อัพเดตรายสะดวก

เมื่อวานนี้ ญาติออนไลน์รายหนึ่งถามหม่าม้าว่า บล๊อกธีร์นี่อัพเดตบ่อยแค่ไหน...อัพฯ รายสะดวก เนื่องจากหม่าม้ามีอาชีพหลักเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก (นะยะ)

ช่วงนี้ธีร์ขี้คุย มองหน้าใครคนนั้นควรจะทำเสียงอู้อ้า เออออ ห่อหมก คุยด้วย ถ้าไม่คุยด้วยธีร์ก็จะทำหน้าเสียอกเสียใจ...ทำไมไม่มีคนคุยกะธีร์น๊า

นอกจากนี้ ธีร์ก็มีเพื่อนใหม่แล้ว ตัวที่โดน side head lock อยู่นี่แหละ กู๋คิมสอยมาจาก habitat ตอนมันลดราคา 70% พร้อมบอกอย่างภาคภูมิใจว่า...นี่ถ้ามันไม่ลดราคาไม่ซื้อให้หรอกนะ หม่าม้าก็ว่างั้นแหละ หน้าตามันไม่ค่อยทนมือทนไม้และเรี่ยวแรงอันมหาศาลของธีร์เลย หม่าม้าตั้งชื่อเพื่อนใหม่ของคิมว่า "แอนนี่" เนื่องจากไม่รู้จะเป็นพี่หมี พี่กระต่าย พี่หนู หรือตัวอะไรดี ชื่อแอนนี่ก็เหมาะสม...เหมารวมได้หมดทุกชนิดดี 555

นี่ก็เพื่อนเล่นอีกตัวของธีร์เหมือนกัน วันนี้มีหลายตัว ปลาตัวฟ้านี่จริงๆ มีชื่อ แต่อาม่าจัดการตัดเรียบไปหมดละ อาม่านี่ตัดทุกอย่างที่เป็นป้าย บอกว่ามันทิ่มหน้าธีร์...นะ น้าบีเค้าซื้อมาฝาก เวลาเราบีบตรงพุงมัน มันจะร้องบุ๋งๆ ธีร์ก็เล่นกะเค้าอยู่พักนึง ทำทีเป็นน้าบีที่ชอบจับปลาบ่อยๆ วันละหลายๆ ครั้ง

แต่ไหงจับไปจับมา ปลาตัวนี้กลับกลายมาเป็นอาหารเสริมของธีร์แทน ท่าทางน่าอร่อยเนาะ อ้าปากซะเต็มที่ขนาดนี้...สมเป็นลูกป๊าจริงๆ เลยลูก อ้าปากได้กว้างขนาดนี้ อิ อิ อิ

วันจันทร์สีเหลือง

วันนี้วันจันทร์ครับ ธีร์ก็ไม่ได้ตกรถไฟ (แปลว่ายัง in train - in trendอยู่...มุขอะไรของม้าเนี่ย หลายซับหลายซ้อนเหลือเกิน) ใส่เสื้อเหลือง กางเกงเหลือง และถุงเท้าเหลืองกะเค้าบ้าง เว้นอย่างเดียว...ผ้าอ้อมของธีร์วันนี้ยังไม่มีสีเหลืองเท่านั้นเองครับ

หม่าม้ารีบมาอัพบล๊อกสีเหลืองโดยไว เพราะป๊าบอกว่าคิดถึงธีร์ เจอกันผ่านจอไปก่อนนะครับ รอป๊าหายทอลซิลอักเสบแล้วค่อยเล่นกันเนาะ

รูปข้างล่างนี้ดูเหมือนว่าธีร์จะนั่งเองใช่ม๊า...

แต่จริงๆ แล้ว หม่าม้าจับแขนธีร์ไว้ต่างหากครับ...ธีร์ยังไม่สามารถนั่งด้วยตัวเองได้ ติดพุงคร๊าบ

ป้าแอนฯ

เนื่องจากหม่าม้าค่อนข้างสยองกับรูป e-thee จัด เลยต้องพยายามดันๆ มันลงไปด้านล่างซักกะหน่อย เมื่อเช้ามืดหลังจากเห็นข้อความที่ป๊าทิ้งไว้ที่เครื่องปั๊มนมให้ไปเปิดบล๊อกธีร์ดู ไปเปิดดูโดยพลัน ใจก็ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม เจี๊ยก...เข้าผิดบล๊อกรึเปล่าเนี่ย แต่พิศดูให้แน่แล้ว ไอ้ที่อยู่ในตระกร้ามันหน้าลูกเรานี่หว่า....

ช่วงนี้หม่าม้าขิ่นสนใจเรื่องอาหารเสริม เพราะคิดว่าจะเริ่มให้ธีร์เริ่มกินอาหารเสริมอย่างจริงจังเดือนหน้า ไปเจอเว็บไซต์ของคุณป้าแอนนาเบล คาเมรุ เอ้ย คาเมล์ อุ้ย คาร์เมล ที่มีคุณแม่ใจดีคนนึงแนะนำไว้ เรื่องอาหารเสริม เห็นว่าน่าสนใจดี เลยเอามาฝาก เผื่อจะมีใครสนใจทำอาหารเสริมเด็กชิมดูเองบ้าง ซ้อมมือไว้เผื่อมีลูก หรือสนใจเข้าไปดูในส่วนของสูตรอาหารสำหรับคนท้องเผื่อไว้ก่อนก็ด้ายยยยย บล๊อกนี้ไม่มีรูป เข้าไปดูกันเอาเอง น่าสนใจๆ หม่าม้าขิ่นแนะนำฮ่า

link ไปเว็บป้าเค้า

เพื่อไม่ให้บล๊อกวันนี้ขาดรูปสวยๆไป
ป๊าเลยรีบไปหารูปธีร์กับหม่าม๊า (นิคเนมว่า มะขิ่น)มาฝาก
ดูสิว่าเหมือนมั๊ย มะขิ่นเนี่ย....เหอ เหอ เหอ

E-Thee Go Home ?? อิ อิ อิ

อ่านที่น้า นะบี เม้นท์ไว้ในกระทู้ที่แล้ว
ว่า "E-Thee go home หนังเรื่องใหม่ของ สปีลเบอร์ก ..."
ป๊าล่ะขำกลิ้ง
แหม...ใครบอก ว่าธีร์เค้าเป็น E-Thee กัน?

จริงๆแล้วธีร์น่ะ เค้าเป็น ม๊าสซะเต้อ โยดา ต่างหาก
ถ้าไม่เชื่อ ให้นะบีดูรูปข้างล่างสิคับ
เหมือนกว่าเป็น E-Thee ตั้งเยอะ อิอิอิ
ปล. น้าบีครับ แค้นนี้ต้องชำระแน่ๆ ....10ปีไม่สายคับ อิอิอิ

มีทวง!!!

ระยะนี้เวลาหม่าม้าออนไลน์ msn มักจะมีญาติออนไลน์ของธีร์ทวงถามว่าเมื่อไหร่จะอัพบล๊อกซักกะที รออ่านอยู่

ไม่ยักกะรู้ว่าเรามีแฟนนานุแฟนติดตามเรื่องราวของธีร์ (วีน) กันขนาดนี้ ไม่รู้เป็นเพราะธีร์วีนได้ใจ หรือว่าหม่าม้ามีเรื่องประสาทแด๊กมาเล่าให้บรรดาญาติออนไลน์ขำกันก็ไม่รู้แน่

ช่วงวันหยุดที่ผ่านมา อากงค้นพบว่า ธีร์สามารถนั่งเองได้ ชั่วระยะเวลาหนึ่ง อย่างที่เค้าเรียกกันว่าตั้งไข่ พออาม่าที่นครปฐมรู้เข้า ถึงกับงงงัน แล้วก็สงสัยว่า อายุเพิ่งจะห้าเดือนไม่ถึงหกเดือน จะนั่งได้แล้วหรือ เดี๋ยวก็หลังงอหมด...หม่าม้าก็ไม่อยากให้ธีร์หลังงอ แต่ใจนึงก็คิดว่า แหม ธีร์คลอดออกมายังเร็วกว่าคนอื่น แค่ 7 เดือนครึ่งธีร์ก็โผล่หัวออกมาจากพุงแม่แล้ว ห้าเดือนก่าๆ นั่งได้ก็ไม่น่าจะแปลกอะไร แค่นั่งโชว์เล่นๆ เท่านั้นเองแหละ แถมนั่งนานไป ธีร์ก็คงอึดอัดเพราะต้องใช้พุงในการค้ำยัน พอจับนอน พุงก็มีรอยพับ...อันนี้น้าบีน่าจะรู้ดีว่าอาการพุงพับเป็นยางงาย เหอ เหอ เหอ

หลายครั้งหม่าม้าก็สงกะสัยว่า ธีร์จะจำหน้าได้รึยังว่าหม่าม้าที่อุ้มชูธีร์อยู่ทุกวันเป็นหม่าม้า...ธีร์ไม่เห็นเคยยิ้มแย้มทักทายแม่มันเหมือนที่ในหนังสือว่าเล้ย ไอ้ social smile ของธีร์เนี่ย สงวนไว้ให้กับคนหน้าแปลก เอ้ย แปลกหน้าเท่านั้น จนป๊าแซวว่าจริงๆ แล้วคนที่อุ้มธีร์ทุกวันนี้เนี่ยมันชื่อมะขิ่น เป็นพี่เลี้ยงกระเหรี่ยงมาจากเมาะลำเลิงโน่น...สงสัยธีร์จะเข้าใจว่างั้นเพราะมีแต่งิ่งแง่งใส่ตลอด แง๊ แง๊..

มะขิ่นเขียน

นักการเมือง หรือ ดารา

และแล้ว วันนี้หม่าม้าก็รู้ความจริงจะจะ กะตาตัวเองว่าธีร์มีอนาคตอันยิ่งใหญ่รอคอยอยู่

วันสองวันมานี้ธีร์งอแงสุดๆ ง่วงแล้วก็ไม่ยอมนอน ไม่ยอมกิน กินไปก็บิดพริ้ว ดิ้นพล่าน แหกปากดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่ได้ดังใจ

เที่ยงวันนี้ ระหว่างช่วงฝึกความอดทนของหม่าม้า และการอด (นม) (ไม่) ทนต่ออะไรทั้งสิ้นของธีร์ พี่สาวของพี่ตี๋ หรือโกวโตของน้องธีร์ก็มาที่บ้านพร้อมแขกอีก 2 คน ธีร์ที่กำลังดีดดิ้น ร้องไห้โวยวายดังลั่นบ้านอยู่ก็สงบลงอย่างประหลาด โกวโตขออุ้ม ธีร์ก็ยิ้มแย้มแจ่มใส หัวเราะเล่น เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นัยว่าเปลี่ยนโหมดวีน เป็นโหมดรับแขกได้ยังกะสับสวิตช์ไฟ

หลังจากที่ทุกคนผลัดกันอุ้มอยู่พักนึง หม่าม้าก็ไปเอาตัวมากินนม นั่นแน่ะ....เจ้าตัวร้ายของเรายอมกินนมแต่โดยดี ไม่มีดีดดิ้น ไม่มีโวยวาย แถมยังหลับโชว์ระหว่างการกินนมด้วย คงคอนเซปต์ "น่ารัก ขี้เล่น และเป็นกันเอง" ไว้อย่างเหนียวแน่น

อนาคตอันยิ่งใหญ่รอคอยธีร์อยู่ ถ้าไม่ใช่นักการเมือง ก็เป็นดารา เพราะตีสองหน้าเก่งนัก แต่ก่อนจะถึงอนาคต หม่าม้าว่าธีร์ควรภาวนาไม่ให้หม่าม้าป้อนขี้เถ้าใส่ปากธีร์ไปซะก่อนจะดีกว่า เหอ เหอ เหอ

ป.ล. เรื่องแสบอีกเรื่องที่สมควรเปิดเผยคือ หม่าม้าไม่อนุญาตให้ธีร์ดูทีวี ธีร์ก็ชอบแอบดูอยู่เรื่อยๆ เมื่อวาน ป๊าเอามือบังลูกกะตาธีร์ไว้ไม่ให้ดูทีวี...เจ้าตัวร้ายถึงกะเอามือปัดมือป๊าออก...อิ๊ อย่ามาบังทีวีนะ...

น้าบี's collection of Thee's photo

ในที่สุดความจริงก็เปิดเผย
ระหว่างที่หม่าม๊าไม่อยู่ (ซะเป็นส่วนใหญ่ ร่วมมือซะเป็นส่วนน้อย)
ว่า...ธีร์จะโดนของซะขนาดนี้

collection นี้ประกอบด้วย (บนซ้ายไปขวา และไล่ลงไปเรื่อยๆ นะ) ธีร์ใส่แว่นกันแดด อากงกะธีร์ ธีร์ทัดดอกมะลิ (หน้าตาเอนจอยม๊าก...มาก) ผีจีน ธีร์กะ wristband ธีร์ the viking ด้านบนของธีร์หัวเรียบ ธีร์ตอนเบบี๋กะหมีพูห์ที่ตัวเท่าๆ กัน (ตอนนี้ธีร์คงบิ๊กเบิ้มกว่าหมีพูห์ไปหลายขุม)

ส่วนอันนี้ ก็เป็นธีร์กะนมฟูจิ ธีร์กะกางเกงเลสุดเท่ห์ ชายน้อย!?! ธีร์ถูกจับยัดใส่กระเป๋า (ด้านหลังที่ร่วมมืออย่างเต็มที่คืออาม่า! ...ดูหลานซิม่า ลิ้นจุกปากแหล่ว) และหลวงจีนน้อย 2 รูป

สิงโตกัด

ปรานต์: ซิ่มเชอรี่คร๊าบ ทำไมไม่ถ่ายรูปน้องโดนสิงโตกัด
ซิ่มเชอรี่: เอ่อ...ซิ่มเชอรี่ออกไปซื้อผ้าอ้อมให้น้องก่อนนะครับ เรียกเจ็กตี๋เลยครับปรานต์
เจ็กตี๋: ปรานต์รอเดี๋ยวครับ อย่าเพิ่งเอาสิงโตไปกัดน้องครับ รอหยิบกล้องก่อนครับ




ธีร์: เจี๊ยก... หม่าม้าก็ไม่อยู่ เอาตัวรอดโดยลำพัง ป๊าก็ร่วมมือ แล้วธีร์จะรอดมั้ยเนี่ย เหงื่อตกซิกๆ พี่ปรานต์คร๊าบ...เห็นแววตาธีร์แล้ว เล่นกะธีร์ด้วยความรักและปรานีอย่างสูงสุดนะคร๊าบบบบบ

ห้าเดือนแล้วจ้า

อาทิตย์ที่ผ่านมา ป๊ากะม้าคุย (เกี่ยง) กันหลายครั้ง เธอไปอัพบล๊อกสิ เธอสิ...เนื่องจากหมดมุขกันทั้งคู่ หรือไม่ก็หมดแรงครีเอตีบ

เมื่อวานนี้ธีร์ก็อายุครบห้าเดือนแล้ว ไวเหมือนโกหก พัฒนาการด้านภาษาประหลาดๆ ก็มีเยอะแยะ ช่วงนี้มีคำพูดที่ธีร์คงไม่รู้ความหมายอย่างเช่น เฮ้ย แง่ง เอ้อ เฮ้อ ฯลฯ ฟังแล้วก็ตลกมาก นั่งเล่นกันอยู่ดีๆ ธีร์ก็ร้อง "เฮ้อ" ออกมาเหมือนผู้ใหญ่ หรือเวลาไม่ค่อยพอใจ ธีร์ก็ร้อง "เฮ้ย" บางครั้งธีร์ก็ตื่นมาตอนเช้าๆ บ่นอะไรไม่รู้ยืดยาว เป็นเรื่องเป็นราวมาก

ธีร์ยังพลิกตัวเองไม่ได้ สงสัยว่าจะหนักแก้ม หนักพุง และหนักก้น หัวเราะเอิ๊กอ๊ากก็ยังไม่ได้ มีแต่ยิ้ม ยิ้ม และทำท่าเขินอาย (อันหลังนี่มารยาเบบี๋จริงๆ)

นอกจากนี้ ธีร์ยังชอบทำมือกลิ่นจิ๊กโฉ่วด้วยตัวเอง หลังจากอมมือ อมนิ้วไปเรื่อยๆ มือธีร์ก็จะเหม็นเหม็น ใครมาอุ้มก็ชอบแบ่งเค้าดม อิ๊

ส่วนผมธีร์ก็ยังคงปริมาณเท่าเดิม มีอยู่หย่อมเดียว หม่าม้าชอบหวีผมทรงวัยรุ่นให้ธีร์ แต่น้าบีกะอาม่าชอบมาแกล้งทำหัวเรียบ ทำผมม้าให้ธีร์ แถมยังส่งรูปนู้ดมาให้หม่าม้าดูให้เจ็บใจ พร้อมคำอธิบายใต้ภาพด้วยนะ...เชอะ เอามาอัพบล๊อกให้เค้าซะหน่อยเดี๋ยวเค้าจะเสียใจ (ทำไมมันไม่นึกว่าหม่าม้าก็เสียใจนะยะ มาแกล้งลูกเค้า)

ม๊าค๊าบ ธีร์ไว้ผมทรงนี้ไม่หล่อยังไงคับ ... ดูกี่ทีกี่ที ธีร์ก็น่ารักดีนะคับ .... ขอธีร์ไว้ทรงนี้นะคับ

นี่แน่ะ

รูปไม่ค่อยชัด คุณภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ได้ใจหม่าม้ามั่กๆ หน้าตาธีร์ได้อารมณ์จริงๆ อิ อิ อิ

(ป.ล. สำหรับผู้ที่ไม่ค่อยได้เห็นป๊า...นั่นผมป๊าของธีร์เอง คริ คริ)

มามี่โปะโกะ

ใครที่ยังไม่มีบุตรธิดาหรือทารกอันเยาว์วัยใกล้ตัวคงไม่รู้ว่าราคาผ้าอ้อมนั้นแพงขนาดไหน

ตั้งแต่แรกเกิดมา ธีร์ก็เป็นเด็กผ้าอ้อมสำเร็จรูปมาโดยตลอด ถึงแม้จะมีผ้าอ้อมผ้าบ้าง แต่ก็เป็นระยะสั้นมาก เนื่องจากหม่าม้าไม่มีปัญญาตามเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ธีร์ทุกครั้งที่อึ (วันละ 8 รอบในระยะแรก และระยะนี้ลดเหลือ 1-2 ครั้งต่อวัน) และฉี่อีกเหลือคณานับ บางคนอาจจะแย้งว่า ให้เด็กๆ ใส่ผ้าอ้อมผ้าดีกว่า เพราะว่าระบายอากาศได้ดีกว่า ประหยัด ซักแล้วใช้ใหม่ได้อีกเรื่อยๆ ขาก็ไม่กางไม่โก่ง แต่หม่าม้าก็เห็นว่า ผื่นผ้าอ้อมก็เอาดราโพลีนทาก้นซะ ผ้าอ้อมสำเร็จรูปใช้แล้วทิ้ง ไม่ต้องมีคนมานั่งซัก เปลืองน้ำ เปลืองผงซักฟอก และแรงงานในการซักรีด ส่วนเรื่องขากางขาโก่ง...ถ้าเป็นจริง ฝรั่งค่อนโลกคงเดินขาถ่างขางอกันหมดทุกคนแล้ว อ้อ...แถมคนอุ้มยังไม่ต้องกังวลว่าจะตัวเปียกตัวเหม็นอีกด้วย (ตัวเหม็นไม่แน่ เพราะบางครั้งอึเด็กชายธีร์ก็สามารถทะลุทะลวงออกมาจากผ้าอ้อมได้ง่ายๆ)

จากขนาด new born ธีร์ก็พัฒนาเปลี่ยนขนาดผ้าอ้อมมาเรื่อยๆ จนระยะนี้มามี่โปะโกะไซส์ m ก็ใส่ไม่ได้แล้ว เนื่องจากรอบต้นขาใหญ่เกิดเหตุ หม่าม้าถึงกับตระเตรียมไซส์ L ไว้พร้อมแล้ว ราคาผ้าอ้อมก็เปลี่ยนจาก 8 บาทกว่าๆ (ในกรณีของมามี่โปะโกะ ยิ้มง่ายไม่ซึมเปื้อน หรือแพมเพิร์สตอนเริ่มใส่ที่โรงพยาบาล) มาเป็น 10 บาทและ 11 บาท แล้วทำไมหม่าม้าไม่ใช้ยี่ห้ออื่นที่มันถูกกว่านี้...ก็ใช้ แต่มามี่โปะโกะมันดีจริงๆ นา ซึมซับสุดๆ นี่ก็ได้ยินน้าบีพูดถึงหนูฮอลลี่ลูกเพื่อนแล้วได้เป็นไอเดียว่า ถ้าตัวใหญ่กว่านี้ผ้าอ้อมไซส์ xl ก็ใส่ไม่ได้แล้วจะใส่อะไร...คงต้องเปลี่ยนไปใส่อันอันผ้าอ้อมผู้ใหญ่ 555

สืบเนื่องมาจากทรงผมของธีร์ หม่าม้าจึงมีแนวคิดใหม่ว่า เราไปถามบริษัทมามี่โปะโกะดีกว่า อยากได้พรีเซนเตอร์จอมกวน ขี้โวยวาย ร้องไห้เป็นกิจวัตร แบบตัวเป็นๆ มั้ย...หม่าม้าไม่ขออะไรมาก ขอแค่ผ้าอ้อมมามี่โปะโกะให้ธีร์ใช้ไปตลอดจนกว่าจะเลิกใส่ผ้าอ้อมเป็นพอ...ป๊าบอกว่า บริษัทมามี่โปะโกะอาจจะตอบกลับมาว่า "ปกติเราให้แค่ 500 เท่านั้นแหละค่า" 555

หม่าม้าผู้ฝันใฝ่

ลูกพิ๊ดดดด

หม่าม้าได้ลูกพีชมาจากอาม่าหลายลูก ม่าสั่งให้กำจัดให้หมดโดยเร็วก่อนที่มันจะเน่าเสียไป...

หม่าม้าหั่นมากินแล้วเห็นว่าอร่อยดี เลยดำเนินการแบ่งปันให้ธีร์ชิมบ้าง...เด็กคนอื่นคงกินกล้วยเป็นอาหารเสริมอย่างแรก ลูกหม่าม้าหน้าอ้วนขนาดนี้ กินลูกพีชไปก็คงโอเค

บดๆ ใส่ปากเข้าไป ธีร์เก๊าะ...เอาลิ้นดุนๆ ออกมา ... ไหนลองใหม่อีกทีซิ...ธีร์ก็ดุนๆ ออกมาอีก...

กินกล้วยไปละกันตอนครบหกเดือน เหอ เหอ เหอ

ไปห้าง

หนุ่มน้อยอย่างธีร์ ไม่สนเมนูฟูจิหรอก เพราะธีร์มีเมนูในใจละ ... นมจากเต้า แม่ธีร์มีฟาร์ม ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า (น้าบีแถม caption ใต้รูปด้วยแฮะ)

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา อากง+อาม่า หม่าม้า น้าบี กู๋คิม และอี๋นะโมพาธีร์ไปเที่ยวห้างกลางเมืองหลังจากปล่อยให้ธีร์เป็นเด็กบ้านนอกอยู่นาน พอไปถึง เค้าก็พาธีร์ไปฟูจิ สั่งน้ำร้อนให้ธีร์หนึ่งชาม...เอามาแช่นมของธีร์ (ทำไมอ่ะ ทำไม...ธีร์อยากสั่งเลยอร่อยทุกอย่างบ้างอ่ะ)

ในร้านฟูจิ พนักงานเสริฟถามว่า อายุกี่เดือนแล้วคะ...อีกคนก็พูดออกมาว่า 8-9 เดือนแล้ว...แหะ แหะ เพิ่งจะเกือบ 5 เดือนเองค่าคู๊ณณณณณ

จากนั้น ธีร์เก๊าะหลับ..ไปไหนไปด้วยกับเค้าตลอด จนถึงร้านขนมต่างๆ ที่หม่าม้าได้รับคำขอร้องจากป๊ะป๋าให้ซื้อเป็นเสบียงไว้เลี้ยงตัวตอนกลับบ้าน ไม่ว่าจะเป็น bread talk, bakerzin, ซาลาเปาวราภรณ์, new zealand ice cream (อันนี้ของน้าโมต่างหากกก) แล้วก็ famous amos ธีร์ล่ะไม่เข้าใจจริง จริ๊งงง หม่าม้าซื้อไปซะเยอะแยะขนาดนั้น ทำไมมันหมดกันรวดเร็วก็ไม่รู้ ธีร์ยังไม่ได้ชิมซักกะอัน

ที่ร้าน bakerzin พนักงานขายบอกหม่าม้าว่า พี่ลูกพี่น่ารักจัง...หน้าตาเหมือนอิคคิวซัง เอ่อ...ที่หม่าม้ายิ้มกว้างในตอนแรก กลับกลายเป็นยิ้มน้อยๆ เมื่อได้ยินประโยคหลัง...ม้าครับ..ธีร์หัวเหม่งเหมือนอิคคิวซังเหรอครับม้า...เอาเป็นเหมือนมามี่โปะโกะแบบเมื่อก่อนได้ป่ะครับ (อืมมม ม้าก็ว่าเหมือนมามี่โปะโกะไปก่อนก็ดีนะลูก เรายังพอมีผมอยู่กะเค้าบ้างเหมือนกันนา)

พอหม่าม้าขนซื้อขนมไปซะแยะเสร็จ ธีร์เก๊าะไปเยี่ยมอาเหล่าม่าทั้ง 2 บ้าน หว่านเสน่ห์ เป็นเด็กอารมณ์ดี เลี้ยงง่ายให้ผู้คนเห็นแล้ว ไปกินข้าวเย็นกะอากงอาม่าเสร็จ ป๊าที่มากินข้าวเย็นกับเราก็รับธีร์กะหม่าม้ากลับบ้าน มาร้องไห้แบบจะเป็นจะตายต่อกันที่บ้านนครปฐม

หม่าม้าว่า เค้าปวดหัวจี๊ดดดดด ตอนที่ธีร์ร้องไห้แบบไม่หยุดหย่อน ร้องแทบขาดใจ ให้อุ้มพาดบ่าพาเดินเล่นตลอดวัน จนป๊าไข้กลับ...ธีร์น่ารักจะตายขนาดนี้ ทำไม๊หม่าม้าถึงจี๊ดดดดดได้น๊า...

อะคู่
ป.ล. ไม่มีรูป ธีร์รอน้าบีส่งมาให้ 555
ป.ล. 2 น้าบีส่งรูปมาละ เลยมีรูป อิ อิ อิ