Thursday, June 15, 2006

แขนจะหักแล้วเฟ้ยยยยย


หมูยิ้มยากไม่ยอมหลับยอมนอน นอนแป๊บๆ ก็ตื่นมา นัยว่าต้องการความอบอุ่นจากหม่าม๊าอย่างเหลือล้น ต้องอุ้มชูกันตลอด วันๆ หม่าม๊าไม่ได้ทำอะไร อุ้มชูหมูน้อยตลอดเวลา ตอนนี้หลอกลวงหมูน้อยว่าอุ้มไว้ โดยการเอาหมอนสารพัดโปะไปรอบๆ ตัว สร้างความอบอุ่น...ดูซิ รูปยังต้องถ่ายผ่านมุ้ง กลัวว่าขยับมุ้งแล้วจะตื่น.....นับวัน เวลาว่างของหม่าม๊าชักจะเหลือน้อยเต็มทีแล้ว เฮ้ออออออ

ป.ล. ขอประนามพ่อน้องธีร์อย่างรุนแรง...ทำให้ธีร์น้อยที่วันนี้ sensitive กับการนอนเองตื่นขึ้นมา แล้วก็ไม่รับผิดชอบ หลบชะแว๊บออกจากบ้านโดยเร็วปานสายลม...ประนาม ประนาม ประนาม

4 comments:

Anonymous said...

ผ๊มโดนใส่ร้ายอย่างแรง....
ไปทำธุระนอกบ้าน ร้อนก็ร้อน เป็นห่วงลูกเมีย
จะไม่มีอะไรกินที่บ้าน ซื้อกับข้าวกลับมาฝาก
เปิดปั๊กกะตูดังนิดเดียวอ่ะ โดนประนามซะแล้นหรือ?

ที่ต้องรีบออกมาก็เพื่อไปทำธุระต่อ.....
ผ๊มผิดด้วยหรือ.... ฮือ ๆ ๆ .....
อยู่กับม่าม๊าร้องเยอะๆเลยลูก คืนนี้ป๊าจะได้หลับสบายๆ
อิอิอิ๊ว.....

Anonymous said...

หมูน้อย หมูน้อย พรุ่งนี้จะได้เจอหมูน้อยหรือเปล่าน้อ ?

Anonymous said...

ฮิ ๆๆ นี่น้าบิ๋มเอง ขอเป็นแฟนคลับด้วยคนดิ น้าบิ๋มก็ตกที่นั่งเดียวกับหม่าม้า คืออุ้มพี่อูมิจนแขนจะหลุด แล้วตอนกลางคืน น้าเก่งกรนดังจนพี่อูมิตื่น ก็ใครล่ะจะรับผิดชอบ น้าบิ๋มไง แต่ดูๆแล้วท่าทางน้องธีร์จะน้ำหนักนำหน้าพี่อูมิในไม่ช้า อ้อแล้วcarseatรุ่นนี้น่ะ เค้าให้ใช้กัน 6 เดือน ท่าทางปะป๊าน้องธีร์ได้เสียเงินอีกเร็วๆนี้แหงๆ คงใช้ไม่ถึง6 เดือนแน่ๆ น้าบิ๋มอยากถามหม่าม๊าน้องธีร์ว่า กินอะไรเข้าไป ถึงสามารถทำน้ำหนักลูกพุ่งกระฉูดขนาดนี้ อ้อ น้องธีร์ยิ้มอีกเยอะๆนะลูก เวลาหนูยิ้มแล้วโลกสดใจจริงๆ

Anonymous said...

ตอนแรกคิดว่าน้องธีน่าใส่ถุงน่องลายตาข่ายตั้งแต่เด๊กซะอีก