ไหว้ครู

เย็นวันพุธ 5 โมงเย็น ไปรับธีร์ด้วยความเครียด รถรามาจากไหนกันยุ่บยั่บ เด็กเดินออกมาจากโรงเรียนเหมือน (ผึ้ง/มด) แตกรัง คิดผิดมากๆ สำหรับการเล่นพิเศษตอนเย็น เด็กคนไหนก็เลิกเรียน 5 โมงเย็นวุ้ย....

สะระตะดูแล้ว เปลี่ยนคำว่า "เรียนพิเศษ" เป็น "เล่นพิเศษ" จะดีกว่า คำว่าเรียนพิเศษนี่มันความหมายเลวร้ายมากสำหรับเด็กเตรียมอนุบาลอย่างธีร์ จริงๆ แล้วธีร์ไม่ได้ไปนั่งโต๊ะ จับดินสอ มองกระดาน ฟังครูสอนอะไรทั้งนั้น ธีร์ไปทำกิจกรรมกับคุณครู มีแบบฝึกหัดง่ายๆ แค่ 1 แผ่น 3 ข้อเท่านั้นต่อวัน

ไปรับธีร์หลังจากตระเวนซื้อของ+อาหารเย็น กว่าจะไปถึงโรงเรียนก็ 5 โมงเย็นพอดี ซ้ำอีกครั้ง รถติด เด็กเลิกเรียน ใครๆ ก็เลิกงาน กว่าจะเสี่ยงชีวิตผ่านเด็กๆ ที่เล่นกันโดยไม่มองซ้ายขวา ผู้ปกครองพึงระวังตัวเองและบุตรหลาน อย่าให้ใครวิ่งชน กระโดดถีบโดนเราและลูกได้ ในที่สุดไปถึงห้องเรียนของธีร์โดยสวัสดิภาพ 555

2 วันมานี้ตอนไปรับธีร์จะมีเพื่อนธีร์คนนึง คอยมาป้วนเปี้ยนสนใจ ถามธีร์ว่าเพื่อนชื่ออะไร ธีร์ตอบไม่ได้ เลยถามเจ้าตัวซะเลย ได้คำตอบมาว่าชื่อม่อน เห็นเค้าว่าชอบเล่นด้วยกันอยู่ เล่นกันยังไงหม่าม้ายังสงสัย ธีร์ได้สนใจเพื่อนบ้างรึเปล่า ม่อนเข้ามาเตือนธีร์ให้บอกหม่าม้าว่าให้เอา "ดอก"มาด้วย

เด็กๆ 2 คนเล่นทายคำตอบกับหม่าม้าอย่างเมามัน สรุปว่าใจความก็คือ ทั้ง 2 คนต้องการบอกหม่าม้าว่า พรุ่งนี้คุณครูให้เอาดอกเข็มมาโรงเรียนด้วย เป็นวันไหว้ครู หม่าม้าถึงกับอึ้ง คิดในใจว่า แล้วจะไปหาดอกเข็มมาจากไหนฟระ ถามคุณครูเพื่อความแน่ใจ...ใช่ค่ะคุณแม่ พรุ่งนี้ไหว้ครู ถ้าไม่มีธูปเทียน เอาแต่ดอกไม้มาก็ได้ ถ้าไม่มีดอกเข็ม เอาดอกอะไรมาก็ได้ค่ะ ปีก่อนคุณครูได้ดอกกุหลาบ....หม่าม้าถามกลับ คุณครูเอาดอกบัวได้ไหมคะ....ครูมองหน้าว่าหม่าม้ามามุกไหน

ระหว่างทางกลับบ้าน รถติด เราสองคนหลงทางวนเวียนอยู่ในเมือง ธีร์ก็โวยวายว่าพรุ่งนี้ต้องเอาดอกเข็มไปโรงเรียนให้ได้นะ หม่าม้าปิ๊งไอเดียเด็ด เราก็แวะร้านต้นไม้ซื้อมันซักต้นสิเนาะ....ปิ๊งแล้ว ธีร์ก็โวยว่าเราต้องไปร้านต้นไม้ให้ได้ แต่นั่นจะ 6 โมงเย็นแล้ว ร้านต้นไม้ร้านไหนจะเปิดล่ะ

ระหว่างทางกลับบ้าน ร้านต้นไม้ปิดแล้วจริงๆ หม่าม้ามองสองข้างทางระหว่างกลับบ้าน เล็งดูว่าตรงไหนมีดอกเข็มบ้าง สิ้นไร้ไม้ตอกจริงๆ จะแวะตัดก่อนไปโรงเรียน....หรือแอบตัดนั่นแหละ 555

พอถึงบ้าน ไปเล็งๆ ต้นเข็มที่บ้านเรามี...มีต้นจริง แต่ไม่มีดอก เอาไงดีหว่า....ถามๆ ดู ปรากฏว่ามี (ยะฮู้ ฮูเร...) ได้ดอกเข็มสีชมพูมา 2 กิ่ง มีเท่านี้จริงๆ ได้ดอกเข็มแล้วเริ่มโลภมาก ไหนหญ้าแพรกล่ะ 555

ในที่สุด จอมแสบสมธีร์ก็มีดอกเข็ม หญ้าแพรก ธูป เทียนไปไหว้ครูวันนี้ หน้าตาแบบนี้ หม่าม้าปั้นอยู่นานสองนานกว่าจะได้

เช้าวันนี้ ธีร์ตื่นมา ถูกหม่าม้าลวงไปอึ...หลังจากปรับทุกข์กับพี่เลี้ยงที่โรงเรียนถึงพฤติกรรมเรี่ยราด หม่าม้าสรุปได้ว่า ธีร์ฉี่ราดบ่อยๆ ไม่ยอมเข้าห้องน้ำเพราะว่าห้องน้ำโรงเรียนพื้นแฉะ มีกลิ่นเหม็น คนเยอะ หม่าม้าก็เลยบอกธีร์ว่าทุกเช้า เราตื่นมาเข้าห้องน้ำกัน แล้วปวดฉี่ก็บอกใครก็ได้ให้พาไป รีบไปทำธุระให้เรียบร้อยจะได้ไม่ต้องอยู่ในนั้นนาน ธีร์พยักหน้าพร้อม "เออ เออ" เข้าใจ

อาบน้ำ แต่งตัว กินข้าวเรียบร้อย ถ่ายรูปคู่กับดอกไม้ไหว้ครูซะหน่อย หน้าตาดีใจ เดี๋ยวนี้บอกให้ถ่ายรูปมียิ้มให้กล้องด้วยนะ ตาชี้เชียว

ขึ้นรถ...อ้าว เวลล์ คุณคาร์ซีทหายไปไหน วิ่งวุ่นหาทั้งในบ้านและที่ออฟฟิศ ปรากฏว่าคุณคาร์ซีทอยู่หลังรถ ฝนก็ตกปรอยๆ กว่าจะวิ่งไปถึงโรงเรียน...เข้าแถวเคารพธงชาติพอดี วันนี้เด็กเล็กๆ เข้าแถวกันในห้องเรียน ส่วนพี่ที่โตหน่อยก็ไปเข้าแถวที่ลานกลางโรงเรียน

บรรยากาศในห้องเรียน...วันนี้หม่าม้าแบกกล้องไปด้วย เด็กๆ มองด้วยความสนใจ...เสื้อยืดฟ้าในรูปคือ ครูเกด 1 ใน 3 ครูผู้โชคร้ายที่ต้องมาต่อกรกับสมธีร์ ส่วนคุณครูที่ใสเสื้อสีฟ้าแขนยาวลิบๆ นั่นคือ Teacher Janette ครูฟิลิปปินส์ สอนภาษาอังกฤษของธีร์ เคยถาม Teacher ว่าธีร์เป็นยังไงบ้างในห้อง Teacher ตอบว่า "He is very playful." ไม่รู้จะแปลในแง่ดีหรือแง่ร้ายดี 555

ขากลับ หม่าก็เลยถ่ายรูปรอบๆ โรงเรียนเล็กน้อย ถ่ายรูปสระว่ายน้ำขนาดจิ๋วของโรงเรียนมาด้วย...1/8 ของสระว่ายน้ำมาตรฐานโอลิมปิก 555

เด็กๆ กำลังนั่งสมาธิ ถ่ายจากหน้าประตูโรงเรียน ตรงร่มแดงๆ คือสระว่ายน้ำ ขวามือที่มืดๆ หน่อยจะมีเวทีพิธีไหว้ครูวันนี้

และก็จบการรายงานข่าวประจำวันแต่เพียงเท่านี้....