Pattaya : Last Day

ก่อนนอนเมื่อคืน ธีร์บ่นว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านซะธีร์ ธีร์อยากกลับบ้านแล้ว ที่บ้านสนุกกว่า...พามาเที่ยว หนูอยากกลับบ้านซะงั้น

เช้าวันสุดท้าย ด้วยความกลัวว่าจะถูกคุณหนูเม้งแตกที่ไม่ได้เล่นน้ำ หม่าม้าพยายามปลุกให้ธีร์ตื่นไปเล่นน้ำก่อนอาหารเช้าให้ได้ ผลก็คือ ธีร์เล่นน้ำไม่ยอมเลิก ไม่ยอมกินไปข้าวเช้าซะงั้น
เล่นไปเล่นมา ไปเจอสระเด็ก น้ำลึกแค่ 40 ซม. ธีร์เลยใจกล้า ไม่ใส่ห่วงยางเล่นน้ำ สงสัยจะอายเบบี๋ที่เดินเตาะแตะไปมา ไม่ใส่ห่วงยาง วิ่งเล่นลูกบอล
หลังจากล่อลวงสำเร็จ พาธีร์ไปกินอาหารเช้าได้ กินไปได้นิดหน่อย ธีร์ผู้ที่ไม่ยอมขึ้นจากน้ำบอกว่า ธีร์เล่นน้ำเบื่อแล้ว ไม่ไปเล่นน้ำแล้ว จะกลับขึ้นไปบนห้อง....เปลี่ยนใจง่ายเหมือนสายลม

ขึ้นไปบนห้อง ธีร์ผู้เหนื่อยอ่อนก็นอนนิ่งดูการ์ตูน ไม่ยอมอาบน้ำ ไม่ยอมแปรงฟัน (ชะอุ๋ย เค้ารู้กันหมด) สุดท้ายถูกเหล่าเจ็ก เหล่าซิ่ม อี๊อัน แล้วก็กู๋อ๊อบทอดทิ้งกลับกรุงเทพฯ ไปก่อน ก่อนทุกคนจะกลับ ธีร์ก็ได้ขอบคุณสำหรับนาฬิกาเบนเทนอันใหม่ แล้วก็ที่ใจดีเป็นสปอนเซอร์พาครอบครัวเรามาเที่ยวพัทยาในครั้งนี้

ขากลับ เราแวะไปเที่ยวสวนเสือศรีราชากันซะหน่อย
ข้างในสวนเสือ...เก๊าะมีเสือโคร่ง หมู หมา...เค้าเลี้ยงสัตว์ 3 ชนิดนี้รวมกัน มีจระเข้ แล้วก็สัตว์อีกหลายอย่าง หม่าม้ากะป๊าเดินดูไปแกนๆ เพราะเหนื่อยแล้วก็ร้อน ส่วนธีร์ก็สนใจมากหน่อยตามประสาเด็ก
ธีร์...ไปถ่ายรูปกับหุ่นจระเข้หน่อย ดูกล้องด้วย ไม่ใช่ดูแต่นาฬิกา
นี่ดูกล้องแล้วเหรอครับคุณ
จระเข้...ที่ธีร์ถูกป๊ากะหม่าม้าหลอกว่า นี่แหละโชว์จระเข้ หม่าม้ากะป๊าม่ายหวายแล้นนนนน เค้าจะกลับบ้านนนนน
ดูเสือโคร่งไป ปิดจมูกไป...เหม็น
นี่เป็นส่วนให้นมลูกเสือ ธีร์สนใจ ป๊ากะหม่าม้าก็ว่าจะสนับสนุน แต่ว่าเค้าบอกว่า...ตอนนี้ไม่ใช่เวลาให้นมซะงั้น
หลังจากตรงนี้ ธีร์ก็กินอาหารเที่ยง ธีร์โวยวายตั้งแต่อยู่ในรถว่าจะกินพาสต้าใส่ปลาหมึก แล้วจะไปหาที่ไหนให้ได้ ในที่สุดก็ได้กินพาสต้าใส่ปลาหมึกกะกุ้งจริงๆ แต่เป็นพาสต้าแบบจีนๆ ใส่ถั่วงอกกะผักบุ้งด้วย 555 ธีร์เชื่อด้วยนะเออ

กินอาหารเสร็จ หม่าม้ากะป๊าก็หมดแรง ล่อลวงธีร์กลับบ้านด้วยความยากลำบาก จบทริปพัทยาด้วยประการฉะนี้แล

เช้าวันอังคาร ธีร์ตื่นมาพร้อมกับคำถามว่า เมื่อไหร่เราจะไปโรงแรมอีก ธีร์อยากไปว่ายน้ำในสระ...ตกลงเค้าจะเอายังไงกันเนี่ย หม่าม้าสับสนชีวิต

Pattaya Trip : Day 2

ก่อนเข้านอนไปวันก่อน อี๊อันบอกว่าตื่น 7 โมง 07.30น. กินข้าว แล้วไปเที่ยวกัน ปรึกษากันว่าจะไปเที่ยว Under Water World กัน

07.30น. เวร...สมธีร์ยังอุตุอยู่ โทรไปบอกพลพรรคว่าไปกินข้าวก่อนเลย เดี๋ยวตามไป ก่อนจะตาลีตาเหลือกปลุกธีร์ขึ้นมา กว่าจะปลุกปล้ำไปอาบน้ำแปรงฟัน กินอาหารเช้าได้ เหนื่อย....

กินอาหารใกล้เสร็จ โทรศัพท์ก็ดัง อี๊อันโทรมาบอกว่า "เจ้รี่จะไปรึยัง หนูรอจนเบื่อแล้ว แต่เจ้รี่ไม่ต้องรีบก็ได้..." กินข้าวเสร็จพอดี เจอกันบนห้องหนูแล้วกันนะจ๊ะ...เข้าไปถึง กู๋อ๊อบทำหน้าตาเซ็งเป็ดแบบนี้อยู่ (ลืมบอกไป กู๋อ๊อบเป็นลูกของเหล่าเจ็กของธีร์อีกคนนึง อี๊อันอันเป็นลูกสาวคนเดียว คราวนี้เค้าขนเด็กๆ ไปเที่ยวกัน)
พอออกเดินทางไป...ถึงที่หมาย เด็กๆ (อายุต่ำกว่า 15 ปี) ก็หน้าตาดีใจ เริงร่าพร้อมท่องเที่ยว
รูปหมู่ไร้ป๊ารูปเดียวของทริปนี้ เหล่าเจ็ก เหล่าซิ่ม อี๊อัน กู๋อ๊อบ หม่าม้า แล้วก็ธีร์
กู๋อ๊อบกับอี๊อัน in action!
อีกรูป สงสัยจะถ่ายกับฉลามที่ว่ายน้ำหนีไปแล้ว
ธีร์กำลังดูม้าน้ำอยู่ ตัวที่เป็นสีดำๆ ด้านบนๆ ตู้น่ะ
บรรดาสัตว์น้ำที่ถูกป๊ายิงแชะมาได้
แล้วก็ไปถ่ายรูปกะมาสคอทเค้าซะหน่อย กะกู๋อ๊อบ
กะหม่าม้า
หลังจากดูสัตว์โลกใต้ทะเลกันเสร็จ เราก็มุ่งหน้าไปสวนนงนุช กะว่าจะไปดูเสือ แล้วก็กินข้าวเที่ยงกันในนั้น

ลงจากรถ ลำดับแรก ถ่ายรูปมาฝากอี๊บีหนึ่งรูป

ให้อาหารปลากันซะหน่อย กู๋อ๊อบ ให้อาหารแบบใจป้ำ เททีหมดถุง ส่วนสมธีร์ หย่อนทีละเม็ด แนวประหยัด ปลาคงโกรธ มุงอยู่นาน เมื่อไหร่ตรูจะได้กินอาหารซะทีฟระ
แล้วป๊าก็สบโอกาสได้ถ่ายรูปคู่กับลูกซะที ธีร์เผลอ
อาหารปลาของธีร์ไม่หมดถุงซักที คนอื่นหมดไปหลายถุงแล้ว มุ่งหน้าไปดูปลาช่อนยักษ์ (arapaima) ตัวใหญ่มากกกกก ให้อาหารเป็นปลาทู เหล่าเจ็กหย่อนปลาทูล่ออยู่นาน
กู๋อ๊อบมีส่วนร่วม ในที่สุดปลาช่อนยักษ์ก็ฮุบเหยื่อ ตัวปลาช่อนยักษ์ใหญ่กว่าตัวธีร์อีก...
ธีร์ไม่สนใจ ใครจะให้อาหารตัวอะไร ธีร์ก็ยังคงบรรจงให้อาหารปลาทีละเม็ดต่อไป
อาหารปลาหมด คุณหนูธีร์ก็อารมณ์บ่จอย จะให้อีก ขณะเดียวกับที่ทุกคนจะไปดูอย่างอื่นแล้ว หงุดหงิด งอแง ต้องไปอุ้มและหลอกล่อไป
สรุปว่าคุณหนูธีร์หิว....กินซาลาเปามั้ยธีร์....ไส้ครีมรึเปล่าล่ะ ซัดไป 2 ลูก ค่อยมีชีวิตขึ้นมาเล็กน้อย
เดินไปดูเสือกันต่อ ปรากฏว่าคุณเสือไปพักผ่อนรอบเที่ยงแล้ว เหล่าเจ็กให้อาหารช้างแทน เหล่าเด็กน้อยบ่นเหม็นขี้ช้าง จะไปห้าง ถ้าจะกินข้าวกันในสวนนงนุช เด็กๆ จะกลับไปกินมาม่าที่โรงแรมแทน....เอ่อ มันไม่ค่อยจะมีประโยชน์นา....มีสิ มันเป็นมาม่าโปรตีนไข่นะ : )
ยังไม่คุ้มค่าเข้าสวนเลยแม้แต่น้อย แต่ในที่สุด เราก็มุ่งหน้าไปห้างหรูในพัทยาเพื่อกินข้าวเที่ยงกัน ก่อนกลับ อี๊อันกะกู๋อ๊อบไปช้อปปิ้งของเล่น ส่วนธีร์จอมงอแงก็ไปสอยหนังสือได้มา 1 เล่ม ขากลับ หนูธีร์ก็หลับอุตุ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น ไม่ได้ไปเล่นน้ำ ถึงเวลาหม่าม้าก็ต้องโทรไปบอกให้เหล่าเจ็กไปกินข้าวเย็นได้เลย ธีร์ไม่ตื่น....
กว่าหม่าม้ากะป๊าจะปลุกธีร์สำเร็จ ได้กินข้าวเย็นกันก็ปาเข้าไปเกือบ 2 ทุ่ม อาหารเย็นไม่อร่อย ขนมอีกร้านที่ตั้งใจไปกินก็ไม่ได้เรื่อง....เซ็งชะมัด เสียพื้นที่พุงจริงๆ
หม่าม้าเหนื่อยจนหลับไปก่อน ส่วนสมธีร์เป็นคนสุดท้ายที่เข้านอนหลัง 5 ทุ่ม...หมดวันที่ 2

Pattaya trip : Day 1

วันหยุด 3 วันที่ผ่านมา ครอบครัวเราไปเที่ยวพัทยากับครอบครัวเหล่าเจ็กบ้านราษฎร์บูรณะมา ตามแผนก็คือเดินทางไปเจอกันที่โรงแรมที่พัทยา หม่าม้างงๆ อยู่หลายวัน จนวันรุ่งขึ้นจะเดินทางแล้วค่อยได้สติโทรไปถามเหล่าเจ็กว่าเราจะไปพักที่โรงแรมไหน อยู่ส่วนไหนของพัทยา...เตรียมพร้อมมากมาย จริงๆ ทริปนี้ตอนแรกจะมีอี๊บีกะโมอิ๊ไปด้วย แต่มีข้อติดขัดบางอย่างทำให้เรานั่งรถไปกันแค่ 3 คน

ออกจากบ้านกัน 08.30น. ฝนตกๆ หยุดๆ ตลอดเช้า ธีร์ถามว่าเราจะไปกันแค่นี้เองเหรอ ประมาณว่าไม่ค่อยคุ้นกับการไปเที่ยวน้อยคน แวะไปเอาของที่บ้านสายสี่ มุ่งหน้าไปพัทยาผ่านถนนตัดใหม่ตรงพระราม 2 มุ่งหน้าบางนา เลี้ยวซ้ายไปมอเตอร์สเวย์ ระหว่างทางบอกธีร์ให้นอนก่อน ถึงสวนสัตว์เปิดเขาเขียวจะได้มีแรงไปเที่ยว ธีร์ไม่เชื่อ ถามแต่ว่าเมื่อไหร่จะถึงเขาเขียว

ตั้งแต่คราวก่อนที่เราไปเที่ยวเขาดินกัน ธีร์มุ่งมั่นจะดูตัวกินมดกะสมเสร็จให้ได้ ตอนรู้จากเจ้าหน้าที่ที่เขาดินว่าเจ้า 2 ตัวนี่ถูกย้ายไปเขาเขียวก็เสียใจ จะตามไปดูที่เขาเขียว คราวนี้สบโอกาส หม่าม้ากะป๊าก็เลยพาธีร์ไปเที่ยวที่เขาเขียวก่อนที่จะไปพัทยากัน

ก่อนไปถึงเขาเขียวก็แวะกินไก่อบโอ่ง ร้านอาหารข้างทางที่คนเยอะมาก-มากที่สุด หม่าม้ากะป๊ายังไม่สำเหนียกว่าจะเจออะไรในภายภาคหน้า รู้แต่ว่าคนในร้านอาหารเยอะ มาเที่ยวในช่วงวันหยุดก็จะคนเยอะ วุ่นวายแบบนี้นี่แหละ ส่วนธีร์ เวลาไปเที่ยวแบบนี้ทีไร ธีร์ก็จะไม่ค่อยกินอะไร อยู่อย่างอดอยาก หิวในเวลาที่คนอื่นอิ่มแล้วตลอด ปล่อยธีร์ไป

ถึงทางเข้าสวนสัตว์เปิดเขาเขียว...OMG พ่อแม่ ผู้ปกครองทั้งหลายมุ่งหน้ามาเที่ยวกันอย่างล้นหลาม จริงๆ จอดรถแล้วเช่ารถกอล์ฟวนไปดูสัตว์ หรือนั่งรถของทางสวนสัตว์ได้ แต่ฝนตกๆ หยุดๆ ทำให้เราตัดสินใจนั่งรถเรานี่แหละขับไปเรื่อยๆ สัตว์ก็จะถูกจัดเป็นส่วนๆ ตามประเภทอยู่ 2 ฟากฝั่งถนน ดูรถติด ดูนก ดูลิง ดูชะนีไปเรื่อยๆ
เรานั่งชี้ชวนกันดู 2 ข้างทาง รถขยับบ้างทีละเล็กละน้อย จนไปถึงสวนสัตว์เด็ก ฝนหยุด มีที่จอดรถ แวะลงไปให้อาหารสัตว์ซะหน่อย พวกผักควรไปซื้อแถวๆ กรงสัตว์จะเหมาะกว่าแวะซื้อตรงทางเข้า เพราะพวกนั้นส่วนใหญ่จะเป็นผักที่สัตว์ไม่กิน หนักอีกต่างหาก ซื้อแล้วให้เลยไม่เป็นภาระดี สัตว์ส่วนใหญ่กินแต่ถั่วฝักยาว แพะตัวนึงอาจหาญมาก กลัวได้กินน้อย กระโดดดึ๋งขึ้นไปยืนบนประตู กลายเป็นแพะภูเขา กินถั่วฝักยาวมากมาย ธีร์อยากให้อาหารสัตว์ แต่ป๊อด ทำทีเหมือนกรวดน้ำ...แตะแขนหม่าม้าให้อาหารสัตว์
ต่อไปพ่อลูกเค้าก็ชี้ชวนกันดูหม่าม้า เอ้ย ดูฮิปโปฯ มีรูปถ่ายกะป๊ามาประดับบล๊อกบ้าง เค้าจะได้ไม่ไปร่ำลือกันว่าครอบครัวเราแตกแยกไปแล้น
เดินต่อไป ตะแรกกะว่าจะไปขึ้นรถขับไปดูสัตว์อื่นๆ ต่อ แต่ป๊าว่าเดินต่อไปก็ได้ เดี๋ยวป๊าเดินกลับไปที่รถขับรถมารับที่จุดถัดไป....เราก็แวะไปให้อาหารฮิปโปแคระกัน มุกเดิม แตะแขนให้อาหารสัตว์
จุดต่อไปเป็นสัตว์แอฟฟริกา ม้าลาย ยีราฟ แรด กระทิง นกกระจอกเทศ ตรงนี้ป๊าชอบมาก หม่าม้าก็ว่ามันเจ๋งมาก ตรงซุ้มที่ให้เดินต่อไป (แน่นอน...เราไม่เดิน) สูงประมาณว่าถ้ายีราฟมาใกล้ๆ ก็คงโน้มคอมันมาถ่ายรูปคู่ได้เลย
ดูแรด ยีราฟกันเสร็จแล้วก็มุ่งหน้าต่อไป ธีร์มุ่งมั่นจะดูสมเสร็จกับตัวกินมดมาก สั่งการให้ผ่านกรงนกทั้งหลาย ช้าง วัวแดง กระทิงป่า ไปดูสมเสร็จเลย พร้อมบอกว่าช้างน่ะ เห็นจนเบื่อแล้ว (เห็นได้ทั่วไปตามข้างถนน) พอถึงกรงสมเสร็จ...สัตว์ที่ไม่เป็นที่นิยมของเด็กทั้งหลาย ก็เจอสมเสร็จนอนอืดอยู่ 2 ตัว ไปนั่งถ่ายรูปคู่กับสมเสร็จตัวปลอมมาด้วย
ต่อไป ตัวกินมดยักษ์ สัตว์ในตำนานของธีร์...ป้ายบอกว่าอยู่กรงที่ 17 เดินวนอยู่หลายรอบ ไหนล่ะตัวกินมดยักษ์ เดินไปถามเจ้าหน้าที่ เค้าบอกว่าตัวผู้เค้าย้ายไปอยู่แถวๆ กรงยีราฟแล้วครับ (แล้วทำไมเราไม่เห็นล่ะ) ส่วนตัวเมียกะลูกมัน เก็บไปแล้ว ฝนจะตกเดี๋ยวมันไม่สบาย....เฮ้ย! อุตส่าห์มาตั้งไกล ทำไงดีล่ะ สมธีร์เตรียมตัววีนเต็มที่ เจ้าหน้าที่เห็นแล้วสงสารเลยเรียกเจ้าหน้าที่อีกคนให้พาไปดูด้านหลัง....สรุป วิลสัน (แม่ตัวกินมดยักษ์) เพิ่งตกลูกได้เดือนกว่า เป็นสัตว์อ่อนแอขี้ตกใจ เราได้ไปดูด้านหลังส่วนจัดแสดง วิลสันก็เดินไปเดินมาในกรง พร้อมลูกมัน (ธีร์บอกว่าชื่อ ไอ้ดำ) เกาะหางอยู่ หลังจากขอบคุณคุณเจ้าหน้าที่ (ที่ช่วยให้หม่าม้ากะป๊ารอดตายจากฤทธิ์เดชของธีร์!!!) เราก็ไปดูเสือกัน

ธีร์สมใจจากการดูตัวกินมดยักษ์แล้วก็ดูป้ายว่าจะไปดูอะไรอีกดี

แวะเข้าห้องน้ำกันแล้วก็เดินไปดูโชว์เสือกัน ส่วนนี้มีเสือจากัวร์ เสือขาว เสือโคร่ง แมวป่า มีการแสดงความสามารถของสัตว์ต่างๆ รวมทั้งหมีขอ (ไม่ใช่หมีขี้ขอ แต่หางเป็นเหมือนตะขอเลยเรียกว่าหมีขอ)
ถ่ายรูปกะเสือจากัวร์หน้าตาเบื่อโลกซะหน่อย
เหนื่อยกันเต็มที่ ธีร์หลังจากสมใจกับตัวกินมดยักษ์ ก็บอกว่ายังไม่ได้ดูเม่น อุรังอุตัง ชิมแพนซี และสิงโตเลย หม่าม้ากับป๊าใกล้ตาย หลอกล่อธีร์เหลือแต่ไปดูนกฟลามิงโก ตอนแรกธีร์บอกว่าดูเฉยๆ ไม่ถ่ายรูป แต่พอถามว่าแล้วจะเอาอะไรไปให้อี๊บีดูว่าไปดูนกฟลามิงโกมาแล้ว ก็เลยยอมถ่าย ง่วงแสนง่วงแต่ยังไม่ยอมกลับ

ถ่ายรูปเสร็จ ออกเดินทางต่อไปที่ที่พัก ที่ได้รับความกรุณาจากเหล่าโกว เหล่าเจ็ก เหล่าซิ่ม : ) ห้องพักใหม่มากขนาดยังได้กลิ่นสีจางๆ แผนผังห้องพักก็แปลกๆ ไม่ค่อยคุ้นเคย ข้างเตียงนอนเป็นเคาน์เตอร์ที่มีอ่างล้างมือ โต๊ะเครื่องแป้ง แล้วก็ส่วนอาบน้ำ ใช้ม่านกั้นเอาเวลาอาบน้ำ ส่วนห้องน้ำ...โน่น อยู่ข้างประตูทางเข้าห้อง
เนื่องจากโรงแรมเพิ่งทำเสร็จ ตามเทรนด์โรงแรมใหม่ๆ เค้าจะต้องมี theme เป็นของตัวเอง โรงแรมที่เราไปพักเป็น adventure theme มีคิงคอง (หรือหมียักษ์ฟระ) เกาะระหว่าง 2 ตึก มีสไลเดอร์ แล้วก็ล่องแคนยอน ตกกลางคืนมีการจุดคบไฟตามจุดต่างๆ อีกด้วย
อันนี้เราไปเล่นน้ำในสระที่มีสไลเดอร์ แล้วก็ล่องแก่ง ผจญน้ำตกกับกู๋อ๊อบ และอี๊อันอัน ธีร์รักษาแนวทางตัวเปียกหน้าไม่เปียกได้เกือบตลอด
เย็นมากแล้ว เล่นน้ำเสร็จเราก็ไปกินอาหารเย็นกับเหล่าเจ็ก เหล่าซิ่ม อี๊อัน แล้วก็กู๋อ๊อบกันก่อนกลับมานอนหลับสลบเหมือดหมดแรงกันไป

ตะพาบ

เช้าวันนี้มีคนจับตะพาบได้ ว่าจะเอาไปขายที่ร้านอาหาร อาม่าเห็นเข้าก็เลยซื้อเอาไว้ สายๆ จะเอาไปปล่อย

8 โมง เฮียปรานต์มาชวนเข้ากรุงเทพฯ บอกว่าแปะจะพาไปงานหนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์ด้วย....จริงๆ แปะชวนตั้งแต่เมื่อคืน เช้านี้เฮียปรานต์มาชวนอีกที อยากให้ธีร์ไปด้วย แต่หม่าม้าคิดสะระตะแล้ว งานหนังสือคงไม่เหมาะกับธีร์ ยิ่งถ้าเอาแบบเฮียปรานต์ว่า หม่าม้าไม่ต้องไปด้วยก็ได้ ภาระหนักคงตกอยู่กับแปะหรืออึ้มแน่....อยู่บ้านไปก่อนเถอะ

ธีร์ลงมาวุ่นวายอยู่กับการหาของกิน ซื้อสรรพสิ่งใน restaurant city จนหม่าม้าแทบไม่เหลือเงิน (ดีที่เลิกเล่นไปแล้ว) กินข้าวเสร็จ หม่าม้าก็ชวนธีร์ไปดูตะพาบหน้าบ้าน ตอนแรกธีร์ก็งงๆ ว่าตะพาบคือตัวอะไร เรียกผิดเรียกถูกเป็นตะขาบไปหลายรอบ ได้เห็นตัวจริงแล้วก็ตื่นเต้น บอกว่าตัวใหญ่เท่าบ้านเลย วิ่งไปชวนป๊ามาดู แล้วก็ถ่ายรูปไว้ด้วย

และแล้วก็ถึงเวลาสะดวก พาตะพาบไปที่ท่าน้ำหน้าวัดหนองดินแดง ปล่อยเจ้าตะพาบให้ไปอยู่เย็นเป็นสุข อย่าให้ใครเค้าจับได้อีก ตอนแรกเจ้าตะพาบทำทีท่าว่าจะไม่ยอมออกจากตะกร้า ทำตัวคุ้นน้ำอยู่พักใหญ่ กว่าจะลงน้ำไปได้ก็ตอนที่ป๊าพูดว่า ไปได้แล้วนั่นแหละ....รออนุญาตด้วยวุ้ย
ก่อนจาก เราก็บ๊ายบายกันซะหนึ่งรอบ....โชคดีนะจ๊ะคุณตะพาบ....บุญจากการปล่อยสัตว์ครั้งนี้ก็เอามาแบ่งปันกันทั่วหน้าจ้า