คุณชาย

ธีร์ไปโรงเรียนแล้ววันนี้...ไม่มีไข้ น้ำมูกเล็กน้อย ไอพอควร แต่เกรงว่าถ้าปล่อยไว้ที่บ้านหลายวัน ธีร์จะไม่ยอมไปโรงเรียน

เช้าไปสาย กว่าจะไปถึงเค้าก็นั่งสมาธิกันเรียบร้อย คุณครูที่คอยตรวจจับเด็กมาสายบ่นว่า เนี่ยถ้าจับ (ธีร์) ต้องร้องไห้แน่ วันอื่นมาส่งเร็วๆ ก่อนเข้าแถวด้วยนะคะ หม่าม้าบอกครูว่า ไม่สบายน่ะค่ะ ครูก็บอกว่า นั่นแหละค่ะ มาส่งเร็วๆ หน่อย

ไปส่งถึงแถว เพื่อนๆ ก็มองมา ประมาณว่าธีร์มาโรงเรียนแล้ว คุณครูประจำชั้นถามถึงสารทุกข์สุกดิบว่าหายแล้วหรือไง แถมขำด้วยว่าวันนี้พกหมอนข้างมาโรงเรียนเพิ่มอีกอัน

ตกเย็นไปรับที่ห้อง ป๊าเล่าว่า...เด็กผู้ชาย เด็กผู้หญิงหลายรายที่เห็นป๊าก็หันไปมองหาธีร์แล้วก็พูดว่า "คุณชายอยู่ไหน คุณชายพ่อมารับแล้ว"

อาทิตย์ก่อนที่มารับธีร์ หม่าม้าก็ได้ยินผู้ชายคนนึงพูดว่า "คุณชาย พ่อมารับแล้ว" แต่คราวนั้นหม่าม้าก็ได้ยินไม่ถนัด ถามป๊าว่าเค้าเรียกลูกเราว่าอะไร ก็ไม่ได้รับคำตอบ

คราวนี้ได้ยินกันชัดเจน หม่าม้าก็เลยถาม Teacher Janette ว่า "Why everyone calls Thee 'คุณชาย'?" Teacher Janette ตอบ+แปลว่า ไม่รู้เหมือนกัน ว่าแต่ว่า คุณชายแปลว่าอะไร...spoiled child รึเปล่า หม่าม้าสับสนชีวิต หันไปถามป๊าว่าแปลว่าอะไร....

ทีนี้หันไปถามคุณครูเก๋ กับคุณครูเกดว่า "ทำไมใครๆ ก็เรียกธีร์ว่าคุณชายล่ะคะ" ด้วยความสงสัย...คุณครูขำๆ แล้วก็ได้คำตอบแบบสรุปๆ ผสมกับการคาดเดาของหม่าม้าว่า เพราะความเรื่องมาก นิสัยวุ่นวาย ไอ้โน่นไม่เอา ไอ้นี่ไม่เอา และการรักสะอาด มีความต้องการเป็นของตัวเองอย่างชัดเจนนี่เองทำให้ธีร์ได้ฉายา "คุณชาย" มาครองตั้งแต่อายุ 3 ขวบ

นอกจากนี้คุณครูยังบอกว่า "เค้าเองก็รู้ตัวนะคะ ว่าตัวเองคือ/เป็นคุณชาย" เวรกรรม!!!

อดรนทนไม่ไหวโทรไปเล่าให้ม่า โมอิ๊ กู๋คิม และอี๊บีฟัง ได้คอมเมนท์มาแล้ว กู๋คิมว่า โตกว่านี้คงต้องเรียกธีร์ว่า "คุณท่าน" โมอิ๊กับม่ามาแนว concern แย่แล้วจะทำยังไงดี ส่วนอี๊บีนั้นขำออกแนวชื่นชอบ 555

ถามธีร์ว่าธีร์ชอบเป็นคุณชายเหรอ ธีร์พยักหน้าหงึกหงักแทนคำตอบ....ป๊าว่าลับหลังเรา 2 คน ทุกคนก็คงเรียกธีร์ว่าคุณชายด้วยความหมั่นไส้เป็นแน่แท้ ส่วนหม่าม้านั้นก็คิดว่า โธ่...พ่อแม่ก็ออกแนวซกมกปานนี้ แต่มีลูกเป็นคุณชายวุ้ย....