เรื่องเล่าศุกร์...เสาร์ และ อาทิตย์

เช้ามาวันจันทร์ ป๊าเจอหน้าหม่าม้าแล้วก็พูดว่า "รูปอยู่ใน drive d อัพบล๊อกสิ...เรื่อง (บลา บลา บลา) น่ะ"

หม่าม้าคิดในใจอยู่ล้านแปด...ไม่สามารถเผยแพร่ได้ เกรงว่าจะทำให้ครอบครัว (คนอื่น) ร้าวฉาน แล้วก็สรุปกับตัวเองว่า อัพก็ได้ ฮึ...

วันศุกร์ฝนตกพรำๆ ไปรับธีร์จากโรงเรียน ก่อนจะเข้าไปรับ ป๊าบอกว่า "ช่วยไปซื้อโกโก้ไม่เย็นให้ด้วยแก้วนึง" พูดซ้ำอยู่หลายครั้ง สรุปว่าสิ่งที่ต้องการคือ "โกโก้ไม่หวาน" แถวนี้ถ้าไม่พูดว่าไม่หวาน หรือหวานน้อย ชีวิตเราจะเข้าขั้นเลี่ยนเอียนกันได้ มันจะหวานขนาดที่ใส่น้ำตาลลงไปเพิ่มแล้วจะไม่ละลายอีก...เครื่องดื่มเข้าขั้นอิ่มน้ำตาล

เจอหน้าธีร์ในห้อง วันนี้เปลี่ยนมันทั้งชุด เสื้อก็เปลี่ยน กางเกงก็เปลี่ยน แปลว่าพลาดอีกแล้ว จับใส่เสื้อกันฝนสีเหลืองสดใสเดินออกมานอกโรงเรียน ธีร์บอกว่า "หม่าม้าครับ ฝนไม่ตกนี่นา" ใส่ไว้ก่อนเถอะธีร์ แล้วก็เดินข้ามคลองไปขึ้นรถ
วันนี้เจ้ามอนิเตอร์มาว่ายน้ำโชว์เด็กๆ เด็กอย่างธีร์ก็ทำท่าตื่นตาตื่นใจ ตื่นเต้นปนหวาดกลัวก่อนจะถูกชักชวนให้ขึ้นรถไป
คิดไปคิดมาว่าจะกินอะไรกันเย็นนี้ดี สรุปที่ฟูจิ หลังจากฝากท้องไว้ที่ร้านบรรยากาศไฮโซแถวบ้านสายสี่มาหลายอาทิตย์ กินกันแต่มักกะโรนีเบคอน เห็ดในครีมซอส หลังๆ นี่ถามว่าธีร์จะกินอะไร ตอบว่ามักกะโรนีแต่สั่งมาทีไร กินอย่างกับดมทุกที คลอเลสเตอรอลในกระแสเลือดของหม่าม้าพุ่งติดเพดานแทน
ไปกินฟูจิ คุณชายร่ำร้องด้วยความหิว จะกินข้าวห่อสาหร่ายไส้กุ้ง หม่าม้าล่อลวงให้กินไข่ตุ๋นด้วย กินไข่ตุ๋นเสร็จ ข้าวห่อสาหร่ายที่อยากกินมา...ธีร์เลาะกินแต่กุ้ง ข้าวกะสาหร่ายไม่เอา...กลับไปกินกุ้งต้มที่บ้านดีมั้ยลูก

วันเสาร์โมอิ๊กะอี๊บีแตะมือกันอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับธีร์ คนนึงกลับมา อีกคนก็ออกไป ตอนค่ำอยู่กันพร้อมหน้า ดูรายการญี่ปุ่นที่พาไปกินอาหารร้านต่างๆ เห็นเต้าหู้ราดซีอิ๊ว ธีร์ที่ถูกใครๆ ถามมาหลายอาทิตย์แล้วว่าจานนั้นจานนี้น่าอร่อยมั้ยล่ะ ก็พูดขึ้นว่า "น่าอร่อยมั้ยล่ะ" หม่าม้ากะอี๊บีพูดพร้อมกันว่า "เต้าหู้ราดซีอิ๊วเนี่ยนะ" ธีร์ตอบว่า "เต้าหู้ก็อร่อยนะ"

โมอิ๊กลับมา ธีร์ปีนขึ้นไปนั่งตักพร้อมกับพูดว่า "โมอิ๊" แล้วเงียบไปพักใหญ่ พูดต่อขึ้นมาว่า "อ้วน" โมอิ๊ซึ้งใจสุดๆ

คุยกันต่อไปว่าวันนี้กู๋คิมไปพันทิพ อี๊บีออกปากว่า "คิมไปพันทิพเหรอ น่าจะฝากซื้อ 'มอนิเตอร์' " เด็กชายธีร์ผู้ที่มีชีวิตผูกพันกับสัตว์ทั้งหลายหันมาทำหน้าตกใจแล้วพูดคำเดียวสั้นๆ "หา!" หลังจากตั้งสติได้ธีร์ก็บอกว่า "ธีร์จะเอานกฟลามิงโก" เราผองเลยต้องอธิบายให้ธีร์ฟังว่า อี๊บีหมายถึงจอคอมพิวเตอร์ต่างหาก ระหว่างนั้นอี๊บีก็ขำที่ธีร์ตกใจว่าอี๊บีจะซื้อมอนิเตอร์จนน้ำตาเล็ด

วันอาทิตย์ไป CTW พาธีร์ไปเสี่ยงสัมผัสเชื้อโรคไข้หวัดใหญ่ที่กำลังแพร่หลาย หม่าม้าแยกตัวไปร้านหนังสือ ธีร์กะคนอื่นๆ ไปดูลูกโป่งเป่าเป็นรูปหนุมาน เจ๋งเป้งไปเลย กินข้าวกันเรียบร้อย ธีร์ร่ำร้องจะไปเที่ยวทอยส์อาร์อัส...มุ่งหน้าสู่ดงเบนเทนอย่างตั้งใจ ม่าเห็นราคาของเล่นแล้วก็เลยตัดสินใจให้ธีร์ว่า ซื้ออันที่ถูกที่สุด เพราะว่าซื้อแล้วธีร์ก็ทิ้งๆ ขว้างๆ ที่ได้มาหลายตัวก่อนหน้านี้ หายเป็นซากอยู่ตรงไหนของบ้านก็ไ่ม่รู้ อี๊บีบอกว่าดีใจสุดๆ ตอนได้รับของ มีแค่ moment นั้นเท่านั้นที่ธีร์ต้องการ แต่ถ้าเป็นหม่าม้า ธีร์คงไม่ได้เข้าไปในร้านตั้งแต่แรกแล้วล่ะ...

มาดูหน้าของเล่นเบนเทนที่ธีร์ได้มา กล่องมันหน้าตาแบบนี้ ขนาดประมาณ 2.5 นิ้ว x 3 นิ้ว เปิดกล่องออกมา ข้างในมีกลมๆ สีส้ม ขนาดเท่าลูกปิงปองหนึ่งลูก
อ่านแล้วได้ความว่า ต้องเอา alien rock ก้อนนี้ไปแช่น้ำให้ละลาย ถึงจะเจอเจ้าตัวที่ชื่อ JetRay ระหว่างทางกลับบ้านที่ว่าจะไปเยี่ยมเหล่าม่ากัน บรรดาผู้ใหญ่ก็เดากันว่าของเล่นจริงๆ คนขนาดแค่ 2 ข้อนิ้วก้อยแหละ

ก่อนกลับไปบ้านเหล่าม่า กง ม่า อี๊บี แล้วก็ธีร์ไปเยาวราชกันก่อน แล้วก็ไปรอเหล่าม่าที่ร้านลิตเติ้ลโฮม เพราะทุกคนไม่อยู่ออกไปข้างนอกกันกำลังจะกลับ ส่วนหม่าม้าก็ชะแว้บไปสำเพ็ง พาหุรัดซักเล็กน้อย

อี๊บีเล่าว่าระหว่างรอที่ลิตเติ้ลโฮมก็สั่งเครปมากิน ธีร์บงการอี๊บีว่างี๊ "อี๊บี ราดน้ำเชื่อมให้ชุ่มๆ เลยนะ" อี๊บีผู้ไม่เคยขัดใจธีร์ก็ปฏิบัิติตามอย่างเคร่งครัด พอราดเสร็จธีร์ก็บอกว่า "แต่ผมไม่สนใจของคุณหรอก" 555 แปลได้ว่าธีร์ไม่กิน ว่างั้นเหอะ

หม่าม้ากลับถึงบ้านเหล่าม่า เจอธีร์กำลังนั่งรอคอยอย่างใจจดใจจ่ออยู่ในห้องน้ำ พร้อมกับกาละมังเล็กๆ หนึ่งใบ อี๊บีบอกว่าแช่มาครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังไม่เจอวัตถุต้องสงสัย หม่าม้าเดินเข้าไปดูปรากฎว่า ได้เจอกับ JetRay แล้วครับท่านผู้ชม....ตัวเท่าเนี้ย...

ถ้ายังไม่อิน...จากลูกปิงปอง ของเล่นที่ได้ออกมาขนาดเล็กเท่ากับหัวดินสอ....ทุกคนคุยกันว่าของเล่นราคา 5 บาท ส่วนอีก 190 นั้นเป็นค่าฟองฟู่น่าตื่นตาตื่นใจที่ละลายน้ำทิ้งไปนั่นเอง อี๊บีบอกม่าว่า...เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเราควรซื้อของเล่นที่เห็นขนาดและหน้าตาของมันชัดเจนว่ามันเป็นยังไง!!!

จบเรื่องเล่าเด็ดๆ ประจำวันศุกร์-อาทิตย์ของเราแต่เพียงเท่านี้...