ผลงานศิลปะภาคฤดูร้อน

และแล้ว ภาคเรียนซัมเมอร์ก็จบไป วันนี้เป็นวันแรกที่ธีร์หยุดอยู่บ้าน (อีกครั้ง) เปิดเทอมอีกทีวันที่ 17 พฤษภาคม 2553

เมื่อวานธีร์กลับมาบ้านพร้อมกระดาษปึกนึง โชว์ว่าเป็นผลงานศิลปะของเค้าล่ะ เรียงลำดับตามวันที่ ภาพแรกนี่เพิ่งทำล่าสุด ส่วนภาพล่างโน่น ก็ทำตอนช่วงต้นเดือนเมษายน

ภาพนี้เป็นภาพสีเทียน ส่วนพื้นด้านหลังเป็นสีน้ำ

ภาพสีเทียนอีกเช่นกัน
อันนี้ใช้เทคนิคการหยดสี...มีเทคนิคกะเค้าด้วยนะเนี่ย 555
รูปบ้าน ธีร์เดินเล่นในสนามหญ้า
อันนี้น่าจะเป็นเชือกจุ่มสี
ธีร์เดินเล่นในสวนหน้าบ้าน...ไม่ใช่ดูรูปแล้วพูดเอง เค้ามีคำอธิบายหลังรูป (แค่บางรูปเท่านั้นแหละ)
อันนี้หนุ่มน้อยเล่าว่าใช้แปรงสีฟันดีดสีลงไป
ธีร์เดินเล่นในสวนอีกเช่นเคย
อันนี้อธิบายไม่ถูก เจ้าตัวเองก็จำไม่ได้ว่าทำอะไรลงไป
ธีร์ในสวนดอกไม้
รูปนี้ก็เด็ด ธีร์บอกว่าพระอาทิตย์กำลังจะตก พระจันทร์กำลังขึ้นมา ธีร์เดินเล่นในสวนอีกเช่นเดิม
อันนี้ให้วาดรูปวงกลม ให้เท่าๆ กัน แล้วระบายสี
สีสันสดใส ดูไว้เผื่อจะอารมณ์ดีมีความสุขกับชีวิตกันขึ้นมาบ้าง มากน้อยตามอัธยาศัยจ้า

แม่มะลิกะหลินปิง

วันนี้ป๊า แม่มะลิ กะหลินปิงไปเที่ยวอุทยานหุ่นขี้ผึ้งสยามที่ อ.บางแพ จ.ราชบุรีกันมา...พูดเหมือนไกล แต่ขับรถจากบ้านไป ไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็ไปถึง...

อากาศร้อนจัด หลินปิงมีร่มกันแดดเพราะหลินปิงไม่ชอบใส่หมวก ส่วนแม่มะลิเต็มยศ ทั้งหมวกทั้งแว่น เสื้อผ้า หน้า ผม กระเป๋า รองเท้า ไม่มีอะไรเข้ากันเลยซักกะอย่างเดียว แต่รวมอยู่ในตัวคนๆ เดียว 555

เดินตามทางเข้าไป เข้าไปดูอาคารเชิดชูเกียรติเป็นที่แรก ตึกติดแอร์เย็นฉ่ำ ส่งธีร์ไปถ่ายรูปคู่กับ อ.สัญญา ธรรมศักดิ์ บอกว่าให้ไปวัดส่วนสูง ยืนซะห่าง ตัวแข็ง นัยว่ากลัวหุ่นอยู่ไม่น้อย
ต่อไป เราก็ไปก่อกวนอ.ป๋วย อึ้งภากรณ์ ไอ้พวกนี้...ทำเป็นเล่นอยู่ร่ำไป
ลุงคนนี้เป็นเหยื่อของเรา ทำเป็นชี้ชวนให้ธีร์ดูว่าคุณลุงอ่านอะไรอยู่
ต่อไปเป็นลานพระสามสมัย รูปนี้เป็นพระพุทธรูปศิลปะสมัยอยุธยา ปางมารวิชัย...ขอโทษ อ่านออกเสียงดังอย่างละเอียดให้ธีร์ฟัง เลยจำได้ 555
โคลสอัพแม่มะลิกะหลินปิงซักหน่อย
หลินปิงดูโทรมๆ เพราะว่าไม่ยอมนอนกลางวัน ซิ่งออกไปเที่ยวหางหยอยๆ
หลินปิงมีหูแบบกระต่ายน้อย...หลายสายพันธุ์จริง
อากาศร้อนมาก พักกินไอติมทั้งๆ ที่ไอโขลกๆ หลินปิงกินแล้วบอกว่าชื่นนนนนใจ เลือกรสนมน้ำแดงมา รสชาดเหมือนกะทิยังไงไม่รู้ สับสน ไม่รู้เค้าสับสนหรือลิ้นเราสับสน
ถ่ายรูปคู่กะป๊าบ้าง...เดี๋ยวจะมีคนหาว่าเราไม่ได้อยู่เป็นครอบครัว หน้าตาหลินปิงไม่ค่อยไว้ใจ กลัวจะโดนแย่งไอติม
ความไม่ไว้ใจชัดเจนในดวงตา
จากนั้นเราก็ไปขึ้นๆ ลงๆ บันไดดูกุฏิพระสงฆ์ภาคต่างๆ และบ้านไทยสี่ภาค
อันนี้บ้านภาคใต้ กำลังสาธิตการเชิดหุ่นหนังตะลุงให้ธีร์ดู อีกสองคนนั่นหุ่น...
ลงๆ ขึ้นๆ ขึ้นๆ ลงๆ อยู่ประมาณ 8 บ้าน สุดท้ายต้องวิ่งพาหลินปิงไปปลดทุกข์ในห้องน้ำโดยด่วน ก่อนจะพักกินน้ำแดงโซดา พร้อมท่า brain freeze ของหลินปิง
ขากลับแวะไปเที่ยวเจ็ดเสมียนซักเล็กน้อย วันนี้มีแต่ตลาด ไม่ได้มีงานอะไรอื่นๆ สงสัยต้องไปสำรวจใหม่คราวหน้า จบข่าวคร้าบ

...อักเสบ

9 เมษายน 2553 อากาศร้อนนนนน ออกนอกบ้านสมองที่ทำจากเทียนของหม่าม้าแทบจะละลายกองอยู่บนพื้นถนน

วันนี้เป็นวันวุ่นวาย ธีร์บ่นว่าเจ็บอวัยวะส่วนตั๊วส่วนตัวตอนฉี่มาตั้งแต่เมื่อวาน เมื่อคืนถึงกับร้องไห้ตัวงอ บ่นว่าเจ็บจริงๆ นะ เจ็บจนน้ำตาไหลแล้วด้วย

เช้าวันนี้ เรามุ่งหน้าไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาล ระหว่างรอ น้ำปริมาณมหาศาล (อันนี้เว่อร์ไปนิ๊ดส์) ที่หม่าม้าให้ธีร์กินเข้าไปก็เกิดผล ปรึกษาคุณพยาบาล (ก็ไม่ได้เรื่อง) ข่มขู่ขอกระปุกเก็บปัสสาวะได้มาหนึ่งกระปุก เก็บไว้ให้คุณหมอตรวจ....ผลสรุปของวันนี้คือ โพรงจมูกแดงเล็กน้อย คาดว่าเป็นผลมาจากการว่ายน้ำ (แค่ 2-3 ครั้งเนี่ยนะ...อ่อนแอจริง) และกระเพาะปัสสาวะอักเสบ มีปริมาณเม็ดเลือดขาวมากเกิน 100 หน่วย (ปกติประมาณ 10-20 หน่วย) เอายาฆ่าเชื้อไปกิน ดื่มน้ำมากๆ ห้ามอั้นฉี่เด็ดขาด....

เรื่องอั้นฉี่เป็นปัญหาของธีร์มาแสนนาน ธีร์ไม่ชอบเข้าห้องน้ำ จะบอกว่าไม่ปวด ไม่ฉี่ รอจนปวดมากๆ ทนไม่ไหวค่อยไปทีเดียว วันนึงๆ ฉี่แค่ 2-3 ครั้ง ไม่รู้ทนได้ไง ไม่ว่าหม่าม้าจะพร่ำบอกว่าไม่ยอมฉี่จะเจ็บนะ...คราวนี้คงรู้ได้กับตัวทีเดียวว่าเจ็บยังไง เหอ เหอ เหอ

เสาร์นี้ ที่ว่าจะได้ไปฝึกว่ายน้ำก็มีอันงดไปก่อน จะไปเริ่มได้อีกทีก็โน่น วันเสาร์ที่ 24 หลังสงกรานต์ไปโน่นแน่ะ

สงกรานต์ปีนี้ ธีร์ก็คงไม่ได้ไปท่องเที่ยวที่ไหนเป็นพิเศษ...หวังว่าทุกคนคงมีความสุขในช่วงสงกรานต์กันนะค้าบ

อัพเดตแล้วจ้า

วันนี้หม่าม้าได้รับ sms มาทวงว่าไปอยู่ดาวไหน ทำไมไม่อัพบล๊อก เดี๋ยวแฟนบล๊อกเปลี่ยนใจไปเป็นแฟนบล๊อกคนอื่นนะ...

ก็ไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาเล่าน่ะสิ...อากาศก็ร้อน สถานการณ์บ้านเมืองก็ไม่น่าอภิรมย์...อ้างไปเรื่อยแหละ 555

อาทิตย์นี้คุณครูมีสัมมนาอะไรซักอย่าง จากที่หยุดเรียนแค่วันเดียว กลับกลายเป็นหยุด 2 วัน ธีร์เริ่มปรับตัวกลับไปโหมดนักเรียนได้ดีขึ้น แม้ว่าจะมีอารมณ์เศร้าไม่อยากไปโรงเรียนอยู่บ้าง....เมื่อวานอยู่ดีๆ ก็ถามว่า "เมื่อไหร่ธีร์จะได้ตัดเขาครับหม่าม้า"

ต้นเหตุของเรื่องก็มาจากการที่หม่าม้าบอกธีร์ว่า ที่โรงเรียนเค้ามีเวทย์มนต์กันเขางอก ถ้าเราไม่ไปโรงเรียน เขาเราจะงอกยาวโดยที่ตัวเรามองไม่เห็น ต้องไปโรงเรียน เขาเราจะไม่งอกออกมา...มุขนี้ยังใช้ได้ดีอยู่ 555

วันเสาร์ที่จะถึงนี้ ธีร์ก็จะเริ่มกิจกรรมใหม่ ไปเรียนว่ายน้ำที่มหิดล ศาลายา หม่าม้าเพิ่งหาคุณครูสอนว่ายน้ำได้ วัตถุประสงค์ไม่ได้คิดว่าจะส่งไปเป็นทีมชาติ ฉลามน้อยแต่อย่างใด เอาแค่ธีร์คุ้นเคยกับน้ำ สามารถลอยตัวได้ ช่วยเหลือตัวเองยามเกิดอุบัติเหตุทางน้ำได้...แค่นี้ก็โอเคอยู่

นอกจากนี้ยังคิดๆ ว่าจะส่งไปเริ่มเรียนดนตรี เรียนศิลปะด้วย แต่ติดที่ว่าไม่รู้จะไปตอนไหนดี ว่ายน้ำก็หมดไปครึ่งวันเสาร์แล้ว กลับมานอนบ้าน กว่าจะตื่นโรงเรียนไหนๆ ก็คงเลิกกันไปหมดแล้ว สงสัยต้องพิจารณาตารางเวลาชีวิตกันใหม่ซักหน่อย

เมื่อวานนี้เราไปกินไอติมกันมา เหตุเกิดระหว่างที่หม่าม้าไปซื้อของ กลับมาป๊าเล่าให้ฟังว่า ป๊าถามธีร์ว่า ธีร์ทำไมกินขนมรวดเร็วเชียว ไม่มีอม กินเองได้ไม่ต้องป้อน ไม่มีอมตุ๊ยหนุ่ยๆ....ธีร์นิ่งคิดซักนิดแล้วก็ตอบว่า "ก็ธีร์เป็นเด็กพม่า...."

คำตอบนี้ยังไม่ได้รับคำอธิบายใดๆ มารองรับ ไว้ได้เรื่องแล้วจะเล่าให้ฟังต่อจ้ะ