จั่วหัวเรื่องว่าส่งสัญญาณ...สัญญาณอะไรน่ะเหรอ...คือว่าแบบนี้
เมื่อวาน หลังอาหารเย็น หม่าม้าก็จัดเตรียมข้าวของไว้ให้พร้อมสำหรับการไปโรงเรียนวันต่อไป ระหว่างที่คิดๆ ว่าจะเอาอะไรใส่กล่องให้ธีร์ไปกินเป็นอาหารว่างตอนบ่ายที่โรงเรียนดี ก็เหลือบไปเห็นข้าวตังหมูหยอง อันนี้ธีร์ก็กินได้ ใ่ส่กล่องไปละกันซักพอควร
ใส่กล่องเสร็จก็เอาส่วน (ใหญ่) ที่เหลือไปมอบให้ป๊าและธีร์เป็นบรรณาการตอนหัวค่ำ ป๊ากะธีร์ก็กินกันคนละหมุบคนละหมับ หม่าม้าก็นั่งเล่น ป๊าพอแล้วส่งถุงต่อมาให้หม่าม้าดูแล ธีร์กินส่วนที่แบ่งให้หมดก็เดินมาขออันใหม่ แล้วธีร์ก็บอกว่า "ไอ้กรอบนี่สุดยอดไปเลย" เค้าเรียกว่าข้าวตังหมูหยองครับลูก ธีร์ก็ยังคงชื่นชม "ไอ้กรอบ" อย่างเมามัน พร้อมกับถามว่า "พรุ่งนี้เอาไอ้กรอบนี่ไปกินที่โรงเรียนด้วยได้มั้ยครับ" หม่าม้าบอกว่าเตรียมไว้แล้ว ธีร์ก็ทำท่าพอใจและโซ้ยไอ้กรอบต่อไปจนหมด...
จะส่งสัญญาณว่า่ "ไอ้กรอบ" ของเราหมดแล้ว จะมีใครหาไอ้กรอบมาเพิ่มให้ธีร์มั้ยนาาาาาา 555
จากเรื่องคุณชายอาทิตย์ก่อน หม่าม้าไปเล่าให้ใครต่อใครฟังก็ได้รับความเห็นหลากหลายมาก ทั้งแง่บวกและแง่ลบ มองมุมนึงมันก็แค่เรื่องขำๆ อีกมุม ก็ต้องโทษคนที่คิดเรียกธีร์ว่าคุณชาย มากระแนะกระแหนเด็กเล็ก 555 เมื่อเช้า หม่าม้าไปส่งธีร์ที่โรงเรียน ได้รับข่าวดีว่าเพื่อนๆ เลิกเรียกธีร์ว่า "คุณชาย" แล้ว ธีร์ถูกเรียกว่า "คุณชายธีร์" แทน
เดือนต่อไป ธีร์ก็ยังคงจะเรียนพิเศษอีก หม่าม้าก็ไม่อยากให้เรียนและบอกครูไปแล้วว่าไม่เรียน แต่พอถามเจ้าตัวเข้า ธีร์กลับตอบว่าธีร์อยากเรียนพิเศษ ยืนยันคำเดิมทุกครั้งที่ถาม ข้อสรุปของเราก็คือ ธีร์จะเรียนพิเศษแต่จะกลับบ้านเร็วขึ้นกว่าเดิม พอเลิกเรียนปุ๊บก็กลับบ้านปั๊บ นั่นก็เป็นเวลาประมาณ 16.30น. ก็ดีกว่ากลับบ้านเย็นๆ เหมือนก่อน มีเวลาเล่นนิดหน่อย
หม่าม้าแวะไปซื้อของเล็กน้อยหลังจากส่งธีร์ที่โรงเรียนเสร็จ แม่ค้าเจ้าประจำที่ซื้อกล้วยไข่ลูกเล็กๆ (ลูกนึงยาวประมาณ 1.5นิ้วได้) วันนี้กล้วยหมด ธีร์อดกิน แม่ค้าแซวว่าไม่รู้จะซื้ออะไรเพราะกล้วยไข่เล็กๆ หมดล่ะสิ เราเคยคุยกันว่าธีร์ชอบกินกล้วยไข่เล็กๆ แล้วแม่ค้าก็จำได้ จากนั้นก็คุยกันต่อว่าอาทิตย์หน้าหม่าม้าจะพาลูกไปไหนหยุดหลายวัน...
หม่าม้าตอบว่าไม่ได้ไปไหนนะ หยุดวันไหนยังไม่รู้เลย แม่ค้าบอกว่า หยุดตั้งแต่เสาร์นี้ไปยันวันพุธหน้า....หา! หม่าม้าเริ่มตระหนก เป็นความจริงหรือนี่ ต้องไปให้คุณครูประจำชั้นธีร์ยืนยันซะหน่อยแล้ว แว้กกกกก น่ากลัวจริงๆ หม่าม้าไม่มีท้องร่องให้ธีร์ลงไปว่ายน้ำเล่นแบบแม่ค้าซะด้วย ทำไงดี๊ ทำไงดี...
2 comments:
หลานกู๋คิมจริงๆ ชอบกินไอ้กรอบ ฮ่าๆ ทำเป็นใจกล้า เอามาลง blog เดี๋ยวคุณกง กงของธีร์มาเห็น ธีร์คงได้กิน ไอ้กรอบ แบบเต็มที่ จนเอียนไปเลยนะครับ
ปล.ช่วงนี้อี๊บี... ช้าจริง มัวแต่ทำยอดทะลุเป้าไม่ได้ up blog คุณหลานเลยนะฮะ..จิกกัดๆพี่น้อง
เอาเวลานอนเค้าคืนมา
Post a Comment