ลูกจัน

วันนี้ธีร์ไปวัดเทพฯ มาอีกแล้วครับ การที่หลวงน้าบวชทำให้กง ม่า และญาติๆ บ้านสายสี่ของหม่าม้าเข้าวัดกันมากขึ้นกว่าเดิมได้มากโข...

เมื่อวานหลวงตา (สมเด็จพระญาณวโรดม วัดเทพศิรินทร์) กลับวัดแล้ว หลังจากไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลอยู่นานเหมือนกัน วันนี้ก็เป็นโอกาสดีที่ธีร์จะเข้าไปกราบ คราวก่อนหลวงตาให้พระเจ้าคุณนรฯ ธีร์หนึ่งองค์ คราวนี้หลวงตาให้ลูกจัน

ที่วัดเทพฯ หน้ากุฏิของหลวงน้ามีต้นจันอยู่ต้นนึง ช่วงนี้คงเป็นช่วงออกลูก คราวที่ไปงานบวชหลวงน้า กระรอกแทะลูกจันร่วงเต็มพื้นไปหมด ลูกที่ได้มาวันนี้สมบูรณ์ดี

เท่าที่หม่าม้าไปถามพี่กูเกิ้ลที่มักจะตอบสนองความอยากรู้อยากเห็นของหม่าม้าได้เสมอมา ต้นจันเป็นต้นไม้ประจำจังหวัดนครปฐม จันทบุรี สมุทรสงคราม (ผิดถูกประการใดโทษกูเกิ้ล) และมหาวิทยาลัยศิลปากร ถือเป็นต้นไม้ที่มีอายุยืนมาก บางต้นอายุยืนถึง 300 ปีเชียว ลูกจันมีกลิ่นหอม (แปลกๆ) ซึ่งหม่าม้าจำได้ว่าตอนเด็กๆ เกลียดกลิ่นนี้นักเชียว ตอนนี้มาดมก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่พอเอาให้ธีร์ดม ธีร์ถึงกับทำจมูกหมูเลยทีเดียวเชียว ลูกจัน ต้นจันที่พูดถึงนี่แหละ คือที่มาของสัญลักษณ์ ดอกจัน * ที่เราใช้ๆ กันอยู่

ธีร์ไปวัด กินข้าว กลับมาถึงบ้านก็สลบเหมือดเหือดๆ จนถึงเกือบห้าโมงเย็น...เหนื่อยยังไงเนี่ย แค่นั่งรถไป นั่งรถกลับ

(บน) ลูกจัน (ล่าง) ธีร์เพิ่งตื่นหลังจากสลบไป
(above) Look Jun (below) Thee just woke up.

Picture above is a fruit named "look jun" in Thai. Mama cannot find its english name or scientific name...

Thee got this fruit from Luangta who is the abbot of Debsirindh Temple where Uncle Kim is now a monk in the temple. Last time Thee visited him, he gave Thee a small amulet.

As searched in google, this Jun tree is symbol of Nakornpathom, Chantaburi, Samutsongkram and Silapakorn University. The fruit has very unique odor when Mama was young found its scent very nauseous. Probably of age, now the scent is so-so...standable ha!ha!ha!

Thee somehow is very tired of sitting in the car and had lunch. He slept from 2 pm till 5pm!