ช่วยด้วย...

วันนี้เป็นวันอพยพย้ายถิ่นของหม่าม้าและธีร์

ระหว่างทาง ป๊าของแวะไปโอนเงินที่ธนาคารกสิกรไทย เราสองคนแม่ลูกก็นั่งเล่นกันอยู่ในรถรอป๊า หม่าม้ากลั่นแกล้งธีร์ จิ้มโน่น จี๋นี่ไปตามเรื่อง เล่นกันสนุกสนาน ธีร์คงทนไม่ได้ ร้องออกมาว่า "ช่วยด้วย ช่วยด้วย" หม่าม้าถามธีร์ว่า "ใคร๊ จะมาช่วยธีร์ เราอยู่กัน 2 คน" ธีร์ตอบออกมาทันทีว่า "เจ้าชาย"

เอ่อ ธีร์ครับ เจ้าชายที่ไหนจะมาช่วย หม่าม้าเอามาเล่าให้ป๊าฟัง ป๊าบอกว่าธีร์เป็นตุ๊ดเด็ก...เล่าให้อี๊ๆ แล้วก็ม่าฟัง เค้าก็หัวเราะกันใหญ่ เรามานั่งวิเคราะห์กันว่าธีร์ไปเอาเจ้าชายมาจากไหนกัน...หม่าม้าบอกว่า ไม่มีนะ ในนิทานที่เราอ่านๆ กันก่อนนอนก็ไม่มีเจ้าชายซักกะเรื่อง...นึกไปนึกมา อี๊บีก็บอกว่า เจ้าหญิงพิกุลทองไง (การ์ตูนนิทานก่อนข่าวในพระราชสำนัก) แล้วอี๊บีก็บอกหม่าม้าว่า...

555 ลูกแกเป็นเจ้าหญิงพิกุลทอง!!!

พี่พลอยกะพี่หยก

พี่พลอยกะพี่หยกเป็นลูกพี่ลูกน้องของธีร์เองครับ แม่ของพี่ๆ เค้าเป็นพี่ของป๊าธีร์เอง บ้านพี่ๆ เค้าอยู่ที่ชัยภูมิ นานๆ เด็กๆ จะได้เจอกันที ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา พี่หยกกะพี่พลอยมาพักร้อนช่วงปิดเทอมที่โพธาราม (ฟังดูดี คริ คริ) รอเล่นกะธีร์ตั้งแต่วันพฤหัสฯ แต่สมธีร์ติดภารกิจเดินสาย กว่าจะได้เล่นกันก็ปาเข้าไปวันจันทร์

ธีร์สนุกมาก ได้เล่นกัน 2 วัน ธีร์กลับมาสลบสไลทั้ง 2 วันเลย หม่าม้าล่ะช้อบบบ ชอบ พี่พลอยกะพี่หยกมาเล่นกะธีร์บ่อยๆ นะครับ

อันนี้ป๊าอยากถ่ายรูปเด็กๆ ยืนเรียงแถวตรงหน้ากระดาน 4 คน แต่ธีร์ไม่ให้ความร่วมมือเลยได้เด็กหญิงเชอรี่เพิ่มไปอีกคน ส่วนรูปล่างที่มีหยก ปรานต์แล้วก็ธีร์ เค้าเล่นเป็นปลาทูในเข่งกัน!!!

มหกรรมซิ่งระดับโลก ผู้ชมอย่างพี่พลอย ป๊า และหม่าม้า เสี่ยงชีวิตอย่างยิ่งเพราะไม่รู้จะโดนคาร์บอมบ์เมื่อไหร่ ขวักไขว่มาก....

ข้าวเหนียว มะม่วง อีกแล้วเรอะ

ฤดูข้าวเหนียวมะม่วงเวียนมาอีกครั้ง ช่วงนี้ธีร์ยังไม่ได้กินข้าวเหนียวกะมะม่วงซักเท่าไหร่ ทำไมหม่าม้าถึงมีเรื่องข้าวเหนียวกับมะม่วงมาเล่าอีกแล้ว

คราวก่อนที่อยู่ดีๆ ธีร์ก็พูดว่า ธีร์เป็นมะม่วง หม่าม้าเป็นขี้เหนียว คงยังจำกันได้ คราวนี้ธีร์มามุขใหม่ ก่อนนอนคืนวันหนึ่ง ธีร์บอกว่าหม่าม้าว่า ธีร์เป็นข้าวเหนียว (ดีมาก คราวนี้พูดจาถูกต้อง) หม่าม้าเป็นมะม่วง...จากนั้นก็พูดว่า ข้าวเหนียวจะนอนกะมะม่วง แล้วก็กลิ้งตัวมานอนแนบสนิทอยู่ข้างกัน...กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่นั่นแหละจนหม่าม้าต้องดูว่า ข้าวเหนียวจะได้นอนได้รึยัง ถ้ายังไม่นอนมะม่วงจะดุแล้วนะ....

หลังจากนั้นเป็นต้นมา ธีร์กะหม่าม้าก็เลยกลายเป็นข้าวเหนียวกะมะม่วง ลองถามสิใครเป็นข้าวเหนียว ใครเป็นมะม่วงตอบถูกทุกที แถมบางทียังแทนตัวอีกด้วยนะว่า "มะม่วงครับ ข้าวเหนียวอยาก...." หม่าม้ากลายเป็นมะม่วงไปซะละ พอหมดหน้ามะม่วงแล้วหม่าม้าจะกลายเป็นกระฉีกไปรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่คงไม่ เพราะธีร์คงไม่รู้จัก 555

แถมท้ายวันนี้ด้วย vdo clip ผ้าเช็ดหน้าตามคำเรียกร้องจ้า...

คอนเสิร์ต

วันพุธที่ผ่านมา วงประสานเสียงโรงเรียนเซนต์จอห์นมีคอนเสิร์ตเล็กๆ นัยว่าเป็นคอนเสิร์ตสุดท้ายก่อนจบการศึกษาของ ม.3 แล้วก็ ม.6 ของวงประสานเสียง ป๊าในฐานะนักร้องในวงรุ่นแรก (ฟังดูน่ากลัว รุ่นแรกกกกก) ก็พาธีร์ไปซะหน่อย

ธีร์ตื่นนอนตอนบ่ายช้ามาก เนื่องจากคืนก่อนหน้า ธีร์ตื่นมาแก้ผ้ากลางดึก ถอดทั้งเสื้อ ทั้งกางเกง ใส่แค่ผ้าอ้อมอย่างเดียว นอนห่มผ้าห่มเย็นๆ เล่น ไม่ยอมหลับยอมนอน วันถัดมาเลยเพลียเป็นพิเศษ ด้วยความที่เราควรรีบออกจากบ้าน มิเช่นนั้นจะไปไม่ทัน ธีร์ก็เลยถูกปลุกขึ้นมาเพื่อเดินทางเข้ากรุง

ระหว่างทาง รถติดพอสมควร ป๊าก็เมื่อย ธีร์ก็เบื่อ ป๊ามีการแซวธีร์ด้วยว่านี่ไงรถติด ธีร์คงไม่รู้จักล่ะสิ เพราะธีร์เป็นเด็กบ้านนอก...นะ พอดีม่าโทรมาหาหม่าม้า ธีร์ก็เลยมีเพื่อนคุยเป็นอี๊บี ม่า แล้วก็กู๋คิม ธีร์มีการฟ้องอี๊บีด้วยว่า ธีร์เบื่อ...เอากะธีร์เซ่ ธีร์ถามตลอดทางอีกเหมือนกันว่าเราจะไปไหนกัน ป๊ากะม้าบอกธีร์ว่าจะไปโรงเรียน ป๊าบอกธีร์ว่าที่โรงเรียนมีนกเพนกวินด้วย...

ถึงโรงเรียน ธีร์ตื่นเต้นจัด มีเพนกวินจริงๆ ด้วย มีเป็นแถวเป็นแนวเต็มโรงเรียนไปหมด...มันคือถังขยะนั่นเอง หุ หุ หุ

วินาทีแรกที่ธีร์ฟังเพลงประสานเสียง ธีร์ถึงกลับล๊อคคอหม่าม้าไว้แน่นหนา ประมาณว่าไม่เคยฟังคนร้องเพลงแบบสมจริงสมจังแบบนี้มาก่อนเลย แต่พอฟังๆ ไป วงเด็กเล็กขึ้นมาร้องเพลง "ผ้าเช็ดหน้า" ธีร์ถึงกับลงไปแดนซ์กระจาย หม่าม้าได้ยินใครซักคนพูดว่าเต้นมันส์กว่าพวกพี่ๆ ที่ร้องเพลงซะอีก

ก่อนกลับธีร์ก็ร่ำลา"พี่"โจ้ กับ"น้า"ต่อ กันคนละฟอดสองฟอด น้าต่อเป็นรุ่นน้องป๊าร้องกันมารุ่นแรกเหมือนกัน ตอนนี้จะจบเอกแล้ว ส่วนพี่โจ้ (ต้องพี่เท่านั้นนะ)สอนป๊ากับทำวงประสานเสียงมาตั้งแต่ต้น (อายุวงเกือบยี่สิบห้าปีแล้ว) ยังเป็นพี่โจ้อยู่เรย อิอิ

ถามธีร์ตอนกลับบ้านว่าสนุกมั้ย ธีร์ว่าสนุก ชอบรึเปล่า ธีร์ก็ว่าชอบ แต่พอถามว่าไว้มาอีกมั้ย ถามกี่ทีธีร์ก็ตอบว่า "ไม่มา" ตรึง!

สตูดิโอเอื้ออาทร

กู๋คิมมีดำริว่าจะถ่ายรูปไปขอวีซ่าด้วยตัวเอง ถึงกับลงมือทำซอฟต์บ๊อกซ์ จัดแสง (ไม่รวมการลงทุนด้านอุปกรณ์อีกมากมาย) ไหนๆ กู๋คิมก็ทำสตูฯ เองแล้ว เราทุกคนก็ต้องมีส่วนร่วม จริงมะ

ม่าบอกว่า ให้เอาธีร์แต่งตัวถ่ายรูป เอาไว้ไปสมัครเรียนอนุบาล.... ได้รูปมาแบบนี้

อันนี้เป็นรูปคุณหลวง บรรเลงกีตาร์แบบไม่ไพเราะ พร้อมเบื้องหลังเป็นอี๊บี


หมดละ รูปมีอีกเยอะ มีรูปโมอิ๊ด้วย แต่กู๋คิมว่าโมอิ๊ต้องไม่ยอมแน่ เพราะนอกจากจะหน้าบานแล้ว ยังมีแต้มยาสิวไว้เต็มไปหมด หน้าตาเหมือนกองกำลังชาวย่างกุ้งหนีเข้าเมือง...หรือเราจะแอบเอามาลงดีน้อออออ

เบื่อ...ไม่มี

มากันแบบไม่ให้ตั้งตัว อัพบล๊อกกัน 3 วันติดๆ แก้ตัวหลังจากถูกครหาว่าไม่อัพบล๊อก...

ใช้เวลาระหว่างการรอคุ้กกี้ที่เพิ่งอบเสร็จเย็นจะได้ใส่กล่องมาอัพบล๊อก ใช้เวลาว่างได้เป็นประโยชน์มาก (รู้กันแล้วใช่มะ ว่างานอดิเรกใหม่ของหม่าม้าคืออะไร)

วันนี้ธีร์กิจวัตรประจำวันเรรวน ตื่นตั้งแต่ตี 5 ไปวัด ขากลับจากวัดก็หลับมาตลอดทาง ตื่นอีกที 11 โมงครึ่ง...เอาล่ะสิ ชีวิตไม่เหมือนเดิม ทุกทีตอน 11 โมงครึ่งนี่ควรเป็นเวลากินข้าวเที่ยงแล้วก็ไปนอนตอนบ่ายโมง

ธีร์กินข้าวเสร็จ วิ่งเล่นวุ่นวายไปทั่วบ้าน ตอนบ่ายหม่าม้าก็มานั่งอัพบล๊อกซะหน่อย อาศัยช่วงชุลมุนธีร์วิ่งไปโน่นมานี่....ไม่เล่นกะธีร์นั่งก๊อกแก๊กอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ธีร์เล่นอยู่คนเดียว สงสัยจะไม่รู้จะเล่นอะไรดี จะนอนก็ไม่ง่วง อยู่ดีๆ ธีร์ก็วิ่งมาเกาะแขนหม่าม้าแล้วก็พูดว่า

"ชั้นเบื่อจะตายอยู่แล้ว"

เอากะเค้าสิ แล้วหม่าม้าจะทำยังไงได้เนี่ย นอกจากรีบวิ่งไปเล่นกะธีร์ให้หายเบื่อ เดี๋ยวธีร์เฉาไป หม่าม้าจะทำยังไง๊

ตกเย็น ป๊ากลับมาบ้านด้วยความเหนื่อยอ่อน ขึ้นไปนอนแน่นิ่งอยู่บนห้อง คอยดูแลระหว่างที่หม่าม้าไปรองน้ำให้ธีร์อาบ ป๊าบอกกะธีร์ว่า "ธีร์ ป๊าเหนื่อย มานอนกะป๊ามา" ธีร์ยังคงวิ่งไปวิ่งมาไม่หยุด ป๊ามามุขใหม่ "ธีร์มาฟังเสียงหัวใจป๊ามา" ธีร์เริ่มสนใจ นอนเอาหูไปแนบซี่โครงด้านซ้ายของป๊าทำเป็นฟังแล้วก็พูดออกมาว่า "ไม่มี"

เอ่อ ธีร์ครับ เอาให้แน่นะครับ ไม่มีกับไม่ได้ยินนี่ไม่เหมือนกันนะครับ....

จบมุขเด็ดประจำวันแต่เพียงเท่านี้ค้าบบบบ โฮกกกก~

2 ขวบ

เพื่อเป็นการรำลึกความหลังเล็กน้อย เอารูปตั้งแต่แรกเกิด 1 ขวบ และ 2 ขวบมาเทียบดูความเปลี่ยนแปลงกันก่อนซักเล็กน้อย รูปแรกเกิดจริงๆ ไม่ใช่รูปนี้หรอก ของจริงต้องเป็นมนุษย์อวกาศอยู่ในตู้อบ แต่นี่เป็นรูปที่หม่าม้าชอบ ถือซะว่าเป็นรูปแรกเกิดก็แล้วกัน

ตอนแรกตั้งใจว่าวันเกิดจะพาธีร์ไปวัดทำบุญ แต่มีเหตุขัดข้องเล็กน้อย เราเลยไปทำบุญกันวันนี้แทน เมื่อวานหม่าม้าก็วุ่นวายอยู่กับการเตรียมของไปวัด แล้วก็ทำเค้กวันเกิดให้ธีร์!!!
ธีร์กะเฮียปรานต์ช่วยกันเป่าเค้กวันเกิดกันคนละหลายรอบ เป่าฟู่กันหลายหนจนน้ำลายท่วมหน้าเค้กเป็นจุดๆ
ดูเหมือนเค้กจะกินได้อยู่เพราะธีร์กะเฮียปรานต์หม่ำๆ กันด้วยความเอร็ดอร่อย...เด็กๆ ไม่โกหกหรอกน่า
วันเกิดธีร์ ป๊าพาธีร์ไปกินข้าวข้างนอกตอนเที่ยง ระหว่างทางธีร์ก็ถามตลอดว่า หมาป่าอยู่ไหน ตอบเองเสร็จสรรพว่าป่าอยู่ข้างทาง ข้างในต้องมีหมาอยู่แน่เลย....นะ

อยู่ๆ หม่าม้าก็ถามธีร์ว่า ธีร์อยากเลี้ยงวัวมั้ย ธีร์ตอบว่าอยาก...หม่าม้าเลยให้บอกป๊าว่า "ป๊าคับ ธีร์อยากเลี้ยงวัว" ในความคิดของหม่าม้าคือ ธีร์เลี้ยงวัวแทน หมา แมวไง แบบว่าข้ามขั้นไปเลย เด็กคนอื่นเค้าขอพ่อแม่เลี้ยงปลา เลี้ยงหมา เลี้ยงแมว ธีร์ขอป๊าเลี้ยงวัวแทน แต่ป๊าตอบกลับมาว่า "ธีร์ครับ คนอื่นเค้าต้องไปโรงเรียนก่อนแล้วค่อยออกมาเลี้ยงวัว นี่ธีร์จะข้ามขั้นไม่ไปโรงเรียนแต่จะเลี้ยงวัวเลยเหรอครับ..." ป๊าก็ advance เกินหน้าหม่าม้าไปอีกหลายช่วงตัวเลยวุ้ย

สุดท้ายก่อนจะจบเรื่องราวของวันนี้ ขอขอบคุณแปะภพ อึ้มจิน เฮียปรานต์สำหรับของขวัญ แล้วก็ทุกๆ คนมากครับ ที่อวยพรวันเกิดธีร์อย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ทั้งข้อความในบล๊อก ทั้งโทรศัพท์ข้ามทวีป แล้วก็ sms ขอบคุณค้าบบบบ อ้อ! ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับของขวัญที่ใครคิดจะอยากให้ แล้วก็เอามาให้ด้วยนะค้าบ คริ คริ คริ

วันเกิดธีร์

ธีร์มาแล้วครับ อวยพรวันเกิดธีร์ได้ครับ...

หม่าม้าบอกว่า ยังไม่ว่าง วันนี้มีอะไรต้องทำเยอะแยะ ไว้คืนนี้หรือพรุ่งนี้ว่างแล้วจะมาอัพบล๊อกใหม่นะครับ

นกกกระจอกเทศ

มาเล่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบเร็วๆ ด่วนๆ หนึ่งเรื่อง หม่าม้าพิมพ์ยาวมากไม่ไหว วันนี้โดนสวรรค์ลงโทษ หนีธีร์ออกไปกินข้าวนอกบ้าน กลับมาลื่นตกบันได แต่เจ็บข้อมือ... ฮือ ฮือ..

บ่ายแก่ๆ วันที่ธีร์อพยพมาบ้านที่สายสี่ ระหว่างที่รถติดไฟแดงอยู่ ธีร์ก็มองอะไรซักอย่างนอกรถอย่างใจจดใจจ่อ หม่าม้าถามธีร์ว่า ธีร์ดูอะไรครับ ธีร์ตอบว่าดูนก...ไหนครับนก นกอยู่ตรงไหน (หม่าม้ามองแล้วมองอีกไม่มีซักตัว) โน่นไง ตรงสีม่วงๆ น่ะ (หมายถึงตรงกอเฟื่องฟ้าที่เกาะกลางถนน)...ไหนอ่ะธีร์ ไม่เห็นเลย นกอะไร...ธีร์ตอบว่า โน่นไง นกกระจอกเทศ!!!

ตรึ่ง ตรึ่ง ตรึ่ง...

รส...ลด???

ธีร์กะหม่าม้าเล่นกันอยู่...ธีร์มักจะเอากระบองเพชรฝึกสมดุลย์มาเล่นเป็นไอติมเสมอ...สำหรับหม่าม้ามันเป็นกระบองเพชรฝึกสมดุลย์ สำหรับธีร์ มันคือไอติมหลายขนาด หลากสี

ธีร์หยิบชิ้นเล็กขึ้นมา 2-3 สี หม่าม้าถามธีร์ว่า ไอติมของธีร์สีเหลืองรสอะไร ธีร์นิ่งนึกอยู่สักแป๊บนึง แล้วตอบว่า "ลดราคา"

อืมมม เอาใหม่ๆ ธีร์คับ ไอติมสีแดงรสอะไรครับ อีกครั้งที่ธีร์นิ่งคิด แล้วก็ตอบว่า "รสชาดดี" !!!!!!