" เห็นอาชีพนักบิน เห็นเครื่องบิน ธีร์ก็จะพูดว่า "อี๊บีนั่งเครื่องบิน ไปเมลเบิร์น ไกลๆ"

คราวขากลับจากหัวหิน ตอนนั้นเราส่งป๊ากลับบ้านที่นครปฐมไปแล้ว ธีร์ตื่นมาทำท่าหิว โมอิ๊กะธีร์ก็เลยกินมะม่วงป้าเจือที่ป๊าซื้อมาไว้ ด้วยความที่มีน้อย เราก็แบ่งกันกินคนละนิดละหน่อย พอม่าหยิบกล่องข้าวเหนียวมะม่วงมา ธีร์ก็แหกปากด้วยความงกว่า "ม่าเอาไปแล้ว" พอม่าป้อนข้าวเหนียว ธีร์ก็บอก "มะม่วง" ม่าก็เลยบ่นๆ ว่า ป้อนไม่ทันเลยนะธีร์ ป้อนข้าวเหนียวยังเคี้ยวไม่หมดจะเอามะม่วงด้วย ธีร์ตอบม่าว่า "อร่อยอ่ะ"

หรืออีกซักพัก ตอนเราแวะซื้อโจ๊กให้ธีร์กินตอนเย็น หม่าม้าจอดรถวิ่งลงไปซื้อโจ๊ก กลับมาที่รถ กง ม่า กะกู๋คิมก็หายตัวไปอย่างลึกลับ ถามโมอิ๊ โมอิ๊ก็ตอบว่า "เค้าลงไปซื้อของกัน" ธีร์ได้ยินก็ตอบหม่าม้าเหมือนกันว่า "ทุกคนไปช้อปปิ้ง"

ล่าสุด อันนี้โมอิ๊เล่าให้หม่าม้าฟัง ธีร์ไปหยิบขนมปังมา เอาไปแบ่งอี๊โบว์ อี๊โบว์รับไปแล้วก็เอาไปพลิกๆ ดูเฉยๆ ธีร์ก็บอกอี๊โบว์ว่า "แกะก่อนสิ" (จริงๆ แล้วอยากกินนั่นแหละ แกะเองไม่ได้ ทำฟอร์มแหง) แล้วธีร์ก็ดึงถุงขนมปังมาจากมืออี๊โบว์ แต่ธีร์ก็แกะเองไม่ได้ โมอิ๊เลยต้องรับหน้าที่แกะถุง พอแกะถุงได้ ธีร์ก็ล้วงเข้าไปในถุงขนมปัง หยิบมา แล้วก็แบ่งให้อี๊โบว์กินก่อนครึ่งนึง...ช่างมีน้ำใจ

กู๋คิมเคยมาเห็นตอนธีร์กะหม่าม้านั่งอ่านหนังสือด้วยกัน เรื่อง "อาชีพไหนดี" หม่าม้ากำลังถามธีร์ว่าคนนี้อาชีพอะไร ธีร์ก็ตอบได้บ้างไม่ได้บ้าง ตามแต่จะจำได้หรือไม่ได้ พอถึงพนักงานดับเพลิง ธีร์พูดว่า "man" หม่าม้าก็บอกธีร์ว่า ช่าย fireman ครับ กู๋คิมฟังแล้วบอกหม่าม้าว่า "ลูกแกน่ากลัวมาก" อันนี้หม่าม้าก็ว่ามันธรรมดานะ โดนกรอกหูกันตลอดทุกวัน มันก็น่าจะจำได้ ไม่แปลกอะไร

ส่วนเรื่องล่าสุดนี่เกิดขึ้นประมาณตี 5 วันนี้ ธีร์นอนหลับอยู่ดีๆ ก็ตื่นขึ้นมาถามว่า "ป๊าล่ะ ป๊าอยู่ไหน" ป๊าอยู่บ้านนครปฐมครับลูก ธีร์สะอึกสะอื้นขึ้นมาพูดว่า "ป๊าอยู่ไหน น้องธีร์คิดถึงป๊า น้องธีร์อยากเจอป๊า" พูดซ้ำๆ อยู่อีกหลายรอบ กว่าจะสงบหมดฤทธิ์หลับต่อไป...

จริงๆ วีรกรรมคำพูดเด็ดของธีร์มีมากกว่านี้ แต่หม่าม้าก็จำไม่ได้แล้ว ใครจำได้มาเพิ่มเติมเอาเองก็แล้วกัน ส่วนใครยังไม่เคยคุยกะธีร์ อย่าแปลกใจไปถ้าได้เจอกันแล้วธีร์เงียบๆ ไม่พูดอะไร...เค้าสังเกตสังกาคุณอยู่ คอยประมวลผลอย่างดี พอคุณกลับไปแล้วเค้าจะพูดถึงคุณเอง 555

This week, Thee and Mama are at Sai 4 place because of Grandma, Auntie Jin, Uncle Pob and Pran are sick. Papa is still Ok...not sure!

Thee is now 22 months old now. He will turn 2 years old this coming March. He can speak a lot. Sometimes the conversation is quite amazing. Here are some of them...as Mama can think of (translated to English):

Last time when we went to Hua-Hin. Someone asked Thee: Last time, Thee came to the sea with whom?" Thee replied "Auntie Be" and then he said " Auntie Be is now in Melbourne, cannot come this time"

In the car to Sai 4 place after dropped Papa at Nakorn Pathom place, Thee ate mango and sticky rice. When Grandma took the container from Auntie Mo, Thee yelled "Grandma took it!". Grandma then has to put some sticky rice into Thee's little mouth. Thee suddenly asked for mango. Grandma murmured...Thee never got enough. Thee replied "It's delicious!"

Mama stopped at the market to buy congee for Thee's dinner. When Mama returned, Grandma, Grandpa and Uncle Kim disappeared. Mama asked Auntie Mo and she said that everyone went out to see things. Thee heard Auntie Mo and said "Everyone went shopping."

Last but not least, this happened very early this morning...around 4-5 am. Thee woke up, looked around and screamed for Papa. "Where is Papa?". Papa is at Nakornpathom place. "Thee wants to see Papa. Thee miss Papa."

There are more but these are all Mama can think of right now. For those who have heard some amazing saying from Thee, please fell free to add yours. But for those who never talk to him, don't be surprised if you meet him and he is so quite. He keeps his eyes on you and will talk about you when you leave!!!

หัวหิน...again

14 มกราคม วันจันทร์
ระหว่างที่หม่าม้ากำลังกินข้าวเช้า (เมื่อตอนเกือบจะเที่ยงมั้ง) จู่ๆ กงก็ส่งข้อความมาทาง msn (ไงล่ะ...เดี๋ยวนี้เค้าปั๊ดตะนาแล้นนา ใช้ msn ด้วย) ถามว่าเสาร์-อาทิตย์ที่จะถึงว่างมั้ย ไปหัวหินกันมั้ย หม่าม้าไม่แน่ใจ ผลัดไปถามป๊าก่อน สรุปว่าวันจันทร์ได้ความว่าเราจะไปหัวหินกัน วันเสาร์-อาทิตย์ หม่าม้าไปจัดการจองโรงแรม

15 มกราคม วันอังคาร
หม่าม้าถูกท่านกงกงติดตามถามไถ่ว่าจองโรงแรมได้รึยัง หม่าม้าพยายามจอง และโบ้ยๆ ให้กู๋คิมกะโมอิ๊ไป สรุปว่าโมอิ๊ไปจองโรงแรมได้แล้วสำหรับที่เราจะไปพักผ่อนกัน ราคาพอสมควรแก่อัฐ-กะภาพ(สะกดผิดโดยตั้งใจ เด็กคนไหนอ่านเจอ อย่าเอาเยี่ยงอย่าง) บอกข่าวว่าจะไปทิเลกะอี๊บี ได้คำตอบกลับมาว่า "พวกทรยศ"!!!

18 มกราคม วันศุกร์
ระหว่างกล่อมธีร์เข้านอนตอนกลางคืน หนังสือเด็กเล่มเล็กๆ ที่เราอ่านกัน (ทำจากกระดาษแข็ง ขนาดพับแพ็ค) พลาดจากมือ หล่นใส่หน้าธีร์ เลือดไหลซิบ...ตกใจกันทั้งแม่ทั้งลูก ธีร์ค้าบบบ หม่าม้าเสียใจ ไม่ได้ตั้งใจเลยครับ ขอโทษนะครับลูก ธีร์มีตำหนิอีกหนึ่งจุด

19 มกราคม วันเสาร์....ออกเดินทางโลด
ประมาณ 9 โมงครึ่ง กง ม่า หม่าม้า ธีร์ โมอิ๊และกู๋คิมพลขับ พร้อมออกเดินทางสู่นครปฐม ไปรับป๊า ไปกันทั้งหมด 7 คน มีกล้องไป 3 ตัว หอบหิ้ว...กระเตงกันไปหัวหิน ขาดสมาชิกไปหนึ่งคน ไว้ไปใหม่อีกคราวหน้าเนาะ....รถออกจากบ้านนครปฐมไม่เท่าไหร่ หม่าม้าหิวข้าวจะขาดใจ ขอแวะโพธารามกินบะหมี่เจ้าอร่อยรองท้องก่อน คนอื่นๆ ทั้งๆ ที่บอกว่าจะเก็บท้องไว้กินแต่ของอร่อยเท่านั้น ก็กินกันคนละชามสองชาม...บะหมี่เจ้านี้ก็อร่อยนะ...จะบอกให้

ระหว่างทาง ธีร์ถูกล่อลวงให้นอนหลับพักผ่อนซักเล็กน้อย กว่าจะหลับได้ หม่าม้าคอแห้ง ร้องเพลงไปหลายเพลง ธีร์ตื่นมาอีกที เราถึงสะพานปลาที่ชะอำ กินอาหารเที่ยง (ซึ่งก็ปาเข้าไปบ่ายกว่าแล้ว) อาหารทะเลมื้อแรกของเราประกอบด้วย กุ้งแม่น้ำ (ทะเลยังไง!!! แต่ขอบอกว่าอร่อยเด็ด) ปลาเก๋านึ่งซีอิ๊ว ปลากระพงนึ่งมะนาว หอยเชลล์ผัดฉ่า ไข่เจียวปู ข้าวผัดปู ขอบอกว่าอาหารสดมาก มากขนาดที่เจ้าปลากระพงตัวที่สิ้นชีพในกระทะนึ่งมะนาวนั้นถูกคนขายช้อนขึ้นมาถามว่าตัวนี้โอเคป่ะ...หม่าม้าที่กำลังยืนชี้ชวนให้ธีร์ดู กุ้ง หอย ปู ปลา เบือนหน้าเล็กน้อย ตอบกลับไปว่า "ยังไงก็ได้ค่ะ" อย่ายัดเยียดความเป็นฆาตกรให้เรานา

กินอาหารเที่ยงเสร็จ ทุกคนลงมติให้ไปเดินย่อยก่อน กู๋คิม ตากล้องอ้วนของธีร์ ก็เลี้ยวรถเข้าไปพระราชนิเวศน์มฤคทายวันก่อน กู๋คิมมีจุดมุ่งหมายที่จะมาเดินถ่ายรูปสวยงาม คนอื่นๆ ไปเดินย่อยอาหารที่กินกันพุงจะแตก...ระหว่างทางคุยกันกับธีร์ ถามว่าคราวก่อนมาทะเลกับใคร ธีร์ตอบว่า อี๊บี แล้วก็คุยๆ กัน ธีร์พูดต่อว่า "อี๊บีไปทำงานเมลเบิร์น ไม่ได้มา" ม่า โมอี๊ กะหม่าม้าฟังแล้วถึงกะอึ้งๆ มันพูดเองได้แบบนี้เลยวุ้ย กลัว...กลัว ถ่ายได้รูปมาประมาณนี้ จากกล้องพอลล่า กล้อง 350D ของป๊า และ 40D ไฮโซของกู๋คิม

เล็งซ้ายเล็งขวา ท่า Pocoyo มากๆ

ธีร์กะพ่อแม่ที่แท้จริง... พอเดินเสร็จ ธีร์ก็มานั่งกินไอติมแบบนี้...ขอบอกว่าไอติมผลไม้ที่เค้าขาย scoop ละ 40 บาท รสสตรอเบอรี่อร่อยมาก รสชาดเหมือนแห่กันแดกทีเดียวเชียว ระหว่างที่หม่าม้าซื้อไอติมสตรอเบอรี่ก็แอบได้ยินลุงฝรั่งคุยกะป้าว่ารสเสาวรสก็อร่อยเหมือนกัน ไปซื้อมาลองชิม ปรากฏว่ามีม่ากะหม่าม้าที่บอกว่าอร่อย (เปรี้ยวมาก และหอมเสาวรสมากเช่นกัน) ส่วนป๊าว่าไม่โอนา กินไอติมกันไปคนละถ้วย...ไหนว่าอิ่มจะตายแล้ว ยังกินขนมกันได้อีกแฮะขากลับไปที่รถ กู๋คิมถ่ายรูปนี้มาได้ มานั่งดูแล้วบอกว่า หน้าตาร้อนพอกัน...เจ้าลูกอ้วนหน้าตาไม่เอนจอยมาก ประมาณว่าร้อนจะตายแล้วค้าบบบบ มาทำไมกันเนี่ยยยย

รูปล่างนี้จากกล้องพอลล่า (แยกกันออกแล้วใช่ป่ะว่ากล้องไฮโซน่ะ สีท้องฟ้าเป็นฟ้าแบบไหน) โปรดสังเกตด้านขวาของรูป...ใครเอ่ยยย

ที่แท้ก็ม่านี่เอง ปั่นจักรยานซะด้วย คริ คริ

เดินทางต่อไปที่โรงแรม นี่คือหน้าตาโรงแรมที่เราไปพักกัน รูปถ่ายดูดี หน้าตาไฉไล...ของจริงก็ไม่ขี้เหร่หรอก แต่รูปมันสวยเว่อร์ไปประมาณ 50 เปอร์เซนต์

หอบสัมภาระไปกันเอง (โรงแรมนี้เป็นแบบ self-service พนักงานเห็นว่าเราแข็งแรง มีความสามารถ ขนของเอง แล้วก็เดินไปห้องเองได้ ไม่หลงทางแน่)สำรวจห้อง คราวนี้เราไปพักห้องแบบหนึ่งห้อง ข้างในมีห้องนอน 3 ห้อง ธีร์สนุกสนานกับการวิ่งเข้าวิ่งออกจากห้องโน้นห้องนี้มาก พอเก็บข้าวเก็บของเล็กน้อย กงก็ชักชวนธีร์ไปเล่นน้ำกัน....กงกะธีร์กะเวิ้งฟ้าอันกว้างไกล ไม่มีผู้คนมาเกะกะเราสอง...

จริงๆ ก็ไปกันหมดแหละ แต่เลือกเอารูปมาลงไง...ดูประมาณว่าเป็นพ่อแม่แสนดี พาลูกมาเล่นน้ำทะเล แต่จริงๆ แม่มันก็แค่ถ่ายรูปเสร็จก็ไปยืนเฝ้าสมบัติ คนอื่นก็พาธีร์ไปว่ายน้ำเล่น...รูปครอบครัว

โมอิ๊ กะธีร์กำลังเก็บหอยทับทิมเป็นๆ มาพิจารณากัน หาดทรายหน้าโรงแรมมีหอยทับทิมตัวเล็กๆ เป็นๆ อยู่เยอะมาก ตอนแรกหม่าม้านึกว่าตายแล้วจะเก็บมาให้ธีร์เล่นซะหน่อย ปรากฏว่าหอยกระดุ๊กกระดิ๊กให้เห็น...อยู่ทะเลต่อไปก็แล้วกันนะจ๊ะ

พอเล่นน้ำทะเลเย็นๆ กันไปซักพัก ธีร์ก็ขึ้นไปเล่นน้ำในสระต่อกะป๊า ม่า และโมอิ๊ หม่าม้าเดินกลับไปหากู๋คิมที่กำลังโทรศัพท์ เอ้ย! เดินจัดฉากเก็บภาพเด็ดของตัวเอง ไปเอากล้องพอลล่า ปรากฏว่าลื่นตะไคร่ ไหล 3 step ลงหาดทรายไป ได้แผลมายาวตั้งแต่หัวเข่าไปถึงปลายเท้า กู๋คิมบอกว่า แกจะต้องโดนตัดขาทิ้งเพราะถูกเชื้อโรคจากตะไคร่เข้าแผล...เวร! เดินกลับเอากล้องมาส่ง ได้รูปใครๆ เล่นน้ำกะธีร์ในสระ ไม่เอามาลง กลัวถูกโวย หาว่าเอารูปมาลงโดยไม่ได้รับอนุญาต!!!

เล่นน้ำเสร็จ ทุกคนขึ้นห้องไปอาบน้ำ ธีร์ถูกโมอิ๊อุ้มกลับไปหากู๋คิมไปถ่ายรูปกันตอนพระอาทิตย์จะตก...ได้รูปเด็กหลงมา (โมอิ๊เค้าว่าธีร์เค้ากำลังเล่นจ๊ะเอ๋กะพระอาทิตย์ต่างหาก)

แล้วก็ได้รูปนังร่าเริง เอ้ย! รูปแบบนี้มาด้วย โมอิ๊บอกต้องเอามาลงบล๊อกให้ได้...รูปตอนพระอาทิตย์ตกของธีร์สวยมั่ก...

ทุกคนพร้อม...ทุ่มนึงออกเดินทางไปหาข้าวกิน ไม่รู้จะกินอะไรกันดี อี๊เจี๊ยบแนะนำร้านให้โดยไม่รู้ชื่อ สรุปว่าร้านชื่อ "โกทิ" ไปถึงร้านปรากฏ ไม่มีที่ว่างแถมถ้ารอ ต้องรออาหารนานถึง 45 นาที ร้านไหนๆ ก็คนเยอะ สรุปไปกินกันในตลาดโต้รุ่ง กินกันไม่ค่อยมากเพราะว่าแต่ละคนมีจุดมุ่งหมายหลังอาหารเย็นกันหมด โมอิ๊เล็งข้าวโพดปิ้งกะไอติมไว้ กู๋คิมอยากไปกินฮากิ (ซึ่งก็ไม่ได้ไป 555) ป๊ากะม้าโทรไปสั่งพิซซ่ากะสปาเก็ตตี้เส้นดำจากลา วิลล่าไว้แล้ว กินกันไปงั้นๆ คนที่อร่อยที่สุดคือธีร์ ละเลงได้สุดๆ ไปเลย

ธีร์กะป๊าในตลาดโต้รุ่ง หน้าตาป๊าอ่อนโยนมั่กๆ ส่วนธีร์หน้าตาไม่เอนจอยตามฟอร์ม พอบอกให้ถ่ายรูปทีไร ทำหน้าเหมือนตรูดทู๊กที

รูปนี้กู๋คิมบอกว่าเป็นรูปภูเขา เรียงลำดับความสำคัญจากสูงที่สุดไปต่ำที่สุด หม่าม้าว่ามันควรจะเรียงลำดับความสำคัญจากหน้าสุดไปหลังสุดนะ

ส่วนรูปล่างนี่ กู๋คิมว่าเป็นจุดเกิดเหตุของเรื่องต่อไปนี้...

ระหว่างที่หม่าม้า ม่า และโมอิ๊ช้อปปิ้งอยู่ ป๊าเดินมาบอกว่า ลูกเธอตอแหลมาก...ยังไงเหรอ คือว่า ป๊า ธีร์ และกู๋คิมไปยืนรอจะข้ามถนนอยู่โดยไม่รู้ว่า 3 สาวประจำก๊วน แวะช้อปฯ ระหว่างที่รอ มีสาวฝรั่งสองคนกำลังข้ามถนน แล้วรถก็จะไปกันแล้ว เค้าก็ร้องกันด้วยความตกใจว่า "Oh! my God!" ธีร์ที่กำลังเล็งด้วยความสนใจอยู่ พอได้ยินดังนั้น ธีร์ก็ร้อง "a b c...." ซึ่งก็คือเพลง abc นั่นเอง หึ หึ หึ เอากะเค้าสิ ป๊าถึงกะบอกว่า ธีร์แยกออกได้วุ้ย ว่าเค้าพูดภาษาอังกฤษกัน..หึ หึ หึ

วันนั้นจบการกินแบบ non-stop ของธีร์ลงที่ประมาณสี่ทุ่ม ธีร์ไปนอนหลังจากได้ชิมพิซซ่า และสปาเก็ตตี้จากลา วิลล่า ปลาหมึกแดดเดียวทอดของกง เกือบๆ จะขอชิมไวน์ของกู๋คิมด้วย อันนี้ไม่นับของที่กินไม่หยุดตั้งแต่มื้อเที่ยงที่สะพานปลาเป็นต้นมา เช่น สตรอเบอรี่อบแห้ง วิตะมินซี อาหารเย็น ไข่นกกระทา ไอติม ข้าวโพดปิ้ง ชอคโกแลตร้อน กินมากจนไม่น่าเชื่อว่าเด็กอย่างธีร์เอาท้องที่ไหนมาใส่ของกินที่กินเข้าไปฟระ

เช้าวันอาทิตย์ ธีร์ตื่นมาด้วยความสดใส พุ่งลงเตียงไปดูน้ำทะเลที่ระเบียง ตอน 7 โมงครึ่ง ซึ่งเป็นเวลานานแล้วเหมือนกัน หลังจากที่กู๋คิม โมอิ๊ และม่าไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกันมาแล้ว ส่วนกงนั้นล้ำหน้ากว่าใคร กินอาหารเช้าเรียบร้อยแล้วตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ดี ส่วนครอบครัว "อุตุนิยม" ของเรา ตื่นกันมาแบบไม่สนใจพระอาทิตย์หรืออาหารเช้า ตื่นมาแบบว่า ต้องตื่นแล้วเหรอ ตื่นก็ได้ ธีร์ตื่นแล้วนอนต่อไม่ได้แล้วนี่นา (แง๊...หม่าม้าอยากนอน)

พอกินอาหารเช้ากันเรียบร้อย เราก็ไปเดินเล่นกัน ชายหาดหน้าโรงแรมหายไปพร้อมกับน้ำขึ้น ธีร์หมดโอกาสเล่นน้ำทะเลซะแล้ว ได้ไปเล่นชิงช้า ไม้ลื่นเล็กน้อย

จากนั้นก็เป็นตาของหม่าม้าที่จะต้องลงไปเล่นน้ำกะธีร์ คนอื่นๆ เค้าทำหน้าที่กันเรียบร้อย น้ำเย็นสุดๆ ธีร์บอกตอนแรกว่าธีร์ไม่เล่นน้ำ แต่ยอมใส่อุปกรณ์แต่โดยดี ไม่มีงอแง อุปกรณ์ดีเด่นมากมีทั้งห่วงยาง ปลอกแขน เสื้อ กางเกงว่ายน้ำ จากเฮียปรานต์ ทาครีมกันแดดพร้อม...มุมซ้ายของรูปเป็นส่วนหนึ่งของขาโมอิ๊ ระหว่างการตัดต่อรูป หม่าม้ากะกู๋คิมคุยกันว่าตัดขาโมออกยังไงดี กู๋คิมเสนอให้ทำส่วนขาของโมอิ๊ให้เป็นกางเกงสีดำไปซะ หม่าม้าตัดรูปได้เป็นแบบนี้แล้วก็บอกว่า "ไม่เป็นไร ไม่มีใครรู้หรอก ดูๆ ไปก็เหมือนแขนเหมือนกัน" กู๋คิมบอกว่า โมรู้คงเสียใจน่าดู 555 ไม่บอกใครจะไปรู้ใช่มะว่านั่นขา คริ คริ คริ

ธีร์ขายาว...papa long leg!การเล่นน้ำของธีร์ก็คือการไปยืนบนที่นั่งจิบเครื่องดื่มในสระ สลับกับการโดดลงน้ำเล็กน้อย มองเด็กคนอื่นว่ายน้ำเล่นด้วยความสนใจ เล่นน้ำกันได้ซักพักจนธีร์สั่นๆ เพราะน้ำหนาวเหมือนกัน ก็ได้เวลาขึ้น ตอนนั้นสระว่ายน้ำแทบแตก ฝรั่งหันมามองกันใหญ่นึกว่าธีร์ถูกประทุษร้าย ธีร์เสียงดังไม่ยอมเลิกซะนี่ แต่ก็โดนอุ้มขึ้นมาห่อผ้าเป็นมัมมี่ ไปเตรียมตัวกลับบ้านกัน

ออกจากโรงแรม เราแวะไปGolden Place ถ่ายรูปกะป้ายหัวหินกันอีกที รูปคราวก่อนหม่าม้ารับไม่ได้ ตัวเองพุงล้ำหน้า เอามาลงบล๊อกเดี๋ยวจะมีข่าวลือว่าท้องลูกอีกคน...คราวนี้โมอิ๊แนะนำให้แขม่วท้องก่อนจะกดชัตเตอร์555 ส่วนกู๋คิมที่ผอมอยู่แล้ว ทำปากกว้างไปกะหลานก็พอ ขำกันใช้ได้ สุดท้ายก่อนกลับบ้าน แวะไปกินข้าวเที่ยงกันที่เจ๊เขียว ธีร์กินนมชมพูไปขวดนึงแล้วได้แต่กินปูม้านึ่งของโปรด (มาก) เล่นๆ จบเรื่องราวขนาดยาวคราวนี้ด้วยรูปหมู่ริมทะเลที่ป้าฝรั่งใจดีตั้งใจเดินมาถ่ายให้ หลังจากที่เห็นเรานั่งรอกู๋คิมกดโน่นกดนี่อยู่ อี๊บีไม่ต้องเสียใจ...หัวหินอยู่แค่เนี้ยะ ไปเมื่อไหร่ก็ได้เนาะ
ไปล่ะ หม่าม้าหมดแรง ขอไปนอนก่อนล่ะ แล้วถ้าไม่ขี้เกียจจะมาเขียนเรียงความขนาดสั้นภาษาอังกฤษใส่เข้าไป...หรือป๊าจะใจดีเขียนให้น้อออออ

สรุปว่าป๊าไม่ใจดี หม่าม้ามาละเองเองอย่างกระชับสัดส่วน

The past weekend we, Grandpa, Grandma, Papa, Mama, Uncle Kim and Auntie Mo, went to Hua-Hin (means rock head). Hua-Hin is a famous weekend location...for at least 30 years or more. Hua-Hin has sea, horses and delicious foods.

We left Sai4 place on Saturday around 9.30hrs. and went to picked Papa up from Nakornpathom place.

We reached Uncle Kim's lunch destination at noon. The seafood is very fresh. We ate a lot...very big lot then we went to visit Maruekhathaiyawan Palace, the summer seaside palace. Thailand Tourism website describes the palace as follows:

"The summer seaside palace, often referred to as "the palace of love and hope is located midway between Cha-am and Hua Hin. It was built in 1923 under the royal command of King Rama VI using golden teakwood from the demolished Hat Chao Samran Palace. An Italian architect designed the palace with a dazzling composition of verandahs and latticework in regal proportions....

The palace is a two-storied wooden pavilion with a series of connecting halls and a long corridor leading to the sea...."

We walked around while Uncle Kim went around to take photos with his hi-so digital camera. Got several nice photos (as above).

After the palace, we checked-in at the hotel. Thee went to the sea and swimming pool soon after we got things in place.

We came back home on Sunday afternoon after lunch and shopping here and there.

This trip, we ate a lot especially seafood. Tiring but nice and fun trip. Not much to explain...all Mama's energy was gone with the wind, sand and Thee!

โธ่! ธีร์

วันศุกร์ธีร์ก็ไปเที่ยวตลาดนัดที่มหาวิทยาลัยมหิดลกะหม่าม้า กู๋คิม แล้วก็กง กินน้ำ กินหนมเล็กน้อย กลับมาบ้านนอนกลางวัน พอตื่นขึ้นมา ตัวธีร์ก็มีเม็ดๆ ขึ้น ตอนแรกก็ขึ้นน้อยๆ จากนั้นก็เยอะขึ้น ในที่สุด ม่ากะหม่าม้าก็หอบหิ้วกันพาธีร์ไปหาคุณหมอ คุณหมอพิจารณาสภาพธีร์แล้วบอกว่าแพ้อะไรซักอย่าง หมอถามเป็นแนวทางว่าอาจจะแพ้อะไรบ้าง พอไปถึงคำถามที่ว่ากินอะไรไปบ้างวันนี้....อันนี้ตอบไม่ได้ครับเพราะ ธีร์กินสารพัดสารพัน หมอฟังแล้วถึงกะพูดว่า "เป็นเชลล์ชวนชิมตั้งแต่ยังเล็กเหรอครับ" แหะ แหะ แหะ

สรุปว่า ธีร์ก็คงจะแพ้อาหารนั่นแหละ เป็นเม็ดๆ คันๆ เป็นๆ ยุบๆ ถึงวันนี้ก็ยังไม่ค่อยหายเท่าไหร่ ต้องระวังไม่ให้กินอะไรแปลกปลอม...

พูดถึงเรื่องอาหารแปลกปลอม หาหมอเสร็จ ก่อนกลับบ้าน ม่ากะหม่าม้าแวะเซ็นทรัลไปซื้อนมให้ธีร์ ในซุปเปอร์มาร์เก็ตมีแจกขนมปังกระเทียม ม่าหันมาถามธีร์ว่าเอามั้ยธีร์ หม่าม้าหันขวับไปหาม่าพูดเสียงดังว่า "ไม่" ม่าทำหน้านึกได้ทันทีว่าธีร์แพ้อาหารอยู่นี่นา แต่คนแจกทำหน้าตกใจมาก หม่าม้านึกได้ต้องรีบแก้ตัวเป็นพัลวันว่า ม่ายช่ายค่ะ ลูกเค้าแพ้ บลา บลา แต่เดินห่างมาแล้ว คนแจกคงไม่ทันได้ยินเท่าไหร่ คงคิดในใจว่านังนี่ดูถูกอาหารของเค้าเป็นแน่แท้ เวรกรรม!

กลับถึงบ้าน ก่อนอาบน้ำ เราก็ได้วีดิโอและวีรกรรมด้านต้นของธีร์มา...น่าประทับใจจริงๆ สำหรับคนที่ดูวีดิโอไม่ได้...ธีร์เค้าก็ถอดกางเกงแล้ว เหลือเสื้อคาหัวไว้ แล้วเค้าก็วิ่งไปแอบ ไม่ยอมอาบน้ำ มีการเล่นกันเล็กน้อยกะหม่าม้า เล่นๆ อยู่ดีๆ อ้าวธีร์! นั่งยองๆ ลงไปฉี่ที่พื้นซะแล้ว เร็วจริงๆ

แล้ววันเด็กที่ผ่านมา เด็กๆ ไปเที่ยวไหนกันมารึเปล่าครับ...

ธีร์โตแล้ว ธีร์อยู่บ้านกินขนมแบบ non-stop ครับ เช้ามา ธีร์ก็ไปกะโมอิ๊ มุ่งหน้าไปรับโอวัลตินฟรีจาก 7Eleven สาขาใกล้บ้าน เค้าแจกแค่ 200 แก้วต่อสาขา โมอิ๊ว่าธีร์คงได้กินเป็นแก้วที่ 5!!! น่าประทับใจจริงๆครับ

จบกันดื้อๆ แค่นี้ วันนี้หม่าม้าเหนื่อย ไม่มีอารมณ์สนุกสนาน ไว้ไปถ่ายรูปเจ๋งๆ ได้จะมาอัพบล๊อกใหม่นะครับ

Thee is allergic to food...unidentified one...as he ate too much to be identifed! We went to see the doctor on Friday...today Thee still has his rash. Doctor said it takes time...

The vdo clip...Thee was about to have his evening bath but ran to hide. Some how during playing hide and seek with the camera, Thee just sat down and pee!!!

Last Saturday was Children Day in Thailand. Thee didn't go anywhere far. He went to 7Eleven with Auntie Mo and got a free cup of ovaltine. Auntie Mo said that is approx. the fifth one that 7Elelven handed out!!! Very impressive huh!

That's it. Mama is so tired today...we will update this blog again when we have a nice shot ne~

จะไปโรงเรียน

อัพบล๊อกด้วยวีดิโอคลิปมาหลายที มาแบบผสมผสานบ้าง สงสารบางคน เค้าโวยมาว่าที่ทำงานเค้าดูวีดิโอคลิปไม่ได้ คอมฯ ที่บ้านก็เจ๊ง....

วันนี้เราไปช้อปปิ้งที่โลตัสกันมา ธีร์กะหม่าม้าไปกันสองต่อสอง ธีร์ขอลงจากรถเข็นของมาช่วยหม่าม้าเข็นด้วย...แต่ด้วยความสูงไม่ถึงขั้น จับที่เข็นไปก็เขย่งไป...ยอมไปซักพัก คิดว่าเป็นการออกกำลังกายแบบโหนบาร์ เผื่อจะช่วยเรื่องความสูง 555

สองวันก่อน ธีร์กินยาคูลท์กะโยเกิร์ตไปก่อนนอน เที่ยงคืนธีร์ของเราตื่นมาปวดอึ หม่าม้าเล่าให้อึ้มฟัง พอวันนี้เกือบจะ 3 ทุ่มแล้ว ธีร์ยังคงไม่หลับไม่นอน ช่วงหม่าม้าไปอาบน้ำ ธีร์เขมือบส้มเมืองจีนลูกเล็กๆ ไป 3-4 ลูก เฮียปรานต์วิ่งไปรายงานหม่าม้าพร้อมกะขออนุญาตให้ธีร์กินนม บอกว่าท่าทางจะหิวมาก ป๊าผู้ซึ่งเห็นปริมาณข้าวเย็นที่ธีร์กินเข้าไปถึงกับออกปากว่าควรพาธีร์ไปให้หมอเย็บกระเพาะ (แว้กกกก หม่าม้าร้องแทนธีร์)

หม่าม้าลงมาเล่นกันซักพัก ธีร์ไปหยิบเป้มาได้ใบนึง พอทักเข้าว่าจะเอากระเป๋าไปโรงเรียนเหรอ ธีร์ก็สะพายหลังโดยไว...พอสะพายเสร็จธีร์ก็วิ่งไปคว้ารถซิ่งคู่ใจ (ในระยะนี้ และที่บ้านนี้) มาขี่ หม่าม้ารีบวิ่งไปหยิบกล้องพอลล่า (ที่ทำเนียน เอาไปคืนเค้า พอถึงวันอาทิตย์ก็หยิบใส่กระเป๋ามาใหม่ แล้วลืมคืน...มะด้ายตั้งใจนะ มันติดกระเป๋ามาเอง 555) บอกธีร์ว่า ขอถ่ายรูปหน่อยครับ ได้รูปมาแบบนี้

ถ่ายได้นิดหน่อย ดำๆ เบลอๆ ไปหลายรูป เฮียปรานต์ก็สะพายกระเป๋านักเรียน (ของจริง) จะไปโรงเรียนกะธีร์ด้วย ขับรถกันคนละคัน จะไปโรงเรียนกันตอนเกือบ 3 ทุ่ม ขยันมาก...แถมหน้าตาร่าเริง สนุกสนานกะการจะไปโรงเรียนตอนดึกๆ อย่างจริงจัง
แถมท้ายด้วยวีดิโอคลิป ดูกันเอาเองละกัน หม่าม้าก็ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีเนี่ย...

Today Thee and Mama went to Tesco Lotus to shopping. After sitting on the shopping trolley for a while, Thee asked Mama to get off. Thee wanted to help Mama to push the trolley but his height is too little (in the other word...he is too short) to get the hold on the handle. He had to walk on his toe for that...Mama allowed for a while and thought it might be some kind of exercise...which might help on strecthing!

Two days ago, Thee drank a small bottle of drinking yogurt and ate some yougurt. Midnight, he woke up and wanted to go to toilet for his heavy business. This evening, almost 21.00hrs, Thee ate 3-4 small oranges...Pran ran up to report and asked whether Thee can have milk. Mama allowed...but Papa who saw how much Thee had for dinner said...we should take Thee to see the doctor to sew up his tummy!

Then Thee found a backpack. Mama asked that Thee wanted to carry the bag to school? Thee ran out and hopped on his car! Told Mama that he wanted to go to school. After that Pran ran out with his own school bag...They both wanted to go to school at 21.0hrs! How diligent!

Today ended with the above vdo clip...before Thee went to bed. The conversation translated...
Mama: where are you going?
Thee: To Lotus
Mama: To do what?
Thee: To buy things.
Mama: To buy things?
Thee: u-huh!

นมตราธีร์

ดูวีดิโอไฟล์แล้วกันนะครับ

จริงๆ มีวีดิโอธีร์ขี่มอเตอร์ไซค์ซิ่งด้วย แต่ว่าไฟล์มันใหญ่ อัพโหลดอยู่หลายวันแล้วไม่ประสพความสำเร็จ

หลังจากที่อัพบล๊อกเป็นวีดิโอได้ ใครๆ ก็บอกให้เอาวีดิโออันโน้นอันนี้มาใส่สิ....มันทำยากเหมือนกันนะ (ยะ)

วันเสาร์ที่ผ่านมา ธีร์ไม่หลับไม่นอน ยอมถ่อร่างไปส่งอี๊บีถึงสุวรรณภูมิ (หม่าม้าเลยได้ไปเห็นสุวรรณภูมิแอร์พอร์ทด้วยตาตัวเองเป็นครั้งแรก 555) ตอนออกจากบ้าน ธีร์ก็ถามไปตลอดทางว่า "ธีร์ไปไหนอ่ะ" ตอบแล้วตอบอีกว่าไปสนามบิน ไปดูเครื่องบิน ธีร์ก็เหมือนจะเข้าใจ พอถามว่าธีร์ไปไหนล่ะ ธีร์ตอบว่า "ไปสนามบิน ดูจระเข้" เอาเข้าไป

พอถึงสนามบิน ธีร์ร้องไห้แหกปากเสียงดังจะตามไปด้วย แต่ก็ต้องจำต้องพรากน้าหลานสุดที่เลิฟออกจากกัน กว่าธีร์จะนอน (ในรถ) ได้ ต้องทั้งขู่ทั้งปลอบกันนาน ไม่รู้ว่าเหนื่อยมากไปจนไม่ยอมนอน หรือว่าเสียใจที่จะต้องแยกทางกะอี๊บีกันแน่

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ธีร์ก็ได้ไปกินชาบู ชาบูของกู๋คิม เรื่องของเรื่องก็คือ เราต้องออกไปเยี่ยมเหล่าม่ากัน ระหว่างทางกู๋คิมกะหม่าม้าปรึกษากันว่าจะไปกินอะไรกันดี กู๋คิมสรุปว่าจะไปกินเอ็มเค แต่ต้องการหลอกโมอิ๊ เลยพูดว่าจะไปกินชาบู ชาบู กงก็หลงเชื่อซะดิบดี พอไปถึงร้าน กงทำหน้าเซ็งเป็ดอยู่ซักพัก นี่เหรอชาบู ชาบู...กู๋คิมตอบว่า ก็รอน้ำเดือดแล้วใส่หมู ใส่กุ้งลงไปก็เหมือนกันนั่นแหละ....ดีนะที่อยู่ในร้าน ไม่งั้นกู๋คิมคงโดนดร๊อปคิกส์ส์ส์ ไปแล้น 555

อัพเดตเพิ่มเติม....เนื่องจากแม่ยก (พ่อยกยังไม่เห็น) มากันเพียบ....เอาตอนต่อจากข้างบนมาให้ดู คุณผู้ชายร้องไห้ไม่ถึง 10 วินาที จากนั้นก็....

ซ่อนๆ

อุ่นๆ

สวัสดีปีใหม่ทุกๆ คนครับ

คืนวันที่ 31 ธันวาคม ธีร์ไม่ได้เคาน์ดาวน์กะใครที่ไหน นอนหลับกันข้ามปี แต่ใช่ว่าจะได้นอนกันเต็มอิ่ม กว่าจะนอนก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มกว่า เช้าวันที่ 1 มกราคม ปี 2551 หม่าม้าผู้ซึ่งพยายามตื่นแต่เช้า (ก่อนธีร์) กะว่าจะไปช่วยอาม่าทำอาหารไปถวายพระ ก็ถูกธีร์เบรคหัวคะมำตั้งแต่ยังอยู่ในห้องน้ำ ตีห้าครึ่ง ธีร์ตื่นมาแว้กๆ ว่า "หม่าม้าไปไหนอ่ะ" หม่าม้าตอบมาจากห้องน้ำว่า อยู่ในห้องน้ำครับ พอเดินออกมา ธีร์ก็บอกว่า "หม่าม้ามานอน" หลังจากพยายามกล่อมให้นอนต่อไปอีกซักหน่อย ธีร์ก็ตื่นขึ้นมาอีก คราวนี้หม่าม้าก็เลยบอกธีร์ว่า ตื่นไปวัดกันเถอะ

หลังจากธีร์แปรงฟันที่มีอยู่ 10 ซี่ ไม่นับเขี้ยวกำลังจะขึ้นใหม่อีก 4 (นับว่าเป็นนิมิตรหมายอันดีในปีใหม่...ธีร์จะกินได้ไม่จำกัดประเภท...กินได้หลากหลายกว่าทุกวันนี้...เริ่มฟังดูน่ากลัวแฮะ) แต่งตัวเสร็จ ก็ออกเดินทางไปวัดกัน

พอถึงวัด อากาศที่บ้านที่ว่าเย็นๆ แล้ว ไปเจอลมที่วัดเข้า ป๊าถึงกะ chill chill กันเลยทีเดียว ธีร์แต่งตัวได้อบอุ่นเหมาะสมกะสภาพอากาศเป็นอย่างยิ่งทำให้ธีร์เป็นที่ต้องการเป็นอย่างยิ่ง 555

หม่าม้าบอกว่าธีร์มาให้หม่าม้ากอดไว้ ธีร์จะได้อุ่นๆ จริงๆ แล้วอาจเป็นข้ออ้างเพิ่มความอบอุ่นให้ตัวเอง มุขนี้ใช้ได้ไม่ถึง 3 นาที ธีร์ก็จากไป
โกวปุ๊ก เฮียปรานต์ ก็อยากกอดธีร์ไว้เหมือนกัน ธีร์ไม่หยุดนิ่ง พยายามดิ้นรน ธีร์ขออุ่นคนเดียว
จากนั้นก็เป็นป๊า ป๊าก็อยากอุ้มและกอดธีร์ไว้ด้วยเหมือนกัน อันนี้อุ้มเดิน ใช้ได้นานนิดหน่อย...นานเท่าที่ป๊ายังไม่เมื่อย คริ คริ คริ
ไม่เว้นแม้แต่โกวโตก็ขออุ้มธีร์ด้วยเหมือนกัน ธีร์ผู้ซึ่งไม่เคยหยุดนิ่ง และไม่ต้องการอ้อมกอดของใครก็ไม่ยอมอีกเช่นกัน
เฮียปรานต์ยิ้มสดใสรับวันปีใหม่

สรุปว่า ธีร์ผู้อบอุ่นไม่ต้องการแบ่งปันให้ใครอุ่นเท่าเทียมนานนัก ให้กอดกันแป๊บๆ พอเริ่มจะอุ่นก็จะจากไป หรือไม่ธีร์ก็อาจจะอยากบอกผู้ใหญ่ว่า มาวิ่งไปวิ่งมาให้วุ่นวายกันเถิด อุ่นกว่านั่งเฉยๆ นะครับ

ขากลับ พอออกจากวัดมาได้นิดเดียว หม่าม้าบอกให้ธีร์แกล้งหลับ...ธีร์ผู้เหนื่อยอ่อนก็หลับไปอย่างจริงจัง กว่าจะตื่นมาอีกทีก็ปาเข้าไปบ่ายโมงกว่าเลยทีเดียว

หวังว่าวันปีใหม่ของทุกคนคงสนุกและมีสีสันสดใสเหมือนของธีร์นะครับ

ป.ล. จริงๆ มีวีดิโอธีร์ซ่อนๆ ด้วย แต่ว่าอัพโหลดไม่ได้..แหะ แหะ ช่วงนี้มีกล้องที่ถ่ายวีดิโอเป็นไฟล์ที่ blogger support เล่นใหญ่เลย พรุ่งนี้ต้องเอากล้องไปคืนละ...คงไม่มีวีดิโอให้ดูแล้วแหละ จนกว่าเราจะทันสมัย คริ คริ

On the New Year Day, we went to the temple to offer food to the monks. The weather this morning at Nongkwang temple is cold and windy. Thee dressed up very proper for the weather and in need from many. Thee didn't cooperate though...each can hold him not so long. He might want to tell everyone that sitting still wouldn't help...let's run around!

P.S. Actually, Mama has a vdo clip about Thee's hiding...but just couldn't upload. Mama has to return the digital camera that can record the vdo clip tomorrow...so it probably no more vdo until we are updated with tool ne~