อย่างที่เล่าไปแล้วว่าอาทิตย์นี้ธีร์เรียนเรื่อง "กินดีมีสุข" คุณชายกลับจากโรงเรียน พอขึ้นรถก็จะมีรายการอาหารยาวเป็นหางว่าว
"ธีร์จะกินหมูสะเต๊ะ หมูปิ้งก็อร่อยนะหม่าม้า" (หม่าม้าเห็นในตู้เย็นอึ้มซื้อหมูสะเต๊ะมา กลับไปค่อยกินนะ)
"แล้วขนมจีบล่ะ" (ในช่องฟรีซมีแล้วครับ)
"แล้วหม่าม้าซื้อแป้งโกกิรึยังล่ะ ธีร์จะกินผักชุบแป้งทอดนะ เอาแป้งใส่น้ำเย็นนะ แล้วก็เอาไปทอด ทอดแล้วก็กินได้เลย" (วันนี้ไม่ทันแล้วครับ กินพรุ่งนี้ได้รึเปล่าล่ะ)
"ก็ธีร์บอกแล้วไง ว่าจะกินผักชุบแป้งทอด หม่าม้าเนี่ย ไม่เชื่อฟังธีร์เลย" (หม่าม้าพยายามข่มจิตใจอย่างที่สุด ตอบธีร์อย่างใจเย็นว่า.....หม่าม้าไม่ใช่ร้านอาหารตามสั่งนะครับ พูดอะไรก็มีให้กิน ถ้าจะกินจริงๆ พรุ่งนี้จะทำให้นะครับ)
"ธีร์จะกินมักกะโรนีครีมซอส กับผักชุบแป้งทอด" (ก็บอกแล้วไงว่าไม่มี มักกะโรนีซุปปลาหมึกได้มั้ยล่ะ)
"ไม่ได้ ธีร์บอกแล้วไงว่าธีร์จะกิน ธีร์จะกิน" (ข่มใจ ท่องไว้พุทโธ พุทโธ ครับ ได้ยินแล้วครับ พรุ่งนี้นะครับ จะทำให้กิน)
พอกลับถึงบ้าน ด้วยความหิวโซ เจ้านายน้อยก็ต้องกินมักกะโรนีไก่อบไปก่อน ลืมผักชุบแป้งทอดไป...หม่าม้ารอดตัวไปอีกมื้อ
เช้าวันนี้ ระหว่างทางไปโรงเรียน ธีร์ยังสำทับอีกครั้งว่า หม่าม้าต้องซื้อแป้งโกกิกับผัก ธีร์จะกินผักชุบแป้งทอด...อย่างเดียว
เย็นนี้หม่าม้าก็ไม่รอดต้องจัดไป...ความเลวร้ายของธีร์ก็ถูกหม่าม้าสาธยาย (ใช้คำเบาๆ ไปก่อน) ผ่านทางบล๊อกอีกครั้ง 555
2 comments:
มันก็จำแม่นนะ ยังจำได้ว่า อยากกินผักชุบแป้งทอด แถมต้องเป็นแป้งโกกิ
(ปลอมตัวเป็นโมอิ๊ ใช้ คำว่า anonymous)
ท่องไว้สิ ว่าลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดังดอกไม้บานนนนนน คิก ๆ ๆ
Post a Comment