วันอาทิตย์ที่ผ่านมา เพื่อนชาวเรือเยาวชนฯ (เยาวชนเมื่อ10 กว่าปีก่อน อย่ารู้เลยว่ากว่าไปกี่ปี...555) นัดเจอกันในโอกาสที่พี่ช้างกลับจากอเมริกามาเยี่ยมบ้าน...นัดกันโน่นนนนน แถวทาวน์อินทาวน์
หม่าม้าคิดอยู่นานมากว่าจะไปดีมั้ย จะปรึกษาป๊ารึก็ไม่ทันนึก เที่ยงวันอาทิตย์เข้าไปแล้ว จะชวนป๊าไปด้วย ป๊าก็อยู่นครปฐมมาไม่ทันซะนี่ ระหว่างกินติ่มซำมื้อเที่ยงก็ปรึกษากง ม่า อี๊บี กู๋คิม และอี๊โมเป็นเรียบร้อย หม่าม้าก็ธีร์ก็ขับรถกู๋คิมโดยมีธีร์เป็นผู้โดยสาร เดินทางไปผจญภัยในดินแดนส่วนหนึ่งของกรุงเทพที่หม่าม้าไม่รู้จัก!!!
ก่อนไปมีการสอบถามเส้นทาง ผู้คนมากเสียงให้คำแนะนำมาทางโทรศัพท์....คนสุดท้ายจำได้ว่าเป็นเสียงเกรียง ถามว่ารู้เรื่อง/เข้าใจมั้ยเนี่ย (หลังจากอธิบายทางมายืดยาว) หม่าม้าตอบไปว่า "ไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจ (และไม่เคยไปแถวนั้นเฟ้ยยยย...อันนี้นึกอยู่ในใจ)" เกรียงคงนึกในใจ (เหมือนกัน) ว่าอย่ามาเลยพี่เชอรี่...555
แต่ด้วยความพยายามของหม่าม้า และความใจเย็นของบรรดาเนวิเกเตอร์ทางโทรศัพท์ทุกคน....หม่าม้าก็ไปถึงร้านอาหารที่นัดหมายจนได้ ระหว่างทางธีร์ก็รับรู้ว่าเรากำลังจะไปหาเพื่อนหม่าม้า และก็มีเด็กๆ เป็นเพื่อนธีร์ด้วย ทำความเข้าใจเรียบร้อยดี พอเดินเข้าไปในห้องเจอพลพรรค ธีร์จอมซ่ากลายเป็นเด็กอึ้งๆ ตัวแข็งๆ อยู่พักใหญ่...จนหม่าม้าต้องออกตัวว่า ธีร์ไม่ค่อยได้พบเจอผู้คนแปลกหน้า!!!
ซักพัก น้ำแข็งเริ่มละลาย ธีร์วิ่งตามพี่ขวัญ พี่แก้ว และอูมิไปเล่นในสนามอย่างสนุกสนาน โดยมีหม่าม้า ป้าเป้ และแม่บิ๋มของอุมิเดินตามเป็นลูกสมุนพลพรรครุ่นเยาว์ เล่นกันได้ซักพัก เด็กๆ ก็กลับมากินไอติม...แล้วเวลาของหม่าม้าก็จบลง หม่าม้าต้องเดินทางกลับไปรับกง ม่า อี๊บี กู๋คิมและอี๊โม...โดยที่ไม่ค่อยได้คุยกะใครเค้าเล้ยยยย ป๊าถามว่าคนนั้นคนนี้เป็นไง...ตอบไม่ได้ เพราะไม่ได้คุยกะใคร บอกแค่ได้ว่าหน้าตาแต่ละคนเป็นไง อ้วนขึ้นหรือว่าผอมลง หุ หุ หุ
ระหว่างทางขากลับ ก่อนธีร์จะสลบไป หม่าม้าถามธีร์ว่าสนุกมั้ย ไว้มาอีกมั้ย ธีร์ตอบว่าสนุกครับ แล้วธีร์จะไปเล่นกะพี่ๆ อีก....
ไปนั่งอยู่นาน ถ่ายรูปมาทั้งหมดได้ 4 รูป ดังนี้ค่า....
ป้าเป้กับเด็กๆ ในสังกัด ถ่ายรูปเด็กด้วยโทรศัพท์มือถือยากจัง เด็กๆ วุ่นวายไม่อยู่เฉย
มือนึงป้าเป้ต้องคอยจับธีร์ไว้ ที่ตักก็มีอูมิ อีกข้างก็มีน้องแก้วประกบ...สมใจป้าเค้าล่ะ
นี่คือโฉมหน้าของพี่ขวัญ พี่ชายของน้องแก้ว (ที่โดนป้าเป้ล๊อคไว้ในอ้อมแขน) ลูกป้าแอนเค้าล่ะ.....
แหม! มารแม่จ๋า นานๆ ป้าจะได้มีเด็กๆ ห้อมล้อม (โดยไม่ได้ท้องเอง) มีความสุขจริง จริ๊ง
ReplyDeleteวันนั้นสงสารมารแม่ก็สงสาร สงสารตัวเองก็สงสารอธิบายเส้นทางให้มารแม่ไม่ได้เลย (ป้าเองก็คนต่างจังหวัดเสียด้วย เข้าเมืองทีไร น้ำในหูไม่เท่ากันทุกที)ต้องคอยให้กำลังใจเพื่อนๆ บอกทางมารแม่อย่างใจจดใจจ่อ สุดท้ายมารแม่และน้องธีร์สุดหล่อก็เอาตัวรอดมาได้ นับถือ นับถือ
น้องธีร์ดูโตมากขึ้นเลยครับ
ReplyDeleteมารแม่ ป้าเบื่อเจ๊เสื้อดำคนนี้แล้วหล่ะจะ อยากเห็นหน้าน้องธีร์มากกว่า ป้ารู้ว่ามารแม่ยุ่ง แต่อัพบล็อกซักหน่อยก็ยังดี เพราะกระทู้เจ๊เสื้อดำเนี่ยะทำให้ทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวไปเลย ดีนะว่ายังมีเด็กๆ ทำให้บรรยากาศดีขึ้น
ReplyDelete